13 September 2016: Iseo en Sarnice (IT)

14 september 20165 november 2025 / martin&miriam / 3 reacties

We beginnen weer in onze normale doen te komen. We slapen erg goed in de camper en ook nemen we weer meer op van de omgeving en de schoonheid van de camping en zijn mensen. We waren erg moe van de afgelopen week en de reis. We nemen ons altijd voor om rustig aan te doen onderweg en geen langere afstanden dan ongeveer 300-400 km per dag af te leggen met de camper. Dit is dus weer niet gelukt. De eerste dag na aankomst hebben we niets gedaan en alleen maar gezwommen en gerelaxt voor de camper.

Maar vandaag hebben we weer energie en zin om er met de scooter erop uit te trekken. We hebben voor de vakantie nog een GPS voor op de fiets/scooter gekocht om makkelijk onze weg te vinden in het italia van deze vakantie. Het werkt super goed en nadat we heerlijk rustig ontbeten hadden voor onze camper, spullen opruimen, douchen en op pad. We wilden het eerst naar Sarnice aan het Iseo meer. We hoorden dat dit een erg mooi dorpje was. Lekker samen rondslenteren door de straatjes, winkeltjes bekijken, cappucino drinken, mensen zien flaneren.

De rit ernaar toe was niet bijzonder, eerlijk gezegd. Sowieso vinden we de doorgaande wegen niet echt om over naar huis te schrijven. Het is rommelig, niet sfeervol en totaal niet druk op de weg. Voor italiaanse begrippen zeker! Uiteindelijk kwamen we aan in Sarnice en parkeerden we de scooter voor een restaurant op de speciale plekken daarvoor. Het haventje en boulevard van Sarnice beloven veel, maar nadat we er doorheen hadden gelopen hadden we het snel gezien. Terrasjes waren dicht, weinig mensen door de straat, winkels veel leeg en ook menig al dicht. Het toeristische seizoen zit er hier al op klaarblijkelijk. We hebben nog wel een paar fotos geschoten van een prachtige kerk en de haven en zijn toen weer op pad gegaan richting Iseo, om daar het stadje eens goed te bekijken.

Onderweg vonden we een andere weg naar Iseo en kwamen daar al snel aan. Centro aangehouden en daar bleek een markt te zijn. Nou…Miriam helemaal in haar nopjes natuurlijk. Aangezien ik veel kleding was vergeten mee te nemen in de camper, na de week in de Ardennen, moest ik nog een broekriem scoren (die moet namelijk flink aangehaald worden..) en eventueel nog wat shirts. Kansloos die shirts…de gemiddelde italiaan heeft mijn geboortegeweicht en qua omvang is hun middel mijn dijbeen….wel een broekriem gescoord bij een afrikaan die ons probeerde af te zetten. Prijskaartjes weghalen en de prijs verdubbelen. Aangezien ik hem al 10 euro had gegeven, vroeg ik mijn 10 euro terug en kon ie zijn broekriem lekker houden….ik kreeg hem toch voor die 10 euro, maar niet zonder dat ie tegen mij zei: kapitalist!! Wij lachen natuurlijk, samen met hem! Mooie vent!

Iseo vonden wij veel leuker dan Sarnice en bleven daarom nog een tijdje heerlijk door dit stadje lopen. Nog even terrasje gepakt en later nog even heerlijk geluncht op een pleintje. Was gezellig.

Maar toen kwam uit totale onverwachte hoek vanuit mijn zilveren bruid opeens een rare vraag (voor haar dan….): Is het net verstandig om toch een andere scooter te kopen. Een motorscooter van ongeveer 200CC?? Ik kreeg accuut een epileptische aanval, zweetuitbraak, droge mond (spoelen!!!!) en spanning op het kanaal…Mir die een verzoek doet voor een ander voertuig???? Ik denk; ik hap niet te snel en stel eerst eens een relevante vraag: Waarom wil je dat? (terwijl ik al meteen aan een Yamaha T-Max of Suzuki Burgman dacht..;-) )

Nou, zegt ze, we hebben daardoor een langere actieradius, meer vermogen om in verkeer mee te komen en meer vermogen om tegen de bergen op te komen. We moeten toch in het buitenland helmen op en dan kunnen we net zo goed ook met motorscooter gaan rijden.

Ik, schijnheiligheid ten top, zeg: maar we komen toch overal en kunnen overal tussendoor. Gaat prima zo. Laten we afspreken dat wanneer de scooter straks niet tegen de berg op komt en we moeten afstappen, dan ruilen we de scooter in, anders niet. Mooie deal, want ik wist hoe steil de terugrit zou worden naar de camping. Met mij er alleen op geen probleem, maar samen met Mir wordt het wel een probleem weten we.

Wel…..de scooter bracht ons zonder problemen terug naar de camping, zonder te moeten stoppen. Oke, we vielen wel een paar keer bijna stil, maar sportief zoals ik ben, bleef ik wel mijn best doen om hem rijdend te houden. Voorlopig toch geen andere scooter dus…

Teruggekomen op de camping hebben we daar nog lekker gezwommen en aan het einde van de middag een borrel gedronken op het uitzichtpunt over het meer vanaf onze berg. Lekker maaltje gekookt op de buiten-bbq en plannen gemaakt wat we de komende dagen gaan doen. We blijven nog een dag op deze camping vegeteren en trekken dan door naar Toscane.

Het humeur ging einde van de middag nog wel even naar beneden door alle perikelen rondom mijn gestrande motor in Belgie, die daar moest achterblijven. Verzekeraars zijn legale maffia. Wat voel je je onmachtig tegen deze reuzen. Walgelijk!!

Ik moet na mijn vakantie mijn motor weer zelf ophalen in Belgie, terwijl de afspraak was dat dit alleen maar het geval zou zijn als de motor binnen 48 uur cq 2 werkdagen gerepareerd kan worden. Uiteindelijk is de motor pas gisteren gerepareerd, terwijl ik afgelopen donderdag de melding van storing had gedaan vanaf mijn vakantie-adres in Belgie. Aangegeven dat het meer als 96 uur is in plaats van 48 uur en dat ik motor naar Nederland wil gerepatrieerd hebben. Nee, dus. Ze komen met allerlei klote-smoezen en verdraaien de waarheid om maar niet te hoeven betalen. Boeven en geen respect voor dit gajes! Zo….dat is eruit!

