Laatste camperweekend: Otterlo / Nationale Park Hoge Veluwe

10 oktober 20152 mei 2025 / martin&miriam

Nadat we nu inmiddels 3 weken weer gewerkt hebben na onze september-vakantie, vonden we dat we nog wel een keer met de camper weg wilden voordat we de camper weer naar de stalling zouden brengen. De weersverwachtingen zagen er de hele week goed uit en dus zodoende plannen gemaakt om dit weekend met onze Lambortinki weg te gaan. De afgelopen weken waren erg druk en we wilden wel een weekendje chillen ergens in het mooie Nederland. Lekker overdag wat dingen zien en wandelen om vervolgens ’s avonds lekker knus, met kacheltje aan, in onze camper biertje en wijntje te nuttigen en te lezen. Alleen moesten we nog een bestemming zien te vinden.

Vrijdag waren we allebei relatief laat klaar met werken, maar we wilden wel meteen weg als we klaar waren. Dit betekende ook dat we niet te ver willen reizen op vrijdagavond. De Veluwe was daarom vanuit onze hometown Lelystad een prima bestemming. Vol verwachting dus op pad naar Otterlo, grenzend aan het Nationale Park de Veluwe.

Nadat we klaar waren met werk, allebei ons omgekleed en direct met de camper onderweg naar Camping Beek en Heide, een natuurkampeerterrein. Aangekomen aldaar was het al donker geworden, dus op de tast een mooie plek in het bos gevonden en daar “ons kamp” opgeslagen. De scooter halen we er de volgende morgen wel van af, dus nadat we de elektra hadden aangesloten en de pootjes uitgedraaid, begon onze avond en ging Miriam meteen de keuken in om onze avondmaaltijd te prepareren. Daarna lekker nog een wijntje gedronken en plannen gemaakt voor 2016. Ook die voorpret is al heerlijk! Nu je weet wat je volgend jaar wilt doen, kunnen we dus al beginnen uit te zoeken wat we willen gaan zien en wat er allemaal te doen is.

Heerlijk geslapen in ons kneuterig klein liefdesnestje…zeg maar gerust “in coma gelegen”. Dakluik open en frisse lucht naar binnen. Samen onder het thermo-dekbed en onze neuzen koud van de buitenlucht….heerlijk!

Zaterdagochtend zoals gewoonlijk eerst rustig wakker worden, ontbijtje doen en vervolgens beiden douchen en aankleden. We vinden het mooi zoals we weer snel onze routines binnen oppakken. Net alsof we nog niet zijn thuis geweest na onze vakantie. Alles ligt nog op zijn plek.

Na het ontbijt samen even de scooter van het rek afrijden en klaar voor de start!

We rijden eigenlijk direct vanuit onze camping in het Nationale Park de Hoge Veluwe binnen. Even vragen of we met onze scooter het park in mogen. Ook willen we weten of we met de scooter ook over de fietspaden van het park mogen rijden. Aangezien wij een snorscooter hebben mag dit. Tot ongenoegen van de fietsers trouwens, die in grote getallen aanwezig zijn in het park. Vanaf de entree in Otterlo rijden we door naar het bezoekerscentrum om daar onze scooter te parkeren en het centrum te gaan bekijken.

Bij aankomst blijkt dat het een wandeldag is in het park, met inschrijving en al. Wij gaan eerst maar eens binnen kijken in het bezoekerscentrum. Wat een mooie en warme omgeving is het centrum. Erg sfeervol ingericht en prachtige natuur-decors gezien. Heel veel informatie over de Veluwe en ook de dieren, planten en bomen zijn goed in beeld gebracht. Ook kun je in Museonder; een ondergronds museum waar je veel kunt te weten komen over de bodem, grondwater en historisch dierenverleden vanaf de eerste ijstijd tot en met nu. Er hebben dus nijlpaarden, olifanten en mammoeten in Nederland geleefd. De botten en schedels zijn er nog te zien. Was erg interessant!

Daarna zijn we via de beeldentuin van het park naar het Kröller-Müller Museum gelopen. Het weer was erg goed voor oktober, dus ook het licht, kleuren en geur in de beeldentuin waren mooi!

Allemaal beelden van verschillende kunstenaars waren er te zien, maar mijn Miriam was voornamelijk druk met het fotograferen van zwammen en vogels, dan dat ze oog had voor de beelden. Ook mij kan het niet echt bekoren allemaal. Veel beelden vind ik niets, sommige wel!

Daarna dus doorgelopen naar het Kröller-Müller Museum. Het Kröller-Müller Museum is een museum voor moderne kunst, gelegen in het Nationaal Park De Hoge Veluwe te Otterlo. Het museum en het aangrenzende beeldenpark, samen ca. 25 ha, genieten internationale bekendheid. Jaarlijks komen er ruim 250.000 bezoekers uit binnen- en buitenland.

