24-28 juni 2025: De Boskamer in Reutum en jarig!

We zijn inmiddels thuis gekomen na onze campertrip en de camper staat weer leeg en schoon in de stalling. Over een maandje pakken we hem weer om een weekje in Lelystad, onze hometown te vertoeven.

Afgelopen dinsdag kwamen we na een voorspoedige rit aan in het bij ons favoriete Twenteland. Het coulissenlandschap rondom Ootmarsum is in onze ogen zo prachtig, dat wij er altijd graag terugkomen. Als halve autist wilde ik weer terug naar Landgoed Het Meenen, maar mijn avontuurlijke lieftallige echtgenote dacht daar duidelijk anders over en had camperplaats de Boskamer in Reutum geboekt. Deze camperplaats ligt echt letterlijk precies tussen Ootmarsum en Reutum in. Bij aankomst onze gebruikelijke processen doorlopen om de camper goed te installeren en voor Joep zijn schapennet te plaatsen zodat hij vrijuit over de kavel kan lopen terwijl wij rustig lezen of in comateuze toestand een middagdutje te doen. Want dat zit er wel aan te komen zo’n dutje na het installeren.

Om ons heen staan meerdere campers en sommige gaan weg en anderen komen weer binnenrijden. Het is een komen en gaan voor de 20 camperplaatsen die deze locatie heeft. Dinsdag, de aankomstdag gebruiken we om te relaxen en doen de rest van de dag niets, behalve met Joep even wandelen in het stuk bos wat bij de camperplaats hoort. Eerlijk gezegd was dit wel een toegevoegde waarde van deze camperplaats. Het eigen bos waar je zo direct in kan lopen en een rondje kan lopen via zelf aangelegde bospaadjes. Sommige doen dit rondje in ochtendjas, ik doe gewoon maar mijn kleding aan, lijkt mij beter.

Los van wat we allemaal gedaan hebben in deze dagen, even een review over deze camperplaats, want samen hadden we het erover wat we ervan vonden. De locatie van de camperplaats is prima, alles is aanwezig wat je nodig hebt als camperaar; elektra, water, stortput voor grijs water, afvoer voor chemisch toilet, afwasplaats en zelfs sanitairgebouwtje met douches en toiletten. Maar om met dat laatste te beginnen, kunnen we stellen dat dit gebouwtje zijn langste tijd wel heeft gehad. Sterker nog; het is eigenlijk al in staat van ontbinding en je zou je varkens er nog niet in stallen. Alles is wel schoon en wordt keurig meerdere keren per dag bijgehouden, maar het oogt allemaal smoezelig en vergaan allemaal. Als we de reviews kijken op Campercontact vinden we dat de waardering van 4,2 sterren op maximaal 5 sterren te hoog. Ondanks dat er 2 jaar geleden al verzachtende omstandigheden waren dat er aangekondigd was dat er een nieuw sanitairgebouwtje zou komen, is deze er nog steeds niet. Wij hebben dus de afgelopen dagen heerlijk in eigen camper onze sanitaire- en hygienische handelingen gedaan en dat ging ook prima. Maar wat voor ons eigenlijk meer een gemiste kans was voor deze in potentie supermooie camperplaats, was het feit dat er ogenschijnlijk niet veel liefde in zat. Men had wel geprobeerd om er wat van te maken, maar het was het gewoon niet. Wel leuke bankjes en picknick tafels op terrein, maar allemaal vergane glorie en niet schoon. Daar ga je dus niet op zitten. De plekken waar de campers staan ook niet netjes bijgehouden, overalt troep op het terrein met puin, oude kruiwagens, machines. We kijken altijd zelf wel naar hoe wij het zelf zouden doen als wij de eigenaren zouden zijn geweest. Wij zouden het wat gezelliger aangekleedt hebben, opgeruimd en op en rondom het terrein en strak ingedeeld. Conclusie: was prima plek voor camperplaats, we hebben het super naar onze zin gehad, maar als je faciliteiten biedt, moeten ze ook goed voor elkaar zijn. Desondanks is de prijs per overnachting keurig te noemen, zelfs in huidige toestand. Wanneer de verbouwing van de sanitairruimte is afgerond (daar zijn ze nu wel mee begonnen) zal de prijs zeer waarschijnlijk wel met een aantal euros per nacht omhoog gaan. Wij vinden het in ieder geval niet de moeite waard om terug te komen op deze plek.

