30 juni Wanlockhead naar Crossmichael

Wat een  hel vannacht!! Het lijkt of er de hele vakantie een aantal wolken ons volgen. Het is ongelofelijk; waar wij staan regent het de hele tijd. Eigenlijk heb ik toch een beetje gelijk gekregen naar aanleiding van het verplaatsen van de camper gisteren. Miriam bleef maar hameren dat onze camper dwars moest staan in plaats van zoals hij bij aanvang stond. Nou…..ze heeft het geweten! De hele nacht huilde de wind tegen onze camper aan en gierde de wind door de ventilatieroosters naar binnen. Hij schudde op zijn grondvesten en de regen sloeg als een mitrailleurvuur op ons dak en ruiten. Ik kon echt niet slapen en was wakker tot een uur of vier deze nacht. Miriam sliep nog een beetje tot de volgende morgen. We keken naar buiten en we konden niets zien van de bergen door de mist en de vele regen. We waren inmiddels echt chagrijnig geworden over het weer. Na 14 jaar intensief bezoek aan Schotland, hebben wij dit nog nooit meegemaakt, zoveel regen en wel iedere dag.

Om nu nog een dag hier binnen te zitten en weer in de boeken te duiken zien we niet zitten, dus we besluiten na het ontbijt het kamp te ruimen en op pad te gaan. Mir stelt voor om naar Matalan, een grote kledingwinkel, te gaan in Dumfries en vandaar uit naar Kippford te rijden om daar nog een nacht te gaan kamperen. We kennen dit gebied erg goed doordat Neil en Yvonne er wonen. Tevens voelt het erg raar om daar te gaan kamperen terwijl Neil en Yvonne op nog geen 15 kilometer wonen. We besluiten dan maar om ze een appje te sturen om af te spreken in The Anchor, onze favoriete pub in Kippford, zodat we samen een biertje en avondeten doen. Als dan blijkt dat we met de camper niet in Kippford kunnen kamperen en ook niet mogen parkeren met de camper, besluit Neil om dan maar voor te stellen om gewoon bij hun huis af te spreken. Hierdoor zijn we dus 2 dagen minder in de camper dan gepland, maar hebben we een paar extra dagen met onze vrienden in Crossmichael.

We rijden naar hun huis en een kwartier later zien we ze al op de oprit van hun huis staan. Ze hebben plek gemaakt voor onze camper en nadat we alles uit de camper hebben gepakt wat we de komende dagen nodige hebben, kunnen we gezellig gaan zitten en onze verhalen met elkaar delen. Heerlijke bbq gehad en een paar biertjes. Eigenlijk is dit als thuis komen. We komen binnen, kleden ons om in makkelijke kleding en gaan verder waar we de laatste keer geeindigd zijn. Niks aan elkaar wennen en kat uit de boom kijken, maar gewoon de draad weer oppakken.

Heel uniek zo’n vriendschap met buitenlandse vrienden, maar het gaat al 14 jaar goed en hopelijk nog jaren hierna. We maken alweer plannen voor de toekomst, dus dat zit wel goed! Morgen gaan we in de regio leuke dingen doen, maar daarover morgen meer….