Nu maar weer verder met mijn vakantie….tot later!!!

2 juli 2016: Cuneo – Piemonte (It)

3 juli 20165 november 2025 / martin&miriam

Wat n aangename verrassing was dit vandaag! Cuneo! Een plaats die we vaak voorbij zagen komen op onze wegenkaart en GPS en ons nooit trok om erheen te gaan! Nu we er toch waren, moest het er maar eens van komen en wat zijn wij blij dat we gegaan zijn!

De ochtend zag er niet naar uit dat we uberhaupt nog op pad zouden gaan, aangezien de regen en onweer met bakken en met lichtflitsen uit de lucht kwam. We zouden daarom maar wat langer “thuis” bij onze Lambortinki blijven om het betere weer af te wachten. Zoals jullie inmiddels weten ben ik ook de intelligente wereld van puzzelboekjes ingestapt en het is nu zelfs doorgetrokken naar ook boeken lezen. Jawel; ik lees boeken! Mijn leraren in de MAVO en HAVO draaien zichzelf om in hun graf of urn; Martin leest boeken. Op mijn eindexamen moest ik vanuit de lijsten boeken lezen, maar dat werd niets. Totdat mijn leraar Nederlands zei: wat vind je dan wel leuk om te lezen? Nou: Dik Trom, Kameleon en Old Shatterhand…dat was het wel zo’n beetje. Mijn leraar antwoordde toen dat ik dan die boeken moest gaan lezen. Heb ik gedaan en toch nog een 7 voor mijn nederlands gekregen. Maar goed; Miriam en ik lezen nu dus met volle overgave tijdens het slechte weer en we vinden het nog leuk ook. Er is nog hoop voor literair Nederland!!

Uiteindelijk nadat de wasjes waren gedaan, de afwas was gedaan en ook het weer was verbeterd besloten wij op onze scooter de camping te verlaten en de reis naar Cuneo aan te vangen. We reden vanaf de camping meteen richting Cuneo dus het kon niet missen om de stad te vinden. Als een volleerde italiaanse Vespa-danser slalomde ik door het verkeer naar het centrum van de stad. We hadden al wat informatie ingewonnen via Wikipedia en wisten dus dat deze trip de moeite waard zou moeten zijn. Nou, mensen; als jullie eens in de buurt zijn en even een dagje lekker willen winkelen, terrasjes pakken, wijnbarretjes bezoeken of super lekker willen eten, terwijl je ook nog tussendoor naar prachtige gebouwen kunt kijken uit de romeinse tijd; Cuneo is the place to be!

Nadat we de scooter naast een hotel hadden geparkeerd liepen we de stad in, direct de grote hoofdstraat, gesierd met prachtige verlichte togen en overdekte promenades met mooi geklede mensen, straatartiesten en chique winkels van gerenommeerde modelabels. Niet dat ik er wat mee heb, maar in mijn reisgezelschap is er in ieder geval eentje die het kan waarderen. Ik werd nadat ik langer aan het lopen was alleen chagrijnig van het weer. Het was door de drukkende warmte niet te doen qua vochtregulatie. Soms voel ik mij ook dik (ja, ik ben het ook, dat weet ik), maar gisteren was zo’n dag. Zweet op mijn voorhoofd met verkeersbord rood hoofd en plakkerig over mijn hele lijf. Nou…dat is wat hoor!! Om af te koelen hebben we nadat we op terrasje even een Hugo Spritz hadden gedronken, even weer de scooter gepakt om een ander gedeelte van de stad te bekijken. Was leuke rit, maar het centrum is toch het gedeelte waar het gebeurt en ook wat wel het mooiste is.

Heerlijk nog de pleintjes bekeken en toen gezellig even snel even een pizzaatje gegeten om daarna terug naar camping te gaan om voetbal te kijken, Italie tegen Duitsland. Het bleef nog een lange tijd onrustig die avond op de camping. Besloten om morgen weg te gaan en op pad te gaan naar het wijngebied rondom Alba en Barolo.

Lago di Caldenazzo – Trentino Aldige

16 september 20152 mei 2025 / martin&miriam

De weg van San Marino naar het meer van Caldenazzo was er een om niets over te schrijven. Tenminste; de eerste paar uur over de snelweg was saai. Daarna kwamen de bergen en daarin voelen wij ons toch meer in ons element. Op het moment dat we de Tiroler Bergen zagen en we er doorheen reden, werden we weer energieker en viel er weer veel meer om ons heen te kijken. Prachtige grote kloosters en statige kerken in de zon tegen een bergwand opgebouwd, met daaronder het betreffende dorp met de verschillende kleuren huizen en daken. Daaromheen grote groene bergen en een blauwe lucht. De temperatuur was broeierig, maar voldoende zon om in onze gedachten straks aan het meer voor onze camper in de zon te liggen.

Het meer van Caldenazzo was ons bijgebleven door de verhalen van mijn broer Jos die er jaren met zijn gezin op vakantie ging. Hij zei al dat we daar eens langs moesten rijden en was ervan overtuigd dat het ons daar zou bevallen. Nou….hij heeft gelijk gehad! Dit is zeker een plek die we iedereen kunnen aanraden. Het heeft de sfeer van Tirol, het weer en het eten van Italie en allemaal kleinschaliger dan aan de echte toeristische plekken langs de bekende meren Garda en Maggiore.

Voordat we de camping gingen zoeken, wilden we nog even onze boodschappen doen in een supermarkt in Caldenazzo. Tegenvaller was dat anno 2015 nog gewoon een siesta wordt gehouden in dit dorp. Dan maar meteen naar de camping om in te checken en dan morgen maar boodschappen doen. Als alternatief zien we genoeg leuke restaurantjes om de avond door te komen. We besluiten om naar Camping Mario te gaan voor een nacht en misschien wel 2 nachten. Het ziet er erg gezellig uit allemaal en er is een mega groot zwembad en leuk terras aan het zwembad om wat te drinken. Nadat we onze Comfort Plus plek hadden gevonden en ons huis hadden gestald, meteen de routines afdraaien mbt het kwartier maken.