We vonden dat we dit museum een keer moesten zien, ondanks het feit dat wij eigenlijk cultuurbarbaren zijn. Allebei; we hebben er niets mee.

Van te voren hadden we via Facebook al laten weten dat er naartoe gingen en kregen we al reacties van hoe prachtig de kunstcollectie van met name Vincent van Gogh was.

Benieuwd hoe we het zouden gaan vinden…

Wel: binnen 15 minuten waren we er weer uitgelopen. Sorry, maar nadat we een paar minuten binnen liepen, en volgens anderen, de meest indrukwekkende schilderijen zouden zien, was het Miriam direct opgevallen dat de vloer dezelfde vloer was als bij ons thuis en vonden we de film over ons geliefde Schotland en de doedelzakmuziek het meest mooie. Wij moeten denken aan de commercial van de Ikea poster die door de gemiddelde bezoeker in dit museum op € 15.000.000,00 wordt geschat; zo betrekkelijk is eigenlijk alles hier. Er zitten absoluut mooie schilderijen bij, maar om er nu met een paar mensen minuten erover te kletsen welke details de kunstenaar heeft willen benadrukken en in welke gemoedstoestand hij is geweest?? Het zal wel! Het is mooi of het is niet mooi. Mijn artistieke buurvrouw Jacqueline schildert ook prachtig en die vraagt maar € 15,00 voor een mooi prentje…ook mooi!

We vonden dat we even lekker moesten lunchen om even de ochtend te evalueren. We zijn met de scooter het park uitgereden weer naar Otterlo en daar heerlijk gegeten bij Restaurant Timber, horend bij Boutique Hotel Sterrenberg. Een erg mooi ingericht hotel, lekkere sfeer ook! De eerste vraag die Miriam vroeg toen de serveerster kwam was welke RAL kleur de muur bij de open haard had….tja, dan weet je dat er weer kwasten aan te pas komen binnenkort. (Terwijl de verf nog niet eens droog is!)

We kozen voor het verrassingsmenu; Steak tartaar met ansjovis en aubergine-mousse en als hoofdgerecht Kabeljauw. Heerlijk!

Daarna wilden we met onze scooter door het Park Hoge Veluwe rijden. De zonnestralen door de bomen schenen mooi op de fietspaden en in het park kregen we de prachtigste uitzichten te zien over de heidevelden en bossen. Miriam heeft onderweg veel foto’s gemaakt en we vonden het Park erg de moeite waard om bezocht te hebben. Meestal met mijn motor rijd ik er ook langs, maar nog nooit zo erin gereden. Dat is toch het voordeel van onze scooter; we komen op veel meer en andere plekken dan met camper, auto, motor en wandelend.

Aan het einde van de middag zijn we weer terug in het dorp en halen we nog even boodschappen bij de Spar en de plaatselijke slager Wilbrink. Het dorp is erg druk en we gaan dan ook meteen weer terug naar de camper. Na aankomst nog even in de zon een biertje gedronken en daarna in camper de avond doorbrengen.

Morgen hebben we nog de hele dag op de camping en gaan we nog een tocht maken met de scooter. We genieten het er nog even van!

Klaar voor de start!

31 augustus 20152 mei 2025 / martin&miriam

De hele afgelopen week waren we in staat van opperste opwinding; we gingen onze camper weer uit de stalling halen en zodoende betekende dit dat de vakantie er aan zat te komen.

Het leuke van de camper weer voor de deur te hebben is dat je er in de avonduren, na het werk, lekker in kan klooien en de boel weer spic en span maken voor de volgende trip. Aangezien we deze week een drukke week voor de boeg hebben, was het afgelopen weekend de uitgelezen kans om alles weer aan kant te maken en na te lopen.

Miriam stortte zich meteen weer op de binnenkant van de camper om alles schoon te maken, het bed op te maken, de leesbak weer te vullen met nieuwe magazine en onze ” bibliotheek” met boeken weer aan te vullen. Mijn taak is de buitenkant van de camper en aangezien er een koplamp kapot was, moest ik werkelijk onder de motorkap wezen. Aangezien ik werkelijk technisch van een bedenkelijk niveau ben, begon ik toch met veel vertrouwen aan de klus. Niet eerder voordat ik nieuwe H4 lampen had gekocht om ze allebei te vervangen. Want…als de ene kapot is, dan zal de volgende wel niet lang op zich laten wachten. Regeren is vooruitzien toch?

