De afgelopen 2 weken vakantie met Miriam in Drenthe waren zoals gewoonlijk weer heerlijk, maar deze week heb ik bonusdagen doordat ik de maand juli nog vakantie heb. Daarom maar een jaarlijks motor-midweek naar de Eifel gepland. Normaliter gaan de Wild Hogs gezamenlijk op pad, maar door allerlei omstandigheden konden we het deze zomer niet voor elkaar krijgen om samen te gaan. De naam Wild Hogs is ooit door ons gebruikt als Whats App groep onder elkaar. Dat was zo’n 17 jaar geleden, toen motormaatje en jeugdvriend Robert met zijn tweeen waren begonnen met buitenlandse motorweekenden naar Sauerland, Eifel, Moezel, Rijn en waar nog meer.
Toen eerst met zijn tweeen naar Sauerland, daarna kwamen nog een aantal motormaatjes van de voetbalvereniging erbij en was de groep in zijn glorietijd jaarlijks met ongeveer 7-8 man onderweg. Dat waren de wilde jaren: nog niet zo goed qua rijden, al vroeg aan het bier, luidkeels in de avonden en veel lachen, heel veel lachen, totdat het pijn deed. En bij pijn verdooft alcohol, dus nog meer bier. Legendarische woorden waren ooit in ons hotel, toen de hotelier heel opgewonden ons kwam verrassen met een diner waarbij hij zelf het wild had geschoten. Een hert. Wij waren met drank op ontroostbaar dat hij “Bambi had erschossen” en maakte er nogal een punt van. We deden heel moeilijk en de hotelier wist niet meer hoe hij het had met ons. Een jaar later hoorde we dat hij zelfmoord had gepleegd. Of dit voorval ermee te maken had, blijft in het ongewisse. Peter Becker, rust in vrede! We hebben genoten van jou en jouw hotel in Prum destijds.
Maar ja, gedurende de jaren werden de Wild Hogs wat rustiger en vielen een aantal personen weg uit de groep. Inmiddels zijn ook 2 dierbare vrienden uit die groep overleden. Vanmiddag tijdens een korte stop bij een Mariabeeldje moest ik aan ze denken: Hans Bonsink (overleden oktober 2009) en Berrie Brinkhorst (overleden december 2019) zijn niet meer onder ons en in deze weekenden hadden wij destijds zo’n lol. De hele groep liep elkaar altijd af te zeiken, commentaar op de GPS routes en tranen met tuiten lachen met elkaar. Prachtige tijden, dierbare herinneringen!
De laatste jaren viel de groep wat verder uit elkaar. Daar kwamen toen mijn beide broers Harry en Jos en schoonzus Joanne bij. Nu Harry en Joanne inmiddels de beide motoren hebben verrulld voor een camper, zijn de laatste jaren alleen Robert, Jos en ik nog de Mild Hogs, want de jaren gaan tellen.
Maar goed; beide heren konden niet mee dit jaar en zodoende ben ik solo deze week op pad in de Eifel. Hetzelfde hotel geboekt als 2 jaar geleden in Barweiler, Hotel Hullen. Dit hotel ademt uit alles wat met motorrijden te maken heeft. Overal prachtige litho’s, fotos in lijsten, Nurburgring prullaria en een super werkplaats en stalling, mocht er iets met je motor zijn. Hier kun je repareren, poetsen, wassen en banden pompen. Topplek dus.
Maandag 5 juli ben ik vanuit De Kiel op pad gegaan met de motor, terwijll Miriam zondags al naar huis was gegaan. Zij moet maandag de kapsalon weer openen en wil altijd vooral ruim alles voor elkaar hebben. Direct na mijn vertrek vanuit het chalet, begon het te regenen, niet normaal. Er kwam zo’n stortbui, waar ik niet de tijd had om een regenjas aan te trekken. Zeiknat na 20 minuten en de rit moest nog maar beginnen. Ik had voor het eerst de routes gemaakt met de GPS App RouteYou. Ik had besloten dat ik mij zou commiteren aan de routes die deze software zou maken op basis van mijn criteria. Nergens geen snelwegen rijden en alleen de mooste weggetjes, met de meest bochten. Nu naar 2 dagen onderweg te zijn kan ik zeggen: wat een waanzinnig mooie routes heeft deze app gemaakt, maar daarover straks meer details.
Helemaal binnendoor vanuit Drenthe, Overijssel, Achterhoek, Gelderland bij Venlo de grens over en toen begon het pas echt te kronkelen en…regenen. Op een bepaald moment reed ik door een plas met water, maar bleek deze plas 35 centimeter diep te zijn over een afstand van 200 meter. Voeten en benen soppig vol gelopen. Maar het mag de pret niet drukken. We draaien mooie bochtjes, lange doordraaiers en hoe dichter we bij de bestemming komen, hoe hoger de bergen, des te meer haarspeldbochten en prachtige vergezichten. Voldaan kom ik aan bij hotel en herkenne ze mij en is alles meteen weer gemoedelijk en gemakkelijk. Kamertje even zoeken, douchen en dan naar beneden om biertje in hret restaurant te drinken en heerlijk te eten. Want dat kan hier! Na het eten gaat bij mij het licht uit en ga ik weer naar de kamer om Miriam even te bellen hoe haar eerste dag was verlopen. Raar om zonder elkaar te zijn, maar ze gunt het mij zo. Lief!
Vandaag was dan de eerste dag met de een grote route Barweiler Oostelijik. Tenminste dat was de bedoeling. De regen bleef langer regenen dan verwacht richting het oosten, dus op mijn ipad maar even via Route You een route Westelijk gemaakt, aangezien daar de regen inmiddels om half 10 voorbij was. Afwachten hoe de route zou lopen en wat ik tegen zou komen. Het was geweldig! Wat is de softeware om GPS routes te maken enorm verbeterd de laatste jaren. Geen gedoe met kabeltjes en laptops. Gewoon op je smartphone route plannen en via bluetooth verzenden naar je Navigatietoestel. Het was een prachtige rit! Heerlijke stuurweggetjes, mooie bergen en dalen, veel bochten, leuke dorpjes, Bossen, meren, akkers, alles heb ik gezien vandaag.
Ook nog in het duitstalige gedeelte van Belgie gereden. Ook dat gebied was erg mooi. Via Monchau richting huis en langs Schaftberg, het uitkijkpunt over de eifel, gereden, Linzeratz, Ardenau, Zulpich, Euskirchen, om vervolgens weer omstreeks 16.00 uur in Barweiler bij hotel aan te komen. Lekker douchen, biertje drinken, eten en vanavond halve finale Spanje – Italie kijken op de kamer. Lekker via de Chromecast, dus geen duits commentaar.
Morgen wordt het weer hier beter en ga ik de Oostelijke rit rijden. Wordt Vervolgd!
Camperjoy 