Direct zwemkleding aangedaan en heerlijk met Miriam gaan zwemmen in het 28 graden verwarmde bad. Heerlijke ligstoelen rondom het bad om te vegeteren, loeren en lekker te kunnen lezen. We waren nog maar net uit het water totdat we aan de praat kwamen met Koos, een driejarig ventje dat duidelijk om een praatje verlegen zat. Wat een prachtig kereltje was dit zeg. De kinderlogica werkt gewoon zo ontwapenend en aanstekelijk dat we een supergezellige middag hebben beleefd met Koos en zijn vader, die er niet tussen kwam bij al zijn verhalen. Jammer dat Koos zo introvert is, anders had ie toch wel wat meer te vertellen gehad en was hij was socialer geweest naar zijn omgeving….tsssss introvert…..echt niet!

Terug gekomen bij de camper waren onze buren, bij terugkomst van hun fietstocht ook verrast dat er een nogal grote en hoge camper pal voor hun uitzicht was gestald. Ik denk; ik breek het ijs en begin over zijn nieuwe auto die ik erg mooi vind: De nieuwe Nissan Quarsqai (ik weet bij god niet hoe je dat schrijft..). Al pratende over de auto begint hij over de Lambortinki. Ik leg hem ons verhaal uit en hij zegt; Lammertink? Lelystad? Ben jij een broer van Jos Lammertink van De Visser LPG Installaties?

Ja, zeg ik. Sterker nog; ooit was ik ook een onderdeel van de LPG de Visser Clan. Hij ging meteen helemaal los over LPG tankauto’s en kon de hele geschiedenis van De Visser BV. Hij was 46 jaar tankauto-chauffeur geweest bij OK Gas en kwam al jaaaaaren bij de Visser over de vloer. Al pratende bleken wij heel veel gemeenschappelijke relaties te hebben en ontstond dus een hele animerende middag met deze kwieke, kleine tankwagenchauffeur uit Markelo! Uit Markelo?? Maar dan ken je Renate van Santen ook wel, van Henk! Krijg nou wat; ken ie die ook?? Het werd een leuke middag.

Aangezien we geen boodschappen hadden gedaan, moesten we wel uit eten deze avond. Op aanraden van broer Jos, zijn we richting Ristorante Europa gelopen om daar een hapje te gaan eten. Daar aangekomen zagen we dat alles al dicht is en het toeristenseizoen op een einde is gekomen. Alle restaurantjes in die hoek van het dorp waren dicht, dus liepen we maar weer terug naar een weg waar nog een erg mooi terras bij restaurant open was. Daar maar een maaltijd nuttigen. Maar Koos, die we weer tegenkwamen, vond het maar raar dat we in zo’n huis met vreemden gingen eten als je ook thuis een keuken hebt met een koelkast en eten daarin. Tja…..de kleine man had weer gelijk!

De maaltijd aldaar viel erg tegen, ondanks de erg vriendelijke serveerster.

Thuis nog even een afzakkertje genomen en aangezien we erg moe waren, maar vroeg onder de wol. De avond temperatuur zakt al aardig richting najaar, dus dat vinden we fijner dat de warme drukkende nachten aan de kust en aan het lago Garda.

We weten nog niet wat we morgen gaan doen. Nog een dagje blijven of toch weer doorrijden naar een volgende bestemming? Het weer wordt morgen hier erg slecht, dus uiteindelijk kiezen we ervoor om morgenochtend meteen weer te gaan rijden naar onze volgende bestemming. Welke? We zien wel!

San Marino

14 september 20152 mei 2025 / martin&miriam

Gistermorgen zijn we in alle rust wakker geworden en hebben alle voorbereidingen getroffen om weer op pad te gaan. De bestemming van deze dag is San Marino. Dit dwergstaatje hebben wij nog nooit bezocht en het lijkt ons een leuke afwisseling ten opzichte van de laatste dagen aan de kust. We weten niet zoveel van dit staatje, behalve dat het een belastingparadijs is en dat er jaarlijks een Formule 1 Grand Prix wordt gehouden. Maar voor de rest? We gaan het beleven de komende dagen.

Onderweg vanuit de kust richting Rimini komen de eerste borden met San Marino op de bewegwijziging. We bedenken nog wel even dat we nog wat boodschappen moeten halen voor de komende dagen en zien een grote supermarkt aan onze linkerzijde opdoemen. Niet nadenken en meteen hiervan gebruik maken. Je weet immers nooit, met zo’n grote camper, of je in San Marino ergens makkelijk kunt parkeren. Zullen ook wel dwerg-parkeerplaatsen zijn denken we zo…

Voor ons is de boodschappen doen in een vreemde buitenlandse supermarkt ook altijd een hoogtepunt van de dag. Zoals jullie weten houden we van lekker eten en drinken en om weer nieuwe inspiratie op te doen in dit gedeelte van Italie is altijd leuk! Het opvallende van ons is dat Miriam altijd meteen naar de groente-afdeling loopt en ik loop te druppen van het kwijlen bij de vlees- en kaasafdeling. Maar goed…zo komen we beiden wel thuis met artikelen uit de schijf van vijf!

oh ja, Miriam kent ook nog een andere prioriteit van het boodschappen doen in dit soort grote supermarkten; de drankafdeling! Ongelooflijk voor welke prijs je hier een fles Sambucca en Limoncello in kan slaan! Aangezien Mir ook altijd in dozen wijn denkt, komt van deze beide likeurtjes dan ook minimaal 6 flessen van ieder in ons winkelwagentje te staan.

Ook ideaal van het boodschappen doen met de camper is dat alle boodschappen meteen in de koelkast komen te liggen en dat nadat alles op zijn plaats ligt, je meteen weer verder kan met de gedachte dat je na aankomst op de camping, niet meer op pad hoeft.