De dagen die we er hebben vertoefd waren erg fijn. De woensdag direct na het ontbijt zijn we op de fiets gestapt en hebben een mooie fietstocht gemaakt door de bossen, gehuchten, boerenlandschappen rondom Ootmarsum en het Springendal. Waanzinnig mooie tocht van ruim 26 kilometer en met een lekker temperatuurtje om te fietsen, ook voor Joep. Deze heeft zijn draai helemaal gevonden in zijn kuipje boven het stuur van Miriam. Hij is erg enthousiast en krijgt van iedere tegenligger een big smile, want het ziet er heel koddig uit die teckel boven het stuur. Hij is soms echt drammerig en dus spreekt Miriam hem eens ernstig toe en daarna was het dan ook weer prima. De chinese fietsen van Engwe bevallen supergoed en we trappen dan ook moeiteloos onze kilometers weg, zonder een bavianenkont op het zadel te krijgen. Deze zitten ook het beste van alle zadels die we gehad hebben.

Donderdag was het een grotendeels regendag en grijs en grauw om ons heen. We vermaken ons wel binnen in de camper, maar Miriam kon het in de middag toch niet laten om een rondje te willen lopen door Ootmarsum. Ik weet genoeg, ik ga niet mee. “Een rondje lopen” betekent bij Miriam en misschien wel bij vrouwen in het algemeen, dat ze eigenlijk gewoon door de winkelstraat willen slenteren op zoek naar een leuk setje kleding of schoeisel. Mij niet bellen! Wat vind ik dat altijd vreselijk om als Joris Goedzak erachter aan te lopen en buiten wachtend bij iedere winkel. Dus mijn zeer zelfstandige, eigenzinnige freule ging op pad en de mannen bleven thuis. Joep zat binnen 30 seconden op Miriam haar stoel en konden we dus samen de binnenkant van onze ogen bekijken. Die missie was geslaagd bij de mannen. Miriam kwam een kleine 2 uur later terug uit Ootmarsum zonder resultaat.

De middag en avond gezellig samen doorgebracht en het alcoholvrije drinken bevalt ons ook zeer goed. Miriam zit lekker aan de Leffe Blond 0.0 en ik zit aan de Ginger Beer 0.0 Nu is Ginger Beer gewoon frisdrank, maar door het feit dat ook het woord Beer erin zit, heb ik toch een beetje het gevoel dat ik een Biertje drink. Maar misschien de volgende dag….

Jaaaaa, vrijdag 27 juni is aangekomen (ik waarschijnlijk ook die dag), want deze dibbes is jarig en mag 60 kaarsjes uitblazen. 60 jaar! Wat een leeftijd en voor het eerst heb ik “last” van het feit dat ik weer een decennium ouder ben geworden. Met 40 en 50 totaal geen moeite gehad, maar ik merk toch dat 60 toch echt betekent dat ik op mijn retour ben. Op achtergrond hoor ik Miriam al zeggen; Nou…dat was je al een tijdje hoor…..! Heel fijn dit…. Maar goed, het is een feit en eigenlijk helemaal niks mis mee, want ik voel mij eigenlijk beter dan dat ik de afgelopen jaren ooit heb gedaan. Stressvrij, niet meer werkend, wat kilootjes kwijt, fit en supergelukkig met de keuzes die Mir en ik gemaakt hebben.

