Vanmorgen al weer opmaken voor de laatste dag in het Limburgse land. Het voelt alsof we al weer langer weg zijn, dan feitelijk het geval is. Op het moment dat we onze camper pakken is het “lekker weg”gevoel er meteen.
Gisteren hebben we helemaal niets gedaan, behalve een wandeling naar het dichtbij gelegen Waldfeucht, net over de duitse grens. Aangezien we de vorige weken in Engeland veel gewandeld hebben, heb ik opeens last van Hielspoor (echt geen smoes!!). Je kan er heel oud mee worden, alleen niet ver wandelen, want het doet best pijn. Eigenlijk ga ik door een hel, maar ik laat mij natuurlijk niet kennen, aangezien Miriam dat woest aantrekkelijk vindt.
Toen we terug kwamen van de wandeling was het weer zo prachtig mooi; bijna geen wind, veel zon en een temperatuurtje van zo’n 20 graden. We zijn daarom maar volledig in onze boeken en tijdschriften gedoken en hebben het ons aangenaam gemaakt in de zon, voor onze camper in onze heerlijke chill-stoelen. Vanzelfsprekend kon dit niet zonder de enige hapjes en drankjes ter plekke. Heerlijke dag gehad en dus helemaal niets gedaan.
Dat kon je niet zeggen van de andere mensen om ons heen op onze camping. We liggen soms in een deuk hoe mensen zelfs op een camping druk doen alsof ze in een gemeentehuis werken of zo; de hele dag druk drentelend zonder ogenschijnlijk wat te doen. Echt; 10 a 15 maal naar de containers of sanitairgebouw lopen, met iets onder de arm of in de hand en weer terug lopen. Nu zullen ze van ons op zo’n dag wel denken; “doen ze een stilleven na en wie schildert ze?” Iedere gek zijn gebrek zullen we maar zeggen.
Aangezien we nogal lui en verbrand waren, hadden we geen zin om nog te gaan koken, dus besloten we maar uit eten te gaan bij de vlakbij gelegen Italiaan. Even kijken of Ria er was, maar die was er niet (Pizza Ria). Wel heerlijk gegeten; het was een echte traditionele italiaan, dus alles smaakte ook naar Italie. Van het huis kregen we een gratis antipasta gerechtje; Vitello Tonato, erg lekker.
Daarna carpaccio op zijn Italiaans, dus met citroen en olie, meer niet. Oh ja..beetje rucola erover.
Beiden als hoofdgerecht een pizza quatro formaggio gegeten. Wel daarover kan ik heel kort zijn; was erg lekker, maar daar hebben we nu inmiddels al een dag plezier van! Allebei onze maag is een beetje van slag. Dessert was huisgemaakte Tiramisu en Profiterolle (soesjes met chocolade en slagroom) voor Miriam. Deze hebben wij nog buiten opgegeten op het terras, want binnen stond er een Petalo-gypsy te kraaien, wat op Italiaans moest lijken. Was echt een drama.
Wel een erg gezellige bediening, dus fijne avond aldaar gehad!
Vanmorgen na het ontbijt, iedere ochtend heerlijke verse warme broodjes van de plaatselijke bakker, eerst even mijn broers en zussen gefeliciteerd met de verjaardag van onze moeder, die inmiddels al ruim 3 jaar niet meer onder ons is. Blijft altijd een beladen dag, ondanks dat inmiddels de scherpe kantjes van haar laatste fase naar de achtergrond zijn gedreven. Was een prachtmoeder, dus we hebben vanochtend even stilgestaan bij onze lieve en leuke moeder.
Nadat we ons lekker gedoucht hadden en de camper opgeruimd, hebben we de poten ingedraaid, de luifel naar binnen gedraaid en de elektra afgekoppeld van de camper.
We gaan vandaag op pad met de camper en laten onze tafel en stoelen etc op de camping staan, aangezien we toch daar weer terugkomen vanmiddag.
Ook dat is de flexibiliteit van de eigen camper; binnen 5 minuten ben je weer weg en je kunt niets vergeten. Je hebt alles bij je in je eigen huis op wielen.
We hadden besloten om eerst naar Heinsberg in Duitsland te rijden, want dit moest een leuk stadje zijn. Wel..op zaterdag is er helemaal niets te doen en qua schoonheid stond dit stadje bij ons niet in de top 2000! Met gierende banden weggereden via een prachtige heuvelachtige route naar Sittard. Zitterd voor de Limburgers. Onderweg rijdend door de duitse dorpjes valt ons altijd op dat je bijna niemand buiten ziet op straat. Maar degene die je wel buiten ziet, zijn altijd aan het vegen!
“Zijn die duitsers nog steeds hun straatje aan het schoonvegen?” Heel raar! Ook met de motorweekenden in Duitsland hebben we het hierover vaak gehad. Het valt echt op.
De route naar Sittard was lieflijk door glooiend landschap en kleine dorpjes. Aangekomen in Sittard besloten we toch richting het centrum te rijden. We hebben inmiddels speciaal camper-navigatie, dus als er bruggen te laag of straatjes te smal zijn, stuurt ie ons vast ergens anders langs. Zonder problemen op grote parkeerplaats geparkeerd en ter voet door het gezellige centrum van Sittard gelopen. De markt was er op het marktplein, waar omheen allerlei gezellige terrasjes lagen. Zag er echt gezellig uit. Maar Mirreke had andere plannen! Die wilde dmv een vergelijkend straatbeeld-onderzoek eens zien of de winkelstraten in Sittard nu echt veel overeenkomsten had met de Lelystadse- of andere winkelgebieden in Nederland.
Wel; ik kan jullie mededelen dat het er precies hetzelfde uitziet als in Lelystad. Bijna uitsluitend groot winkelbedrijven en eenheidsworst. Die winkels die nog private eigenaren had, die gingen sluiten. Zo jammer dit, maar we hebben het met elkaar er zelf naar gemaakt dat deze grootwinkelbedrijven konden floreren.
Na de winkelsessie met mijn koningin, hebben we Sittard afgesloten op het terras, met een bak thee en een erg lekkere kersen-bakkersroom en slagroom vlaai. We vinden het allebei mooi om alle mensen voorbij te zien struinen, van ieder pluimage.
Halverwege de middag weer naar camper gelopen en terug naar onze camping gereden, alwaar we meteen op onze eigen plek konden installeren. Na alles weer aangesloten te hebben, stopte het met zachtjes regenen en zijn we dus binnen knus in de camper gaan lezen. Hoe gezellig kan het zijn, zonder een woord te wisselen, maar alleen af en toe elkaar een blik toe te werpen. Dit is het leven, heerlijk!!
Nu straks lekker onder wol, als we klaar zijn met het blog en onze laatste hoofdstukken te hebben gelezen. Morgen binnendoor weer terug naar ons geliefde Flevoland en Lelystad in het bijzonder. Ook daarin hebben wij altijd wel weer zin. We zeggen altijd; weggaan is mooi, maar thuiskomen is ook erg lekker!
We kunnen terugkijken op een mooi weekend, waarin het weer en de temperaturen beter waren dan dat we verwacht hadden. Wat wil een mens nog meer!
Camperjoy 