Het mooie van de camper voor je deur te kunnen zetten, is het feit dat je heel spontaan kunt besluiten dat je het aankomende weekend er even tussen uit kunt gaan met het kampeermiddel. Al is het soms puzzelen in de agenda’s wanneer het het beste past, kwam dit afgelopen weekend het goed uit. Na ons werk meteen kleding, proviand, beddengoed inpakken en de watertank vullen met schoon zacht Flevolands water. Ook het toilet klaar voor gebruik gemaakt en dus omstreeks om 17.15 uur op pad met z’n drieen. Of Joep, onze ruwharige dwergtekkel pup er ook oren naar had, valt hieronder te zien….hij zat al!
Gelderland
7-9 april 2017: Natuurkampeerterrein Drie van Staatsbosbeheer
Afgelopen vrijdag, na onze werkzaamheden, besloten we om met onze camper op pad te gaan. De Lambortinki stond na een grondige poetsbeurt glimmend voor de deur om ons weer een prachtig weekend te beloven! Aangezien we na ons werk niet te lang willen rijden om ergens te vertoeven, hadden we besloten om bij Staatsbosbeheer natuurkampeerterrein Drie, nabij Ermelo te gaan verblijven.
Omstreeks 19.00 uur kwamen we aan op deze prachtig gelegen camping. Dezelfde look and feel als alle andere Staatsbosbeheer kampeerterreinen zoals we deze al eerder bezocht hebben in Nunspeet en St Anthonis in Noord-Limburg. We hadden verwacht dat we met een enkele kampeerder zouden zijn, maar toen we aankwamen stonden er 8 campers en 7 tenten. Nog lang niet volgeboekt, maar het viel ons niet tegen. Ook het inchecken via de digitale zuil ging eindelijk eens foutloos en zodoende lijken alle problemen die ze hadden met dit boekingssysteem naar de eeuwige jachtvelden te zijn verbannen.
We kiezen voor (hoek)Plek 4 op deze camping. Onze camper kan zeer ruimschoots zijn draai vinden op de royale kampeerplek en we staan dicht tegen de bosrand aan, met naast ons het wandelpad en de tentveldjes. Zoals gebruikelijk begint Miriam lekker te koken binnen, als ik de buitenkant op orde breng. Het eerste dat we doen als we binnen in de camper klaar zijn met alle opstart werkzaamheden, is ons omkleden in ons makkelijk zittende thuiskloffie. De kachel binnen hoeft niet aan en de temperatuur is nog aangenaam in het woongedeelte. Tijdens het wijntje en biertje komen er veel wandelaars voorbij en zelfs nog een paar campers binnen rijden. Het gaat goed met Nederland; er staan nagenoeg geen caravans, maar wel een stuk of 10 campers. Waar voorheen de balans in het voordeel van de caravans waren, lijken nu de campers echt het favoriete kampeermiddel te worden. Nadat we weer heerlijk gegeten hadden, de boel opruimen, de gordijnen dicht en helemaal op ons zelf, gaan we super kneuterig yahtzee-en, lekker met een afzakkertje Sambucca. We verheugen op slapen gaan en lekker met open luik, de frisse nacht ingaand, vallen we direct in slaap. Het prachtige van op een natuurcamping staan in de bossen is het wakker worden door al het vogel-getjilp om ons heen. We horen van alles, maar het meest indrukwekkende is het geluid van nabij aanwezige specht. Tjonge wat zal die een koppijn hebben….
Na het verse ontbijtje onder de douche en aankleden voor een ritje in de regio op onze scooter. Het blijkt nog erg fris te zijn en al rijdende komen we erachter dat het eigenlijk gewoon nog beregoed is en de wind benadrukt dat nog eens om je hoofd heen gierend. Al rijdende door prachtige bossen op kronkelende fietspaden waarop onze snorscooter mag rijden, zien we onderweg nog een paar enorme boomzwammen die helemaal verhard waren. Miriam moest daar natuurlijk nog even een foto van schieten.
Uiteindelijk komen we aan in Voorthuizen! Wat n drukte zien we daar voor ons opdoemen. Allemaal kraampjes, heel veel volk op de been en ook overal koetsen met paarden en pony’s. Nou…..gezelligheid, daar weten wij wel raad mee! Afstappen en de stalen ros ergen op stal zetten en slenterend door het dorp zien we dat het een Schots Keltisch Festival is. Mannen met iets teveel mascara op en vrouwen in nogal wijdheupse rokken bepalen het straatbeeld en er schalmt overal schotse muziek over het dorpsplein. Wij natuurlijk even goed bekijken, aangezien wij nogal van Schotland houden! Doordat we momenteel op Netflix de prachtige middeleeuwse Schotse serie Outlander kijken, herkennen we de kostuums en komen we al snel in de juiste sfeer om al dit feestelijke gedoe in ons op te nemen. We positioneren ons op een strategische plek op het dorpsplein, waar we konden kiezen voor een groentestal of een herberg……tja….jullie weten het al! Heerlijk zittend op het terras zien we van alles voorbij komen en genieten we van de zo herkenbare muziek uit de Schotse Hooglanden. We genieten enorm!