De hele dag komen vele felicitaties binnen via Whats App en Instagram. Je hoort dan wel mensen zeggen over dat social media is oppervlakkig en vluchtig, maar ik heb genoten van de hoeveelheid lieve en grappige felicitaties van familie, vrienden en kennissen. Deze dag waren we gewoon met ons drietjes om het te vieren en ben ik na het ontbijt eerst even naar Reutum gefietst om daar bij de plaatselijke warme bakker gebak en brood te halen voor deze heugelijke dag. We hadden van Erna Jonker, de huidige eigenaar van onze vorige camper, de tip gekregen dat deze bakker “goed spul” had. Nou…dat klopte helemaal. Bakker Mensink in Reutum was top! Ook het personeel was erg leuk. Rustig de tijd nemend om praatje te maken, vragen waar je vandaan komt, waar je verblijft en over het tukkerschap, noaberschap en de natuur hier.

Na thuiskomst even gebakje samen gegeten en vervolgens weer een mooie fietsroute gereden, maar dan totaal een andere kant op, richting Tubbergen en de landerijen daar om heen. Wat is deze omgeving toch mooi en afwisselend. Ook deze rit was zo’n kleine 30 kilometer en weer genoten. Na thuiskomst wilde Miriam een lekkere verjaardagsmaaltijd voor mij maken en moest er ook nog even naar de slager gegaan worden om een ossenhaasje te halen. Ik ga met de fiets richting Ootmarsum waar we een mooie slagerij-beenhouwer gezien hebben. Ook weer heel vriendelijk en humorvol geholpen. Overigens denk ik dat waar je vroeger een complete os voor kocht nu de prijs is voor een ossenhaasje… wat een geld kosten de boodschappen toch tegenwoordig. Maar dit vlees zat toch een volle smaak aan, in tegenstelling van de biefstukken die je bij de supermarkt koopt. Hij was heerlijk en Mir had een lekkere pastasaus gemaakt van witlof, paprika, ui en met honing deze saus gesmoord. Was superlekker!

Zaterdagochtend voor 11 uur moesten we van onze camperplaats af om te vertrekken naar huis. We waren weer vroeg wakker dus ik met Joep het bos in voor de eerste ronde, terwijl Miriam de camper aan binnenzijde helemaal aan het schoonmaken was. Zodoende hoeven we bij thuiskomst alleen nog maar de koelkast leeg te maken en kleding uit de camper. Ook fietsen en BBQ eruit zodat de camper direct de stalling in kan als we thuiskomen in Drenthe. Even afscheid genomen van een aantal buren op de camperplaats. Leuke gesprekken gehad bij de afwasplaats en rondom onze camper, dus na het leegstorten van de watertanks en leegmaken van chemisch toilet, konden we weg en zouden we eerst nog even Heino aandoen om Harrie en Diny, oom en tante van Miriam, te bezoeken om gezellig bij te praten onder het genot van een lunch. Was weer supergezellig samen en omstreeks 15.00 uur vertrokken wij voor onze laatste etappe van Heino naar De Kiel.

Het was een hele fijne vakantie, waar alles wat we van plan waren te gaan bezoeken, totaal anders is verlopen. Begonnen vanuit een door Chat-GPT geplande camperreis, vervolgens deze afgebroken en terug naar Nederland om vervolgens daarna naar Frankrijk te vertrekken richting Normandië, waar we nooit zijn aangekomen. Verder dan Hauts de France en Picardie zijn we niet gekomen. Maar wel mooie dingen gezien, heerlijke plekken gestaan en mooie mensen ontmoet.

Vanaf het moment dat we op 29 december voor het eerst met onze nieuwe camper op pad zijn gegaan, hebben wij van de in totaal 183 nachten er 103 nachten in onze camper doorgebracht. Hoe mooi is dat? We genieten enorm van deze vorm van reizen en zijn nu alweer begonnen met het plannen van onze winterreis naar Spanje, terwijl we ook nog in begin augustus nog een weekje Lelystad gepland hebben staan om daar wat sociale contacten te onderhouden. Of dat alcoholvrij is, lijkt mij niet voor te stellen.

Nu weer thuis in ons verblijf in Drenthe. We gaan alles weer even klaar maken voor de komende dagen met de verwachte hitte en zijn de zomermaanden lekker op De Eeke.