Aangezien het onderstel van onze EuraMobil camper italiaans is, kunnen we per definitie vaststellen dat je nergens makkelijk bij komt, dus ik met mijn bovengemiddelde hoofdomvang en mijn ietwat opgezette vingerkootjes kon moeilijk mij de koplamp-units komen. Ook de motorkap die in mijn nek ligt, nodigt niet uit om lang onder die kap te vertoeven, dus ik dacht; ik pak een stoel uit Miriam haar kapsalon en kan zodoende onder de kap zitten en ook makkelijker bij de units komen om eraan te werken. Binnen 20 minuutjes had ik beide koplampen vervangen, oliepeil gecheckt, koelvloeistof en ruitensproeiervloeistof aangevuld. De kap kon weer dicht. Camper afgetankt en de bandenspanning op peil gebracht. Het voertuiggedeelte was hiermee klaar voor vertrek verklaard.

Mir was lekker binnen bezig en lekker even binnen gezeten met een bakkie koffie om weer het gevoel te krijgen…..we kunnen niet wachten!

Daarna zijn we de laadruimten onder de camper gaan leeghalen en nalopen of we alles nog hebben en of alles nog intact is. Stoelhoezen in de was gegooid, de ruimten weer van binnen stofgezogen en de cassettetoilet nogmaals een keer schoongemaakt, nadat we dit ook aan einde van vorige vakantie gedaan hadden; het kan maar beter schoon zijn!

Deze week hebben we beiden nog een drukke werkweek voor de boeg en is er ’s avonds niet veel tijd om te klooien. We hoeven alleen nog maar onze kleding in te laden, wat boodschappen te doen en de watertank te vullen, voordat we weg gaan. Waarheen we gaan weten we nog niet. Vrijdagavond kijken we naar de europese weersverwachting voor de komende 2 weken en zien wel waar het mooiste weer is. Daar gaan we naar toe. We denken dat het Oostenrijk en Italie gaat worden.

Jullie zullen dus vanaf volgende week wel zien waar we terecht komen. Mochten jullie absoluut geen zin hebben om iedere dag iets van onze belevenissen deze weken, dan kun je nog je instellingen op je scherm aanpassen voor deze periode. Wij houden in ieder geval ons reisdagboek bij en plaatsen dit. Wij vinden het erg leuk om te zien dat inmiddels ruim 1500 mensen ons blog volgen en ook steeds vaker reageren. Erg leuk om daardoor ideeën en inspiratie op te doen waar je heen kunt en gaan en wat je allemaal kunt zien overal.

Dus…deze week hebben jullie nog rust, maar de 2 weken daarna komt er een overkill aan camperjoy op jullie neer!

19 en 20 juni 2015: Lelystad – IJmuiden-Newcastle-Aviemore (Scotland)

20 juni 20153 november 2025 / martin&miriam / 6 reacties

Vrijdagmorgen moest ik nog naar een zakelijke afspraak in Lelystad en kon Miriam helemaal in haar eigen tempo en wereldje haar laatste zaakjes in de kapsalon regelen en ook de laatste voorbereidingen treffen in de camper. Na mijn afspraak moesten we alleen nog mijn kleding in de camper leggen en niet geheel onbelangrijk; samen onze scooter voor het eerst op ons scooterrek laden. Onze steun en toeverlaat op campergebied Kees Moleman had deze week aan mij laten zien hoe je het best de scooter kon bevestigen en dus stond hij al op het rek. Maar wij dachten dat wij dit zelf samen moesten doen, omdat wij dit ook de komende weken in Schotland zelf moeten doen. Dus de scooter er weer vanaf.

Echter; zoals gewoonlijk was ik weer zo klunzig bezig dat de spanbanden weer helemaal vast sloegen in de ratels en ik dus weer in de stress. Dit soort momenten op campergebied noemen Miriam en ik al “Worst Kees scenario’s”, dus effe Kees bellen en door duidelijke uitleg uiteindelijk zelf de scooter als een rots op het rek bevestigd. Zodanig dat nu inmiddels het eindstuk van het handvat van de scooter is afgebroken, maar dit terzijde…..heerlijk zo’n handige man als ik!

Omstreeks half 2 afgereisd richting IJmuiden om daar met de Ferry van DFDS in te checken met onze camper. Onze droom was ooit met eigen camper in de camperrij bij Ferry te staan. Samen als eerste met alle campers het ruim inrijden en dan vervolgens je spullen pakken en naar je hut te gaan aan boord.

Het regende, dus we dachten we gaan boven op het sky-deck wel naar de bar om overdekt te zitten. De temperatuur was prima! Heerlijk een paar biertjes gedronken en vervolgens toch maar uit eten geweest aan boord. Het is niet te geloven wat voor prijzen ze vragen voor het eten en drinken. Gaat helemaal nergens over… € 13,95 voor een rode wijn en € 6,00 voor een biertje. Biefstuk van een redelijke kwaliteit, maar niet bijzonder a € 30,00. Elke keer zeggen we dat we dit niet meer gaan doen, maar met een boterham op het dek zitten vinden we ook niet een goed begin van de vakantie.

