9 + 10 September 2017: Cotessen, Zuid Limburg

Na (heftige) regen komt zonneschijn! Wat is het Geuldal in Zuid Limburg geweldig!! We zijn gisteren in de stromende regen aangekomen in Cotessen na een eveneens mooie rit vanuit Schinnen hier naartoe. Nadat we de camping gisteren hadden verlaten, eerst nog even boodschappen doen bij AH in Heerlen, om de volgende dagen weer genoeg proviand te hebben in onze Lambortinki. We weten niet wat het weer gaat doen en we bereiden ons voor op een aantal regenachtige dagen. We hopen zo enorm dat de zondag (vandaag) droog blijft, zodat we in ieder geval nog rondom Vijlen, Vaals en Cotessen kunnen rondrijden op de scooter met ons drieen.

C360_2017-09-10-12-19-47-751

Cottessen (In het Limburgs: Kotteze) is een buurtschap bij het dorp Vijlen, behorend tot de Nederlandse gemeente Vaals. De buurtschap ligt dicht bij de grens met België, tussen het Vijlenerbos en de rivier de Geul. Aan de andere kant van de grens ligt Sippenaeken.

Cottessen is in cultuur gebracht vanuit de carréboerderij Bellet, een boerderij die daar sinds de 13e eeuw of eerder is gevestigd. De boerderij draagt boven de poort een gevelsteen met het wapen van de abdij van Burscheid met de Latijnse wapenspreuk Dominus Providebit (“De Heer zal voorzien”). Ook deze boerderij heeft een klein campingveld en is gelegen met een prachtig uitzicht over het dal! Voor de volgende keer in deze regio voor ons zeker een optie om ons kamp daar op te slaan.

Dit was vroeger een arme streek in Limburg en als gevolg daarvan zijn de oude vakwerkhuizen veelal gehandhaafd. Rond deze tijd heette Cottessen nog Kothausen. Cottessen is samen met Camerig een beschermd dorpsgezicht.

Op de eerste Tranchotkaarten van dit gebied uit circa 1760 zijn 14 boerderijen of huizen te vinden. Anno 2017 is dat aantal nog hetzelfde en is het aanzicht van het gehucht vrijwel ongewijzigd gebleven.

De tijd lijkt hier te hebben stilgestaan. Door de steile heuvels was het gebied voor de landbouw een moeilijk toegankelijk gebied, waardoor schaalvergroting van de landbouw nauwelijks heeft plaatsgevonden. Als gevolg daarvan zijn in het rijke kleinschalige cultuurlandschap vele holle wegen, graften, hoogstamboomgaarden, bosschages, bronnengebieden en meidoornhagen in stand gebleven. Door Cottessen stroomt de Berversbergbeek, zuidelijker ligt de Cottesserbeek.

Door de variatie in landschapselementen is er een rijke flora en fauna. Dassen worden regelmatig in graften gesignaleerd.

In 2004 vertegenwoordigde Cottessen de Provincie Limburg in een verkiezing van De mooiste plek van Nederland (NCRV). In 2005 volgde een 5 sterren waardering voor Natuur en Landschap voor het Geul- en Gulpdal. Cottessen is een van de mooiste gebieden in het Geuldal.

Hoe dichter we bij onze bestemming komen, des te meer wanen we ons in het buitenland. Mooi glooiend heuvellandschap met prachtige vergezichten over kleine dorpjes, boerderijen, grazend vee en veel bossen.

C360_2017-09-10-12-18-39-049C360_2017-09-10-12-22-29-811

Al slingerend door het landschap met onze Lambortinki, merken we dat de wegen smaller worden en dat als we een tegenligger tegenkomen, we aan de kant moeten of heel langzaam elkaar passeren met passen en meten. Gelukkig komen we bijna niemand tegen op het smalle weggetje naar de oorspronkelijk geplande camping Rozenhof in Vijlen. Hoe vertekenend kan een website zijn, of de foto’s op een ANWB camping-app of campercontact.com. De camping ziet er verre van uitnodigend uit; rommelige indruk, vervallen gebouwen en veel seizoenplaatsen met stacaravans. We besluiten om met gierende banden door te rijden en zoeken even verder naar een andere camping. Uiteindelijk komen we aan op Camping Cotessehoeve in Cotessen. Een erg mooie hoeve, met daarachter een aantal velden met campingplaatsen. Jammer genoeg zijn de Taverne en het zwembad dicht (??). Alhoewel, zwemmen in deze temperaturen is alles behalve aangenaam.

We checken ons in en met nadruk had ik tegen vriendelijke dame achter de receptie gezegd dat wij een zware camper van 4500 kg hadden en ook nog eens 3-assig.