Iedereen die nog zijn vakantie voor de boeg heeft in deze zomermaanden willen wij een hele fijne vakantie wensen en probeer dat vakantiegevoel zo lang mogelijk vol te houden! Fijne zomer iedereen!!

22 + 23 December 2018: Camping Bij de Bronnen in Nutter en Hoeve Springendal in Hezingen (Ov)


Zaterdagochtend lekker vroeg wakker worden en beide direct uit bed om alles klaar te maken voor vertrek naar het Oosten waar de Wijzen vandaan komen. Aangezien ik ook uit datzelfde oosten vandaan kom, hoef ik mijn intellect niet verder te benadrukken. Maar goed…daar gaat het nu niet over, dom he?

Heerlijk met de kerstdagen een paar dagen weg na een drukke periode en nog verder wennen aan onze nieuwe camper. Allereerst zijn we allebei blij dat de automatische satellietschotel naar behoren werkt. Superblij zelfs nu we weten dat de komende dagen vooral regen en zeiknat aan ons voorbij zullen gaan. Miriam ging in de zeer vroege ochtend naar de plaatselijke Appie om de boodschappen te halen en ik zorgde ervoor dat alles in de camper geladen werd, zodat we na de boodschappen ook direct weg kunnen.

Op het laatst besluiten we toch nog maar even met mijn broer, zus en vader de enigszins vaste zaterdagochtendkoffie-moment bij Harrels door te brengen. Even iedereen fijne feestdagen wensen en afscheid nemen. Al zo geschiedde en wij dus omstreeks 11.00 uur op pad naar de geboekte camping Bij de Bronnen in Nutter.

Deze camping was al als alternatief gezocht, aangezien onze eerste optie (en geboekte) camping aangaf ons niet te kunnen ontvangen in de kampeertuin, maar wel een andere plek had op het erf. Dit zagen wij niet zitten, aangezien op dat erf ook allemaal auto’s geparkeerd zouden staan tijdens de lunch en diner in het bijbehorende restaurant. Jammer hoor, want deze boerderij had zijn eigen veestapel met specifieke runderen, groente- en kruidentuin, tiny-houses, B&B suites en zijn eigen restaurant waarin hij eten bereid vanuit zijn eigen bedrijf. Wij vonden dit een prachtig concept en ook de website zag er warm en uitnodigend uit, http://www.bossem.nl

Maar goed, het alternatief Bij de Bronnen zag er op website ook wel aardig uit en het grootste voordeel was dat we direct vanaf plek de bossen in konden lopen. Nu zijn we erg gek op de bossen en dan hoef ik Joep zijn voorkeur nog niet eens te benadrukken. Kortom; we hadden er enorme zin in!

Na een soepel verlopen rit in de regen, kwamen we aan bij de camping en moesten we ons melden in het eetcafe om onze plek te krijgen en ons te legitimeren. Bij binnenkomst in het eetcafe keken Miriam en ik elkaar aan in de zin van: “mwoah……niet echt de plek om romantisch te tafelen”. Aan de stamtafel zaten een 8-tal mensen en niemand groette ons en ook kwam niemand van achter de bar/keuken naar ons toe om ons welkom te heten. We stonden daar een paar minuten totdat iemand van de tafel opstond en vroeg wat we wilden….huh??? Beetje raar om je gasten te staan laten wachten vonden wij.

Vervolgens moesten we meelopen naar een grasveld en een plekje uitzoeken. De camping was totaal anders dan we hadden verwacht en zag er vooral op het campinggedeelte erg armoedig, rommelig en liefdeloos uit. De beste man wees naar het veld en riep dat we maar moesten kijken waar we wilden staan. We kozen een plek uit met kunstgras voor de deur om zodoende niet al te vies naar binnen te lopen. De enige die er zin in had, was Joep! Die liep al kwispelend ons aan te kijken zo van; “nou, ik ga het hier wel okay vinden hier hoor!!”.
We kregen geen aanvullende informatie over de camping en omgeving, dus niet echt een welkom gevoel. Overal stonden seizoensplekken, voor de winter klaar gemaakt, dus met dekzeilen, troep voor de deur etc. Het sanitairgebouw was gesloten, wel was er nog een klein hokje open met 1 toilet en douche. Maar daaromheen afgetrapte tuinmeubilair, houtresten, dekzeilen en kapot gereedschap.

