17 t/m 21 September 2018: Camping Olde Kottink te Beuningen (Twente)

We gaan de laatste week vakantie in en besluiten om de komende dagen in Twente te gaan bivakkeren. Nu ben ik totaal niet objectief daar waar het om Twente gaan, aangezien dit mijn geboortegrond is en waar mijn overgrote deel van mijn geliefde familie woont. Het fraaie Twente is het gebied tussen de rivieren Regge en de Dinkel in de provincie Overijssel. twentse land verken ik ook regelmatig op mijn motor, maar Miriam is hier nog niet veel geweest in haar leven. Uitsluitend familiebezoekjes, feestelijkheden of begrafenissen zijn doorgaans de redenen om hier te komen, maar dan nooit om te recreeren of verblijven. Daarom deze week een flinke dosis Twente op het menu! Ook Miriam even een spoedcursus Twenst laten volgen…

Maar eerst nog even op Den Buizerd in Geijsteren alles opruimen en even afscheid nemen van onze buren de afgelopen dagen. Vooral even speciaal naar de “boze oude baas” van ons vorige blog gegaan om afscheid te nemen. De verstandhouding was inmiddels goed te noemen en een paar leuke gesprekken met de beste man gehad. Ondanks dat, ging het bijna weer mis bij het afscheid. Wat bleek: hij had mijn naam lopen Googelen en concludeerde dat ik nogal actief was op internet en had ons camperjoy blog gelezen welke over onze ruzie ging. Hij overwoog om weer boos te worden omdat we hem vooraf geen toestemming hadden gevraagd om het bericht te plaatsen (??), hij zichzelf goed kon redden en het woord “fragiel”, grievend vond….Miriam en ik bleven maar luchtig eronder en gaven aan dat het een persoonlijk blog is vanuit ons perspectief en dat in het blog niets anders stond dan dat er zich feitelijk had voorgevallen, zonder daarbij zijn identiteit prijs te geven. Niks mis mee! En ja….fragiel….het feit dat hij op zijn 80^steeen operatie van zijn ruggegraat, een nierfunctie van nog geen 20% had, een aantal herseninfarcten had gehad, niet lang op zijn benen kon staan, laat staan lopen en nog een aantal andere aandoeningen had, mag je toch wel concluderen dat hij enigszins fragiel was.

Hij gaf aan dat hij dan nog wel zelf wilde reageren op het blog om zijn perspectief te verduidelijken. Miriam zei dat hij dan zelf zijn identiteit prijs gaf en op dat moment had hij in de gaten dat het eigenlijk nergens over ging. Hij besloot maar niet om boos te worden/blijven. Toen maar afscheid genomen van deze erg mooie camping Den Buizerd in Geijsteren en op pad gegaan naar de volgende bestemming.

We hadden vooraf via de telefoon de camping Olde Kottink gebeld met de vraag of een dubbel-assige camper van ruim 7 meter, met kleine Joep en schapennet welkom waren. Toen we het bevestigende antwoord hadden ontvangen zijn we op pad gegaan naar deze camping in het Twentse land. Een rit van 2 uur die prima verliep en we dus omstreeks lunchtijd waren aangekomen en onze camper hadden neergezet op een hele rustige plek, helemaal aan het einde van de camping, waar bijna niemand stond.

Camping `t Olde Kottink in het Twentse dorp Beuningen is gelegen in een prachtig glooiend coulisselandschap met kronkelige weggetjes tussen weilanden en door bossen. De camping ligt direct aan de rivier de Dinkel en in de nabijheid andere snelstromende beekjes met kristalhelder water. Zandverstuivingen afgewisseld door golvende heidevelden, fris groene weilanden en achter karakteristieke houtwallen liggen fraaie Twentse boerenhoeven verborgen.

