Nadat we alles weer een plekje in de camper hadden gegeven, gingen we weer met goede zin verder met onze volgende rit. Hossegor was een super leuke plek in een mooie omgeving. Enorm genoten samen. De navigatie hebben we ingesteld op “tolwegen en snelwegen vermijden” en als bestemming Zarautz. Gelegen in een baai aan de Golf van Biskaje. Maar net onderweg werden we geconfronteerd met een wegomleiding en kregen we als bonus nog veel meer mooie huizen te zien. Uiteindelijk kwamen we toch weer uit bij de snelweg en hebben daar maar meteen boodschappen gedaan bij de Lidl. Ik loop een rondje met Joep, terwijl Miriam het culinaire verwennen inslaat. Wel blijf ik dicht bij de camper en hou hem in het zicht. We horen toch soms nare verhalen over inbraken in campers en aangezien ons hele hebben en houden in dat hok ligt, alert blijven.
Nadat alles weer in de kasten en koelkast is opgeborgen gaan we weer op pad. We nemen alleen maar binnendoor weggetjes en komen steeds meer in bergachtig gebied. We rijden dwars door Biarritz, Bayonne en gaan de grens over bij Irun. Vervolgens dwars door San Sebastian met de camper. Dat was wel even weer wennen met dat 7,5 meter lengte voertuig. Smalle rijstroken en een ruime uitslaande kont (die van de camper dan he…) maakt dat je soms ogen tekort komt om uit te kijken of je geen lantaarnpaal langs de straat of auto naast je raakt met je kont. En communiceren in de baskische taal is een enorme uitdaging kan ik je zeggen. Er is niks van te maken en engels spreken doen ze hier nagenoeg niet aan. En als ze het proberen, dan is door het dialect er ook niets van te maken. Maar goed; we komen veilig San Sebastian door en gaan richting de bergen en houden Zarautz aan als bestemming. We genieten enorm om alleen al door de dorpen heen te rijden. We zien het dagelijks leven zoals het hier gaat. Wij zitten met korte mouwen en overwegen korte broek aan te trekken met een zonnige temperatuur van 15 graden, maar hier lijkt het of iedereen onderweg is naar Antartica. We passeren leuke kleine dorpjes en slingeren naar boven om uiteindelijk bij Gran Camping Zarautz aan te komen. We willen hier een paar dagen blijven omdat Mir de was wil doen en het weer hier de komende dagen heel aangenaam is. Bijzonder voor de Golf van Biskaje, waar het altijd nogal tekeer kan gaan. We checken in en krijgen het laatste plekje dat ze beschikbaar hebben met uitzicht over de baai van Zarautz. We kunnen hier wel aan wennen.
In de middag een wandeling langs de kliffen gemaakt met prachtige vergezichten langs de kust en einde middag gezellig hapje/drankje gedaan. We kijken echt prachtig uit over de baai en het dorp Zarautz. Dit is een gemeente in de spaanse provincie Gipuzkoa in het baskenland. Het ligt tussen San Sebastian en Bilbao en heeft ongeveer 25.000 inwoners. Ook in de avond met alle lichtjes van de stad is een fraai uitzicht.
Na het avondeten is het mijn taak om de afwas te doen. Ook een genot om dit weer te doen op een camping in plaats van in je eigen camper. Ook lekker om weer lang en fijn te kunnen douchen en riant het record paalzitten (kakken) te verbreken. Want mijn eigen oppervlakte van bijna 2 m3 is wat meer ruimte toch wel een traktatie als je al 5 dagen alles in de camper moet doen. Overigens duurt het altijd wel even voor mij om mij over te geven om “alles” in de camper te doen. Maar als ik eenmaal zover ben…!?