We vonden het niks, maar omdat we wel direct naast het bos stonden, besloten we om 1 dagje te blijven. Na kwartier te hebben gemaakt, zijn we ons klaar gaan maken voor een wandeling met Joep. Het was nog droog dus als we wat wilden, moesten we het toen doen. Mooie wandeling gemaakt en niet echt een uitgestippelde route, maar meer rondje rondom de camping. Het begon te regenen en dus wij weer terug in de camper. Miriam had lekker gekookt en samen wijntje/biertje gedaan. Aangezien ik altijd de afwas doe en er geen sanitairgebouw was, moesten we vragen waar we konden afwassen. Wel dat kon in het spoel- en afwasgebouw. Okay, wij erheen. Kom ik daar binnen staan er allemaal meubelstukken, tafels en ander spul. Het was naast een afwasgebouw ook nog eens een winteropslag van terras van eetcafe. We waren er klaar mee! Kijk; als je adverteert met winterkamperen en je vraagt er gewoon de volle mep voor, dan mag je toch ook wel verwachten dat het allemaal operationeel is, kerstsferen aanwezig zijn en de avondverlichting op het terrein aan. Niks van dit alles en dus besluiten we om 1 nachtje hier te blijven en morgen, zondag een andere plek te zoeken die wel warm en uitnodigend is.

Eerst hebben we in de avond nog lekker binnen in de camper in de relaxstand gezeten en TV gekeken. Anja en Monique Eisenberger waren op TV bij Ik Vertrek, dus dat hebben we ook nog even gekeken voordat we beiden in een diepe coma zijn geraakt. Tot de volgende ochtend 8 uur!
Vlug nog even alles opgeruimd om vervolgens nog in de ochtend een fikse wandeling te maken door de prachtige omgeving van het Springendal in Twente. Want prachtig is het hier, zelfs in de natte grijze winterperiode.

We lopen de rode route langs mooie bospaden, weilanden, slingerpaadjes, heuveltjes en idyllische waterpartijen en watervalletjes. Ook komen we nog grafheuvels tegen waarin mensen liggen begraven van 700 jaar voor Christus. Al lopende komen we kaatsende mannen tegen. En je weet; wie kaatst, kan de bal verwachten! Joep zag de bal en overwoog om hem te pakken, maar uiteindelijk zag ie er vanaf. Dat scheelde ons weer een ontsnappingsren met 20 twentse leu achter ons aan.

Na terugkomst hebben we de camper ingepakt en zijn we op pad gegaan naar de volgende verwachtingsvolle camping, Hoeve Springendal in Hezingen, vlakbij Tubbergen en tegen de duitse grens aan.
We kunnen zeggen dat alles wat de camping Bij de Bronnen niet had, hebben zij wel! Wat een gave plek om te staan en het welkom was net zo warm als de open haard. Super omgeving en de hoeve heeft prachtig sanitair, gezellige huiskamer, mooie wandelroutes, schotse hooglanders, gezellig koffiehuis, die ook nog eens een lekker lokaal biertje schenkt. Bah! Kortom; hier vermaken we ons wel denken we!

Het enige dat nu totaal niet meewerkt is de hoeveelheid regen die er valt en de periode waarin. Namelijk de hele dag en daar wordt je met een klein hondje in de camper niet echt vrolijk van. Regenjassen nat, hondje nat is geen fijne combinatie in de camper. Echter de garage en douchecel blijken goed geschikt te zijn om te drogen. In beide ruimten zit verwarming, dus voor de volgende wandeling zijn ze hopelijk weer droog. Zometeen even koffie drinken in de huiskamer en naar de midwinterhoorns luisteren. Kijk….dat is nou in kerstsferen komen!