En natuurlijk ook nog even een video-impressie van de sfeer en muziek:
Fout
Deze video bestaat niet
We lopen nog door het dorp om alle kraampjes te bekijken en besluiten dan om maar weer eens terug te rijden naar onze camping, via Putten, Ermelo en vervolgens weer naar Drie. De laatste uren van de middag slijten we gezellig lezend in onze camper totdat de boswachter van Staatsbosbeheer bij ons langs kwam om te controleren of wij wel betalende bezoekers waren. Natuurlijk waren wij dat en aangezien wij officieel zondagochtend voor 12 uur de camping moeten verlaten, vroegen wij heel vriendelijk aan Ko de Boswachter of wij een late check-out mochten doen op deze zondag, die zeer zonnig en warm voorspeld was. Bij eerdere soortgelijke campings in het vroege voor- en late naseizoen mochten we vaak tot einde van de middag blijven omdat het zo rustig was. Maar we troffen het niet. Deze Ko(lerelijer) de Boswachter nam zijn taak erg serieus en riep: als je langer wilt blijven moet je maar een nacht bijboeken! Je moet voor 12 uur weg zijn. Wij nog in verweer onder het mom van: Joh, het is prachtig weer zondag en de camping loopt niet vol zo vroeg in het seizoen, kunnen we niet een dagkaartje bijkopen? “Nee, bijboeken” was zijn dictoriaanse antwoord en weg ging ie. Maar alle andere camperaars vroegen hetzelfde en iedereen verbaasde over deze onverwachte houding van deze Ko.
Wij besluiten om vanavond uit eten te gaan bij Eethuis Het Boshuis, welke vlak bij onze camping gelegen is. Daar blijkt dus het hele dorp te eten, want de tent zat bom- en bomvol. Goed dat we gereserveerd hadden, anders waren we niet binnen gekomen. Het eten was lekker, maar onze keuzes niet al te gelukkig. Na deze mooie avond liepen we in het donker terug naar onze camper, maar allebei met de broek vol van angst om wilde zwijnen of herten tegen te komen. Met de scooter vorige week zagen we er nogal wat vlak langs ons en voor ons voorbij rennen, maar nu we zelf niet de snelste zijn, lijken we gemakkelijke prooi. Godzijdank komen we onderweg niets tegen en komen we veilig weer in onze camper aan. Zwijnen wij even…..
Afzakkertje en weer onder de wol om de volgende ochtend wakker te worden en om ook deze zondag rustig bij onze camper te zitten, besloten we gewoon om een extra overnachting te boeken, zodat we de hele dag op de camping te kunnen blijven genieten van de plek en de zon.
Wat denk je? Je zou verwachten dat deze boswachter ook op zondag komt controleren of al die ” dubbeltje op de eerste rang”-kampeerders wel voor 12 uur de camping hebben verlaten. Nou…..mooi niet! De beste man niet meer gezien. Waarschijnlijk had ie geen zin om de confrontatie aan te gaan met de kampeerders die niet wilden betalen.
Het lullige is dus nu dat het braafste jongetje van de klas, die dus wel die extra dag betaald heeft, weer de dupe is, terwijl de anderen niet betaald hebben gewoon er lak aan hebben en het wel zien als de boswachter wel terug komt. Het gaat ons echt niet om de paar euro, maar wij vinden dat wanneer je er zo’n punt van maakt, je dan ook zorgt dat het gehandhaafd wordt door Ko de Boswachter. Het heeft ons de pret niet mogen drukken! We hebben intens genoten van de super zonnige en warme dag en hebben de hele middag in de zon gezeten met ons leesvoer en ander voer en heerlijk gechilled.
Omstreeks 20.00 ’s avonds weer rustig naar huis gereden en terug kunnen kijken op weer een fantastisch weekend met onze Lambortinki. Over een paar weken mogen we echt wat langer weg en gaan we 5 dagen op pad met elkaar. Weer een natuurkampeerterrein, want dat is echt ons type locatie om te verblijven! Mooi gelegen, midden in de natuur en rustig! We kunnen niet wachten!
31 maart 2017-02 april 2017: Emst bij Epe
Kennen jullie dat gevoel: Koeien die de hele winter in de stal hebben gestaan en dan bij de eerste voorjaarszon naar buiten mogen en niet te houden zijn met hun capriolen om de spieren los te maken. Nou…dat hadden wij dit weekend!
We hadden dit weekend als eerste camper-weekend gepland en waren dan ook in opperste staat van opwinding om met onze Lambortinki weer op pad te gaan. Zoals we hadden geboekt, zouden we op natuurkampeerterrein Nieuw Soerel te Nunspeet gaan staan, maar aangezien deze camping ongepland groot onderhoud had te doen, was de camping een maand langer dicht. Dus moesten we omkijken naar een andere camping in de buurt van die camping. We willen namelijk vrijdag’s na ons werk niet ver hoeven te rijden vanuit Lelystad, dus is de Veluwe voor ons prima te doen. Binnen 45 minuten midden in de bossen en tussen leuke dorpjes kunnen rijden met onze scooter.