Het platteland van Twente is een eldorado voor liefhebbers van rust, ruimte en verrassend mooie natuur. Kleinschalig en gemoedelijkheid staan hier voorop. Zo hebben wij ook deze dagen ervaren. Je wordt overal hartelijk en gastvrij ontvangen.

Beuningen is een klein dorp in de gemeente Losser, je weet wel; van de Johma salades! Het dorp telt ongeveer 1000 inwoners, in overwegend agrarisch gebied, ruim een kilometer ten zuiden van Denekamp.

Veel dorpsscènes voor het fictieve dorp Dinkelo in de Twentse soapserie Van Jonge Leu en Oale Groond zijn in Beuningen opgenomen. De geestelijke vader van die soap, de cabaretier Herman Finkers, woont een kleine kilometer verderop. We hebben hem jammer genoeg niet gezien hier.

De camping voelt hier als een warme jas. Mooie plekken, veel privacy, maar wat ons vooral opviel zijn de details op de camping die aangeven dat hier met veel liefde en aandacht een gezellige omgeving is gecreeerd. Wat zelfs ook mij is opgevallen zijn de boeketten met bloemen overal in de sanitaire ruimten, zitbankjes op het terrein, kunststukken van brons overal op het terrein, subtiel en niet overdone. Vooral bij de receptie stond een heel fraai kunstwerk van brons; een lange teckel. Miriam ging helemaal uit haar plaat en wilden meteen zo’n exemplaar kopen bij een lokale kunstenares, die het gemaakt had. Alleen bij de prijs van dit kunsstuk, was deze wens geteckeld…..975 euro…daar koop je bijna een echte rasteckel voor. Toch maar niet gekocht dus….

Het gaat redelijk met Miriam haar enkel overdag, maar in de avond zwelt hij weer helemaal op tot een bedenkelijk niveau. De hele dag stil zitten voor de camper is ook niet wat we willen, dus we gaan dinsdag maar een behoorlijke fietstocht in elkaar zetten op fietsknoop.nl. Na het ontbijt maken we de fietsen klaar en gaan lekker op pad.

Wat is het hier ongelofelijk mooi en wat een afwisselend landschap waar we doorheen fietsen. Via Beuningen fietsen we langs de Dinkel richting Denekamp. Vervolgens Berghum, Mekkelhorst, dan dwars door de Het Lutterzand, een prachtig natuurgebied met duinen, watertjes en slingerweggetjes door de bossen. We stoppen bij de duinen en het water om Joep te laten spelen in het water. Er zijn meerdere loslopende honden en onze viervoetige directie is helemaal in zijn nopjes! Geweldig om te zien hoe die beestjes met elkaar spelen.

Joep in zijn element…..

We stappen weer op en gaan vervolgens via De Lutte, langs de weilanden en mooie saksische stijl boerderijen in een zonnig en fraai glooiende weggetjes weer naar Beuningen onze camping. Miriam is helemaal dol-enthousiast op de omgeving en wil eigenlijk zo snel mogelijk weer een rit maken. Onderweg natuurlijk nog even ergens geluncht en gezellig met elkaar zitten kletsen over allerlei onderwerpen die met het camperen te maken hebben. Ook de avond lekker buiten gezeten en tot laat zitten lezen en een drankje genuttigd.

De volgende dag zijn we beiden na een slechte nachtrust, maar bij de camper gebleven en alleen maar een paar keer met Joep wezen wandelen. Erg relaxt allemaal en voor de enkel van Miriam ook beter volgens ons.

