Gelderland

Vrijdag 8 mei 2020: Landgoed Warnsborn Arnhem/Oosterbeek

/ martin&miriam / 2 reacties

De afgelopen dagen hebben we in een redelijk vast stramien geleefd. Zonder noemenswaardige gebeurtenissen. Nu zie ik jullie denken; het gaat nooit over noemenswaardige zaken. Klopt! Maar dat is juist het lekkere van vakantie vieren of weekendjes weg. Ondanks de rare wereld momenteel, merken we wel dat we enorm genieten van deze periode. Geldzaken zijn geldzaken en zijn ook belangrijk, maar nu je toch nagenoeg niets kunt doen en er ook niets aan kan veranderen, kun je maar beter er het beste van maken samen! Nou, dat is goed gelukt kan ik zeggen!

De afgelopen dagen waren erg relaxt. Overdag een aantal mooie wandelingen maken door de bossen die rondom ons heen liggen. De Wilderbergbossen. Deze bossen stammen al uit de bronstijd en er zijn zelfs grafheuvels uit die tijd waar je langs wandelt. Het labyrinth aan bospaden en veldjes met heide, poeltjes, vennetjes, maakt dat je elke keer als je er wandelt, het gevoel hebt dat je er voor het eerst loopt. Het is er niet druk en waar vandaan je ook komt, je komt altijd weer uit bij de camping. Joep is helemaal door het dolle heen tijdens de wandelingen en erg alert op wilde dieren. Vannacht liepen er reetjes rondom onze caravan en Joep sloeg aan midden in de nacht. Het is daarom niet verrassend dat de directe buren naast ons vanmorgen opeens verdwenen waren. Nee, hoor! Was gepland!

Ook het veldje waarop we staan is een gezellig veldje met leuke hartelijke mensen en kinderen. Op voorhand waren we niet zo blij dat we deze camping geboekt hadden, maar uiteindelijk hebben we het hier enorm naar onze zin. Het privesanitair is sober, maar voldoende om dagelijks je was, afwas, toilet en douche te pakken. Deze camping heeft uitsluitend privesanitair en geen sanitairgebouw of zo. Ook de prijs van de overnachtingen valt erg mee. Komen we hier nog een keer terug? Mogelijk wel! Maar dan vooral voor de omgeving, niet zozeer voor de camping. De directe buren zitten nogal verlegen om een praatje en dat hoeft voor ons niet altijd. Zeker als je lekker aan het lezen of dutten bent niet.

De dag van gisteren stond in het teken van werken. Miriam haar kapsalon mag weer open en nadat dit via de persconferentie duidelijk was gemaakt door Mark Rutte, ontplofte hier de mobiele telefoon van mijn Mirreke! Zoveel lieve berichtjes de afgelopen weken van haar klanten gehad en nu dan het verlossende woord kwam, liepen de app’s per tientallen binnen en schoot mijn lieverd helemaal vol van emoties. “wat een lieve klanten heb ik toch…moet je zien die reacties”. En als ik dan Mirreke zie tranen, dan ben ik solidair en doe dapper mee! Wat een mooie mensen die mensen die bij Gloss Haar Studio komen.

De hele dag bellers die afspraken willen plannen en binnen een dag zat Miriam de komende weken bommetje vol.

Doordat we samen de dag voor de caravan hadden doorgebracht en lekker hapje, drankje genuttigd hadden, besloten we morgen, vrijdag 8 mei, een mooie lange wandeling te gaan plannen in een ander natuurgebied in de buurt. De buurman van 2 plekken verder had met zijn gezin een prachtige wandeling gemaakt door Landgoed Warnborn en Vijverberg, net buiten Oosterbeek. Tijdens de BBQ in de avond samen de plannen gemaakt en relaxt samen de avond doorgebracht. Miriam ging nog even met een buurjongetje de laatste wandeling met Joep maken en ik deed de afwas bij de caravan. Ongelofelijk hoe snel de dagen voorbij glijen. We zijn druk met niets doen en toch voelt het alsof we goed zouden kunnen wennen aan ons pensioen. Ooit!

Vanmorgen rustig wakker geworden en eerst bakkie doen. Miriam wilde caravan van binnen even schoonmaken en ik liep met Joep een eerste grotere wandeling door het bos. De temperatuur was al lekkerder dan de dagen ervoor. Ook het licht dat door de bomen en op de grond liggende bladeren schijnt is fantastisch. De rust om ons heen, de paar wandelaars die we tegenkomen ook allemaal goed gemutst. Joep neemt zijn tijd om elke boom te besnuffelen en als hij een salamandertje hoort tussen de bladeren gaat hij op onderzoek uit. 

Na de wandeling weer even een bakkie koffie, lekker douchen en omkleden om ons klaar te maken voor de grote wandeling door het Landgoed Warnsborn.

Zoals bij vele Gelderse kastelen en landhuizen, is ook bij Landgoed Groot Warnsborn de vroegste geschiedenis onbekend. De naam Warnsborn wordt voor het eerst genoemd in 1428 toen het als heidegebied door hertog Arnold van Gelre in erfpacht werd uitgegeven aan Johan van Postel. 

De naam ‘Warnsborn’ is afkomstig van de woorden ‘born’ of bron en ‘warn’ staat voor zuiver. De naam ‘Warnsborn’ betekent dus ‘zuivere of heldere bron’ en is waarschijnlijk ontleend aan de op het landgoed aanwezige bronnen. De naam Warnsborn werd dus al gebruikt in de vijftiende eeuw en had toen betrekking op het Hoog Erf, dat in bezit was van het klooster Mariënborn. Het noordwestelijk daaraan grenzende Laag Erf was in bezit van het Agnietenconvent. In 1648 werden het Hoog Erf en het Laag Erf verkocht aan Everhard Everwijn, burgemeester van Arnhem. Vanaf die tijd wordt de naam Warnsborn gebruikt voor de twee erven samen.

In 1916 werd Warnsborn (het lage erf) verkocht aan de Amsterdamse koopman Marie Paul Voûte, die het in 1929 verkocht aan exploitatiemaatschappij Thorhem uit Doorn, die in het gebied villa’s wilde bouwen. Stichting Het Geldersch Landschap, opgericht in 1929, tekende hier verzet tegen aan wat er uiteindelijk toe leidde dat de stichting, met behulp van Rijk, provincie en gemeente, het Lage Erf, de Vijverbergh en Lichtenbeek (een aangrenzend landgoed) kon aankopen.

Toen in 1944 baronesse van Verschuer (vrouw van de wethouder) overleed werd het Hoog Erf nagelaten aan Het Geldersch Landschap waardoor de twee delen van Warnsborn weer verenigd werden. 

Daar mogen we blij mee zijn, want wat is dit een prachtig landschap om in te verblijven. Prachtige tuinhuizen, luxe hotel met mooie terrassen, glooiende heuvels met kronkelende bospaadjes, kabbelende beekjes, vennetjes en poeltjes. Overal mooie zitbanken met mooie uitzichten over het landgoed. De wandeling die wij maken is 6 km en loopt door al netgenoemde omgevingen door heidelandschap tot slot.

Landgoed Warnsborn

Het is warm en we lopen in de brandende zon door de heidevelden. Joep heeft de tijd van zijn leven en ook wij zijn in onze nopjes. Vooral mijn fysieke conditie nadat wij Joep hebben gekregen is enorm vooruit gegaan. Door mijn zittend beroep, veel autokilometers en veel vergaderzalen en dito catering bewoog ik te weinig. En als ik bewoog met bijvoorbeeld een wandeling als vandaag, dan zweette ik al heel snel en moest tussendoor even rusten. Anno nu ben ik een aantal kilo’s kwijt, loop ik moeiteloos langere afstanden en zweet ik niet meer. Dus ook dat heeft Joep ons gebracht; een betere fysieke conditie. 

Tijdens de wandeling maken we foto’s en nemen de tijd om ook om ons heen te kijken en alles goed in ons op te nemen. Nogmaals; we genieten enorm! Zeker ook nu omdat je weet dat er weer wat betere tijden aankomen met onze ondernemingen. Ook Joep geniet enorm!

Joep in zijn nopjes!

Na terugkomt op de camping maakt Miriam een lekkere lunch. Een meergranen afbakbroodje met tomaatjes, mozarella, pesto en parmaham in de oven. Biertje en wijntje erbij en we kunnen er weer tegenaan. Joep valt in een diepe coma en Miriam besluit om met de fiets even naar Oosterbeek te gaan om de laatste voorbereidingen te doen voor de opening van de kapsalon. Want ja…het gaat wel wat anders dan normaal. Volgens mij ging ze handschoentjes, ontsmettingsmiddel kopen. Al het andere is inmiddels door de kappersgroothandel thuis afgeleverd. Onze bevriende buurtjes waren deze weken postagentschap Waterland voor ons. We liggen helemaal in een deuk als we op afstand zien wat er in de hal, kapsalon en garage aan ingekochte spullen ligt. Ze zijn er maar druk mee.

Ik ben nu het blog in de zon aan het schrijven en er heerst een serene rust op de camping. Er zijn weer een aantal gasten weg. Benieuwd of de camping weer volloopt voor het weekend.

Wij gaan zondagochtend weer naar huis en kunnen terugkijken op een fijne vakantie waarin we kunnen stellen dat de caravan super bevalt en we inmiddels weer wat weekendjes gepland hebben om weg te gaan. Maar nu eerst samen de komende weken hard werken om alle klanten weer goed van dienst te zijn. Miriam in haar kapsalon en ik bij mijn opdrachtgevers. We hebben er weer zin in!  