![C360_2017-04-02-12-46-19-234[1]](https://camperjoy.com/wp-content/uploads/2017/04/c360_2017-04-02-12-46-19-2341.jpg?w=1040)
Na enig speurwerk op het internet en onze app’s van Campercontact en ACSI kwamen we terecht op minicamping De Pollen in Emst, vlakbij Epe. Een zeer minimale faciliteiten biedende boerencamping, maar met zeer vriendelijke eigenaresse en prima plek met uitkijk op de weilanden en bossen achter de camping. Dat zag er goed uit.
Vrijdagavond kwamen we dus aan op de plek en omstreeks 19.00 uur konden we beginnen aan de eerste knusse avond in onze camper. Afgelopen week de APK en onderhoudsbeurt van auto en camper-opbouw laten doen en godzijdank was de Lambortinki goed uit de winterslaap gekomen en deed alles het nog zoals het bedoeld was.
Alle spulletjes lagen weer op zijn plek, de binnenkant was weer met alle zeepsoorten, vloerboen-wax en sanitaire frisse luchtjes voorzien en dus klaar voor gebruik. Nadat we alles op de camping hadden aangesloten, konden we ons omkleden en lekker de sjonnie en anita kloffie aan en in chill-modus. Miriam ging lekker koken en gezellig met een biertje en wijntje erbij, babbelden we lekker door de avond heen. Nog even een spelletje Yahtzee, boekje lezen en nog een afzakkertje voor het naar bed gaan en toen lekker onder de wol in onze kribbe in de camper. We slapen zo verschrikkelijk lekker altijd in de buitenlucht en door de openstaande dakluiken horen we in de vroege ochtend een kakkelfonie van vogels. Prachtig!
Na het ontbijt lekker douchen en daarna de scooter van het rek af om samen op pad te gaan. We koersen eerst naar Nunspeet, een rit van ongeveer 11 kilometer door de mooiste bossen en slingerweggetjes, voordat we in het gezellige toeristische veluwse dorp komen. Vorig jaar hebben we voor op de snorscooter een Mio Cyclo 305 fietsnavigatie gekocht. Deze aankoop is echt zijn geld waar en kan ik iedereen met fiets en/of snorscooter deze navigatiesystemen aanraden. Wat komen we langs mooie vennetjes, slingerpaadjes en boerenbuurtschappen rijdend door de vroege voorjaarszon, die een mooi licht door de takken en over de nog steeds, op de grond liggende bruine bladeren schijnen. De navigatie is makkelijk in gebruik en kent verschillende route-opties die allemaal over fietspaden lopen en je de mooiste uitkijkjes en vergezichten gunt. Echt blij zijn we ermee!
In Nunspeet lopen we door het dorp en zoals het mijn lieftallige betaamt, wordt wederom geen winkel overgeslagen om daar vergelijkend warenonderzoek te doen. Ik als lobbes klungel er maar achteraan en sta als een trouwe hond voor de deur van de winkel te wachten voordat we verder kunnen naar de volgende retailformule.
Het regen begint nu echt met bakken uit de lucht te komen, dus besluiten we om ergens op een overdekt terras bij de Keiler, op de Markt, een bakkie koffie te drinken en kwamen we aan de praat met een echt vriendelijke marrokaanse ober. Wat een oprechte vriendelijkheid en passie toonde hij over zijn brasserie en verkocht ons een paar ambachtelijke stukjes gebak. Als je hem hoorde lullen, dan zou je denken dat deze 2 gebakjes uit een high tech fabriek door alle denkbare kwaliteitsnormen waren gekomen en eigenlijk zonde waren om op te eten….Wat een hartelijke, aanstekelijke ober was dit!
Nadat het weer opklaarde zijn we met de scooter richting Epe gegaan en daar nog even lekker gelopen en vervolgens even geluncht in ons favoriete etablissement van Epe; Grand Cafe Cornelis. Fijn ambiance, goed eten en altijd vol met mensen. Heerlijke carpaccio-salade gegeten en toen weer even terug naar de camping om ons om te kleden voordat we vanavond samen uit eten gaan in Vierhouten bij The Novice.
We hadden wat te vieren en besloten toen om daar gezellig samen een fantastisch diner te nuttigen. In de camper even op temperatuur komen, na een ietwat koude en vochtige rit op de scooter. Het weer verandert constant en dan weer regen, dan weer een beetje zon en vervolgens grijze wolken die de temperatuur direct met een paar graden laat zakken. Kopje thee gezet, boekje gelezen en vervolgen omstreeks 19.00 uur op pad gegaan om te gaan eten in The Novice te Vierhouten. Dit restaurant hebben wij inmiddels een aantal keren aangedaan en elke keer is het weer goed vertoeven. Deze keer hebben we afgesproken met goede vrienden en gaan voor een 7-gangen verrassingsdiner met wijnarrangement en daarmee dus een avondvullend programma. We hebben intens genoten en veel gelachen, plannen gemaakt en gediscussieerd. Kortom; een enerverende avond!