We waren allebei bekaf na het eten en dus naar de hut gegaan om te lezen en nog samen wat te drinken. Mijn ogen vielen na 3,25 minuten al dicht en ben volledig in coma geraakt. Ook Mir was een uurtje later er klaar mee en viel in slaap. Kortom; om 20.30 uur lagen we al te bedde…we worden oud!

Wel lekker geslapen totdat Miriam in haar slaap midden in de nacht begon te schreeuwen. Dek 4, 5 en 6 waren allemaal wakker, maar het was maar een nare droom….tis een bijzonder kind en dat is het!!

De volgende morgen redelijk voorspoedig met camper van boord af en snel door douane. Vervolgens eerst Newcastle voorbij rijden en dan kom je in de rust van het noorden van Engeland, op weg naar het hoge noorden van Schotland. Vandaag is het doel om bij Aviemore te komen, zo’n 450 kilometer reisafstand. Soms over snelwegen, maar meestal over tweebaanswegen. Schiet niet echt op, maar wel prachtige uitzichten.

De dag moest alleen nog even onderbroken worden om de eerste boodschappen te halen. Deze stop hadden we gepland in Perth. Mooie grote supermarkt naast een tankstation, dus ook maar meteen afgetankt. In het noorden zeggen ze dat wanneer je een tankstation of supermarkt tegenkomt, je beter maar meteen weer kunt bijladen. Je weet nooit wanneer je aan de noordelijke kust wat tegenkomt.

Na een lange tocht kwamen we in de buurt van Aviemore en had Miriam het luminieuze idee om wild te gaan kamperen en wel direct aan een klein meertje Loch Insh bij Kingussie. We moesten dan wel de grote weg af en over een klein weggetje. Dit weggetje was begaanbaar tot een oude brug, met een maximaal toelaatbaar gewicht tot 3 Ton. Onze camper was nu geladen tot ongeveer 4 Ton. We konden er niet over, maar terug gaan zagen we ook niet zitten. De brug zag er best wel sterk uit en wij dachten; dat komt niet op een kilo meer of minder…beetje zoals the story of my life….

We scheten in onze broek, maar gingen ervoor. We reden met klamme handjes erop en alles begon te kraken en piepen en scheuren…stoppen was geen optie, dus vol doorrijden en net nadat we over de brug reden, stortte de monumentale brug in…

Nou?? Klonk dit goed of niet? We overdrijven ietwat….de brug kon ons zonder problemen houden en verder gingen we richting het Loch via smalle weggetjes. Tegenliggers kom je hier bijna niet meer tegen, dus redelijk ontspannen reden we via een bescheiden berg naar het meer. Totdat…we niet verder konden. Er stond een landbouwmachine met pech en een bak met zand dat nog leeg geschept moest worden. Kon wel een uur duren of meer….keren ging niet, doorgaan ook niet, dus maar op de beide spiegels een paar kilometer achteruit gereden totdat we eindelijk een inrit tegen kwamen waar ik wel kon keren. We moesten helemaal weer terug naar de oude gammele brug en er nog een keer overheen. Omrijden via Feshie Bridge en via andere weg naar meertje rijden was onze opzet, maar ook dit is uiteindelijk niet gelukt. Al met al een ruim uur verloren met het zoeken naar het meer dat Miriam wilde zien om wild te kamperen. Dit gaan we vast nog wel doen deze vakantie, maar vanavond staan we toch maar weer op camping High Range in Aviemore , tussen de bomen en heerlijke temperatuur. Miriam heeft heerlijk gekookt en een superverse italiaanse groentesaus met verse pasta en kip.

Morgen gaan we verder richting het noorden, naar Durness aan de kust. We zien wel hoe laat we wakker zijn, want we zijn beiden erg moe. We hebben een paar uur te lang doorgereden, dus dat gaan we niet meer doen! Het is vakantie immers! Straks heerlijk in ons eigen bedje, dus wij gaan heerlijk slapen.

We zijn met onze gedachten ook nog bij een ander iemand die is gaan slapen; Lieve Rob, bedankt voor alles, bedankt voor jouw vriendschap en de diensten die je ons verricht hebt! En natuurlijk onze mooie, maar soms ook diepgaande gesprekken. Respect voor jouw keuze om te gaan! Jouw lijden is verlost en je bent zojuist voor altijd gaan slapen. R.I.P. en We will meet again!!

Pinksterweekend 2015 – Ootmarsum, Twente – 22-24 mei 2015

23 mei 20152 mei 2025 / martin&miriam

Allebei vrijdag onze agenda’s leeg gehouden om zodoende het pinksterweekend beschikbaar te hebben om weer een paar dagen met onze Lambortinki op pad te gaan.

Eerst weer gekeken waar het beste weer verwacht werd en zodoende kwam Twente op de planning te staan. Donderdagavond laat nog de laatst voorbereidingen gedaan aan de camper om de volgende ochtend vroeg op pad te kunnen.