Maandag 4 mei 2020: Camping AanVeluwe in Oosterbeek

/ martin&miriam

Nadat we in alle rust wakker waren geworden eerst even douchen, koffie doen en vervolgens beginnen met het opbreken van ons kamp in Winterswijk. We hebben hier een paar heerlijke dagen gehad en nu op naar de volgende bestemming.

In tegenstelling tot het moeizame installeren van afgelopen woensdag, zo soepel gaat het nu met het afbreken en opruimen van alles. Waar het woensdag nog een gespannen toestand was, zo harmonieus verliep alles vanmorgen. Om ons heen zagen we ook meerdere koppels kibbelen tijdens het opzetten van de plek, dus zo schuldig hoeven we ons niet te voelen.

Nadat we de caravan weer aangekoppeld hadden aan de auto en Miriam de sleutel van de privé badkamer had ingeleverd bij de receptie, konden we op pad. Ondanks dat wij altijd met veel plezier gebruik maken van het sanitair gebouw, mits schoon, is de afgelopen dagen de badkamer op eigen plek toch wel erg aangenaam. En het scheelt mij steeds het chemische toilet ledigen.

Nadat we nog even een route gepland hadden om naar onze volgende bestemming, konden we op pad. De caravan hangt erg prettig achter de auto en met een keurige 90 km per uur was het ook stil qua geluid. Vooral het feit dat we de beide e-bikes voorop de dissel hebben staan, waren we bang dat de kogeldruk te hoog was, maar dit bleek ook niet het geval te zijn. Top! 

Bij aankomst op de camping in Oosterbeek schrokken we wel toen bleek dat 1 van de fietsen niet was vastgegespt op de rail en dus alleen maar vast zat aan de stang op het fietsrek. Pffff….mazzel gehad dat er niets gebeurd was!

Na een uurtje te hebben gereden naar Camping AanVeluwe in Oosterbeek, reden we de Sportlaan in Oosterbeek op en door de bossen naar de camping. Daar aangekomen moesten we eerst wachten op de vuilniswagen die de containers leegde. We konden er niet door en al wachtende gaf de camping al wel het gevoel dat het gezellig volk moest zijn hier op de camping. De volste containers waren de glascontainers…tot zelfs naast en achter deze container stonden de wijnflessen. Maar we keken elkaar aan toen de camping opreden; dit is niks voor ons! Wel een week geboekt….

Gezellige boel…

Alle caravans vlak naast elkaar en veel seizoensplekken met kluiten mensen die ogenschijnlijk elkaar al jaren kennen en niet op ons zitten te wachten. Veel auto’s overal geparkeerd en rommelig allemaal. Maar ja….laten we maar eerst even onze plek bekijken.

Die was prima in orde en ook wel een leuk veldje waarop we kwamen te staan. Aangezien we iets te vroeg aankwamen, was de campingmedewerker nog bezig om onze badkamer te reinigen. Daar was hij in minder dan 1,5 minuut mee klaar, want de badkamer is precies 2 m2 groot. Ook hier ging de opbouw van alles in zeer goede harmonie en lijkt het of we inmiddels een soort van routine hebben opgebouwd. Alles functioneert zoals het moet zijn.

Dan zien we dat hoge bomen weer de satellietschotel in de weg zitten en dat de schotel opzetten geen zin heeft. We besluiten dan maar om even bij een bouwmarkt een coaxkabel te kopen. De plek heeft eigen tv-aansluiting dus we kunnen vanavond de dodenherdenking zien en andere programma’s. Het Netflixen van de afgelopen avonden heeft nogal veel data opgeslokt, dus nu maar even TV kijken in de avonden. Die zijn namelijk nogal kil en dan in de caravan zittend, is beetje afleiding wel lekker.

Het veldje waarop wij staan heeft een aantal leuke mensen die met hun kinderen nu de vakantie aan het doorbrengen zijn. Joep heeft veel bekijks en ook een andere pup, kruising labradoedel en poedel (??), genaamd Balou stelen de show. Ze spelen enorm met elkaar en ravotten onder caravans door en bijten elkaar in oor, poot en nek. Erg leuk om te zien. Het stel naast ons heeft ook net als ons, net een nieuwe caravan gekocht. Het is voor ons de andere optie die wij destijds hadden om aan te schaffen. Een Knaus Sport Limited Edition. Pracht caravan, maar onze caravan bevalt erg goed gedurende deze eerste echte vakantie. Veel meer ruimte binnen, veel lichtinval door skyline roof en heeerlijke bedden.

https://videopress.com/v/kSXAF6V7?resizeToParent=true&cover=true&preloadContent=metadata

Ondanks onze bedenkingen van deze camping, valt het allemaal erg mee en zijn we ook nog eens met een paar stappen weer in de bosrijke natuur om ons heen.

In de middag doen we een wandeling door het Demobos, een aangelegd bos waarin ook een werkelijke oase is aangelegd met poeltjes water waarin allerlei flora en fauna zich nestelt. Een paar mensen zitten aan de kant van deze oase en maken allerlei foto’s van schijnbaar unieke beestjes en planten. Ook is het bos in beheer waarbij jonge aanwas de oudere bomen laten afsterven waardoor een soort natuurlijke doorloop van het woud wordt gegarandeerd. Ook kiest men ervoor om oud hout veelal te laten liggen daardoor deze houtbrokken voorzien wordt van allerlei algen, schimmels en daardoor weer beestjes op af komen omdat zij die schimmels en algen als voedselbron zien. Kortom; er is over nagedacht. Het is een prachtig bos welke glooiend door het landschap kronkelt. Veel looprichtingen, dus we gaan er nog wel een paar proberen deze week.

Demobos Oosterbeek in Bilderbergbossen

Na het avondeten doen we nog een laatste wandeling langs de heide en zien samen zittend op een bankje een mooie zonsondergang. Mooie afsluiting van deze dag die uiteindelijk als zeer leuk beleefd is door ons, terwijl we de negatieve aannames van ons af laten glijden. We gaan ons hier wel vermaken!

2 en 3 mei 2020: Camping Vreehorst Winterswijk natuur

/ martin&miriam / 2 reacties

We zullen jullie nu niet weer vermoeien met hele epistels over het wel en wee van ons op en rondom de camping. De afgelopen dagen hebben we veel gewandeld en zoveel mooie natuur om ons heen gezien en ervaren. Ook de handel en wandel van Joep als erkend waterrat hebben we vastgelegd omdat onze vriend nooit zoveel met water op had. De dag van gisteren en van vandaag verschillen niet zoveel van elkaar. Rustig wakker worden, ontbijtje, douchen, afwassen, lezen, wandelen, dutje, lekker eten en drinken en in ons caravannetje chillen.

Daarom nu uitsluitend een blog met foto’s en andere beelden.

Flora langs het Juffertjespad nabij Camping Vreehorst
Flora langs het Juffertjespad nabij Camping Vreehorst
Wandelen door het Bekendelle natuurgebied
https://videopress.com/v/7JNnekK5?resizeToParent=true&cover=true&preloadContent=metadata
We genieten ondanks de bijzondere tijden als ZZP-ers

Donderdag 30 april 2020: Dag van oplossingen op Camping Vreehorst in Winterswijk

/ martin&miriam / 1 reactie

Na alle commotie van de aankomst dag van afgelopen woensdag, waarin allerlei storingen in de caravan aan het licht kwamen, begon gisteren de dag met een stralende zon en super lekker temperatuurtje. De avond ervoor hebben we lekker nog in bed via de Chromecast naar Netflix serie gekeken. TV kijken hebben we inmiddels niet zoveel zin meer in nu er zoveel Corona gedoe op elke zender te zien is. Al die specialisten die iets te melden hebben  en elkaar allemaal of tegenspreken of andere meningen willen ventileren over alles en nog wat. Ook zijn er geen sportwedstrijden gaande om naar te kijken, dus is Youtube en Netflix een zeer welkome afleiding. Lezen hebben we het geduld niet voor en zijn we trouwens ook nog eens onze e-readers vergeten. 

Na het ontbijt nog even contact gehad met de dealer en verschillende mensen op Facebook die ons blog gelezen hadden en allemaal wilden helpen met de ultieme oplossing, maar niets hielp. Mooi om te zien dat iedereen zo betrokken is op zo’n oppervlakkig medium als Facebook. Ook vinden we het leuk dat zoveel lezers via whats-app, mail en de website reageren. Met zo’n 20.000 websitebezoekers per jaar weten ze onze blogs inmiddels goed te vinden. Miriam zegt dan ook wel eens: “je bent er maar druk mee!” Maar juist die betrokkenheid, waardering, reacties, tips en adviezen van iedereen maakt het juist zo leuk.

Maar goed; we laten in de loop van de ochtend allemaal maar los. De koelkast snort lekker op gas momenteel, de chromecast zorgt ervoor dat we wat kunnen zien vanuit ons bed of zithoek. Er is maar 1 organisatie blij dat ik stream en dat is KPN!

Het weer is veel beter dan vooraf voorspelt en dus besluiten we einde van de ochtend maar eens een flinke wandeling te maken door de prachtige omgeving hier en we hadden niet veel moeite om Joep het daarmee eens te laten zijn. Geweldig om te zien hoe hij direct volledig “aan” staat als ie weet dat we de bossen ingaan.

Het is hier echt een landelijke omgeving en we lopen zo vanuit de fraaie camping de bossen in. 