Een lekker lokaal biertje drinken en op de achtergrond naar een paar midwinterhoorn’s luisteren! Zo vier je de kerstdagen op een mooie en gezellige camping; Hoeve Springendal in Hezingen!

Pinksterweekend 2015 – Ootmarsum, Twente – 22-24 mei 2015

Allebei vrijdag onze agenda’s leeg gehouden om zodoende het pinksterweekend beschikbaar te hebben om weer een paar dagen met onze Lambortinki op pad te gaan.

Eerst weer gekeken waar het beste weer verwacht werd en zodoende kwam Twente op de planning te staan. Donderdagavond laat nog de laatst voorbereidingen gedaan aan de camper om de volgende ochtend vroeg op pad te kunnen.

Gedurende de donderdagavond ontstond er echter ook een WhatsApp conversatie met Neil en Yvonne (onze engelse vrienden, die in Schotland wonen). Deze week was, toch nog plotseling, hun zeer geliefde hond Rosie overleden. Hoe plotseling is de dood van een 16 jarige hond, maar dit lieve beestje was de vitaliteit zelve, alleen stokdoof, maar liep nog iedere dag minimaal 15 kilometer samen met Neil en Yvonne en ging overal mee naar toe. Na het opruimen van al haar spulletjes waren ze zo verdrietig, dat ze voelden dat ze weg moesten. Ze wilden graag een weekje naar ons toekomen in Lelystad. Zondag komen ze aan en wij zorgen dat we zondag weer thuis zijn om ze te ontvangen en troosten. Zodoende duurt ons Pinksterweekend een dag korter, maar vanzelfsprekend doen we het graag voor ze en vinden we het ook erg leuk om ze weer te zien.

Vrijdagmorgen om 9.00 uur reden we met onze camper de Waterland af en richting mijn oorspronkelijke roots; het prachtige Twente! Aangezien we de hele week gewerkt hadden en donderdagavond laat klaar waren, moesten we nog wel even de boodschappen binnen halen voor het weekend. We besloten het maar in Ootmarsum zelf te gaan doen, vlakbij de camping Kuilenberg, waar we deze dagen hebben geboekt.

Normaal gesproken vinden we het leuk om binnendoor de toeristische route te gaan rijden, maar omdat het mooi weer was en veel drukte op de weg verwacht werd en dus een dag korter, zijn we over de snelweg naar Almelo, Oldenzaal en toen Ootmarsum gereden.

Bij de supermarkt AH Noaber kregen we meteen het gezellige vakantie gevoel. De eerste oudere man op fiets die langs de camper fietste lispelde heel droog; “hej oe hoes met-enommen?” en het kleine stukje lopen vanaf camper naar entree supermarkt groetten diverse personen met “Mhoi”.

Het lukt mij niet om de dialect-taal goed te schrijven (en ook niet te spreken), maar mijn familie zal het mij vast vergeven; ik was pas 2 jaar oud toen ik in Lelystad kwam wonen, dus niet zeiken tegen mij!

Na onze boodschappen te hebben ingeladen in de camper, kwam er nog iemand langslopen en zei: “Mooi werkommen” zoiets als Tot ziens! We hebben er schik om gehad, al die gemoedelijkheid tot nu toe al, ook in de supermarkt. Miriam werd door iedereen, maar dan ook door iedereen lief aangekeken en gegroet. Komt vast omdat ze Maria heet….

Aangekomen bij de camping konden we zelf een plekje uitzoeken op de verschillende velden, uitkijkend op de weilanden. Uiteindelijk snel gevonden en alles uitgestald, want het was mooi weer!

IMG-20150523-WA0004

Ongelofelijk hoe andere mensen er een project van maken om een plekje uit te zoeken. Met landkaartjes, plattegronden van camping, invloeden van bomen, passaatwinden, zonsopkomst en zonsondergangen. Echt, alle velden eerst nalopen om het mooiste plekje te zoeken. Het mooie was dat door de lange tijd dat men zit te dralen, in de tussentijd een ander die mooie plek inneemt, terwijl ze nog op zoek gaan naar mogelijk NOG een mooier plekje. Tjonge, wat worden die vrouwen dan een partij chagrijnig! Heeeerlijk!