Gedurende de donderdagavond ontstond er echter ook een WhatsApp conversatie met Neil en Yvonne (onze engelse vrienden, die in Schotland wonen). Deze week was, toch nog plotseling, hun zeer geliefde hond Rosie overleden. Hoe plotseling is de dood van een 16 jarige hond, maar dit lieve beestje was de vitaliteit zelve, alleen stokdoof, maar liep nog iedere dag minimaal 15 kilometer samen met Neil en Yvonne en ging overal mee naar toe. Na het opruimen van al haar spulletjes waren ze zo verdrietig, dat ze voelden dat ze weg moesten. Ze wilden graag een weekje naar ons toekomen in Lelystad. Zondag komen ze aan en wij zorgen dat we zondag weer thuis zijn om ze te ontvangen en troosten. Zodoende duurt ons Pinksterweekend een dag korter, maar vanzelfsprekend doen we het graag voor ze en vinden we het ook erg leuk om ze weer te zien.

Vrijdagmorgen om 9.00 uur reden we met onze camper de Waterland af en richting mijn oorspronkelijke roots; het prachtige Twente! Aangezien we de hele week gewerkt hadden en donderdagavond laat klaar waren, moesten we nog wel even de boodschappen binnen halen voor het weekend. We besloten het maar in Ootmarsum zelf te gaan doen, vlakbij de camping Kuilenberg, waar we deze dagen hebben geboekt.

Normaal gesproken vinden we het leuk om binnendoor de toeristische route te gaan rijden, maar omdat het mooi weer was en veel drukte op de weg verwacht werd en dus een dag korter, zijn we over de snelweg naar Almelo, Oldenzaal en toen Ootmarsum gereden.

Bij de supermarkt AH Noaber kregen we meteen het gezellige vakantie gevoel. De eerste oudere man op fiets die langs de camper fietste lispelde heel droog; “hej oe hoes met-enommen?” en het kleine stukje lopen vanaf camper naar entree supermarkt groetten diverse personen met “Mhoi”.

Het lukt mij niet om de dialect-taal goed te schrijven (en ook niet te spreken), maar mijn familie zal het mij vast vergeven; ik was pas 2 jaar oud toen ik in Lelystad kwam wonen, dus niet zeiken tegen mij!

Na onze boodschappen te hebben ingeladen in de camper, kwam er nog iemand langslopen en zei: “Mooi werkommen” zoiets als Tot ziens! We hebben er schik om gehad, al die gemoedelijkheid tot nu toe al, ook in de supermarkt. Miriam werd door iedereen, maar dan ook door iedereen lief aangekeken en gegroet. Komt vast omdat ze Maria heet….

Aangekomen bij de camping konden we zelf een plekje uitzoeken op de verschillende velden, uitkijkend op de weilanden. Uiteindelijk snel gevonden en alles uitgestald, want het was mooi weer!

Ongelofelijk hoe andere mensen er een project van maken om een plekje uit te zoeken. Met landkaartjes, plattegronden van camping, invloeden van bomen, passaatwinden, zonsopkomst en zonsondergangen. Echt, alle velden eerst nalopen om het mooiste plekje te zoeken. Het mooie was dat door de lange tijd dat men zit te dralen, in de tussentijd een ander die mooie plek inneemt, terwijl ze nog op zoek gaan naar mogelijk NOG een mooier plekje. Tjonge, wat worden die vrouwen dan een partij chagrijnig! Heeeerlijk!

Mir heeft gewoon een kompas app op haar smartphone en zegt binnen 5 seconden; daar gaan we staan!

Nadat Mirreke een heerlijke lunch had gemaakt, zijn we wandelend naar Ootmarsum gelopen om daar het dorp eens te bekijken. Net nadat we de camping waren afgelopen, liepen we langs 3 prachtige kapitale nieuwbouwvilla’s. Moderne bouw en niet op de laatste honderd euro gekeken, zal ik maar zeggen. Allebei enthousiast pratend over de huizen, liep een oudere achter ons en begon met ons te kletsen dat we wel binnen mochten kijken, aangezien hij de eigenaar was van alle 3 de huizen en ook nog een landgoed ergens in de buurt. Zal wel geen huursubsidie ontvangen denken we zo…

Miriam met haar interieur-interesse zei meteen ja graag en binnen stond ze al….Even door het huis gelopen en vervolgens weer verder op ons pad gegaan naar het prachtige idyllisch dorpje Ootmarsum. Ondanks de pinkster-tijd was het erg rustig in het dorp. Al winkelend liepen Mir en ik door de Grote Straat naar het kerkplein en zijn daar gezellig op terras gaan zitten en de wereld voorbij zien struinen. Gezien de vele kunstgaleries lopen er de meest uiteenlopende types rond. Juist dat maakt ons landje zo mooi; al die types. Uren kunnen praten over een schilderij of beeldje….pfffff, ik heb er de kracht niet voor!