Ik kom ook nog tijdens de afwas aan de praat met een engels stelletje. Zien er niet uit als een echtpaar, maar echt wel een stelletje. Heel leuk praatje over hun reis en onze reis. Beetje hippie achtige types, dus ik denk dat ze hier komen voor het surfen op dit prachtige strand. Bijna goed! Ze waren hier ge-strand met de camper. Storingen en reparaties maakten dat ze al 13 dagen hier moesten blijven voordat de camper gerepareerd kon worden. Blijkt hij een hele bekende musical-director en componist te zijn in de UK. Heeft gespeeld on tour met Take That als bass gitarist destijds. Ook andere muzieksterren schrijft hij muziek voor. Toen ik hem vertelde over mijn neef Sjors die net een nieuw album Waves of Life had uitgegeven met zijn Lövestad (instagram: @Lövestadlive) was hij direct geïnteresseerd en zou hij een paar clips luisteren van Sjors. Ik denk dat hij deze vibes wel okay vindt.
Samen een heerlijk avondje gehad en plannen gemaakt voor vandaag, dinsdag 4 februari. Het is stil op de camping, die redelijk vol staat met allemaal campers. Met het ruisen van de zee op de achtergrond vallen we in slaap.
Deze ochtend loop ik eerst met Joep de camping rond en zie de zon al weer winnen aan kracht. Miriam doet de was en ik schrijf het blog tot zover. We gaan zometeen wandelend naar Zarautz vanaf de camping, wat een uitdagende wandeling lijkt te worden langs smalle paadjes. We gaan het dorp bekijken.
Met water op zak voor Joep en ons beginnen we aan de wandeling naar het dorp vanaf de camping. Via een steile weg langs de kliffen lopen we naar beneden via een trap met 965 treden. Joep kan deze trap niet helemaal gaan lopen wegens zijn hernia van eerder, dus tillen we de kleine veldheer op en dalen we af tot beneden aan het strand.
Geweldig om te zien hoe enthousiast Joep is om over het strand te darren en kwispelend loopt hij met ons mee. Mir zegt tegen mij dat de terugweg we niet die trap op lopen maar een taxi nemen. Ik kan wel in verweer gaan, maar dat heeft toch geen zin. Ik stem in om terug een taxi te nemen. De camping heeft een shuttle bus en deze brengt om 14.30 uur de mensen weer terug naar de camping. En dat alles voor 3 euro….met zijn tweeen, enkele reis. Als ik dat had geweten had ik een retourtje genomen! Nee, hoor! De wandeling naar beneden was prachtig door alle vergezichten en een blije vrouw en teckel.
Beneden aangekomen op de promenade, lopen we een stukje het dorp in en belanden we op een terrasje om een koffie te nuttigen. Daar komen we in gesprek met een echtpaar uit Nederland met 2 kleine kinderen bij zich. Twee maanden zijn ze aan het reizen met een grote camper. Kinderen geven zij zelf onderwijs en als ZZP-ers kunnen zij zelf de tijd plannen. Leuke mensen, maar andere DNA zal ik maar zeggen. Beetje woke, schatten we zo in. Niks mis mee, maar niet ons cup of tea.
We lopen weer door en helemaal aan het einde van het enorme strand besluiten om maar ergens op een terras een kleine lunch te nuttigen. Een paar pinxtos / tapas samen delen en een lekkere kouwe kletser erbij. Mir een roseetje en in de zon samen een hapje eten aan een prachtig strand waar surfers hun kunstje doen. We kijken elkaar aan en zeggen tegen elkaar hoe lekker we het hebben door nu te doen wat we doen. Februari in de zon en voelt 16 graden als 22 graden daar waar wij nu zitten.
De pinxtos / tapas waren heerlijk; we hadden een schaaltje met lekkere gekruide champignons, een stukje kabeljauw met een groentesalsa achtig iets en ham/kaas kroket. We merkten niet eens dat het al tijd was om de shuttle bus te halen en moesten nog even een stukje lopen naar het treinstation. De shuttle stond al op ons te wachten en bij terugkomst op camping alles afgerekend van de afgelopen nachten verblijf en besluiten we om morgen toch weer onderweg te gaan naar onze volgende stop. We weten nog niet wat we gaan doen, gezien het mindere weer wat er aankomt, maar zelfs met minder weer is het hier aan de baskische kust prachtig om te reizen. We zien wel! Vanavond nog lekkere avond en rustige nacht en morgenochtend weer even de camper vullen met schoon water, legen van vuile water en de composthoop weer legen. Jullie horen van ons binnenkort!