Aangekomen in San Marino zien we al heel snel een bordje staan met een camping erop, maar onze navigatie zegt dat we gewoon rechtdoor moeten. Er ontstaat een levendige discussie over wat te doen? Ik zeg: waarom koop je een navigatie als je toch stronteigenwijs bent om je eigen weg te volgen? Mir zegt: er is maar 1 camping in San Marino en dit bordje staat niet voor niets aan de kant van de weg. Raden wie gelijk heeft gekregen achteraf? Miriam natuurlijk!

Het volgen van de navigatie was OOK goed, maar hierdoor wel de berg op en aan de andere kant de berg af te hebben gereden en uiteindelijk op hetzelfde punt uitkomen waar het bord stond. Er leiden meer wegen naar Rome, zullen we maar zeggen nu we toch in Italie zijn…

Uiteindelijk melden we ons bij de receptie van de camping en werden we allerhartelijkst te woord gestaan door een nederlandse dame die al 28 jaar in San Marino woont. De sfeer op de camping, alsmede de plekken en aankleding van camping staan ons erg aan en we besluiten dan ook om hier een paar nachten te verblijven. Er is een prachtig zwembad en een goed restaurant op het park gesitueerd, dus de komende dagen vermaken we ons wel nu het weer nog zo superlekker is. Strakke blauwe lucht en 27 graden! Wat wil je nog meer!

Nadat we weer ons tuintje hebben ingericht, we hebben een extra grote plek genomen na onze claustofobische ervaringen op de campings aan het Garda Meer en de Adriatische kust, besluiten we om eerst maar even een frisse duik te nemen in het zwembad. Typisch italiaans is dat je dit alleen maar mag doen met een badmuts op. Jaaaaa, ze bestaan nog; badmutsen!! En er was maar 1 maat te verkrijgen, namelijk; te klein voor mij! Het heeft ons niet doen stoppen met ons initiatief om te gaan zwemmen. Dus met een blauw aangelopen hoofd en een zuurstofgebrek in mijn hersenen, ging ik met mijn afgebonden hoofd het water in. Het was met recht een frisse duik, maar toch erg lekker om even te zwemmen. Ook Miriam durfde het uiteindelijk aan om mij te vergezellen in het water.

Teruggekomen bij de camper, hebben we onze BBQ weer aan het werk gezet, Heerlijke maaltijd gegeten met kipfilet en een waanzinnige lekkere improvisatie van mijn keukenprinses. Ze had namelijk op de grill eerst met knoflook de bakplaat ingewreven om vervolgens daarop eerste aubergineplakken neer te leggen, dan daarop cherrytomaatjes en weer aubergine en zo verder totdat we toren hadden van deze lekkere groenten. Opgemaakt met zout, peper, knoflook en goede olijfolie. Tot slot met parmezaanse kaas nog even op grill geplaatst. Was echt een restaurantwaardige maaltijd, even op een grillplaatje in elkaar geflanst door Miriam Den Blijker!

Na het eten zoals gewoonlijk lekker tot laat buiten gezeten en gezellig gelezen, bebabbeld en een beetje van ons af kijken wanneer er weer nieuwe campers binnen komen rijden. Onze plek ligt op een perfecte locatie op een kruispunt. Altijd wat te doen!

De volgende morgen blijkt het weer niet al te best te zijn. Wel lekkere temperaturen, maar regenachtig en dus bewolkt. We gaan vandaag met het busje van de camping ons laten afzetten in centrum van San Marino. Deze service kost voor retourtje € 4,50 pp en je hebt geen sores. Hierdoor besluiten we ook om onze scooter niet van onze camper af te halen de komende dagen. Geeft ook nog eens extra rust.

Tjonge, tjonge, wat is San Marino een leuke plek om te vertoeven. Het overtreft onze verwachtingen! Mooie gebouwen en straatjes met heel veel winkeltjes en restaurantjes. Wel heel toeristisch, maar niet over the top! Lekker sfeertje en veelal super vriendelijke personeel overal. Al slenterend tegen de wel hele steile straatjes, met mooie uitkijkjes komen we verschillende leuke tentjes voorbij om even lekker een cappucino te drinken of even wat te eten. Het is een topdag!

Tijdens het winkelen zien we voor mij een paar hele mooie horloges van het merk Niko. Dit merk komt origineel van San Marino en het heeft echt prachtige horloges in hun assortiment. Ik heb niets met sieraden of kettingen, maar ik ben gek op horloges! We hebben dus een hele mooie voor mij gekocht in een opvallende kleur. Als een klein jongetje zo blij! Ik had er echter wel 8 kunnen kopen daar, zo moeilijk was het om een keuze te maken. Bij de volgende keer dat we de winkel weer passeerden, heb ik toch nog maar een ander opvallend exemplaar gekocht. Hebberig word ik ervan.

“Patser” zie ik jullie nu denken, maar de prijzen van deze horloges zijn echt heel schappelijk. Ook door het belastingvrije aspect van de dwergstaat.

Dat even later ook Miriam een heel mooi dameshorloge heeft uitgezocht was dan ook meer als logisch. Wel van een ander merk, maar ook een hele fraaie!

Teruggekomen van de dag San Marino bij onze camper, regent het inderdaad behoorlijk, maar door de lekkere temperatuur hebben we toch lekker buiten kunnen eten en hebben we nog tot in de avond buiten kunnen blijven. Nu toch maar de behaaglijkheid van de camper opgezocht en schrijf ik mijn blog en zit Miriam tegenover mij de Linda te lezen. Italiaanse radiozender met popmuziek op en wij vermaken ons wel.

Morgen wordt een rustdag en blijven we bij de camper en gaan we lekker zonnen bij het zwembad. De komende dagen worden er geen helse avonturen meer verwacht, maar meer “We zijn er bijna”-taferelen vanuit de MAX TV serie over camperaars. Beetje voor de tent hangen en slapen, lezen en vegeteren…..Heerlijk!!