Begin van de avond kwamen we thuis (mooi klinkt dat he; “Thuis” als je het over je eigen camper hebt) en heerlijk gegeten. Verse gebakken zalmmoot op de BBQ , Risotto met zongedroogde tomaat en zwarte olijven en ratatouille. Tuuuuurlijk met een wijntje en biertje!

Daarna lekker filmpje gekeken. Was werkelijk een budfilm (Here I am met Kim Bassinger), zonde van de tijd!

Oooh en weer zo lekker geslapen in ons bedje! Om tien voor 9 werden we wakker en meteen onze vers bestelde broodjes opgehaald en buiten ontbeten in de regen, onder de luifel. De dag belooft niet veel goeds en we besluiten om vandaag maar in camper te verblijven en te lezen en ook nog even te werken op de laptop. De regen bleef maar doorgaan en halverwege de middag klaarde het een beetje op.

’s Middags nog even onze overburen op bezoek gehad om onze camper en die van hun te bekijken. Allebei Eura Mobil, dus dat schept een band, blijkt al snel! Erg leuke mensen.

In de middag had Miriam nog even de opleving om ons nieuwe windscherm op te zetten. Nieuw gekocht en zonder gebruiksaanwijzing. Vooral dat laatste bleek nogal problematisch te zijn! Ondanks dat windschermen nou bouwkundig niet de meest ingewikkelde constructies te zijn, is het ons niet gelukt om hem op te zetten. Na 30 minuten gestuntel, met vooral scheerlijnen, en 36 priemende ogen in je rug hebben we de hele meuk maar weer in het ruim gegooid en biertje gepakt. “Het waait vast niet zo vaak” is onze opvatting. Altijd positief….

Deze dag is uiteindelijk omgevlogen, zonder wat te doen voelt het. Maar toch hebben wij beiden genoten van dit korte weekendje. Morgen de gezelligheid in met Neil en Yvonne en ze wat afleiding geven om het verdriet van ze te verlichten. Nu zitten we lekker aan een potje thee en kijkend naar de prachtige zonsondergang in Ootmarsum…..Welterusten voor straks iedereen!

Camperrit naar hartje Sittard, Zaterdag 16 mei 2015

16 mei 20152 mei 2025 / martin&miriam

Vanmorgen al weer opmaken voor de laatste dag in het Limburgse land. Het voelt alsof we al weer langer weg zijn, dan feitelijk het geval is. Op het moment dat we onze camper pakken is het “lekker weg”gevoel er meteen.

Gisteren hebben we helemaal niets gedaan, behalve een wandeling naar het dichtbij gelegen Waldfeucht, net over de duitse grens. Aangezien we de vorige weken in Engeland veel gewandeld hebben, heb ik opeens last van Hielspoor (echt geen smoes!!). Je kan er heel oud mee worden, alleen niet ver wandelen, want het doet best pijn. Eigenlijk ga ik door een hel, maar ik laat mij natuurlijk niet kennen, aangezien Miriam dat woest aantrekkelijk vindt.

Toen we terug kwamen van de wandeling was het weer zo prachtig mooi; bijna geen wind, veel zon en een temperatuurtje van zo’n 20 graden. We zijn daarom maar volledig in onze boeken en tijdschriften gedoken en hebben het ons aangenaam gemaakt in de zon, voor onze camper in onze heerlijke chill-stoelen. Vanzelfsprekend kon dit niet zonder de enige hapjes en drankjes ter plekke. Heerlijke dag gehad en dus helemaal niets gedaan.

Dat kon je niet zeggen van de andere mensen om ons heen op onze camping. We liggen soms in een deuk hoe mensen zelfs op een camping druk doen alsof ze in een gemeentehuis werken of zo; de hele dag druk drentelend zonder ogenschijnlijk wat te doen. Echt; 10 a 15 maal naar de containers of sanitairgebouw lopen, met iets onder de arm of in de hand en weer terug lopen. Nu zullen ze van ons op zo’n dag wel denken; “doen ze een stilleven na en wie schildert ze?” Iedere gek zijn gebrek zullen we maar zeggen.

Aangezien we nogal lui en verbrand waren, hadden we geen zin om nog te gaan koken, dus besloten we maar uit eten te gaan bij de vlakbij gelegen Italiaan. Even kijken of Ria er was, maar die was er niet (Pizza Ria). Wel heerlijk gegeten; het was een echte traditionele italiaan, dus alles smaakte ook naar Italie. Van het huis kregen we een gratis antipasta gerechtje; Vitello Tonato, erg lekker.

Daarna carpaccio op zijn Italiaans, dus met citroen en olie, meer niet. Oh ja..beetje rucola erover.