Assig rijmt op drassig….en zo geschiedde: bij het oprijden van onze toegewezen plek (neeeej, geen probleem hoor, onze plekken zijn bestand tegen zware campers..) zakten we weg in de modder en wat we ook probeerden, we kwamen niet meer van de plek af. Met oprijbokken nog wat geprobeerd, maar we zaten vast en onze plek zag er inmiddels uit als een ontplofte mijnenveld tijdens een of andere veldslag. De campingbaas was niet blij maar gaf aan dat wij er niets aan konden doen. Hij haalde de trekker erbij en na wat oponthoud, werden we glijend op de juiste plek gesleept. Was ook wel weer eens apart om mee te maken. De man zei dat het uur voor onze aankomst zo enorm veel regen was gevallen, dat de grond het niet kon verwerken. Maar wij stonden ten minste, al was van een gazon geen sprake meer, het was meer een plek vol met chocoladevla!

C360_2017-09-09-12-30-17-730

Nadat we geinstalleerd waren, hebben we niets meer gedaan door de regenval. Eerlijk gezegd vinden we een dag in de regen geen probleem, maar als het al dagen achtereen duurt, dan worden wij er niet vrolijk van! De camper is knus en gezellig, maar alleen als je na een dat buitenlucht lekker naar binnen kruipt, niet als je al 2,5 dag binnen blijft omdat het moet. Ook Joep wordt er onrustig van en is op die kleine 17 m2 niet te houden en nogal druk aanwezig. Hij kan zijn energie niet kwijt, waardoor ie steeds in onze voeten hangt, in onze handen speels bijt en sprintjes trekt door de camper en ook nog een de horde neemt naar de keuken, die hoger ligt in onze camper.

C360_2017-09-10-10-10-35-109

 

De dag trekt voorbij en we eten een heerlijke maaltijd en kijken nog naar een erg goede film. Tenminste…. Ik kijk nog naar een hele goed film. De dame des huizes en Joep storten volledig in direct na het intro-beeld van Universal Studios….en gaan naar bed. Was echt een leuke avond met al mijn vrienden!

Maar vanochtend was iedereen weer rise and shine aan het ontbijt en konden we plannen maken om erop uit te gaan! Het weer ziet er goed uit en dus pakken we de scooter van het rek en maken we ons op om een mooie rit te gaan maken. We gebruiken een route vanuit route.nl: De Watermolenroute vanuit Vijlen.

De route liep dwars door de natuurgebieden, glooiende landschappen, slingerweggetjes, dorpjes zoals Slenaken (zie blog van gisteren waarom we daar even langs wilden), Mechelen, Gulpen, Gulpenerberg, Cotessen, Pesaken en de Epenerheide. We hebben intens genoten van deze regio en op de terugweg naar de camping samen met Joep nog even op het terras heerlijk geluncht bij Brasserie Buitenlust in Vijlen. Een panorama-terras over het berglandschap en heerlijk eten!

IMG_0548

Teruggekomen op de camping nog even lekker de stoelen buiten gezet en nog een kop thee gedronken in de zon. Nu weer naar binnen omdat het wel heel snel afkoelt buiten. We besluiten om vannacht nog hier te blijven en morgen weer noordelijker richting Brabant te vertrekken. We willen de bossen in. Joep vindt de bossen geweldig en wij willen nog een paar lekker wandelingen maken met hem door de bossen rondom Sint Anthonis. We verblijven op De Vlagberg, natuurkampeerterrein waar we al een paar keer eerder zijn geweest. Hopen op de komende dagen nog redelijk weer! Joep is in ieder geval voor vandaag weer uitgevloerd door alle indrukken die hij heeft opgedaan. Daar hebben we vanavond geen omkijken meer naar!

C360_2017-09-10-13-49-39-230

6 t/m 8 September 2017: Schinnen (L), Hoeve Krekelberg

Woensdagochtend waren we weer erg vroeg op i.v.m. de nachtelijke escapades van onze Joep. Om 4 uur meldde deze vriend zich om uitgelaten te worden om vervolgens direct daarna weer in coma te geraken in zijn mandje. Wij klaar wakker, maar toch nog een paar uurtjes liggen dommelen en met veel genot naar het snurken van zo’n klein beestje geluisterd. We besluiten na het ontbijt meteen alles op te ruimen en de camper weer klaar te maken voor vertrek bij De Hooiberg in Bladel. Even afrekenen in de kaaswinkel, nog even vers water in de tank vullen en het grijze water van het douchen te lozen in de opvangput. Even afscheid nemen van onze vriendelijke buren uit Aa-dorp, bij Almelo en op pad gaan we!