Ferrara, onbekende parel richting Adriatische Kust

9 september 20152 mei 2025 / martin&miriam

Vanmorgen zoals gewoonlijk op tijd wakker in ons kneuterig bedje. Eerst buiten even een bakkie koffie doen en rustig de camping zien ontwaken om ons heen. We zijn altijd vroeg wakker, meestal tussen 7 uur en half 8. De ochtenden zijn meestal bewolkt en voelt het buiten nog fris aan. Aangezien ik het nooit koud heb, vind ik het erg lekker in de vroegte van de dag. Nadat we onze koffie hebben gedronken zijn de taken weer verdeeld onder ons. Miriam doet alles aan de binnenzijde van de camper en ik buiten. Eerst de tafel en stoelen buiten onder in het ruim gelegd, toen de luifel ingedraaid en vervolgens de watertank vullen. De kraan zit op onze campingplek, dus in alle rust kon ik de tank vullen. Ik had voor de vakantie een prachtige “magic hose” uit China gekocht. Een hele lichte en flexibele slang die een rekbaarheid had van 5 meter, zijn originele lengte, naar 15 meter. Ideaal dacht ik toen ik hem kocht. Nou….die 15 meter die haalde hij wel tot aan mijn watervulaansluiting in onze camper, maar hij was zo opgerekt dat de straal water door een rietje beter en ruimer is dan de slang! Een weggooier dus…..zonde van die 5 euro, maar daardoor wel ontwikkelingswerk in China gedaan!

Nadat de tank vol was, moest nog even de blokken onder de wielen verwijderd worden en de pootjes ingedraaid worden. Miriam had zich inmiddels over deze taak ontfermt. Klaar om te vertrekken naar de waterlosplaats om daar het vuile water te lossen, maar eerst even onze buurtjes van de afgelopen dagen gedag zeggen. We hebben ons zeer ontoegankelijk opgesteld deze dagen, maar een goedemorgen en welterusten was alle 3 dagen wel over onze lippen gekomen. Soms vinden we het leuk om met nieuwe mensen te praten, maar op een of andere manier hadden we gewoon zin om te lezen en ons afzijdig te houden. Allebei praten we veel en vaak in ons werk, dus even rustig aan doen is ook even lekker.

Aangezien er op de camping veel auto’s stonden naast de plaatsen en dus ook in de hoeken bij afslagen om naar de receptie en afstortplaats te rijden, moesten we met onze camper toch goed uitkijken en manouvreren langs de veldjes. De camper is soms net even aan de grote kant, maar het lukt allemaal prima. Alleen bij de stortplaats openden we onze afsluiter van de vuilwatertank en kwam er niets uit. De camper stond teveel op afschot en dus kwam het water niet bij de leidingen. De camper moet altijd met de kont naar de hoge kant staan om het water goed weg te laten lopen. We waren nog even aan het hannessen en probeerden nog wat, maar doordat er niets uit liep dachten wij dat de afsluiter dicht was. Klaar om te gaan dus. En wat toen gebeurde is het meest asociale dat je kunt doen op een camping; tijdens het rijden naar de receptie liep al het vuile water uit de tank en viel op de weg voor verschillende caravans….balen!!

Direct vol in de ankers toen ik het zag en de afsluiter meteen dicht gedraaid. Ellende viel mee en niet al teveel boze gezichten. En eerlijk is eerlijk, ons water is niet vuil aangezien wij alleen maar gedoucht hebben onder dat water. Geen kookresten en kookvocht in onze vuilwatertank; dat koekt alleen maar aan en moet je dan vaak schoonmaken die tank.

Eindelijk klaar voor vertrek naar onze bestemming, Ferrara! We hebben toevallig in het Italia Magazine gelezen over dit stadje. Het staat bekend om de prachtige kathedraal (opnieuw opgebouwd na bombardement in 2e wereldoorlog en een aardbeving enige jaren geleden). Ook staat het bekend om het feit dat je daar door de winkelstraten mag fietsen en dat doen ze dan ook allemaal! Het is echt een mooie stad zoals later zal blijken.

Eerst moeten we nog ongeveer 200 kilometer rijden voordat we er zijn. We besluiten om toch de snelweg te nemen om snel daar te zijn en ook een nachtje in Ferrara te blijven in plaats dat we een japans-kwartiertje gaan doen in deze mooie stad. Onderweg nog even een camping in Ferrara gezocht en daar gaan we dus naar toe. Alle tijd dus!

Over de reis naar Ferrara kan ik kort zijn; nadat we het gardameer hadden verlaten reden we langs Verona de Po vlakte op en daar werden we nu niet echt vrolijk van. Zo plat als een pannenkoek en Flevoland, alleen is Flevoland veel mooier! De reis verloopt spoedig en onze camper is in tophumeur. Hij rijdt erg lekker en nadat we een aantal aanpassingen gedaan hebben mbt de binnenruimte qua rammeltjes en klapperen van de antenne, is de camper muisstil en snort hij lekker op een cruise-snelheid van 105 km p/uur lekker langs de vrachtauto’s die we inhalen. Na een voorspoedige reis komen we aan bij de camping, welke een paar kilometer buiten de stad is gelegen. Camper goed neergezet, scooter weer van de camper afgehaald en binnen een 25 minuutjes na aankomst zaten Bob en Annie de Rooij (bedankt voor deze vergelijking by the way!!) op het scootertje richting de stad Ferrara.

We vinden het waanzinnig leuk op onze scooter de stad in. We slingeren lekker met andere scooters door het verkeer en parkeren in het centrum op een speciaal scooter-parkeerplaats. Je weet wel; van die ienie-minie plaatsjes. Helmen af, scooter op alarm en groot slot erop geparkeerd en beginnen we aan het slenteren door de kleurrijke en prachtige typische straatjes. We komen nog langs het kasteel Enspense, waar een grote slotgracht omheen loopt en al slenterend komen we op prachtige piazza’s en het grote plein waar de Kathedraal van Ferrara staat. Beiden naar binnen geweest en daar even al die katholieke pracht en praal zitten bewonderen. Ook even stil gestaan bij al die dierbare mensen die inmiddels ons verlaten hebben; mijn moeder, mijn zwager, familieleden, vrienden, kinderen van vrienden en onlangs nog een zeer dierbare en lieve buurvrouw/vriendin Ingrid. Veel te jong van ons weggegaan! Mooi om in zo’n kathedraal even extra bij stil te staan bij al deze mooie mensen die ons leven met ervaringen gevuld hebben.

