4 t/m 6 juli 2016: Agliano Terme – Piemonte (It)

Zoals we afgelopen zondag al gemeld hadden, is deze camping een prima plek om een aantal dagen te verblijven. Er valt dus ook niet zoveel te melden, maar om de dagboek-items wel up to date te houden schrijf ik toch maar even een blog alhier. Toen we zondag hier aankwamen was het erg druk op de camping en stond deze vooral vol met italianen en hun families. Een kakelfonie van geluid en boos lijkende gesprekken. Maar dit is gewoon standaard italiaanse communicatie. Als mensen in Nederland al denken dat Miriam en ik ruzie hebben, terwijl we gewoon in discussie zijn, dan moeten ze hier eens naartoe gaan…wat een herrie! Maar wat een rust kwam er over de camping toen zondagavond om 8 uur alle italianen vertrokken en alleen de toeristen overbleven. Heerlijk!!

Met zijn beide zondagavond de plannen gemaakt voor de komende dagen. We blijven hier een paar dagen om echt helemaal in chillmodus te komen. Het is te warm voor activiteiten, namelijk 32-34 graden en zon, veel zon. Je weet wel: wat jullie in Nederland nu even niet hebben…. 😉

Om toch nog wat te doen plannen we maandag een tocht met de scooter naar Acqui Terme, een stadje dat 30 kilometer verder ligt en waar we een aantal jaren geleden ook zijn geweest met vrienden. Nadat we in de ochtend eerst wakker werden en de camping zagen ontwaken, eerst ontbijtje en de scooter van het rek afhalen. Dat was even geen makkelijk klusje; de camper staat te hoog op zijn poten en een aflopend grasveld, dus de hellingshoek was te groot. De scooter bleef steken en kon niet meer van zijn plaats. We moesten hem over het dooie punt heen tillen, maar het probleem is dat ik al enige dagen een schouderontsteking of iets met de spieren aldaar heb. Bijna geen kracht in mijn armen, maar de scooter kon niet meer voor- of achteruit. Het ging uiteindelijk en met een behoorlijke snelheid rolde hij van de oprijplaat af en klaar voor gebruik. Omkleden en samen op pad.

Het was toch nog wel een aardige rit, waarvan we op een bepaald moment dachten dat we op de snelweg aan het rijden waren. Mag hier ook niet, dus wij kijken waar we ervan af konden. Ging prima, dus toen maar binnendoor door de wijnlanden van Piemonte naar Acqui Terme.

In onze beleving was het plaatsje veel groter toen. Maar maakt niet uit verder; wij naar centrum gereden en herkenden wij al diverse straatjes en gebouwen. In de middag daar heerlijk rondgedarteld, maar in Italie houden ze nog echt siësta, dus een beetje uitgestorven was het wel. We wilden rustig ergens gaan lunchen, maar ook zij gingen dicht om 14.00 uur, dus maar weer verder kijken. Uiteindelijk hebben we ergens anders maar even een broodjes gescoord en toen na een paar uur weer begonnen aan de terugweg. Voorspoedige reis gehad met onze scooter en we hebben echt veel plezier van dit voertuig. We komen overal en tegen de berg op is ook geen probleem. We blijven discussie houden of het toch misschien niet beter is om een 250 cc motorscooter te kopen, maar voorlopig houden we het bij onze prima 50cc Sym Fiddle II.

Bij terugkomst op camping lekker even gezwommen en toen ’s avonds heerlijk gegeten bij Fons Salutis, een hotel in het plaatsje met een prachtige tuin waarin we konden eten. Super italiaans simpel eten; puur natuur, geen poespas, maar pure smaken gecombineerd met elkaar. En..een erg lekkere wijn! Deze willen we proberen om hier om de hoek bij de wijnbouwer rechtstreeks te kopen om mee naar huis te nemen.

Dinsdag hebben de hele dag voor de camper gehangen en alleen maar gelezen, zwemmen, zonnen aan het zwembad en eigenlijk alleen maar vegeteren. Einde van de middag kwamen onze overburen even een drankje halen en gezellig met elkaar gesproken en kennisgemaakt.

Daarna ging Miriam koken op het scooterrek met onze buiten-kookplaat. Ze is de koningin van het risotto maken en toen ze daarmee bezig was sneed ze zich voor de vierde keer in 10 dagen in haar vinger. En niet een sneetje, maar zeg maar een spelonk! De bloedspetters zaten tegen de camper aan, het gutste eruit en er kwam geen eind aan.

En dan komt het; moeten zoeken naar een EHBO trommel! Je weet dat je hem hebt, maar waar is dat kreng. Met een huis-tuin-keuken pleister proberen de enorme gapende wond (ik heb soms wel de neiging om iets te overdrijven, maar maakt het verhaal wel smeuiger toch…?) te dichten. Het bleef door de pleisters komen en toch maar naar de receptie van de camping gegaan, waar de badmeester zich over Mir ontfermde. Menig boeket-reeks lezer voelt nu een romantisch/erotische spanning opkomen, maar dat bleek enorm tegen te vallen in dit geval. En Mir is verwend he….goddelijke adonus heeft ze zelf!

Na de onderbreking van het koken…kwaaier kun je mij niet hebben….konden we eindelijk door met de maaltijd. Ik had alles goed op het vuur in de gaten gehouden en verder nog groenten gemaakt, heerlijk gegeten en gezellige avond gehad. Zelfs het afwassen was gezellig; we stonden met 4 nederlanders af te wassen in de ruimte en lekker slap zitten ouwehoeren met elkaar. Miriam zat bij de camper en hoorde van iedereen dat haar man voorlopig nog niet terug kwam met de vaat. Was veel te gezellig bij de afwasplaats. Ach…zolang ik nog niet op een afwerkplaats sta, dan maak je met Mir de pis niet lauw. Heerlijk met haar nog afzakkertje genomen en toen lekker in ons mandje. Vandaag doen we ook niets, want de temperaturen lopen vandaag op naar 34-35 graden. Lekker zwemmen, lezen, lunchen en vanavond gaan we uit eten in het dorp bij een Osteria La Milonghe. Moet goed zijn zeggen ze hier, dus we gaan het proberen! Morgen staat de rit naar Alba op de planning om zwager Kees te feliciteren met zijn verjaardag. Terrasje pakken en met zijn vieren lekker uit eten in Alba.