Omstreeks middernacht kwam de avond ten einde en moesten Miriam en ik weer op scooter richting Emst. Dwars door de bossen vanaf Vierhouten, Gortel en zo naar Emst. We reden met onze scooter door de mistbanken, slecht zicht, maar wel erg behoudzaam voor overstekend wild. Het schijnt in deze regio in de bossen een overvloed aan wilde zwijnen, herten en ander wildgebraad te zijn, dus oppassen tijdens het rijden. Nou, ik kan jullie zeggen: het was waanzinnig gaaf om in de nacht door de bossen te rijden. Onderweg kwamen we 7 wilde zwijnen tegen langs de weg tot opeens een wild zwijn vlak voor onze scooter voorbij rende. Onze hartslag zat in onze keel en een fractie later zagen we nog voor ons op het fietspad een tweetal herten staan en deze sprongen weg op het moment dat we vlakbij waren. De gedaanten van de dieren, schijnend door het licht, was prachtig. En wat zijn die wilde zwijnen groot!!
Aangezien we nogal opgewonden van deze escapades waren en berekoud thuis kwamen, moesten we eerst nog even een afzakkertje nemen voordat we in ons bed kropen. De volgende ochtend rustig uitslapen, een paar uur voor de camper gezeten en toen langzaam aan maar eens de boel weer opruimen om naar huis te gaan. Het was een heerlijk eerste weekend met de camper, maar zondagmiddag moest ik om 14.30 uur thuis zijn om de voetbalkraker Ajax-Feyenoord te zien…..wel: ik had beter nog wat langer in chillmodus in Emst kunnen blijven! Maar desondanks was het een topweekend!
30 en 31 oktober 2016: Vierhouten-Elspeet-Nunspeet- Het Verscholen Dorp
Wat hebben we een super weekend gehad! Het weer werkte perfect mee, de natuur om ons heen is prachtig en ook nog gezelligheid van vrienden om ons heen gisteren.
Gisteren stond in het teken van relaxt opstaan, lekker ontbijtje maken en voor de camper, in de zon, heerlijk lezen en luieren in onze fijne stoelen. We hadden supergoed geslapen en toen we buiten zaten, zagen we al snel een aantal mensen de spullen inpakken en klaar maken voor vertrek. Wij niet! Wij besluiten om vandaag en morgen nog lekker ervan te genieten. Het feit dat we beiden met ons werk de maandag leeg konden houden en dus heel onverwacht een lang weekend gepland hadden, gaf ons zo’n enorm rijk gevoel! Dat is waarom we allebei zelfstandig ondernemer zijn. Kiezen om soms op andere tijden te werken en te ontspannen als de gelegenheid zich voordoet.
Zondagochtend hebben we lekker rondom de camper zitten rommelen en Miriam was zoals gewoonlijk weer als een bezetene achter alles wat beweegt en minstens 4 benen heeft aan te lopen om zoveel mogelijk mooie foto’s te maken. Daar had ik dus geen kind aan! Zat volledig in haar eigen wereld! Da mooi, want dan kan ik ook doen wat ik leuk vind, namelijk het lezen van sportbiografie-en. Nu bezig met De wereld volgens Gijp en Johan Cruijff, Mijn Verhaal. Prachtig, vooral die laatste! Wat een icoon!
Aangezien we dus geen gas meer hadden en inmiddels de geleende gasfles hadden teruggebracht naar onze vriendelijke buren, zaten we te wachten op onze vrienden. Laten we ze voor het gemak Harry en Els noemen…dan heeft iedereen er wel een beetje beeld bij. Deze zouden namelijk voor ons een volle fles gas meenemen, zodat we weer up and running waren. Na aankomst van deze lieverds, zag ik de enorme gasfles uit de kofferbak komen. Als je had gezegd; dit is de Apollo 7 op schaalgrootte 1:100, had ik het ook geloofd. Tjesus, wat een enorm exemplaar! Zodoende paste deze fles nog net in onze gasbun, maar een tweede fles kon er niet meer in. Ja..misschien een thermosfles! Maar goed; wij blij, want we hadden weer verwarming en konden weer douchen. Na het aansluiten van de gasfles zijn we met zijn vieren gaan wandelen. Laat ik het anders zeggen; we begonnen met ons vieren te wandelen en binnen no-time waren de dames 2 stipjes aan de horizon en liepen wij er maar achteraan te sjokken. Harry en ik hebben altijd gesprekstof, dus wij vermaken ons wel, terwijl die dames het record willen breken van Usain Bolt!
Na deze wandeling zijn we op onze scooter gestapt en Harry en Els met hun auto naar Vierhouten gereden om daar gezellig te lunchen bij The Novice. Dit restaurant zijn we ooit samen eerder naartoe geweest en sindsdien komen vooral H&E er regelmatig. Nu betekent lunchen in deze setting, dat de wijn en bier rijkelijk vloeit, dus deze activiteit zou de laatste zijn van deze dag. Het eten was weer voortreffelijk, de bediening erg gezellig en gevat, dus de lachsalvo’s waren op het gehele terras te horen. Geen klachten gehad voor de rest…
Na deze erg mooie middag, waar we eind oktober buiten op het terras in de zon zitten en ook nog buiten eten, zijn we voldaan terug naar de camper gereden op de scooter. Dat was frisser dan gedacht, maar met antivries in onze aderen, prima te doen. Na aankomst waren we beiden rozig en na een filmpje te hebben gekeken, zijn we heel vroeg onder de wol gegaan. Totaal in coma gelegen tot vanochtend.