Winkelstraatjes, koffietentjes en gezellige restaurants heeft dit stadje. We hebben zoals te verwachten er een aantal geprobeerd. De lunch hebben we genoten bij Ristorante Pizzaria Woodpacker. Allebei een lekkere pizza gegeten en toen weer lopen door de stad. Aan het einde van de middag nog even op terras gezeten en daar een Hugo gedronken, de zomerhit qua cocktail in Italie. Prosecco, Vlierbloesemsiroop (wat dat dan ook mag zijn…), Limoen en Munt. Samen met Mir er eentje gedronken en mijn conclusie was: w..vendrankje! Gewoon bier weer de volgende keer!

Om 6 uur hebben we weer de scooter gepakt en zijn terug gereden naar onze camper om daar voor de deur ook nog even te chillen met boekje, drankje en hapje. Eten hoeven we vanavond niet, aangezien we nog vol zitten van de middag met alle hapjes.

De avond koelt af en we besluiten om naar binnen te gaan in de camper. Eerste avond dat we in de camper zitten en we zijn nog moe ook! Vroeg naar bed om morgen op tijd de laatste kilometers naar de Adriatische kust te gaan rijden. Daar gaan we op zoek naar een mooie camping aan het strand, zwembad ook en natuurlijk vertier binnen handbereik..of scooterbereik! We love it!!

Salo en Sirmeone aan het Gardameer

8 september 20152 mei 2025 / martin&miriam

Vandaag even van 2 dagen het blog schrijven. De internetverbinding op de camping is dramatisch en via KPN even een paar foto’s plaatsen en je bent door je bundel heen. Maar goed; na de eerste dag waarin we ons beklag deden over onze baaldag, is het helemaal goed gekomen. Na een prima nachtrust zijn we gisteren geacclimatiseerd en in goede doen gekomen. Nadat we heerlijk rustig wakker waren geworden en buiten in ons “380Volt vinger in het stopcontact”-hoofd eerst koffie en ontbijtje te hebben genuttigd, hebben we onze scooter weer met beide banden op de grond gezet en was deze klaar voor zijn eerste buitenlandse tocht naar Salo.

Dit plaatsje zien we vanaf onze camping in de verte liggen en is over de weg ongeveer 20 kilometer rijden met de scooter. Aangezien het verkeer in Italie nogal chaotisch is en men links en rechts inhaalt, moeten we de eerste kilometers op de grote drukke weg eerst even wennen. Miriam zit heerlijk achterop en kan over mij heen kijken tijdens het rijden. Zij is hierdoor ook meer ontspannen dan thuis achterop de motor.

Eerst stoppen we even in ons eigen dorpje waar de camping ook is: Moniga del Garda met daarin ook een prachtige ruine van een kasteel. Samen even de scooter ergens neergezet en toen wandeling gemaakt door de ruine en langs de buitenkant van het kasteel. Er was een marktje op het dorpsplein en ook daar kon Miriam natuurlijk geen weerstand aan bieden. Beloning was echter wel een lekkere lunch in het dorp. Prima gegeten en ook vriendelijk bediend door een (b)aardige serveerster. Om nooit meer te vergeten….

We komen met onze scooter door mooie dorpjes te rijden en gaan eerst de bergen in om zodoende na een uurtje aan te komen in Salo. Wat een prachtig plaatsje is dit zeg! We zetten onze scooter tussen alle italiaanse scooters op een parkeerplaats op een pleintje en lopen door het dorpje naar de boulevard, langs het water van het prachtige azurkleurige GardaMeer. De drukte is ook hier aanzienlijk, maar het blijkt dat zowel de italianen alsmede de duitsers nog een week vakantie hebben. Dit hadden we niet verwacht, aangezien we niet van drukte houden.

Lopend door Salo zien we een heel mooi audenthiek stadje met prachtige gebouwen in oude stijl, mooie winkels en galerieen. Veel horeca, dus daar zijn we meteen maar even voor gaan zitten.

Nadat we Salo hebben bekeken op onze manier, rustig aan weer terug gegaan aan einde van de middag. We willen namelijk ook heel kneuterig voor onze camper zitten om te lezen en lekker hapje en drankje te nuttigen. Dan kan ik ook een biertje drinken, want met scooter in het verkeer moet ik rustig aan doen met alcohol.

Heerlijk geslapen na deze zwoele avond. De temperatuur is helemaal goed momenteel. Overdag 25 graden en in avond windstil en 19 graden. Heerlijk om voor de camper te vertoeven.

Vandaag zijn we wederom in alle rust aan de dag begonnen. Wel eerst even was gedaan en chemisch toilet gereinigd en nog andere kleine klusjes om de camper. Daarna heerlijk gedoucht en vervolgens weer de scooter gepakt om naar Sirmeone te gaan. Dit stadje is bekend om de ijsmakers aldaar. Je kunt daar ijs kiezen in wel 50 smaken. Ook is het oude stadje gesitueerd op een soort smal schiereilandje, midden in het Gardameer. Een heel mooi stadje zoals gezegd, maar retedruk! Zelfs buiten het seizoen. We wennen goed met de scooter in het italiaanse land. Als volleerde tifosi slalom ik links en rechts om de filerijdende auto’s en schieten we lekker op om in het centrum van Sirmeone onze scooter weer te parkeren tussen de tientallen scooters. Wat een prachtig stadje met een ommuurde kasteel en het pittoreske en audenthieke sfeertje van een bruisend italiaans leven. Het barst van de duitsers en daarom spreken ze hier allemaal net zo makkelijk duits als italiaans. Ik ook, dus het maakt eigenlijk niet uit!