Miriam heeft altijd de voorkeur om binnendoor te rijden als we een nieuwe bestemming invoeren in onze campernavigatie, dus we besluiten dat te doen, aangezien we de tijd aan ons zelf hebben. Richting Schinnen gaan we, waar we de Natuurkampeerterrein Hoeve Krekelberg gaan bezoeken. Onderweg rustig aan gedaan en bij binnenkomst in Amstenrade reden we door de hoofdstraat en zagen we het bekende blauwe neonbord met AH staan. Aangezien we nogal wat boodschappen nodig hadden voor de komende dagen, besloten we direct maar te stoppen en in te gaan slaan. Omstreeks 13.00 uur kwamen we de camping binnenrijden in Schinnen, Zuid Limburg.

De gemeente Schinnen is een landelijke gemeente in een heuvelachtig landschap. Samen met de gemeente Onderbanken en Nuth vormt het de landelijke barrière tussen de stedelijke gebieden van Parkstad Limburg en de Westelijke Mijnstreek. Schinnen zal met de naburige gemeenten Nuth en Onderbanken op 1 januari 2019 fuseren tot de nieuwe gemeente Beekdaelen. Het dorp Schinnen zelf, telt zo’n 2800 inwoners en heeft weinig sociale voorzieningen valt ons op. Het kerkdorp kent geen echt winkelcentrum, dit in tegenstelling tot de kerkdorpen Amstenrade en Oirsbeek waar veel meer winkels zijn gevestigd. Zo zijn er in het centrum van het kerkdorp Schinnen de volgende winkels gevestigd: een schoenenspeciaalzaak, sigarenzaak, brood- en banketbakkerij, bloemenzaak, een Aldi, een winkel in natuurstenen. Buiten het centrum ligt verder nog een grote sportspeciaalzaak, maar that’s it! De gemoedelijke naam die Schinnen doet vermoeden, maakt hij op ons niet waar, eerlijk gezegd.

Hopelijk biedt de camping Hoeve Krekelberg meer gezelligheid en charme…

Dat bleek het geval te zijn! Het ontvangst is allerhartelijkst en ook qua informatie die we meekrijgen en de vrijheid om een mooie plek uit te zoeken, voelt bij ons beiden al direct goed. Het glooiende landschap van Zuid Limburg, is te zien vanaf onze kampeerplek, zo mooi kan een plekje zijn!

De Hoeve Krekelberg is ontstaan in de jaren vijftig van de vorige eeuw. De grootouders van de huidige eigenaresse, zijn destijds begonnen op de grasgronden rondom de boerderij. Een watertappunt, een hokje wat doorging als een toilet waren de eerste voorzieningen die er op de camping beschikbaar waren. De camping was in de beginjaren nog een “kampeerpaspoortterrein”, de voorloper van de natuurkampeerterreinen. Men had een kampeerpaspoort nodig en dat kon je destijds alleen maar verdienen door 3 weekenden achter elkaar onder leiding van een ANWB-mentor te kamperen of door een ANWB Oefenkamp succesvol af te ronden. Dat waren nog eens andere tijden als kampeerder!

De camping is inmiddels gemoderniseerd tot een prachtige terassencamping, met alle faciliteiten die je mag verwachten van een natuurkampeerterrein. Duurzaam, milieuvriendelijk, kleinschalig en de natuur binnen handbereik. Ook is er een slechtweer-voorziening in de Koestal. Een gezellig ingerichte ruimte waar men elkaar kan ontmoeten als het weer slecht is, zoals vandaag in regenachtig Nederland.

Nadat we onze camper weer hadden gestald, hebben we de rest van de dag heerlijk binnen en buiten zitten lezen en ’s avonds weer een filmpje kijken. Heerlijk geslapen daarna, gezien de korte nacht daarvoor.

Gisteren, donderdag 7 september, zijn we na het ontbijt weer met de scooter op pad gegaan en hebben een rit gemaakt door de omliggende regio. Jammer genoeg was onze Mio fietsnavigatie verkeerd door mij ingesteld, dus na een tijdje baalden we ervan dat we alleen maar langs de drukke provinciale wegen hebben gereden en niet zoals gewoonlijk door de mooie natuur.

Onderweg in Brunssum maar even een koffiestop gemaakt om de navigatie goed in te stellen. Op het terras was onze Joep weer te publiekstrekker. Iedereen wilde hem aanraken, aaien en knuffelen. Als je als mannelijke vrijgezel een rugharige dwergteckel pup aanschaft, garandeer ik je veel vrouwelijke aandacht! Tjezus….wat een aandacht krijgt dat kortpotige bolletje Einstein-kapsel met flaporen!!

Na de koffiebreak weer op pad en inderdaad; deze route was veel mooier en lekker binnendoor rijden door glooiende landschappen, buurtschappen, langs mooie hoeves en boerderijen in het Limburgse land. Ook kwamen we nog opeens een openluchtkapelletje tegen, bij de Fatimagrot. De grot, gebouwd van Kunrader steen, wordt nog steeds gebruikt bij processies, kroetwusj en andere kerkdiensten.