Camping Vreehorst is niet echt een camping die wij onder normale omstandigheden zouden bezoeken, maar de camping is echt een goede optie voor gezinnen met kinderen. Zwembaden, sportvelden, speeltoestellen, snackbar, restaurant, leuke zitjes overal op de camping. Wij zijn erg enthousiast over de safaritenten, de visvijver met rondom erg idyllische kampeerplekken, de boomhut en al het groen rondom de camping. De reden dat wij hier nogmaal niet zouden boeken heeft te maken met het feit dat wij graag op hele kleine campings staan, zonder allerlei voorzieningen. Dat nu door het privè-sanitair op de plek deze camping voor ons een mooi alternatief is, heeft ons nog geen moment gespeten. De snackbar is geopend voor het afhalen van snacks, voor de rest is er niets open. Jullie kennen me; Ik had liever een Vegan-bar hier gehad, maar ja…er zit niets anders op dan toch ook eens binnenkort iets te proberen van die snackbar.

Maar met alle goede zin liepen we de camping af en begonnen we onze wandeling door de bossen rondom Winterswijk. Zoals jullie inmiddels weten zijn wij altijd het liefst in de bossen en dus op de goede plek hier. Wat een mooie wandeling was het en via kronkelende paden komen we uiteindelijk aan bij de oever van de Boven Slinge. 

De Boven-Slinge is een smalle beek die bij Kotten (gemeente Winterswijk) Nederland binnenkomt. Vervolgens stroomt zij in het Woold door het natuurmonument Bekendelle via Bredevoort, Aalten en Varsseveld. Wij lopen door het natuurgebied Bekendelle.

De Bekendelle is een natuurreservaat ten zuiden van Winterswijk. Het maakt deel uit van het in 2005 als zodanig aangewezen Nationaal Landschap Winterswijk (een gebied van bijna 22.000 hectare groot) en het is in 2010 aangewezen als Natura 2000-gebied.

Bekendelle is een oud beekbegeleidend loofbos waardoorheen de Boven-Slinge meandert. In het loofbos groeien onder meer els, es, iep en eik en bosgeelster, slanke sleutelbloem, pinksterbloem en dotterbloem. In de dode meanders van de beek komen waterviolier en beekpunge voor. Langs de beek loopt een wandelpad. Echt heerlijke wandeling gehad met ons drieën en voldaan toen we terug naar de camping liepen. 

Boven Slinge in Bekendelle Natuurgebied

Voor de caravan lekker een broodje gegeten en groot glas thee. Toen maar besloten om weer naar Obelink te gaan om nog een paar spullen te kopen voor hopelijk verbetering van de problemen. Het laat mij maar niet los. Op dat moment belt onze caravandealer Boer Caravans uit Wezep (BCA28) dat hij onderweg is naar Winterswijk om hopelijk ons te kunnen helpen. Gerhard Boer, de technische specialist van BCA28), komt zelf naar de camping en heeft zelfs een team van nog eens 2 junior-specialisten meegenomen. Dat is nog eens een topservice van dit bedrijf! Bij aankomst stonden Miriam en ik wel te kijken wat zij verstaan onder junior-specialisten….Gerhard had zijn zoontje en dochtertje meegenomen. Want ja…geen school en een mooi uitstapje voor ze. Lekker spelen en ravotten op de camping. Met een emmertje kikkervisjes vangen bij de visvijver. Miriam en ik vonden het super gezellig met deze 2 banjers!

Gerhard pakte het meteen rigoreus aan allemaal. Wat een engelengeduld heeft deze man. Vakmanschap is door mij nu niet meteen goed op waarde te schatten, gezien mijn eigen technisch vernuft, maar indruk maakte het wel allemaal. Werkelijk alle electrische verbindingen in en rondom de caravan werden doorgemeten. De hangkast moest leeg met mijn mooie jurkjes (ja dit wisten jullie nog niet van mij; overdag is hij de nette kantoormeneer….maar in de nacht..?) Werkelijk alle verbindingen werden doorgemeten en getest onbelast en belast. Gerhard kwam al snel tot de conclusie dat de koelkast gewoon voldoende stroom kreeg en besloot toen de gehele printplaat te demonteren en een nieuwe printplaat erin te zetten. Wat een gepriegel met al die kleine stekkertjes…pfff! Met mijn worstenvingers had ik al moeite om het buitenrooster eraf te krijgen. Ieder zijn vak zal ik maar zeggen! De caravan is top en nu dus ook de koelkast. Ook de accu van de mover laadt weer goed en kunnen we dus ook dat probleem afstrepen. Dan rest ons nog alleen maar de satelliet-schotel, waar we nog problemen hebben.

Men at Work: Gerhard Boer van BCA28

Hierbij voel ik mij wat ongemakkelijk hoeveel hulp ik van Gerhard Boer krijg mbt het oplossen van dit probleem. Het is namelijk 100% zeker dat het niets met de caravan te maken heeft en het feit dat ik deze satellietschotel 2e hands bij een andere kampeerwinkel in Groningen gekocht had, maakt dat het ongemakkelijk voelt. Gerhard maakt het niet uit, zegt hij. Het moet gewoon goed zijn. Hij had allerlei kabels, aansluitingen, koppelingen etc meegenomen, dus ook hierbij ging hij op zoek wat hij eraan kon doen. Zelfs telefoongesprek met de vertegenwoordiger van TravelVision, de fabrikant van de schotel, om nadere informatie te krijgen, bracht geen uitkomst. Er echt iets met de schotel is, waarvoor ik contact moet opnemen met de technische dienst van Travel-Vision. 

Wel zijn een aantal verbindingen van de coax-kabel vervangen, snoertjes aangepast en kreeg ik ook wel de nadrukkelijke tip van Gerhard en Travel-Vision om het uitrichten van de schotel anders aan te pakken, dan zoals ik het in de caravan had gedaan. Het komt er in het kort op neer dat je zo min mogelijk koppelingen, verbindingen in de caravan moet hebben, want daardoor verliest de schotel signaal. De uitkomst moet dus zijn dat ik de inverter, het kleine kastje dat voor stroom in de schotel zorgt, aan de buitenkant van de caravan zijn werk moet laten doen. Op het moment dat de schotel uitgericht is, dan haal je de inverter weer uit de aansluiting op buitenzijde caravan en koppel je daaraan de coaxkabel rechtstreeks. De schotel is dan uitgericht en signaal wordt dan opgepakt door decoder. 

Na nog even de kinderen ergens van de camping te hebben weggeplukt vertrekken de hulptroepen van Boer Caravans te Wezep deze contreien. We hebben erg gewaardeerd dat dit bedrijf zijn service heeft verleend tijdens onze vakantie in Winterswijk. Top!

Natuurlijk kun je zeggen dat het garantie is op een nieuwe caravan en dat het normaal is dat ze dan moeten komen. Dat het garantie is, dat klopt! Maar dat ze zelfs deze service verlenen direct nadat we deze gemeld hadden, dat vinden we echt klasse. Ze zijn meteen betrokken geweest bij alle stappen die we na de problemen hebben genomen. Ook alles doorgesproken vooraf. Wij hebben er een goed gevoel aan over gehouden en nadat alles in de caravan gecheckt is en de koelkast weer koelt op elektra, gaan we maar aan het avondeten beginnen. Het was inmiddels half 7 geworden en we dachten eerste dat er een aardbeving te horen was, maar het was mijn maag die aan eten toe was.

Mirreke weer heerlijke maaltijd gemaakt, welke jullie op de receptenpagina te lezen is. Was erg smaakvol allemaal!

Samen nog de avond in de caravan TV gekeken en toen lekker gaan slapen in ons heerlijke bed in de caravan. Morgen weer een onbezorgde dag, met alleen een telefoontje naar TravelVision te doen.

Woensdag 29 april 2020: Moeizaam begin vakantie op Camping Vreehorst Winterswijk

/ martin&miriam

Het zit ons niet mee met de caravan momenteel. Onze nieuwe Adria caravan bevalt prima in gebruik, maar de laatste dagen hebben wij te maken met verschillende elektra-gerelateerde problemen in onze caravan, automatische satelliet schotel en mover.

Afgelopen zaterdag hadden we onze caravan uit de stalling gehaald om toch maar nu op vakantie te gaan. De kapsalon van Miriam blijft dicht tot 20 mei is de verwachting en mogelijk nog iets eerder op 11 mei. Dit geeft ons nu even de gelegenheid om er tussenuit te gaan. Na ruim 5 weken thuis te hebben gezeten en alle denkbare klussen in en rondom huis te hebben gedaan, willen we wel graag weg nu we toch niet kunnen werken. Onze woning is nu inmiddels geschikt als operatiekamer, zo steriel is alles en spic en span qua hygiëne.

Wij dus de caravan ophalen en deze voor de deur gezet om klaar te maken voor vertrek de afgelopen dagen. Het achterwaarts rijden met de caravan, om hem op de oprit te krijgen, ging stukken beter dan de vorige keer; nu maar 2x pogingen hoeven doen, ten opzichte van de 5x de vorige keer is echt een verbetering. Afin…de caravan staat en na het aansluiten van de elektra begonnen de problemen. De tower-koelkast viel in storing en was alleen nog maar op gas aan de praat te krijgen. Dat was niet de bedoeling, dus wij van alles geprobeerd om aan informatie in te winnen op google, Adria website, Thetford website (fabrikant koelkast) en op de Facebookpagina Adria Club Nederland. Vooral die laatste website gaf het meeste respons door allerlei gebruikers van Adria caravans. Ook zitten daarop een aantal Adria dealers die deze pagina regelmatig bezoeken. Zo ook Marcel van der Sande, Adria dealer in Oirschot. Ongelofelijk hoe servicegericht deze man is richting ons om het probleem op te lossen, terwijl we de caravan daar niet gekocht hadden. Onze eigen dealer Boer Caravans in Wezep was inmiddels gesloten en konden we niet bereiken, dus was de hulp van Marcel van der Sande zeer welkom. We willen graag dat alles goed werkt en Marcel heeft ons diverse tips gegeven wat de oorzaak zou kunnen zijn. Je gelooft het niet, maar het uiteindelijke probleem bleek onze elektrahaspel te zijn. Toen Marcel zei dat we een andere kabel aan de caravan moesten aansluiten, werkte alles weer naar behoren. Dat was top!! Omdat we steeds telefonisch contact hadden tijdens het drinken van een biertje, besloten we maar dat we deze man even een aantal bijzonder biertjes als beloning moesten laten bezorgen bij hem op de zaak. 