Nadat we slenterend door het stadje lopen, willen we wel even rustig lunchen ergens. We lopen langs het kasteel en komen aan het einde van een doodlopend straatje bij het water, alwaar aan het einde een super mooi terras is gesitueerd met een heerlijke menukaart. Wij daar ons lekker laten verwennen door culinair uitziend eten. Elk bord dat we voorbij zien komen ziet er geweldig uit!

We kiezen beiden een voorgerecht en hoofdgerecht en beide keuzes waren heerlijk! Bijzondere smaken!

Na de lunch weer door stadje lopen en over de kinderkopjes lopend, maar nu echte!! Wat een drukte en wat nog veel kinderen zijn er (moeten die niet naar school ofzo….)!

Opeens krijgen we een berichtje binnen van een klant van de kapsalon van Miriam. Yvonne en Ton zijn toevallig ook in dit stadje en vragen aan ons of we ergens kunnen afspreken. Zo gezegd, zo gedaan! Op een terras samen een paar drankjes genuttigd en gezellig bijgekletst! Was erg leuk!

Teruglopend naar onze vervoersmiddelen, besloten Yvonne en Ton dat we zeker nog een ijsje moesten nuttigen. Of we even een paar smaken wilden uitzoeken. Wat een prachtige ijswinkel was het! Zelfs ik heb nog nooit zoiets gezien; bakken met allemaal koppen erop van ijs, zo vol! En kleurrijk! Werkelijk 50 smaken en wat je maar kon bedenken! Ook proeven voordat je bestelt is geen probleem. We besloten allemaal een ijsje te nemen met 2 bolletjes…..nou…..zeg maar bollen!!! Bollen?? Zeg maar kogels!!! Erg lekker!

Nadat we een soepele terugreis met onze scooter hebben gehad, zitten we nu weer lekker voor onze Lambortinki aan de borrel en lekkere kaasjes en hammetjes en salami! Niet een echte maaltijd, maar echt honger hebben we niet na de zware maaltijd van vanmiddag.

Na thuiskomst eerst weer onze scooter op de drager geplaatst. Ongelofelijk hoe snel we samen deze routine hebben opgebouwd. Binnen 10 minuutjes stond ie weer als een huis op de drager en kan ie geen kant op.

Welke kant wij morgen op gaan, weten we nog niet precies. Waarschijnlijk gaan we richting de kust in de buurt van Rimini en daarna nog naar San Marino. Maar…het zijn maar plannen! Kan zo anders worden bij ons….

Reisdag 2: Altenstadt naar Padengue (Garda Meer)

6 september 20152 mei 2025 / martin&miriam

De dag begon zoals de laatste dag van de vorige vakantie eindigde; regen, regen en nog eens regen. Het kletterde tegen ons dak, maar de camper werd er wel schoon van! Zo snel mogelijk alle spullen weer ingepakt en de camper gestart voor de tweede reisdag naar onze bestemming aan het Garda Meer.

De dag werd er een om snel te vergeten! Wat een pokkedag! Ik ben bang dat de lezers vandaag geen positieve benadering van het leven van ons zullen ervaren. Het was een dag waarin alles tegen zat.

Toen we weggingen vanaf Altenstadt, eerst nog even bij de bakker verse broodjes gescoord. Toen de snelweg weer op en op pad richting Kempten, Fussen en de Oostenrijkse grens. Voor de grens moesten we voor onze camper een Go-box kopen bij een tankstation. Deze Go-Box is een digitale tol-poort. Voor zwaardere voertuigen dan 3500 KG moet deze box in het voertuig zitten. Je moet de box kopen voor € 5,00 en minstens voor € 75,00 aan saldo tegenover stellen. Met onze zwitserse tolvignet ervaring dachten wij dat dat bedrag meer dan genoeg is om op 2 dagen heen en terug door Oostenrijk te rijden. Bij elk poortje dat je passeerde piepte de box en wist je dat je saldo aan het slinken was. Bij de eerste poortjes dachten we nog; wat een mooi en goed systeem. Ook was het zo dat als je saldo onder de € 35,00 was gekomen, dat het boxje 2 piepjes liet horen in plaats van 1 piepje. We moesten met de camper over de Fernpass en later nog een pas en de piepjes waren frequenter en frequenter te horen. Het was bijna een melodietje….

Toen we de Fernpass nog niet over waren hoorde we al de 2 piepjes bij elk poortje. Met andere woorden; we moesten nog een heel stuk door Oostenrijk rijden en we zaten al onder de € 35,00. En dan moeten we over 2 weken ook nog terug. Daar werden we niet vrolijk van, zo’n duur tol-land als Oostenrijk.

Het was beredruk op de weg en de ene file volgde de andere file op. De GPS gaf vanmorgen aan dat we om 14.00 uur in onze bestemming aan het Garda Meer zouden aankomen. Wel; het was al zeer snel duidelijk dat we dit niet gingen halen. Na weer een file te hebben gehad, misten we ook nog 2x een bepaalde afslag, waardoor we hierdoor 2x 25 minuten moesten omrijden.

Wederom balen, want bij de tweede maal omrijden was ook bijna de diesel op en zagen we nergens een tankstation voorbij komen. Ook op het laatste moment toch nog een tankstation tegengekomen. Daar was het wel even pret, want een oude italiaanse meneer, met een tot zijn oksels opgetrokken veel te wijde jeans uit de jaren dat John Wayne nog in Westerns speelde, kwam niet meer bij van de naam van onze camper, de Lambortinki! Zijn lach maakte de dag een beetje goed.

Toen we eindelijk waren aangekomen in het stadje dat we van plan waren onveilig te maken de komende dagen, Paschiera de Garda, zagen we dat dit niet ons type stadje en campings waren. Heel erg toeristisch, heel erg druk, heel veel duitsers en campings met hele kleine plekjes. Kortom; met gierende banden dit oord als een speer verlaten. Wel even de eerste boodschappen gedaan in een grote supermarkt. Koelkast lekker vol om de komende dagen niet meer op pad te moeten qua boodschappen etc.