Beiden als hoofdgerecht een pizza quatro formaggio gegeten. Wel daarover kan ik heel kort zijn; was erg lekker, maar daar hebben we nu inmiddels al een dag plezier van! Allebei onze maag is een beetje van slag. Dessert was huisgemaakte Tiramisu en Profiterolle (soesjes met chocolade en slagroom) voor Miriam. Deze hebben wij nog buiten opgegeten op het terras, want binnen stond er een Petalo-gypsy te kraaien, wat op Italiaans moest lijken. Was echt een drama.

Wel een erg gezellige bediening, dus fijne avond aldaar gehad!

Vanmorgen na het ontbijt, iedere ochtend heerlijke verse warme broodjes van de plaatselijke bakker, eerst even mijn broers en zussen gefeliciteerd met de verjaardag van onze moeder, die inmiddels al ruim 3 jaar niet meer onder ons is. Blijft altijd een beladen dag, ondanks dat inmiddels de scherpe kantjes van haar laatste fase naar de achtergrond zijn gedreven. Was een prachtmoeder, dus we hebben vanochtend even stilgestaan bij onze lieve en leuke moeder.

Nadat we ons lekker gedoucht hadden en de camper opgeruimd, hebben we de poten ingedraaid, de luifel naar binnen gedraaid en de elektra afgekoppeld van de camper.

We gaan vandaag op pad met de camper en laten onze tafel en stoelen etc op de camping staan, aangezien we toch daar weer terugkomen vanmiddag.

Ook dat is de flexibiliteit van de eigen camper; binnen 5 minuten ben je weer weg en je kunt niets vergeten. Je hebt alles bij je in je eigen huis op wielen.

We hadden besloten om eerst naar Heinsberg in Duitsland te rijden, want dit moest een leuk stadje zijn. Wel..op zaterdag is er helemaal niets te doen en qua schoonheid stond dit stadje bij ons niet in de top 2000! Met gierende banden weggereden via een prachtige heuvelachtige route naar Sittard. Zitterd voor de Limburgers. Onderweg rijdend door de duitse dorpjes valt ons altijd op dat je bijna niemand buiten ziet op straat. Maar degene die je wel buiten ziet, zijn altijd aan het vegen!

“Zijn die duitsers nog steeds hun straatje aan het schoonvegen?” Heel raar! Ook met de motorweekenden in Duitsland hebben we het hierover vaak gehad. Het valt echt op.

De route naar Sittard was lieflijk door glooiend landschap en kleine dorpjes. Aangekomen in Sittard besloten we toch richting het centrum te rijden. We hebben inmiddels speciaal camper-navigatie, dus als er bruggen te laag of straatjes te smal zijn, stuurt ie ons vast ergens anders langs. Zonder problemen op grote parkeerplaats geparkeerd en ter voet door het gezellige centrum van Sittard gelopen. De markt was er op het marktplein, waar omheen allerlei gezellige terrasjes lagen. Zag er echt gezellig uit. Maar Mirreke had andere plannen! Die wilde dmv een vergelijkend straatbeeld-onderzoek eens zien of de winkelstraten in Sittard nu echt veel overeenkomsten had met de Lelystadse- of andere winkelgebieden in Nederland.

Wel; ik kan jullie mededelen dat het er precies hetzelfde uitziet als in Lelystad. Bijna uitsluitend groot winkelbedrijven en eenheidsworst. Die winkels die nog private eigenaren had, die gingen sluiten. Zo jammer dit, maar we hebben het met elkaar er zelf naar gemaakt dat deze grootwinkelbedrijven konden floreren.

Na de winkelsessie met mijn koningin, hebben we Sittard afgesloten op het terras, met een bak thee en een erg lekkere kersen-bakkersroom en slagroom vlaai. We vinden het allebei mooi om alle mensen voorbij te zien struinen, van ieder pluimage.

Halverwege de middag weer naar camper gelopen en terug naar onze camping gereden, alwaar we meteen op onze eigen plek konden installeren. Na alles weer aangesloten te hebben, stopte het met zachtjes regenen en zijn we dus binnen knus in de camper gaan lezen. Hoe gezellig kan het zijn, zonder een woord te wisselen, maar alleen af en toe elkaar een blik toe te werpen. Dit is het leven, heerlijk!!

Nu straks lekker onder wol, als we klaar zijn met het blog en onze laatste hoofdstukken te hebben gelezen. Morgen binnendoor weer terug naar ons geliefde Flevoland en Lelystad in het bijzonder. Ook daarin hebben wij altijd wel weer zin. We zeggen altijd; weggaan is mooi, maar thuiskomen is ook erg lekker!

We kunnen terugkijken op een mooi weekend, waarin het weer en de temperaturen beter waren dan dat we verwacht hadden. Wat wil een mens nog meer!