C360_2017-09-07-11-43-28-986

 

Terug bij de camping hebben we meteen Joep meegenomen voor een wandeling door de bossen, direct naast de camping. Hij is door het dolle heen en we genieten enorm van zijn enthousiasme. Nooit gedacht dat het beestje zoveel plezier kon brengen. Lopend door de bossen komen we langs paarden en komen we uit bij een bosvennetje en daarbij een gezellige Brasserie. Na de wandeling belonen we ons met een limburgs biertje en een huisgemaakte uiensoep.

IMG_0492

 

Joep gedroeg zich voor het eerst echt voortreffelijk op een terras, dus wij zaten ook lekker rustig daardoor. Miriam maakte nog het compliment dat de uiensoep die ik altijd maak, veel lekkerder is. Dat komt doordat deze kok de uien niet even eerst heeft aangezet in de pan, waardoor ie wat caramaliseert en iets zoeter smaakt daardoor. Ook vinden we deze soep veel te zout en missen we, hoe kan het ook, de drank door de soep…Ook de gesmolten kaas was een gewone belegen kaas, terwijl ik altijd een Gruyere kaas gebruik. Tot zover een hobby-kok thema in een camper-reisblog…

C360_2017-09-07-14-31-18-427

Einde van de middag waren we weer terug bij de camper en gingen alledrie weer in chillmodus. Prachtig om ons drieen te zien slapen op onze eigen stoel en bank en alledrie snurkend onze vrije tijd doorbrengen. Wat ons erg bevalt deze vakantie, is de rust die we voelen. Normaal, zonder Joep, waren we veel meer op pad, meer aan het winkelen, de kroeg in, avond een hapje eten in restaurant, maken het later op de avond. Nu niets van dat alles. Onze Joep staat centraal deze vakantie en we proberen alle nieuwe indrukken voor hem wat te doseren en onze vriend laat heel duidelijk weten als ie overprikkeld is…. Wordt ie stierlijk vervelend; bijten, op je voeten jagen, zeuren, onrustig en schichtig met zijn ogen. Rust, reinheid en regelmaat is ook bij hem van toepassing.

IMG_0489

In de avond weer lekker gegeten in de camper, likeurtje na afloop en bakkie koffie uit de Nespresso en vervolgens gordijnen dicht, lichten uit en weer een film kijken in de pikdonkere camper. Superknus en beregezellig!

Vandaag, deze regendag, doen we helemaal niets. Lezen, ouwehoeren, plannen maken voor het komende jaar, dutje doen, lezen, filmpje kijken… met dit weer stuur je toch geen hond naar buiten!? Nou, okay dan; Miriam is nu een wandeling aan het doen met Joep, ik heb de afwas van gisteren en vanochtend gedaan en nu dus het blog aan het schrijven.

Miriam komt net binnen met Joep en zij hebben een leuke wandeling gehad door weer een ander stukje bos rondom de camping. Joep heeft nu ook kennis gemaakt met koeien. Hij vond de kennismaking met de koeien geweldig en naast paarden, nu dus ook bekend met de koeien.

Morgen verlaten we deze camping en gaan door richting Vijlen bij Vaals en hopelijk kunnen we ook nog even Slenaken bezoeken. Mir en ik willen het hotel De La Frontiere nog eens bezoeken waar we een aantal jaren geleden hebben overnacht met onze engelse vrienden Neil en Yvonne. Wij waren de enige gasten die er waren, terwijl de nieuwe eigenaren nog niet gearriveerd waren vanuit Zuid Afrika. Zij hadden net het hotel overgenomen en onze boeking moest uitgevoerd worden, maar dan zonder de eigenaren en personeel. We kregen de sleutel van het hotel en onze kamers en zoek het maar uit! Fawlty Towers, maar dan zonder Basil en Sybil!! Toen we in het hotel waren en de volgende middag op het terras allemaal mensen (tijdens de Amstel Gold Race, vooral fietsers, dus dorst….) gingen zitten, vond ik het zonde dat deze mensen niets konden nuttigen omdat het hotel nog niet up and running was. Om de nieuwe eigenaren een vliegende start te gunnen, zijn Miriam en ik maar achter de bar gekropen en hebben we de mensen bediend en netjes alle omzet geregistreerd en afgedragen aan de eigenaren. Ondanks dat de eigenaren nooit hebben gereageerd op de onverwachte omzet, toch leuke herinneringen! Dus lijkt het ons gaaf om weer even te gaan kijken daar. Je hebt er per slot van rekening toch even gewerkt…even deze anekdote op het eind van dit blog, sorry!