De hele camping was leeg en daardoor totale rust om ons heen. Na te hebben gedoucht zijn we op de scooter gegaan en begonnen aan een mooie scooterrit.
Binnendoor via Elspeet en daar op een terras even koffie gedaan en bij de bakkerij daarnaast broodjes gekocht die we ergens onderweg op een mooie locatie gaan picknickend opeten. Daarna richting Uddel gereden en daar aan het Uddelermeer romantisch aan het water onze broodjes opgegeten. Was super! Daarna weer richting onze camping gegaan en onderweg gestopt bij Het Verscholen Dorp bij Nunspeet. In dit dorp, gemaakt van ondergrondse hutten in het bos, verbleven tijdens de 2e wereldoorlog onderduikers van joodse afkomst en geallieerde piloten die verscholen moesten worden voor de duitsers. Er doorheen gelopen en geluisterd naar een gids die helder vertelde wat en hoe e.e.a. verging in die tijd.
Toen we daar ook klaar waren, zijn we het laatste stukje naar de camping gereden en vervolgens voor de camper in de zon even een bakkie thee gedronken, voordat we alles opruimden en ingepakt hadden om weer naar huis te gaan. Het was een heerlijk weekend, vooral ook doordat ie spontaan was ontstaan, maar tevens door het mooie weer en het prettige leven in onze camper. Hopelijk kunnen we binnenkort nog zo’n weekendje meepakken! We zullen zien!
28 en 29 Oktober 2016: Natuurkampeerterrein Nieuw Soerel te Nunspeet
Afgelopen woensdag hebben we toch nog even onze camper weer uit de stalling gehaald. De weersberichten zagen er goed uit voor dit weekend en aangezien het inmiddels al weer ruim 5 weken geleden is dat we weg zijn geweest, hadden we weer zin om op pad te gaan.
De afgelopen weken waren alle weekenden redelijk vol gepland met allerlei gezellige sociale gebeurtenissen, maar daardoor dus thuis gebleven.
Vrijdagmiddag na ons werk de camper even geladen met kleding en proviand en de watertank gevuld, om vervolgens snel naar de geboekte camping te rijden van Staatsbosbeheer; Nieuw Soerel in Nunspeet. Lekker op de veluwe en toch dicht bij huis. Half uurtje rijden en je bent er toch mooi tussenuit. Ook de scooter achterop om hopelijk weer een paar mooie ritten te maken.
Vrijdagavond konden we direct de camping oprijden en tot onze verbazing stonden er een stuk of 6 campers en zelfs een paar tentjes (die hards!!). Na alles weer te hebben aangesloten en geinstalleerd, hebben we een heerlijke avond gehad en nog een leuke film gekeken. Alleen hadden we ons enorm verheugd om weer in de camper te slapen, maar dat was de eerste nacht een beetje tegengevallen. Allebei konden we onze draai niet vinden en mede ook door het contant vallen van eikels op ons dak. We stonden onder bomen met onze camper. Op een bepaald moment viel er volgens ons een kokosnoot op het dak, zo’n knal! Kortom; we waren vanmorgen niet uitgeslapen toen we de vogels al hoorden en wat geluiden van de camping rondom ons heen.
Heerlijk ontbijtje gekregen van Mirreke en daarna afwasje gedaan, lekker gedoucht om vervolgens daarna direct vanaf onze camper de bossen in te lopen en een frisse ochtendwandeling te maken. Miriam is verzot op de natuur en fotograferen, dus helemaal in haar nopjes! Het is echt nog behoorlijk fris buiten, als toch ook de zon aan kracht wint en er prachtige zonnestralen door de takken en bladeren doorschijnen. Dit geeft een heel mooi gezicht, met ook nog eens daarbij de tinten herfstkleuren om ons heen. Gedurende de wandeling wordt er diverse malen gestopt om de foto te nemen en hoor ik de wow’s en aaah’s herhaaldelijk van haar. Bewijs dat ze happy is met de resultaten.
Happy ben ik niet tijdens de wandeling. Ik vind het wandelen wel fijn, maar het feit dat ik zweet na een tijdje en dus mijn kop nat is, niet zo fijn. Maar wat is Nederland toch prachtig! Hopelijk geven de foto’s een goed beeld over wat we gezien hebben.
Na de wandeling kwamen we weer terug bij camper en daar even rustig in de zon voor de camper gezeten. Lekkere Nespresso erbij en om ons heen kijken wie er allemaal zijn routines afwerkt. Erg vriendelijke buren naast ons en na een half uurtje relaxen besluiten we onze scooter te pakken en onderweg te gaan richting Epe.