Afgelopen dagen alles ingericht in de caravan en boodschappen gedaan om uiteindelijk gisteren op pad te gaan naar Camping Vreehorst in Winterswijk. De komende weken staan we op 2 campings die ook privè sanitair op de plek aanbieden. Camping Vreehorst ligt net buiten Winterswijk in de landerijen met ook Obelink, de grootste campingwinkel in de nabijheid. Dit komt goed uit, want we blijken nog wat spullen nodig te hebben de komende dagen…..

Onderweg verliep alles letterlijk op rolletjes. Ook de belading van de beide ebikes op de dissel was dik in orde en bleven onder de maximale kogeldruk.

Na aankomst op de camping even inchecken en konden we naar onze plek rijden om daar ons kamp te maken. Vanaf dat moment werd het een moeizame dag met een hoop irritaties en frustraties. Nu ben ik niet het meest handige wonder op deze aardkloot. Ik kan wel zeggen dat ik een hoog Mr Bean gehalte heb, daar waar het gaat om soepel te bewegen rondom de caravan en de klusjes die erbij horen. Ik stoot mijn hoofd aan alles, ik struikel over kabels, mijn schroevedraaier valt altijd net op plekken waar je het niet wilt hebben, het lukt nooit soepel in 1x en aangezien ik nog geen echte routine heb in het klaar maken van de kampeerplek wil ik eigenlijk niemand om mij heen hebben. Dat lukt dus niet aangezien mijn wel handige echtgenote altijd wel in mijn schaduw vertoeft, heb ik de spiedende ogen om mij heen en word ik alleen nog maar nog klunsiger. Goede combinatie dus tijdens het opzetten van de caravan, waar wederom weer problemen de kop opstaken. Weer de koelkast in storing, de mover die niet opgeladen is tijdens het rijden en dus te snel leeg was om de caravan op juiste plek te zetten. Toen later ook nog eens de satelliet-schotel zijn Astra 3, 2, 1, Freebird en tig andere satellieten niet kon vinden, was ik er klaar mee en werd de sfeer er niet beter op. Blijven zoeken naar oorzaken en maar tot vandaag wachten totdat we onze dealer konden raadplegen.

Ook gisteravond reageerde Marcel van der Sande weer direct op de Facebook-groep Adria Club NL. Zowel de koelkast, mover als satellietschotel geven aan dat de spanning te laag is in de caravan. Dit kan in de caravan zo zijn, in de kabels of aan de stroompaal op de camping. Dit lijkt ons niet voor de hand liggend, aangezien we ook thuis dit probleem hadden. Of de kabel of de installatie in de caravan moet het zijn. We kunnen er nu niets mee, aangezien het al laat in de middag is. We balen wel, maar we genieten enorm van de caravan qua ruimte, indeling en omgeving. We hebben genoeg gas bij ons, de verlichting doet het wel en de regen slaat tegen de ramen. Wij vinden het knus voor deze dag, nu ook de spanningen tussen ons zijn verdwenen tijdens alle perikelen. 

Aangezien we toch ook fijn vinden om TV te kijken, besluiten we om even in de stad een Google chromecast te kopen om dan hopelijk toch nog vanavond een serie op Netflix of TV te kijken. 

Miriam gaat in de tussentijd de avondmaaltijd voorbereiden terwijl ik even naar de stad ga. Ze gaat een aspergetaart maken en een diamanthaasje op de grill.

Het was weer heerlijk wat ze gemaakt had, dus we hebben dan ook het recept van de aspergetaart op onze receptenpagina geplaatst. De avond hebben we heerlijk binnen doorgebracht en nog een wandeling met onze Joep gedaan door de landerijen rondom ons heen. Joep was weer meteen chill in de caravan en op de camping. Hij is een blije geit en dartelt lekker om ons heen en jaagt op de konijnen. Geweldig om te zien.

Vanmorgen na het wakker worden weer eerst een wandeling gemaakt en gebeld met onze dealer Boer Caravans in Wezep om te proberen om de problemen op te lossen. Daar kwam niet direct te oplossing vandaan, maar meer alle opdrachten om te doen om oorzaken uit te sluiten. De mover lijkt opgelost nu, maar de koelkast en satelliet blijven nog de uitdagingen om op te lossen. We gaan daarom vandaag maar een compleet nieuwe haspel kopen. Ook gaan we de coax-kabel van de satelliet vervangen als blijkt dat de storing blijft als we coax-kabel rechtstreeks op de converter aansluiten in plaats van buitenkant caravan. Als blijkt dat dat ook niet werkt, dan kopen we ook een nieuwe coaxkabel bij Obelink, geschikt voor satellietaansluitingen. 

De campingbaas gaat vandaag de stroompaal doormeten van de camping zelf. Dit om te checken of er werkelijk wel 230V uit de paal komt. Ook dat is inmiddels gebeurd en zowel de paal als mijn elektrakabel geven 230V door. Conclusie is dus dat het aan de caravan ligt.

Inmiddels aantal keer met de dealer gesproken en ook deze is nu overtuigd dat er iets met de aansluitingen in of aan de caravan mis is. We worden hopelijk vandaag nog geholpen.

Kortom; we hebben nog niet veel leuke dingen kunnen doen in deze eerste anderhalve dag op de camping, maar we genieten enorm van de caravan en elkaar!

Dit blog zal niet te boek gaan als het meest inspirerende en toeristische verhaaltje in de geschiedenis in dit reisblog, maar het is zoals het is…het is de waan van de dag! 

Hopelijk vanaf morgen meer echt vakantie-achtige gebeurtenissen!

12 t/m 14 oktober 2018: Laatste weekend en afscheid van de Lambortinki

/ martin&miriam / 2 reacties

Dit weekend was voor ons het laatste weekend van dit jaar dat we op pad gaan met onze trouwe vriend, de Lambortinki. De komende weken komt het er niet meer van in verband met werkzaamheden aan ons huis en andere activiteiten op sociaal gebied. Dat dit werkelijk ons laatste weekend met onze camper “ever” zou zijn, was ook door ons niet verwacht. We hebben een paar weken geleden besloten om onze Eura Mobil Integra 680SB camper te koop te zetten op Marktplaats. Gedurende deze weken zijn er veel mensen geweest die de advertentie hadden gezien en ook best wel veel mensen die de advertentie als favoriet hadden opgeslagen. Het vermoeden was dan ook dat er wel binnenkort een potentieel geïnteresseerde zou komen kijken. Aangezien deze zich nog niet gemeld had voor dit weekend, hadden we nog wel zin om even weg te gaan door het mooie weer dat voorspeld was.

Vrijdag na het werk vlug wat kleren in de camper leggen, water vullen en de boodschappen voor dit weekend in de koelkast leggen. We besluiten om naar een wat grotere camping te gaan dan normaal, aangezien de natuurkampeerterreinen in de regio inmiddels zo vaak door ons bezocht zijn, dat het ons ook wel leuk lijkt om iets anders te gaan bezoeken. Dat is Camping de Scheepsbel in Doornspijk geworden. Lekker in de buurt, maar toch in een andere omgeving. Zoals jullie weten, het liefst in de bossen en deze camping voldoet daar ruimschoots aan. Direct in het bos lopen vanuit je camper en meteen de prachtige natuur in. De kleurschakeringen van de ontluikende herfst in de bladeren van de bomen, de geur van het bos en de mooie paden om over te lopen; Super!

C360_2018-10-13-11-11-36-527

Dat dit weekend werkelijk totaal anders zou verlopen als gepland hadden wij ook niet verwacht. Na een relaxte avond op vrijdag, ontvingen wij een appje van ons nichtje Denise dat ze de volgende dag wilde langskomen met haar vriend Daniel om wat afleiding te vinden in ons gezelschap. Deze week was een studie- en klasgenoot uit het leven gestapt en het verdriet dat er bij hun was, moest even een luisterend oor vinden om hun emoties te delen. Zaterdagochtend ben ik dus maar op de fiets naar het dorpje Doornspijk gereden om wat extra boodschappen te doen. In mijn eentje op pad met de e-bike en in de tussentijd ging Miriam met Joep wandelen in het bos. Aangezien ik geen GPS bij mij had, bleek achteraf dat ik nogal omgereden was om in Doornspijk te geraken.

