Aangezien we gisteren hadden besloten om 2 nachten in Tintagel te blijven, was gisteren de aankomstdag tevens relaxdag. Daarom vandaag de actieve dag gepland. Tenminste…voor ons dan!
We waren om 7 uur wakker en de zon stond strak aan de lucht en dus heerlijk buiten voor onze camper ontbeten. Stoelen naar buiten en eerst genieten van het prachtige weer.
Nadat we vanmorgen de campingbaas hadden aangegeven dat we nog een nacht wilden blijven, even samen de afwas gedaan, voordat we onze wandelschoenen aantrokken om de stevige wandeling rondom Tintagel Castle en Camelot Castle te gaan doen. Zuurstof en defibrillator ondergebracht in Miriam haar heuptasje en samen op pad!
De wandeling begint vlak bij onze camping naar de entree van het National Monument Park en volgens mij waren we de eersten die het park inliepen. Het eerste wat ik zag was teven de mogelijkheid om met een Landrover naar boven te worden gebracht en gehaald voor 2x 4 Pond….toch maar gaan wandelen in het teken van de gezamenlijke activiteiten ter versteviging van onze relatie. Het eerste stuk was al direct zeer steil naar boven en de zweetdruppels parelden al weer langs mijn koddige wangen. Tjonge, wat heb ik dan de pest erin…bij een slank persoon denken de mensen; zoooo, die heeft actief gelopen. Bij een obesi-tasgeit denken ze: kijk die bolle eens het moeilijk hebben…zal wel stinken ook!
Onze conditie is eigenlijk wel goed. We lopen stevig door naar boven en zijn wel moe, maar zeker voldaan.
Boven gekomen was het helemaal de moeite waard. De steile en hoge staptreden overwonnen, kwamen we op een plateau waar het kasteel staat, waar de oorsprong van King Arthur ligt. De ruines zien er indrukwekkend uit en de uitzichten zijn adembenemend. En zo voelde ik mij ook..adem benomen!
Om het kasteel en de ruimten daaromheen waren de resten van andere middeleeuwse gebouwen, kerken, wachthuisjes en andere kleine huisjes.
Al wandelend boven op de berg, zagen we prachtige grotten, rotsen uit het water komen en azuurblauw water van de Atlantische Oceaan. Prachtige vergezichten en nog steeds prachtig engels weer. Nadat we een ronde hadden gelopen op het complex, wilde Miriam nog een ander plateau bekijken, maar dit was voor mij even een tree te ver…of eigenlijk 75 treden. Zoals Gerard Joling altijd zegt; ik heb er de kracht niet meer voor!
En, nadat Miriam terug kwam van haar eigen wandelingetje, moesten we nog een eind richting Camelot Castle. Daar wilden we langs, niet zozeer om de schoonheid van het kasteel (want dat viel tegen), maar om daar gezellig samen koffie te drinken of eventueel te lunchen. Dat laatste stuk wandelen weer tegen de berg op was voor ons beiden erg zwaar, ook omdat het inmiddels begon te regenen en we dus zeiknat werden. Het voordeel was dat wanneer ik het restaurant van het kasteel binnen zou lopen, dat de mensen zouden denken dat ik zeiknat was van de regen en niet van het zweet. Maar mijn lieverd zou mijn lieverd niet zijn om dan ook pontificaal voor een open haard te gaan zitten die brandde zoals de Hoogovens… goede keus, Mir!! Nadat ik voelde dat mijn hydrocultuur wederom wat van slag begon te raken, zijn we maar verhuisd naar een coole plek en hebben daar in gepaste sfeer de lekkerste koffie van Engeland gedronken. Want daar stond dit restaurant landelijk bekend om. Hahahaha, ben je restaurant en ben je het bekendst om je bakkie pleur!!
Samen hier lunchen zag ik niet zitten, aangezien de ambiance van het interieur en de mensen ook uit de tijd van King Arthur waren. Wij maar weer verder wandelen om in het dorp maar weer in de pub te gaan lunchen en pintje te pakken.
Terug aangekomen bij onze camper brak de zon weer door en hebben we heerlijk dutje gedaan voor onze camper in onze stoelen. Vanavond weer lekker filmpje kijken of rustig lezen in ons 2e huisje en dan morgen weer op pad.
Onze volgende stop gaat naar Dartmoor National Park en zometeen eerst nog maar even kijken waar we ongeveer terecht willen komen. Ook daar blijven we denk ik 2 nachten om daar ook de omgeving te bekijken. Bevalt ons goed!
Camperjoy 