Sinds we een fiets-navigatie hebben gekocht, kunnen we via de GPS mooie routes kiezen en ons laten verrassen door de navigatie. Het is dan niet de kortste of de snelste weg, maar vaak de mooiste! Nou, niets teveel gezegd; we reden door allerlei fietspaden door de bossen, over de heide en langs mooie boerderijen totdat we uiteindelijk in Epe aankwamen. Scooter gestald en lekker door dorpje heen gewandeld. Epe blijkt groter te zijn dan gedacht en heeft een zeer representatief en uitgebreid dorpscentrum met een scala aan winkels en horeca, waar menig dorp/stad jaloers op zou zijn. Aangezien de componenten winkels en horeca erg goed bij ons gedijen, hebben wij ons kostelijk vermaakt deze middag in het pittoreske Epe. Heerlijk geluncht bij Grand Cafe Kornelis, op het terras, vol in de zon. Eind oktober! Geweldig toch!
Toch kregen we nog even de schrik van ons leven toen een bekende van mij, appte of ik het nieuws al had gehoord van een dierbare jeugd- en voetbalvriend. Hij zou gisteren overleden zijn. Plotseling! Het toevallige was dat ik hem de dag hiervoor nog met hem contact met hem had gehad, dus wilde en kon ik het niet geloven. Navraag doen bij andere vrienden uit dezelfde vriendenkring bracht ook geen duidelijkheid. Dus belde ik hem zelf maar even op, met een hartslag die ik zelfs niet tijdens de ochtendwandeling had gehad. Wat was ik blij dat ik contact met hem kreeg. Ik kon wel janken! Het bleek om zijn broer te gaan die was overleden. Ook heel erg natuurlijk, maar stond voor mij veel verder weg! Nadat we dit allemaal verwerkt hadden, verder gegaan met het rondrijden en weer terug naar camping.
Einde van de middag eerst nog even in late zon zitten lezen, totdat we onze eerste wijntje en biertje bij het open haardvuur van de camping hebben genoten in klein gezelschap. Was erg gezellig met een ander stel en een paar kinderen die met het vuur speelden. Was erg leuke dag!
Nu zitten we in de camper om een heerlijke maaltijd te maken en houdt het gasfornuis en verwarming ermee op. Gas op! Onverklaarbaar, want ik kon mij niet voorstellen dat de beide gasflessen op waren. De buren brachten een oplossing, want die hadden een reserve fles bij hun. Een kleine versie van onze flessen, maar zodoende hebben we wel verwarming in de avond en kunnen we ook onze maaltijd afmaken op het fornuis. Morgen komen vrienden van ons met 2 nieuwe grote gasflessen en is het weer warmte in overvloed. Nu daarom maar vroeg naar bed onder de wol om gas uit te sparen. Welterusten!
Bonusweekend en ritje stalling
Het afgelopen weekend stond er nog een familiebijeenkomst gepland bij mijn grote broer Harry en Joanne in Gaanderen, nabij Doetinchem. Voor ons een mooie gelegenheid om nog een extra laatste weekendje te pakken met de Lambortinki. Ondanks dat we vrijdags nog gewoon moesten werken, hadden we wel de kans om al vroeg te vertrekken vanuit Lelystad. De avond daarvoor hadden we alvast de camper volgeladen met proviand en kleding voor de komende dagen.
Direct nadat we klaar waren met het werk, vlug omkleden en nog voor de grote filedrukte op vrijdagmiddag naar het oosten van Nederland. De bestemming die we vooraf al hadden bepaald was de camperplaats bij Camping Brockhausen in Stokkum. Hier waren we al eerder geweest en vonden het toen een erg prettige plek en mooie omgeving om met onze scooter rond te tuffen om de vele leuke dorpjes rondom Doetinchem te bekijken. Onze scooter gaat als een speer met ons beiden erop en ook het opladen en lossen van de scooter op het scooterrek gaat erg makkelijk nu we er meer routine in hebben gekregen de afgelopen maanden.
Aangekomen om ons ” eigen” plekje bij Brockhausen, direct de gordijnen gesloten en in het knusse woonverblijf eerst een lekkere maaltijd gemaakt met een koud biertje erbij. Daarna lekker gelezen en beetje muziek op de achtergrond een fijne avond gehad.
De volgende dag vroeg uit de veren en klaar maken voor de scooterrit in de omgeving, eerst naar ’s Heerenberg en daarna naar Doetinchem gereden. Lekker geslenterd in Doetinchem en op terrasjes gezeten. Het weer is fantastisch en het lijkt wel het eerste voorjaarszonnetje dat we zien. Iedereen is goedgemutst en vrolijk. Op de terugweg naar de camper nog even een dorpje ingegaan om wat boodschapjes te doen en te lunchen op het terras in “s Heerenberg.
Nadat we nog even een paar uurtjes in de camper hebben gechilled, zijn we op pad gegaan naar de house-warming van big brother Harry in Gaanderen. Daar gezellige avond gehad met zijn allen, toen wij ’s nachts weer op scooter naar de camper moesten. Tjonge…zo lekker als het overdag was, zo berekoud was het in de nacht. We waren er redelijk goed op gekleed, maar het viel een beetje tegen. Daarom maar na aankomst in camper dicht tegen elkaar aan gaan liggen in onder ons texel’s dekbed; heerlijk knus en behaaglijk de slaap gevat.