Bij de Spar Supermarkt in Doornspijk even wat boodschappen gedaan en in ruil voor een YouTube filmpje opnemen voor een stroopwafelbakker in de winkel, kreeg ik 4 grote verse warme stroopwafels mee voor de visite. Was leuk om het filmpje te maken op verzoek van de bak-goeroe “Bakken met Niels”. Deze vrolijke koekenbakker vroeg of ik in een bepaald accent een video-opname zoud willen doen. Voor mij was een fransman die erg leuk en overdreven een filmpje liet opnemen. Daarna was ik aan de beurt. Aangezien ik uit Lelystad kwam, moest ik in het Amsterdams (hoezo vooroordelen?) zijn nieuwe boek aanprijzen en iets vertellen over de heerlijke stroopwafels. Nou…dat waren ze ook, dus ik hoefde niet eens te liegen…

Daarna vlug weer terug naar de camping fietsen en wachten op ons nichtje en vriend. Toen ze aankwamen hebben we hun heftige verhalen van deze week aangehoord en geprobeerd om ze op te beuren. Dinsdag 16 oktober is de uitvaart van hun klasgenoot en voor hun is het de eerste crematie zo triest en zo dichtbij, dus de impact is groot. We lunchen ondanks de emoties gezellig met elkaar en besluiten we om samen nog een wandeling te gaan maken en even nog met de drone te vliegen op de zandverstuivingen van De Haere natuurgebied in Doornspijk/Nunspeet.

 

Fout
Deze video bestaat niet

Vlak voordat Denise en Daniel bij ons waren, werden we opeens gebeld door een man uit Friesland, die interesse had in onze Lambortinki. Of hij woensdag kon langskomen om de camper te bekijken. Dat kwam ons niet uit ivm de werkzaamheden van ons beiden, dus gaven we aan of hij dan niet beter naar de camping kon komen. Dan kon hij de camper in vol ornaat zien staan. Zo gezegd zo gedaan en net nadat onze visite wegging, kwamen deze mensen naar de camper kijken. Erg leuk om te zien hoe enthousiast ze waren, onafhankelijk van elkaar. Mir liep met de dame door de camper, terwijl de man en ik rondom de camper liepen en ik van alles kon vertellen over het wel en wee van dit o zo geliefde voertuig. Het voelde wel een beetje dubbel; al die mooie herinneringen en reizen en nu dan besluiten om hem van de hand te doen.

Samen nog een koffie en thee gedronken en nog wat gesproken over wanneer ze besluiten wat ze gaan doen. Ze wilden er nog een paar dagen over nadenken en uiterlijk woensdag zouden ze het laten weten. Ook zij hadden heftige tijden meegemaakt en waren ook toe aan weer vertier en rustig vaarwater. Hun eerdere camper was voor hun neus afgebrand naast hun huis door een vuurpijl bij een evenement. Afschuwelijk! Twee weken geleden hebben ze hun huis in Spanje verkocht en weer naar Nederland verhuisd. Vervolgens een huis gekocht in Friesland en nu midden in de verhuizing. Afscheid genomen van elkaar met de afspraak dat we sowieso wat zouden horen, ook als ze onze camper niet wilden kopen.

Dat was namelijk voor ons belangrijk om te weten, aangezien we anders aanstaande zaterdag de camper te koop zouden zetten bij World Next Door, de campermakelaar in Lelystad. Een goed en betrouwbaar adres en daar kon dan de camper staan totdat hij verkocht zou worden.

Door alle opwinding van de zaterdag met deze bezoeken, hebben Miriam en ik samen de hele avond lekker buiten gezeten voor de camper en besproken wat we gaan doen als alles volgens plan verloopt. De zwoele temperatuur en de sambucca zorgde ervoor dat we warm en knus onder de luifel zaten te genieten van wellicht onze laatste avond samen met deze camper. Toch weemoedig…onze eerste eigen camper met al dat plezier dat we ermee hebben gehad! En nooit ons in de steek gelaten.

 

Tot 22.15 uur buiten gezeten en toen maar naar binnen gegaan voor de laatste nacht dit seizoen in de camper en dus ook misschien wel ooit in de Lambortinki. Raar.

Zondagochtend lekker rustig wakker geworden en alles opgeruimd om tijdig naar huis te gaan. Daar alles weer uitgepakt en de rest van de zondag lekker thuis gebleven.

Zoals jullie al misschien vernomen hebben op Facebook of Instagram, hebben we inderdaad de camper verkocht en komen de nieuwe eigenaren de EuraMobil aanstaande zaterdag ophalen en overschrijven. Dan zijn we even camperloos…ook raar!! De komende weken en maanden gaan we op zoek naar onze Lambortinki II. Dat deze naam ook aan de nieuwe camper wordt gegeven staat vast. Maar wat voor camper het gaat worden weten we nog niet precies. Zeer waarschijnlijk gaat het een iets lichtere camper worden met normaal B rijbewijs en een iets andere indeling dan de Lambortinki I.

We houden jullie op de hoogte van de vorderingen en zullen het nieuwere exemplaar in ons blog dan ook introduceren binnenkort. We gaan de EuraMobil missen en de nieuwe eigenaren zullen er hopelijk minstens net zoveel plezier mee beleven als dat wij gedaan hebben. Aan al het goede komt een eind….maar de story continues…

20181018_125221

3 t/m 5 augustus 2018: Camping Nieuw Soerel te Nunspeet en Boswachter Nadine

/ martin&miriam / 8 reacties

Vrijdagmiddag direct na het werk konden we weer op pad met onze Lambortinki. Gezien het feit dat we een paar weken geen activiteiten in het weekend hebben, willen we de komende weekenden proberen om weg te gaan met onze camper. Ook onze e-bikes staan achterop om lekker te gaan fietsen in de natuur op de Veluwe. We hadden geluk want we konden al om 4 uur in de middag weg, dus we zagen ons al lekker zitten met ons natje en droogje in de schaduw naast voor de camper. Aangezien onze favoriete weekend-campings van Staatsbosbeheer en Natuurkampeerterreinen niet meer mooie plekjes vrij hadden, zijn we dus terecht gekomen bij Staatsbosbeheer camping Nieuw Soerel te Nunspeet. Hier zijn we ook al een paar keer geweest en ook erg goed bevallen. Met goede zin dus vrijdagmiddag onderweg naar Nunspeet.

Aangezien ik persoonlijk de camper had ingepakt en geladen met alles wat we nodig denken te hebben (dus altijd teveel bij ons…), kon ik bij de vraag van Miriam waar de accu’s van de e-bikes lagen, alleen maar even met mijn adamsappel slikken…oeps…..vergeten! Ik had ze in mijn handen gehad op het laatste moment, maar zag toen dat de schuifpui naar de tuin nog open stond en de pomp van het zwembadje nog aan stond. Tja…accu’s weer even weggelegd en toen dus daarna vergeten. Aangezien we al bijna bij Nunspeet waren, waren de beide opties; of niet fietsen het weekend of toch maar even terug gaan om ze op te halen. Weg voordeel van vroeg onder de luifel zitten.

Het was bloedheet vrijdag en Miriam en zeker Joep had geen zin om terug te gaan. Miriam en onze directeur Joep eerst afgezet bij camping om in te checken en konden dan samen alvast een mooie wandeling door het bos maken om de tijd te doden dat ik heen en weer naar Lelystad moest rijden. Klein voordeel, door deze situatie, was dat we onze nieuwe techniek in ons huis konden testen. We konden op afstand toegang tot ons huis verschaffen aan ons buurmeisje om te checken of de accu’s nog op tafel lagen. Werkte perfect!

Toen ik uiteindelijk weer terug op de camping was, onze camper een soort van “ asociaal “ neergezet op het veldje; met de ingang naar de bosrand ipv sociaal met ingang naar het veldje. Hierdoor hadden we veel schaduw in deze hitte en meer privacy, voor zover we dat nodig hebben. Na installatie van al het meubilair en luifel en fietsen van het rek, zijn we gaan wandelen met Joep door de bossen en heide rondom de camping. Normaal een erg mooie omgeving met vele kleuren en geuren, maar nu zijn we enorm geschrokken van de waanzinnige droogte overal. Een enorm bladendek onder de bomen met gedroogde bladeren, veel verstuiven van het zand, dorre heide en hooivelden in plaats van grasvelden. Tjonge, tjonge….nu zie je pas echt de impact van deze belachelijk warme zomer, die al zo lang duurt. We hebben te doen met de agrarische sector en hopen dat we deze kunnen ondersteunen de komende tijd. Want dat zij grote schade leiden dat is wel duidelijk!

Na terugkomst op de camperplek, konden we ons opmaken voor een gezellige avond. Traditioneel voor de vrijdag aten we spare-ribs, oven-aardappeltjes en groenteschotel van onze geliefde traiteur ‘l Appetit en eindigden we gezellig met een koffie en likeurtje. Heerlijk gelezen en plannen gemaakt voor de komende jaren op het gebied van de vakanties. Was topavond!

Zaterdagochtend lekker wakker worden in ons eigen tempo en buiten ontbijten en lezen. Via de handige fietsknooppunten-app een mooie route gemaakt om straks te gaan fietsen met onze nieuwe Amslod Highland en Newton. We zijn er superblij mee, ondanks dat er meteen na aanvang van de rit een slepend geluid onder het spatbord van Miriam haar fiets naar voren kwam. Het blijkt om de kabelboom te gaan die aanloopt tegen de bovenkant van de band. Hinderlijk geluid, maar we besloten om direct na weekend monteur van Amslod ernaar te laten kijken. Even later bij een soort van noodstop bleek ook mijn stuur niet bestand tegen de druk en zakte naar beneden in een andere stand. Ook niet handig, maar goed op te lossen. Komt goed.

We hebben een prachtige rit door de natuur gemaakt, hoofdzakelijk bospaden en langs mooie glooiende heide-heuvels.