Hemelvaartweekend – Annendaalse Hoeve te Echterbosch (Midden Limburg) – 14 mei 2015

14 mei 20152 mei 2025 / martin&miriam / 4 reacties

De afgelopen dagen hebben we ons afgevraagd waar we naar toe zouden gaan met het hemelvaartweekend. We hadden vooral zin in een paar rustige dagen relaxen, zonder teveel te reizen en compleet in retraite te gaan. De afgelopen anderhalve week, na Engeland, waren erg druk en ja….we worden dagje ouder, dus rust nemen is verstandig.

Afhankelijk van het weer zouden we kijken waarheen we zouden gaan. Ook dat vinden we fantastisch van het op pad gaan met je eigen camper. Je hoeft niets vast te leggen en vooral; niets te boeken.

Gisteravond zaten we laat te eten na de koopavond van Miriam haar kapsalon, toen we de weerberichten aan het bekijken waren in alle interessante windrichtingen om ons heen. We hadden een paar opties; 1. Meppen, Duitsland, vlak bij Coevorden, 2. Moezel, Duitsland, 3. Teutoberger Wald, Duitsland, 4. ergens langs onze kust of Limburg in ons eigen landje.

Kijkend naar al deze bestemmingen, en wat de weersverwachtingen aldaar brengen, kwam ons eigen kikkerlandje het beste uit de bus. Limburg wel te verstaan.

Aangezien we rust wilden en niet teveel gedoe om ons heen, besloten we ons te richten op Natuurkampeerterreinen. Een stichting die door heel Nederland allerlei, veelal kleinschalige, kampeer terreinen beheert, waarvan wij lid zijn geworden. Dat lid worden van allerlei kampeerclubjes, ben ik vooral nogal in doorgeschoten…..ik geloof dat wij inmiddels lid zijn geworden van NKC, ACSI, Natuurkampeerterreinen, Engelse Caravan and Camping Club en nog eentje waarvan ik de naam niet eens meer weet. Ach ja…..zodoende wel altijd genoeg campingadressen voorhanden, zal ik maar zeggen.

Anyway (engels voor “in ieder geval”), wij vanmorgen op pad richting Limburg om daar neer te strijken bij Annendaalse Hoeve in Echterbosch. Dit stukje Limburg is gesitueerd in het smalste stukje van Nederland en wij zitten echt maar 500 meter van de Duitse grens, tegen het leuke dorpje Waldfeucht. Morgen gaan we dat maar eens goed bekijken.

Onderweg naar Limburg was het behoorlijk druk op de weg, waardoor we elke parkeerplaats die we op reden, vol stond met vrachtwuto’s, campers, caravans, autos en vooral heel veel motoren. Waarschijnlijk was er ergens een Harley Davidson meeting, want het waren voornamelijk Harley’s met plakplaatjesvolk met leren Bayerische giletjes met doodskoppen erop……

Door de drukte overal maar doorgereden en tussen de middag kwamen we aan bij de camping. Mooie plekken, tussen de bomen op een veldje en een erg vriendelijke campingbeheerder.

Van deze man meteen weer een lesje gekregen in voertuigtechniek…wat gebeurde er: bij aankomst wilde ik voor de receptie de camper uitzetten en stapte ik uit, samen met Mir. Toen we buiten stonden, met sleutels in hand, bleek de motor nog gewoon te lopen. 2^e keer dat het gebeurde. Best raar. Wat ik daarna ook deed, de motor bleef lopen. Opnieuw starten en ratelende startmotor ten spijt, niets kreeg de motor uit.

Toen de beste man, zo tussen neus en lippen meldde dat ik “dubbelclutch” moest hanteren, ging de motor uit. Was niks ernstigs zei de campingbeheerder. Gewoon even onthouden….

Na aankomst op camping en ons plekje uitgezocht, brak de zon door en hebben we de hele middag lekker met boek, hapjes en drankje, in onze luie stoelen gelegen en genoten we van elkaar en de omgeving. Was super gezellig! Nu naar binnen, want het begint te regenen en het koelt af. We eten heerlijke asperges, met gerookte zalm en gekookte eieren. Moet wel als je in Limburg staat….

De camping staat inmiddels vol om ons heen en iedereen is binnen lijkt het wel. Na het eten zal de rust op camping wederkeren en zit iedereen binnen is de verwachting. Wij vinden het erg knus en zien al weer uit naar lekker slapen in ons ieniemienie bedje.

Nou ja….ik lees alles nog even door en realiseer mij: eigenlijk had de ene zin met: “we zijn vanmorgen met camper vetrokken naar Limburg, in Echterbosch en we staan met mooi weer op natuurkampeerterrein” ook volstaan, maar wordt wel een heel kort blog dan, toch?

Tot morgen! Mogelijk iets meer te melden als vandaag……

Camperjoy: Over reizen met een camper…

Reisblog Martin, Miriam & Joep Lammertink

Nederland