De zondag was eigenlijk dezelfde als de vorige dag; lekker rond tuffen in de regio en nog een stukje Duitsland gedaan op scooter. Einde van de middag konden we nog in de zon buiten voor onze camper zitten met een toastje, kaasje, wijntje en voor de chauffeur 1 biertje.
De boel weer opgeruimd en weer naar huis gereden in begin van de avond. Bizar hoe mooi het weer in de Achterhoek was en hoe mistig het was toen we Flevoland binnen kwamen rijden. Super lekker weekend gehad en campertje was weer in topconditie.
Gisteren, vrijdag 6 november, hebben we onze Lambortinki weer naar de winterstalling moeten brengen, tot onze spijt. De komende maanden zijn druk met werk en zien we geen kans om nog weer weg te gaan. Ook vinden we het thuis erg lekker om te zijn na een werkweek, dus het is goed zo. We hebben weer genoeg plannen voor het volgende camperseizoen, dus in de wintermaanden kunnen we verder werken aan de voorpret om bestemmingen en bezienswaardigheden uit te zoeken in de betreffende gebieden waar we heen willen.
Tot slot even wat data omtrent dit eerste camper-seizoen met onze eigen camper, de Lambortinki:
8500 km gereden, 9 landen bezocht (Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Italie, San Marino, Belgie, Frankrijk, Engeland, Schotland), 1025 liter Diesel, 2100 liter schoon water, 2100 liter vuil water afgestort, 52 overnachtingen, 33 campings/camperplaatsen (gemiddeld 1,57 nacht per camping/camperplaats), Campingkosten totaal 950 euro (gemiddeld 20,00 per nacht), 26 liter rode wijn, 156 biertjes, 108 franse kaasjes en 41 chemisch toilet ledigingen (32 vullingen Miriam, 9x Martin).
Op basis van bovenstaande statistieken kunnen we concluderen dat wij een super mooi 1e camperjaar 2015 hebben meegemaakt. De komende wintermaanden zal in het teken staan van nieuwe voorbereidingen op 2016. Tot volgend jaar!
Laatste camperweekend: Otterlo / Nationale Park Hoge Veluwe
Nadat we nu inmiddels 3 weken weer gewerkt hebben na onze september-vakantie, vonden we dat we nog wel een keer met de camper weg wilden voordat we de camper weer naar de stalling zouden brengen. De weersverwachtingen zagen er de hele week goed uit en dus zodoende plannen gemaakt om dit weekend met onze Lambortinki weg te gaan. De afgelopen weken waren erg druk en we wilden wel een weekendje chillen ergens in het mooie Nederland. Lekker overdag wat dingen zien en wandelen om vervolgens ’s avonds lekker knus, met kacheltje aan, in onze camper biertje en wijntje te nuttigen en te lezen. Alleen moesten we nog een bestemming zien te vinden.
Vrijdag waren we allebei relatief laat klaar met werken, maar we wilden wel meteen weg als we klaar waren. Dit betekende ook dat we niet te ver willen reizen op vrijdagavond. De Veluwe was daarom vanuit onze hometown Lelystad een prima bestemming. Vol verwachting dus op pad naar Otterlo, grenzend aan het Nationale Park de Veluwe.
Nadat we klaar waren met werk, allebei ons omgekleed en direct met de camper onderweg naar Camping Beek en Heide, een natuurkampeerterrein. Aangekomen aldaar was het al donker geworden, dus op de tast een mooie plek in het bos gevonden en daar “ons kamp” opgeslagen. De scooter halen we er de volgende morgen wel van af, dus nadat we de elektra hadden aangesloten en de pootjes uitgedraaid, begon onze avond en ging Miriam meteen de keuken in om onze avondmaaltijd te prepareren. Daarna lekker nog een wijntje gedronken en plannen gemaakt voor 2016. Ook die voorpret is al heerlijk! Nu je weet wat je volgend jaar wilt doen, kunnen we dus al beginnen uit te zoeken wat we willen gaan zien en wat er allemaal te doen is.
Heerlijk geslapen in ons kneuterig klein liefdesnestje…zeg maar gerust “in coma gelegen”. Dakluik open en frisse lucht naar binnen. Samen onder het thermo-dekbed en onze neuzen koud van de buitenlucht….heerlijk!
Zaterdagochtend zoals gewoonlijk eerst rustig wakker worden, ontbijtje doen en vervolgens beiden douchen en aankleden. We vinden het mooi zoals we weer snel onze routines binnen oppakken. Net alsof we nog niet zijn thuis geweest na onze vakantie. Alles ligt nog op zijn plek.
Na het ontbijt samen even de scooter van het rek afrijden en klaar voor de start!