Maar wat een volk op de fiets tegenwoordig! Het was drukker op de fietspaden dan op de provinciale wegen aldaar. Dat gaat volgens ons tot problemen leiden als dat zo doorgaat met de groei van het aantal fietsers. Wat ook nog opviel was dat mensen niet meer gewend zijn om elkaar te groeten. Miriam en ik groeten standaard iedereen die ons tegemoet rijdend passeren. Geweldig om te zien hoe mensen schrikken daarvan en dan 20 meter later terug groeten of niet. We zeggen dat de wereld zo verhard en als we dan vriendelijk gegroet worden, dan schrikken we ervan! Wij gaan gewoon door met groeten in ieder geval, want als je dwars door iemand zijn aura rijdt, mag je toch wel even gedag zeggen is ons motto!

Zaterdagavond na het fietsen had Miriam zich verheugd om buiten te gaan koken op onze nieuwe Cadac Chef gas-bbq. Deze BBQ heeft een grilplaat, paella-pan, wok en groot deksel met temperatuurmeter. Een aantal heerlijke recepten zijn er al op bedacht, dus we gaan het meemaken binnenkort. (Overigens onderstaande foto is van ontbijt)

PHOTO-2018-08-06-11-04-20

We zaten lekker buiten bij de camper en de Cadac Chef stond al paraat om onze avondmaaltijd te verhitten, totdat er opeens een mevrouw naast ons stond en zonder zichzelf voor te stellen aan ons, meteen duidelijk maakte dat het net rondom de camper moest verdwijnen. Dit (schapen)net is bedoeld om onze teckel Joep meer bewegingsvrijheid te geven op “ons” perceel en ons meer rust te geven doordat we niet steeds zijn lijn tussen stoelpoten, tafelpoten, wielkassen en andere obstakels hoeven te verwijderen. Niemand heeft er last van en dit doen we al sinds we Joep hebben en veelvuldig op Staatsbosbeheer campings staan. Geen enkele boswachter heeft er ooit een punt van gemaakt en ze geven juist aan dat ze dit juist een prima oplossing vinden.

Boswachter Nadine dus niet! Er is beleid en dit beleid geeft aan dat er geen netten oid mogen worden gebruikt om een rustig campingbeeld te geven. Honden dienen te worden aangelijnd. Punt uit!! Vooral het feit dat ze zich niet voorstelt, geen welkom heet, niet vraagt of we het naar onze zin hebben, geen informatie over de omgeving, geen Staatsbosbeheer kleding draagt en qua gastvrijheid niet herkenbaar is ten opzichte van alle andere ervaringen bij de SBB campings, maakte dat ik vroeg wie zij nu eigenlijk was.

Nou…..dit was geen handige vraag voor deze net in dienst getreden, wat op macht beluste jongedame. “IK ben de boswachter hier!!!”

Zo zie je er niet uit, zeg ik nog……oeps…foute opmerking…het mondje kwam nog strakker te staan, het ooglid begon  te trillen en haar stem werd nog wat hoger in de discussie die toen ontstond.

“Wij begrijpen het niet; aangelijnd is aangelijnd, maar omlijnd is ook aangelijnd. Joep kan nergens heen, valt niemand lastig, voelt zicht prettiger en wij voelen ons prettiger. Wat is het probleem? We hebben met vele collega boswachters van jou gesproken in die 16 bezoeken aan jullie campings verspreidt over Nederland met dit schapennet. Niemand heeft er iets van gezegd, behalve dat ze het vindingrijk vinden en begrijpen. Niets over beleid!

Wij gaan dan ook nu het net niet weghalen of overtuig ons hoe jullie beleid is omschreven.”

Boswachter Nadine dacht er anders over: IK maak met u de afspraak dat morgenochtend het net weg is! En toen ging ze…..Maar ze kwam terug. Meestal zie je op zondag nooit de boswachter, maar deze dame wilde haar gezag laten gelden en moest even herladen, maar wij wisten: She will be back!!

We hebben ietwat opgefokt de avond doorgebracht en ons voorbereidt op de dag die komen gaat: Nadine’s Revenche II”

Miriam heeft haar huiswerk gedaan en rechtstreeks contact gezocht met het hoofdkantoor van alle SBB campings en gevraagd naar het beleid en uitgelegd wat de situatie was. Dezelfde avond kregen wij nog antwoord van SBB en wel het volgende: ze konden niets vinden over dergelijk beleid tegen het schapennet en vonden het wederom juist inventief gevonden. Een officieel antwoord zou nog volgen.

De volgende ochtend bij het ontbijt kwam Akela Nadine er weer aanlopen. In vol ornaat uniform dat alleen maar gebruikt mag worden bij inauguraties van het koninklijk huis of overlijden van prominente boom of zo…. In ieder geval zag ze er top uit, onze Nadine!

“WAT hadden wij afgesproken met u?” sprak ze in meervoud als persoon en Uniform….

Nou….wij hadden niets afgesproken en u droeg gewoon iets op. Wat we overigens niet gaan uitvoeren. Totdat duidelijk is wat uw beleid is, vanuit SBB oogpunt en niet uw dictoriale oogpunt.

Oeps…hier worstelde onze Nadine toch even met haar repliek….opeens was er sprake van Boswachter Frits, die zij opvolgt als boswachter. Wij kennen namelijk boswachter Frits en die heeft namelijk zelf gezegd dat ie het net een NETTE oplossing vond destijds dat wij stonden op camping te Drie bij Ermelo.

Nogmaals onze standpunten uiteengezet en dat wij contact hadden met het hoofdkantoor van SBB om met een officieel beleid naar buiten te komen. Dan hebben wij er vrede mee. We halen dus vandaag geen net weg en gaan zo lekker fietsen.

Nadine worstelde nog steeds en zei tot slot; “nou, ik zal dit meenemen!”

Ik denk naar het werkoverleg of zo, want het net meenemen dat zou toch niet gebeuren als we aan het fietsen zijn. We sloten niets uit bij Nadine en haar domeins- en machtsgeilheid!

Nadat we wederom een heerlijke tocht gefietst hadden, kwamen we terug op de camping (het net stond er nog!) en hebben daar nog even in de zon gezeten tot einde van de middag. Toch samen ruim 80 kilometer gefietst in dit weekend. Toen nog een wandeling met onze Joep door de bossen gelopen en ons laatste avondmaal daar op de camping genutigd.

Vervolgens de afwas even doen, alles opruimen en om 20.30 uur reisden we weer af richting huis. Het was weer een heerlijk weekend samen en de komende weekenden staan ook weekendjes gepland, dus laat de zomer nog maar even blijven. Maar regen, veel regen hebben we nodig om de enorme droogte tegen te gaan. Liefst even niet in de weekenden…..

9 en 10 Mei 2018 – Hatertse Vennen en Overasseltse Vennen

/ martin&miriam / 8 reacties

Hemelvaartdag. Wakker worden en er vanuit gaan dat het de slechtste dag van de week gaat worden. Het was droog, maar het zag ernaar uit dat er regen kwam. Dit gebeurde uiteindelijk niet, maar het is nog maar 9 uur in de ochtend. Wat zal de dag ons brengen.

Ik begin na een heerlijke nacht snorren, maar eerst even de afwas te doen in het washok van de camping. Je komt daar meestal wel gezellig aan de praat met een mede persoon die wou dat ie er van afwas. Ook deze ochtend een boeiend gesprek gehad met een dame op leeftijd, die sinds kort weduwe was geworden en ervoor gekozen heeft om dan alleen op pad te gaan met de camper. Met haar man reisden ze heel europa door, maar toen hij plots stierf had ze 2 keuzes; de geraniums opzoeken of dan maar alleen de wijde wereld intrekken. De stoere dame rijdt dus alleen met haar camper en staat haar mannetje. Toch merk ik nog haar intense verdriet en schiet ze nog steeds vol als ze erover vertelt. Ik ook. Door haar verhaal, maar soms denk je dan ook wel eens wat als ik er in 1x tussen uit piep? Ik bedoel; ik zit de hele dag langs de weg, ik heb nou niet het koolhydraat-arm lijf, laat staan dat mijn vochtbalans nu helemaal top is. Hoe gaat mijn Mirreke dan haar keuzes maken? Dit realiseerde ik mij tijdens de afwas op hemelvaart. Raar begin van de dag, maar die uiteindelijk nog helemaal goed zou komen.

Mir en ik hebben de ochtend lekker gebruikt om in onze e-readers lekker te lezen en vooral rustig aan te doen met wat dan ook. Het zonnetje probeerde er af en toe doorheen te komen, dus we besloten om vanmiddag maar eens eerst een lekkere wandeling te maken over de Vennen hier in de buurt. Totdat we opeens verrast werden met een bezoek van onze Lelystadse vrienden, Harry en Els van de gelijknamige lunchroom Harrels in het Lelycentre. Wat gezellig! Eerst even samen een bakkie koffie gedronken en vervolgens besloten we dan maar samen te gaan wandelen. Harry en ik zijn niet van die wandelaars, maar in het kader van de liefde en het veilig stellen van een gezellige Hemelvaartsdag, gingen wij toch maar mee. Samen in de auto naar het startpunt van een wandelroute over de vennen rijden en dit bleek een leuk restaurant te zijn, St. Walrick. Vooral dat vooruitzicht dat we daar ook zouden eindigen, maakte dat Harry en ik goed de pas erin zetten. Hoe eerder wij dit achter de rug hadden, des te eerder konden we ons laven met al het goede dat het horeca etablissement te bieden had. Maar de meiden wilden ook nog tussendoor foto’s maken, dus het duurde allemaal wat langer dan gehoopt.. Maar mensen, wat is het hier werkelijk prachtig. De zon laat zich meer en meer zien en het lijkt zowaar een mooie middag te worden.