Mir heeft gewoon een kompas app op haar smartphone en zegt binnen 5 seconden; daar gaan we staan!

Nadat Mirreke een heerlijke lunch had gemaakt, zijn we wandelend naar Ootmarsum gelopen om daar het dorp eens te bekijken. Net nadat we de camping waren afgelopen, liepen we langs 3 prachtige kapitale nieuwbouwvilla’s. Moderne bouw en niet op de laatste honderd euro gekeken, zal ik maar zeggen. Allebei enthousiast pratend over de huizen, liep een oudere achter ons en begon met ons te kletsen dat we wel binnen mochten kijken, aangezien hij de eigenaar was van alle 3 de huizen en ook nog een landgoed ergens in de buurt. Zal wel geen huursubsidie ontvangen denken we zo…

IMG-20150523-WA0007

Miriam met haar interieur-interesse zei meteen ja graag en binnen stond ze al….Even door het huis gelopen en vervolgens weer verder op ons pad gegaan naar het prachtige idyllisch dorpje Ootmarsum. Ondanks de pinkster-tijd was het erg rustig in het dorp. Al winkelend liepen Mir en ik door de Grote Straat naar het kerkplein en zijn daar gezellig op terras gaan zitten en de wereld voorbij zien struinen. Gezien de vele kunstgaleries lopen er de meest uiteenlopende types rond. Juist dat maakt ons landje zo mooi; al die types. Uren kunnen praten over een schilderij of beeldje….pfffff, ik heb er de kracht niet voor!

IMG-20150523-WA0005 IMG-20150523-WA0006

Begin van de avond kwamen we thuis (mooi klinkt dat he; “Thuis” als je het over je eigen camper hebt) en heerlijk gegeten. Verse gebakken zalmmoot op de BBQ , Risotto met zongedroogde tomaat en zwarte olijven en ratatouille. Tuuuuurlijk met een wijntje en biertje!

Daarna lekker filmpje gekeken. Was werkelijk een budfilm (Here I am met Kim Bassinger), zonde van de tijd!

Oooh en weer zo lekker geslapen in ons bedje! Om tien voor 9 werden we wakker en meteen onze vers bestelde broodjes opgehaald en buiten ontbeten in de regen, onder de luifel. De dag belooft niet veel goeds en we besluiten om vandaag maar in camper te verblijven en te lezen en ook nog even te werken op de laptop. De regen bleef maar doorgaan en halverwege de middag klaarde het een beetje op.

IMG-20150523-WA0010

’s Middags nog even onze overburen op bezoek gehad om onze camper en die van hun te bekijken. Allebei Eura Mobil, dus dat schept een band, blijkt al snel! Erg leuke mensen.

In de middag had Miriam nog even de opleving om ons nieuwe windscherm op te zetten. Nieuw gekocht en zonder gebruiksaanwijzing. Vooral dat laatste bleek nogal problematisch te zijn! Ondanks dat windschermen nou bouwkundig niet de meest ingewikkelde constructies te zijn, is het ons niet gelukt om hem op te zetten. Na 30 minuten gestuntel, met vooral scheerlijnen,  en 36 priemende ogen in je rug hebben we de hele meuk maar weer in het ruim gegooid en biertje gepakt. “Het waait vast niet zo vaak” is onze opvatting. Altijd positief….

Deze dag is uiteindelijk omgevlogen, zonder wat te doen voelt het. Maar toch hebben wij beiden genoten van dit korte weekendje. Morgen de gezelligheid in met Neil en Yvonne en ze wat afleiding geven om het verdriet van ze te verlichten. Nu zitten we lekker aan een potje thee en kijkend naar de prachtige zonsondergang in Ootmarsum…..Welterusten voor straks iedereen!

IMG-20150523-WA0012