We rijden eigenlijk direct vanuit onze camping in het Nationale Park de Hoge Veluwe binnen. Even vragen of we met onze scooter het park in mogen. Ook willen we weten of we met de scooter ook over de fietspaden van het park mogen rijden. Aangezien wij een snorscooter hebben mag dit. Tot ongenoegen van de fietsers trouwens, die in grote getallen aanwezig zijn in het park. Vanaf de entree in Otterlo rijden we door naar het bezoekerscentrum om daar onze scooter te parkeren en het centrum te gaan bekijken.
Bij aankomst blijkt dat het een wandeldag is in het park, met inschrijving en al. Wij gaan eerst maar eens binnen kijken in het bezoekerscentrum. Wat een mooie en warme omgeving is het centrum. Erg sfeervol ingericht en prachtige natuur-decors gezien. Heel veel informatie over de Veluwe en ook de dieren, planten en bomen zijn goed in beeld gebracht. Ook kun je in Museonder; een ondergronds museum waar je veel kunt te weten komen over de bodem, grondwater en historisch dierenverleden vanaf de eerste ijstijd tot en met nu. Er hebben dus nijlpaarden, olifanten en mammoeten in Nederland geleefd. De botten en schedels zijn er nog te zien. Was erg interessant!
Daarna zijn we via de beeldentuin van het park naar het Kröller-Müller Museum gelopen. Het weer was erg goed voor oktober, dus ook het licht, kleuren en geur in de beeldentuin waren mooi!
Allemaal beelden van verschillende kunstenaars waren er te zien, maar mijn Miriam was voornamelijk druk met het fotograferen van zwammen en vogels, dan dat ze oog had voor de beelden. Ook mij kan het niet echt bekoren allemaal. Veel beelden vind ik niets, sommige wel!
Daarna dus doorgelopen naar het Kröller-Müller Museum. Het Kröller-Müller Museum is een museum voor moderne kunst, gelegen in het Nationaal Park De Hoge Veluwe te Otterlo. Het museum en het aangrenzende beeldenpark, samen ca. 25 ha, genieten internationale bekendheid. Jaarlijks komen er ruim 250.000 bezoekers uit binnen- en buitenland.
We vonden dat we dit museum een keer moesten zien, ondanks het feit dat wij eigenlijk cultuurbarbaren zijn. Allebei; we hebben er niets mee.
Van te voren hadden we via Facebook al laten weten dat er naartoe gingen en kregen we al reacties van hoe prachtig de kunstcollectie van met name Vincent van Gogh was.
Benieuwd hoe we het zouden gaan vinden…
Wel: binnen 15 minuten waren we er weer uitgelopen. Sorry, maar nadat we een paar minuten binnen liepen, en volgens anderen, de meest indrukwekkende schilderijen zouden zien, was het Miriam direct opgevallen dat de vloer dezelfde vloer was als bij ons thuis en vonden we de film over ons geliefde Schotland en de doedelzakmuziek het meest mooie. Wij moeten denken aan de commercial van de Ikea poster die door de gemiddelde bezoeker in dit museum op € 15.000.000,00 wordt geschat; zo betrekkelijk is eigenlijk alles hier. Er zitten absoluut mooie schilderijen bij, maar om er nu met een paar mensen minuten erover te kletsen welke details de kunstenaar heeft willen benadrukken en in welke gemoedstoestand hij is geweest?? Het zal wel! Het is mooi of het is niet mooi. Mijn artistieke buurvrouw Jacqueline schildert ook prachtig en die vraagt maar € 15,00 voor een mooi prentje…ook mooi!
We vonden dat we even lekker moesten lunchen om even de ochtend te evalueren. We zijn met de scooter het park uitgereden weer naar Otterlo en daar heerlijk gegeten bij Restaurant Timber, horend bij Boutique Hotel Sterrenberg. Een erg mooi ingericht hotel, lekkere sfeer ook! De eerste vraag die Miriam vroeg toen de serveerster kwam was welke RAL kleur de muur bij de open haard had….tja, dan weet je dat er weer kwasten aan te pas komen binnenkort. (Terwijl de verf nog niet eens droog is!)
We kozen voor het verrassingsmenu; Steak tartaar met ansjovis en aubergine-mousse en als hoofdgerecht Kabeljauw. Heerlijk!
Daarna wilden we met onze scooter door het Park Hoge Veluwe rijden. De zonnestralen door de bomen schenen mooi op de fietspaden en in het park kregen we de prachtigste uitzichten te zien over de heidevelden en bossen. Miriam heeft onderweg veel foto’s gemaakt en we vonden het Park erg de moeite waard om bezocht te hebben. Meestal met mijn motor rijd ik er ook langs, maar nog nooit zo erin gereden. Dat is toch het voordeel van onze scooter; we komen op veel meer en andere plekken dan met camper, auto, motor en wandelend.
Aan het einde van de middag zijn we weer terug in het dorp en halen we nog even boodschappen bij de Spar en de plaatselijke slager Wilbrink. Het dorp is erg druk en we gaan dan ook meteen weer terug naar de camper. Na aankomst nog even in de zon een biertje gedronken en daarna in camper de avond doorbrengen.
Morgen hebben we nog de hele dag op de camping en gaan we nog een tocht maken met de scooter. We genieten het er nog even van!