Wat een gevarieerd landschap is het hier. Je waant je in het buitenland, door de glooiende heuvels, zandvlakten, sprookjesachtige vennetjes, met de schaduw van de wolken erin reflecterend en veel vriendelijke mensen komen we tegen.

Joep mag op sommige plekken los lopen, dus die is ook in de zevende hemel. De wandeling die wij nu doen is maar 3,8 kilometer, dus met alle opstoppingen onderweg voor foto’s, andere mensen spreken, komen we ruim een uur later aan bij het restaurant. De terrassen zitten vol, want de zon heeft nu besloten om echt acte de presence te geven bij een behaaglijke temperatuur. Heerlijk gelucht en enorm gelachen ook, zoals gewoonlijk. Harry en Els brengen ons weer terug naar de camper en we besluiten om nog even een afzakkertje samen te nemen voor de camper in de zon. Nou…..dat is uiteindelijk uitgelopen tot een poel van verderf door alle versnaperingen en toch maar blijven eten (“nee, we gaan echt! We hebben geen honger, geen dorst en het is mooi geweest”). Mirreke weer lekkere ratatouille gemaakt en risotto met een stukje vlees. Super fijne dag gehad en uiteindelijk was het een zonnige dag geworden, dus echt bonus!

Vanmorgen, vrijdag, eerst weer onze routines doen en weer naar buiten kijken en zien dat de zon weer schijnt! We boffen echt deze week! Na de hele ochtend buiten te hebben zitten lezen en besluiten om te gaan onderzoeken of E-bike of E-scooter wat voor ons is. Zoals jullie misschien weten is het rijden met een snorscooter in natuurgebieden bijna net zo’n zonde als op zondag de was buiten hangen in Staphorst of Urk. We maken er geen vrienden mee. Maar om nu ook weer te gaan e-fietsen?? Na mijn tijd bij de PTT Post als postbode in mijn prille jaren, heb ik besloten om nooit meer te willen fietsen. Wat heb ik die fiets vervloekt destijds; volle bepakking, kapot gaan op de meest beroerde momenten, de regens, het onderuit glijden tijdens de winter, etc. Kortom; voor mij geen fiets! Maar ja; Miriam begint nu toch wel weer wat meer druk uit te oefenen op dit plan, dus dan weet ik dat er geen ontkomen aan is. Nu schijn ik in een wazig moment te hebben gezegd, dat nu we ook veel meer wandelen door Joep, ook misschien wel verstandig is om te gaan e-biken. Nou…dat moet dan tijdens een nevelig moment zijn geweest! Maar we gaan wel zien.

Eerst maar weer klaar maken voor de volgende wandeling. We besluiten nu de 6,5 kilometer wandeling te gaan doen door de Vennen. Het was nog mooier als gisteren doordat de zon feller scheen en het ook veel rustiger was met medewandelaars. We hebben ook fysiek lekkerder gewandeld dan gisteren. Soms heb je dat, dan wandel je gewoon niet lekker. Vandaag wel! Ook rustig aan gedaan en ook nu weer prachtige natuur gezien.

Fout
Deze video bestaat niet

Ook weer geeindigd op het terras bij het restaurant en samen een broodje gegeten en vervolgens bij een boer verse asperges gehaald en vervolgens weer naar de camper gegaan. Ik even boodschappen gedaan in Overasselt bij de plaatselijke slager en supermarkt. Gemoedelijk is het hier. Als ik met mijn westers accent begin te praten, vragen ze direct waar ik vandaan kom, dat ze kei-leuk vinden dat ik hier kom kamperen en volgt er een praatje pot!

Lekker in de middag een tukkie liggen doen, dommelen, kletsen en gelezen om vervolgens weer de avondmaaltijd voor te bereiden. Dat doet Miriam altijd en nu dus verse asperges met eieren en gerookte zalm. Ik ben nog even bezig geweest om de drone video van de camping om te zetten in een korte clip voor de campingeigenaar. De mooie kerel kwam vanavond nog even buurten om dank  te zeggen voor de luchtfoto’s en videoclip. Einde van de avond nog even een wandeling met Joep en Miriam gemaakt rondom de camping en vervolgens naar bed gegaan. Morgen nog een dag en deze blijkt ook weer zonnig te gaan worden. We denken er zelf over om als het weer tijdens onze zomervakantie hier goed is, om de vakantie in Nederland weer door te brengen. Nederland is zo mooi en heeft zoveel natuur en leuke dorpen en steden te bieden. We zullen zien waar we terecht komen.

Of ik morgen nog even een blog schrijf, valt te bezien, want spannender dan vandaag wordt het niet; wakker worden, eten & drinken, wandelen, lezen en afzakkertje…what’s new?

8 en 9 Mei 2018: Overasseltse en Hatertse Vennen – Camping de Eikenaar

/ martin&miriam / 2 reacties

Dinsdagmiddag bij thuiskomst van het werk in Hoogeveen, was Miriam al klaar met haar werk in de kapsalon en had ze ook al de laatste spulletjes in de camper gelegd. Ik hoefde dus alleen nog maar een korte broek aan te trekken en gympies aan om op pad te kunnen. Geweldige voorbereiding en super veel zin om op pad te gaan. Joep ook! Die was niet te houden vanaf het moment dat hij in de gaten kreeg dat er wat stond te gebeuren op buitenrecreatie gebied. Het woord kamperen negeren we in huis zoveel mogelijk, want anders is ie helemaal door het dolle heen.

Aangezien we op laatste moment de camping voor de komende dagen hadden geboekt, nadat we de oorspronkelijke geboekte camping in Drenthe hadden geannuleerd, wisten we niet echt wat te verwachten. Na een stuk of 5 campings te hadden benaderd, kregen we steeds te horen dat ze vol zaten. Ook hadden we overwogen om naar een grote camping in de belgische ardennen te gaan, maar de reisafstand hadden we toch niet zo’n zin in. Uiteindelijk kregen we bericht van een camping die wel plek had; Camping de Eikenaar in Overasselt. Een boerencamping die pas vorig jaar was open gegaan. Kijkende op de website werden we niet echt enthousiast. Door je jonge aanplant van heggen zag het er wat kaal uit. Maar omdat plekken schaars waren, toch maar besloten om de komende dagen daar te gaan staan.

Onderweg verliep alles naar wens en volgens planning reden we omstreeks 19.00 uur onze plek op de camping. Een super plek met een landelijk vergezicht met weilanden, bomen en boerderijen op de achtergrond. Door onze camper met rug naar camping te zetten, hadden we het gevoel dat we helemaal alleen waren op deze camping. Dat waren we dan bijna ook, want er waren nog 2 andere camperaars, van seniorenleeftijd. Even langslopende een praatje makend, werd mij subtiel even opgedragen dat de middelste toilet en douche voor mij waren in het toiletgebouw. Zodoende hadden we prive-sanitair. Erg flauwekul natuurlijk, maar wel gezellige mensen. Al pratende bleken we gezamenlijke bekenden te hebben in het Lelystadse; Ben en Aly Prins, onze lokale bakkerij-koning! Wij aangegeven dat we ze goed kennen vanuit de vriendschap met hun zoon Joost en schoondochter Claudia. Kleine wereld….

Maar goed; de camping met weinig verwachtingen vooraf, bleek een supermooie camping te zijn met ruime fraaie plekken. Water en afvoer op de plek zelf en een topfaciliteiten op het terrein. Een nieuw sanitairgebouw waarover goed is nagedacht en kwalitatief goede spullen. Ook de eigenaar en zijn vrouw zijn erg vriendelijk en humoristisch. Kortom; wij gaan ons hier wel vermaken.

Fout
Deze video bestaat niet

Ook omdat vanuit de camping veel te doen en zien is in de omgeving. Slechts 5 kilometer van Nijmegen en om de hoek op 2 kilometer een prachtig natuurgebied met de Hatertse- en Overasseltse Vennen. We zijn er langs gereden met camper tijdens de heenreis en dat ziet er supergaaf uit voor ons! Wat een mooi gebied is dat!

We besluiten dat pas donderdag of vrijdag te gaan bewandelen, aangezien het woensdag veel te warm is om te gaan lopen.

Direct nadat we de camper dinsdagavond hadden geinstalleerd was het ook nog zo’n lekker weer, zodat we heerlijk buiten gegeten hadden in de avondzon en een afzakkertje met bakkie Nespresso koffie tijdens de zonsondergang. Was een wereldavond!

De volgende ochtend lekker wakker worden in de toen al brandende zon. Miriam was er om half 7 al uit en ik iets later. Heerlijk buiten ontbeten en de ochtend in relax-stand gelezen, lekker gedoucht en niet veel gedaan. Ik had nog even gestoeid met de Drone en prachtige foto’s gemaakt van de boerderij en camping. De foto’s verstuurd naar de boer en toen deze de foto had gezien, vroeg hij of ik zaterdag bij mooi weer nog eens zo’n vlucht wilde maken en video en foto’s wilde maken van de camping. Hij was er erg blij mee! Ik kan legitiem nog eens oefenen en hij krijgt het beeldmateriaal.

Toen het in het begin van de middag zo warm werd op onze plek, besloten we om met de scooter even een rit te gaan maken door de mooie omgeving. Alles ingepakt voor onderweg om ook Joep te kunnen laven, zijn we begonnen met een dijkentocht langs allemaal mooie dorpjes en landelijke gebieden. Een tocht van ongeveer 37 kilometer en met de verkoeling van de wind door onze haren, was het draaglijk allemaal. Onderweg nog op een dijk, bij restaurant even geluncht en koel biertje gedronken, weer op pad richting de camping. Daar aangekomen nog even boodschapjes doen in Overasselt en weer klaar voor de avond.