Donderdag is dan de laatste dag dat we gaan fietsen en we hebben weer een mooie route uitgezet op de route-app. Beginnen in Beuningen en vervolgens richting Oldenzaal, om daar even een terrasje te pakken en ook om een ketting voor Joep in zijn fietsmand aan te laten meten. Joep wil niet meer in de mand als ook de stalen gaas overkapping van de mand erop zit. Hij is dan zeer onrustig en dat fietst dan weer niet lekker. Miriam had in eerste instantie van zijn loopriem een soort tijdelijke oplossing bedacht waardoor de overkapping niet meer nodig was. Dat was een prima idee, want de eigenwijze teckel was meteen stuk rustiger en kon vrijer bewegen in de mand en daardoor ook meer zie. Mensen die ons tegemoet rijden, moeten lachen als ze Joep langs Miriam zien kijken onder haar colbert door. De nieuwsgierige guitert heeft de lachers op zijn hand. Maar dan plots…Joep spring uit de mand en verhangt zichzelf aan zijn tuigje en bungelt naast de fietsmand. Miriam verbreekt vervolgens het wereldrecord een fiets tot stilstand brengen vanaf 25 km p/uur naar 0 km p/uur en pakt Joep weer op. Alle drie hebben nu een hartslag van 200 en zijn enorm geschrokken. In Oldenzaal gaan we op zoek naar een dierenspeciaalzaak, maar eerst even op de Groote Markt in Oldenzaal gezellig lunchen bij een tapas zaak. Mooie plek op een druk plein met veel volk op de been. De tapas waren erg lekker en ook hier worden we benaderd door een erg leuke vrouw die helemaal uit haar plaat gaan als ze Joep ziet. Zij heeft exact dezelfde kleur dwergteckel als Joep is en wil meteen de foto’s laten zien van haar teckeltje. Wat zouden ze mooie pups samen kunnen maken oppert ze. Erg leuk mens, waarvan je direct denkt dat je haar al jaren kent en vertrouwd voelt. Was even leuk.

Na de lunch dus op zoek naar de dierenspeciaalzaak om 3-punts ketting te kopen voor in de mand. Dat hadden we snel gevonden en de eigenaar van de zaak maakte meteen de ketting vast aan de mand en Joep. Wij op pad en na een tijdje vonden we Joep zo stil in zijn mand. Nu kan ik dat snappen, toen ik zag hoe hij vast zat. De 3-punts gordel zat helemaal verstrengeld en strak vast om zijn kleine balletjes. Tja, dan zou ik ook heeeeeel stil blijven zitten en over pups maken nadenken is al helemaal gevaarlijk, want strakker dan strak kun je niet hebben bij die knikkertjes. Miriam en ik hadden de jongeheer (Joep dan he) snel bevrijdt en konden weer op pad. De ketting is dus niks voor deze mand. Gaan we nog wel iets anders op bedenken. Want dat Joep het erg leuk vind op de fiets is wel duidelijk. Hij kraait het uit en ruikt en ziet van alles onderweg. Wij ook!

Wat is het weer een mooie omgeving. Via vooral boerenweggetjes rijden we terug naar Beuningen en brengen daar de laatste avond in gepaste sfeer door. We ruimen wel alvast de luifel op en leggen de stoelen in de luiken van de camper want er wordt vannacht storm en regen verwacht. Maar toen we alles klaar en schoon hadden gemaakt, gebeurde iets waarvan we vreselijk baalden. De boer naast de camping ging gras maaien en de wind stond precies onze kant op en dat gaf het volgende resultaat; De camper zat buiten en binnen vol met stof vanaf het land. Jammer maar helaas…

De volgende ochtend alles rustig klaar gemaakt voor vertrek en zijn we omstreeks 9 uur in de ochtend gaan rijden om vervolgens om 11 uur in Lelystad weer thuis te komen. Ook weer lekker! Deze vakantie is totaal anders verlopen dat we gehoopt en gepland hadden, maar ondanks de enkelproblemen van Mirreke hebben we het toch leuk gehad en vooral ook met mooi weer. Wat een zomer hebben wij achter de rug! De beste ooit, volgens ons. En Joep? Nou die zit al weer klaar voor de volgende trip!

De komende week staat in het teken van weer aan het werk en de Lambortinki krijgt de komende weken een kleine facelift, maar dat zien jullie later via dit blog nog wel. Tot dan!