Toen maar besloten om een paar dorpen verder te gaan kijken die er wat minder groot en ook minder toeristisch zouden zijn hopelijk. Onze eindbestemming, na weer een paar keer in de file te hebben gestaan, is uiteindelijk Padenque di Garda geworden. We hadden via de ACSI Camping App een mooie camping gevonden en daar wilden wij wel heen. Door hele smalle straatjes en nauwe dorpstraatjes was het ons weer gelukt om voor de poort te komen van de bewuste camping. Daar aangekomen en ons gemeld. Kregen we te horen dat de camping bommetje vol was en dus geen plek voor ons. Wij verschrikkelijk balen; buiten het seizoen op vakantie in de verwachting dat het lekker rustig zou zijn. Mooi niet dus. Overal is het beredruk! Ongelofelijk!

We konden niet keren dus tegen de heuvel op achteruit met de camper langs smalle straatjes tot we konden keren en toen maar de volgende voorkeurscamping bezocht. Om half 8 kwamen we daar aan. Godzijdank was er wel plek, maar wat een kleine plekken en wat vol overal. Omdat we helemaal gaar waren van de reis en de frustratie onderweg, besloten we om hier maar te blijven. De komende dagen gaan we in relax mode. Nadat we de camper hadden geinstalleerd, hebben we eerst lekker een drankje gedaan ivm onze 24e trouwdag. Ook voor de camper een heerlijk maaltje gekookt en gezellig met elkaar de dag even laten bezinken.

We zijn erachter dat we deze drukte en dit type campings niets vinden. Eigenlijk willen we morgen wel weer weg, maar we willen even een paar dagen bijkomen van de laatste enerverende reisdagen.

Dinsdag gaan we hier weer weg en zetten we richting Bologna om daar in regio te verblijven. Hopelijk vinden we een leuke kleine agricultura camping zonder al teveel faciliteiten. Lekker kneuterig en met onze scooter de omgeving aftuffen naar leuke traditionele dorpjes en mooie pleintjes en winkeltjes. We vermaken ons wel prima met elkaar, zoals altijd!

Klaar voor de start!

31 augustus 20152 mei 2025 / martin&miriam

De hele afgelopen week waren we in staat van opperste opwinding; we gingen onze camper weer uit de stalling halen en zodoende betekende dit dat de vakantie er aan zat te komen.

Het leuke van de camper weer voor de deur te hebben is dat je er in de avonduren, na het werk, lekker in kan klooien en de boel weer spic en span maken voor de volgende trip. Aangezien we deze week een drukke week voor de boeg hebben, was het afgelopen weekend de uitgelezen kans om alles weer aan kant te maken en na te lopen.

Miriam stortte zich meteen weer op de binnenkant van de camper om alles schoon te maken, het bed op te maken, de leesbak weer te vullen met nieuwe magazine en onze ” bibliotheek” met boeken weer aan te vullen. Mijn taak is de buitenkant van de camper en aangezien er een koplamp kapot was, moest ik werkelijk onder de motorkap wezen. Aangezien ik werkelijk technisch van een bedenkelijk niveau ben, begon ik toch met veel vertrouwen aan de klus. Niet eerder voordat ik nieuwe H4 lampen had gekocht om ze allebei te vervangen. Want…als de ene kapot is, dan zal de volgende wel niet lang op zich laten wachten. Regeren is vooruitzien toch?

Aangezien het onderstel van onze EuraMobil camper italiaans is, kunnen we per definitie vaststellen dat je nergens makkelijk bij komt, dus ik met mijn bovengemiddelde hoofdomvang en mijn ietwat opgezette vingerkootjes kon moeilijk mij de koplamp-units komen. Ook de motorkap die in mijn nek ligt, nodigt niet uit om lang onder die kap te vertoeven, dus ik dacht; ik pak een stoel uit Miriam haar kapsalon en kan zodoende onder de kap zitten en ook makkelijker bij de units komen om eraan te werken. Binnen 20 minuutjes had ik beide koplampen vervangen, oliepeil gecheckt, koelvloeistof en ruitensproeiervloeistof aangevuld. De kap kon weer dicht. Camper afgetankt en de bandenspanning op peil gebracht. Het voertuiggedeelte was hiermee klaar voor vertrek verklaard.

Mir was lekker binnen bezig en lekker even binnen gezeten met een bakkie koffie om weer het gevoel te krijgen…..we kunnen niet wachten!

Daarna zijn we de laadruimten onder de camper gaan leeghalen en nalopen of we alles nog hebben en of alles nog intact is. Stoelhoezen in de was gegooid, de ruimten weer van binnen stofgezogen en de cassettetoilet nogmaals een keer schoongemaakt, nadat we dit ook aan einde van vorige vakantie gedaan hadden; het kan maar beter schoon zijn!

Deze week hebben we beiden nog een drukke werkweek voor de boeg en is er ’s avonds niet veel tijd om te klooien. We hoeven alleen nog maar onze kleding in te laden, wat boodschappen te doen en de watertank te vullen, voordat we weg gaan. Waarheen we gaan weten we nog niet. Vrijdagavond kijken we naar de europese weersverwachting voor de komende 2 weken en zien wel waar het mooiste weer is. Daar gaan we naar toe. We denken dat het Oostenrijk en Italie gaat worden.

Jullie zullen dus vanaf volgende week wel zien waar we terecht komen. Mochten jullie absoluut geen zin hebben om iedere dag iets van onze belevenissen deze weken, dan kun je nog je instellingen op je scherm aanpassen voor deze periode. Wij houden in ieder geval ons reisdagboek bij en plaatsen dit. Wij vinden het erg leuk om te zien dat inmiddels ruim 1500 mensen ons blog volgen en ook steeds vaker reageren. Erg leuk om daardoor ideeën en inspiratie op te doen waar je heen kunt en gaan en wat je allemaal kunt zien overal.

Dus…deze week hebben jullie nog rust, maar de 2 weken daarna komt er een overkill aan camperjoy op jullie neer!

Camperjoy: Over reizen met een camper…

Reisblog Martin, Miriam & Joep Lammertink

Italie