De camping is inmiddels al wat voller gelopen door andere gasten en iedereen is lekker aan het BBQ-en en pimpelen buiten. Ziet er gezellig uit. Wij steken ook onze BBQ aan en Mir tovert weer een frisse gezonde salade uit het ieniemienie keukentje en ik ben buiten de heerlijke ossenhaasjes aan het grillen. Ook weer een super zwoele avond samen gehad.

C360_2018-05-08-20-53-34-046

Alleen bij de laatste rondje met Joep wandelen gebeurde een enorm zwaar traumatiserend drama: Joep was heerlijk zijn pootje aan het oplichten tegen een prille heg, toen hij ineens zwaar kermend, alsof hij op een bermbom was gelopen, naar ons toe strompelen. Zijn staart strak onder zijn kont en op zijn kwetsbaarst kijkend zoals alleen teckels dit kunnen, omhoog smekend om opgepakt te worden. Hij kon werkelijk geen stap meer verzetten en wij dachten dat dit zijn laatste moment van zijn leven was….

Maar zuster Clivia ging op onderzoek uit in de camper op een geimproviseerde operatietafel, met operatielamp (zaklamp) op zijn poot gericht om het episch centrum van pijn te onderzoeken. Het bleek om een wespenbeet te gaan en tijdens de operatie is de angel op vakkundige wijze verwijderd, zonder dat het pootje te hoeven amputeren. Joep moest natuurlijk hierdoor wel het beste plek op het bed krijgen om voorspoedig te kunnen herstellen. Dat dit ten koste ging van mijn plek, was van ondergeschikt belang. De volgende ochtend ik brak wakker en Joep was weer helemaal klaar voor zijn ochtendwandeling. Het wordt weer een leuke dag, deze hemelvaartsdag!

13-15 Oktober 2017: Zandervennen te Kootwijk

/ martin&miriam / 5 reacties

Aangezien het zonnige weer dat voorspeld was er ook daadwerkelijk zou komen, besloten we dit weekend als afsluiting van het kampeerseizoen 2017, toch nog even met de camper op pad te gaan. Normaliter hadden we dit weekend de camper naar de stalling gebracht, maar wat zijn we blij dat we dit niet gedaan hadden!

De bestemming voor deze keer is wederom een natuurkampeerterrein uit het Groene Boekje en wel in Kootwijk de Zandervennen. Vrijdag na het werk direct op weg gegaan en bij aankomst van het kampeerterrein waren we blij dat we ook echt een specifieke plek hadden geboekt en dus gegarandeerd ons kamp konden opslaan. De specifieke plek boeken kost een tientje extra, maar aangezien we aan zagen komen dat er meer kampeerders zouden komen, dan dat er plekken waren, leek het ons erg verstandig. Nou….anderen die het niet hadden gedaan kwamen bedrogen uit! Alles zat vol. Ook op andere campings in de buurt waren de campings nog een ultiem weekend open met veel publiek. Dat vele publiek liep dan ook bij de wandelingen langs onze camping, want wat was het daar mooi zeg!

C360_2017-10-14-11-33-34-679

IMG_0668C360_2017-10-14-12-33-29-395C360_2017-10-14-11-35-47-624

Eerlijk gezegd zijn we echt fan van de Staatsbosbeheer campings, maar met deze camping Zandervennen maakte de natuur-omgeving en ligging goed, wat de beperkte faciliteiten van deze natuurlijke oase (want wat was het stil op de camping!) tekort kwam. Viel echt tegen. Voor ongeveer 35 kampeerplekken, veelal met meerdere personen per plek, waren er maar 1x dames WC, 1x dames douche en 3 wastafels beschikbaar. Hetzelfde aantal voor de heren. Van afwas-plaatsen was zelfs geen sprake; er was er maar eentje! Ook de stortplaats van de camper was rommelig. Kortom; prachtige plek om te staan, maar Staatsbosbeheer moet echt wat aandacht geven aan de noodzakelijke wensen van de kampeerders. Iedereen klaagde erover.

Maar goed; vrijdag in de late namiddag lekker eerst nog even een wandeling gemaakt door de bossen van Kootwijk en met name de heide met zandverstuivingen waren erg indrukwekkend om te zien. Nu zijn we de laatste tijd door Joep natuurlijk meer aan het wandelen geslagen, maar lopen door het mulle zand vroeg van ons wel wat anders. Zelfs Joep liep al snel met zijn tong op zijn enkels. Nu is dat bij een dwergteckel natuurlijk niet zo moeilijk, maar jullie begrijpen wel wat ik bedoel…

C360_2017-10-15-12-00-22-584C360_2017-10-15-11-55-11-733

Ongelofelijk hoeveel prachtige paddenstoelen we onderweg tegen kwamen, lopende door de bossen. Ook het feit dat we bijna niemand tegen kwamen was erg prettig. Vooral de rust is ons overvallen toen we deze wandeling aan het lopen waren. De zandverstuivingen nog even vanuit de uitkijktoren samen gekeken en daar nog even gezellig gebabbeld met een leuk echtpaar. Nog even een selfie genomen met ons “gezin”.

img_0667

Teruggekomen in onze camper heerlijk weer een maaltijd van onze plaatselijke traiteur verorberd en relaxte avond gehad samen. Wat later op de avond warmde de buitenlucht op en was het erg lekker om buiten nog een afzakkertje voor de camper te drinken met elkaar. Was echt waanzinnig gaaf om medio oktober nog buiten te zitten.

De volgende ochtend lekker ontbeten en daarna de scooter van het rek gepakt en een mooie rit door de landelijke omgeving van Kootwijk, Kootwijkerzand, Arssel, Boveneinde, Harskamp via Otterlo en Hoog Soeren weer terug naar de camping gereden. In Hoog Soeren bonuslunch gegeten met Mirreke op het terras in de zon bij Brasserie Het Nieuwe Jachthuis. We zijn tevens ook erg trots op onze Joep, aangezien hij wederom in een restaurant omgeving zich keurig heeft gedragen. Miriam neemt een plaid mee en zijn eigen voerbakje en de flamboyante teckel ligt netjes rustig op zijn kleed en wacht totdat wij klaar zijn. Ook overwegen we nog wel om de naam van Joep toch te herzien. Miriam riep op een bepaald moment tegen hem; Dyson!! De bekende zuigmachines slaan echt op onze Joep, aangezien hij bij elke kruimel die hij naar beneden ziet dwarrelen, direct erop af duikt en zorgt dat de vloer er weer tip top uitziet! Bediening blij, Joep blij!!

Zaterdagmiddag bij terugkomst op de camping was er wat consternatie ivm een campinggast die op de verkeerde plek was gaan staan omdat er geen plek was en hij toch een lege plek zag en daar maar is gaan staan. Dat deze plek gereserveerd was door een ander (en ook al betaald) betekende dat deze man maar op een andere plek is gaan staan. En toen kwam de andere die naar zijn plek wilde, maar inmiddels dus iemand anders stond. Het was het hele weekend chaos met allemaal verkeerde plekken, stroomstoring op een plek waar je zou staan, maar niet kunt staan, elektra-haspels gegoochel; kortom het was het thema van de dag! Hierna nog maar even een mooie wandeling door het bos gemaakt en bij terugkomst was Joep helemaal down and out!

Zaterdagavond koelde het buiten dusdanig af, dat we naar binnen waren gegaan om daar een filmpje te kijken, maar we alledrie zo moe waren dat we eigenlijk voor 22.00 uur al in bed lagen…ja, we worden oud!

Vandaag, zondag, besloten we om de hele dag te blijven staan ivm het mooie weer. We hadden tot maandag betaald en dus niet bang voor controle van de boswachter. Ook na het ontbijt weer een mooie wandeling gemaakt. De middag lekker voor de camper gezeten, lekker gelezen en afwasje gedaan.

C360_2017-10-15-13-09-00-797

Ook de omwonenden waren allemaal erg gezellige mensen. Vooral veel gekletst met een erg leuk senioren paar met camper. De familie Punt uit Schiedam. Was een leuke middag. Maar na al het mooi’s komt eens een eind. We maken onze camper klaar voor de laatste thuisrit van dit kampeerseizoen. Het zit er weer op en de Lambortinki gaat op stal. Ook zal hij in de winter groot onderhoud krijgen om in het nieuwe jaar weer klaar te zijn voor ook weer buitenlandse trips.

Waar we wel van overstuur waren deze middag, is toen we de balans opmaakten van dit camper-seizoen; in vergelijk tot vorig jaar bleek dat we ongeveer 18 nachten minder weg waren geweest met de camper. Gemiste kans…we gaan te weinig weg!! Dit jaar zijn we 38 nachten weg geweest, tegenover 56 nachten vorig jaar. De 9 dagen naar Marrakech ivm 50 jarig huwelijk van mijn schoonouders was de hoofdzakelijke oorzaak van deze camper-dip. Nou….die trip was meer dan de moeite waard, dus wij kunnen weer terugkijken op een fantastisch reisjaar. Tijdens de winterslaap zullen we ons weer gaan buigen over de nieuwe bestemmingen voor het volgende jaar. Ook weer leuke bezigheid! We zijn bevoorrecht en realiseren ons dat terdege! Maar zoals ooit een bevriende relatie tegen ons zei: als je hard werkt, moet je ook hard recreeren! Nou…dat lukt ons!!