Dinsdag 5 September 2017: Bladel, De Wildernis van Boswachterij De Kempen

5 september 20175 november 2025 / martin&miriam / 2 reacties

In de lijn der verwachtingen is het vandaag voorlopig de laatste dag met mooi weer. Dus besluiten we om direct na het ontbijt de scooter weer te pakken en De Wildernis van de Boswachterij De Kempen te gaan bekijken, samen met Joep. Hij vindt het echt geweldig achterin zijn mandje op de scooter. Hij kwispelt als ie al ziet dat we de scooter gaan klaarmaken met zijn spulletjes erin; deken, waterfles, voer, hondenlijn, en draagtas.

Maar eerst horen we nadat we wakker waren en aan ons eerste kopje koffie zaten een luid toeterende bakkerswagen het terrein oprijden. Vers gebakken broodjes bij het ontbijt en nog ook nog vers broodbeleg erop van de plaatselijke slager. Prima begin van de dag zo!

Nadat we na het ontbijt rustig nog even hebben gedoucht en alles hadden afgesloten, gingen we op pad met onze scooter. We hadden de knooppunten van de route goed voorbereidt en opgeschreven en konden dus met onze trouwe viervoeter op pad. De route begon direct bij onze camping en wees ons een andere richting op dan gisteren.

De Wildernis van de Boswachterij De Kempen route was er weer eentje die er wezen mocht: Kabbelende beken en prachtige schraalgraslanden, maar ook delen van een woest heidelandschap liggen op je te wachten wanneer je door de Kempen rijdt. We verkennen in het bijzonder de Cartierheide tijdens deze grensoverschrijdende tocht, namelijk stukje Belgie in. De Cartierheide is een onderdeel van De Kempen en beslaat 172 hectare. Het Dalems Stroompje stroomt over de heide en er zijn veel vochtige gebiedjes. Berkenbroek en gagelstruweel groeien er goed, maar ook klokjesgentiaan groeit op de nattere stukken. Het gebied is het thuis van bijzondere reptielen: de levendbarende hagedis en de gladde slang zonnen graag op de zanderige bodem. Ook de heikikker springt er ook vrolijk in het rond en in de vennen zie je de eenden pootje baden. Hoe dieper je tot het hart van De Kempen doordringt, hoe meer verwilderd het gebied er uit ziet. Het drassige gebied trekt ook veel watervogels aan, zoals de smient, de pijlstaart- en de kuifeend, maar ook de wilde zwaan en de roerdomp zijn geen uitzondering. Daarnaast leven er in de Kempen veel nachtzwaluwen, en over de grond glijden hazelwormen en gladde slangen. We hebben geen van dit alles onderweg mogen zien wat dieren betreft, maar mooi was de rit wel!

We hadden alleen tijdens de rit een klein probleempje met onze scooter. Net zoals wij moet ook hij af en toe wat vocht innemen en aangezien Shell, Texaco en Total nou niet echt tankstations bouwen in natuurgebieden, moesten we dus tussendoor even het gebied uit om een tankstation te zoeken. Deze rit duurde uiteindelijk zo’n 10 kilometer en met nog maar een 2 wijnglaasjes brandstof in de tank, waren we erg blij dat dit kleine dorps-tankstation open was. We kwamen namelijk meer paarden met wagens tegen dan auto’s in het pittoreske ’t Loo. Daar ook nog even koffie gedronken met warme appelgebak. Maar dat je van warm appelgebak ook blaren kon krijgen wisten we niet…tjonge…warm was gewoon “keiheet”, om maar in het brabants te zeggen.

Na deze pitsstop konden we weer op weg en vonden we weer de route terug waar we mee bezig waren. Zoals gisteren ook weer erg mooi. Nu wat meer vennetjes en plassen, maar ook weer vergezichten over akkers en bosgebieden. Deze streek gaan wij zeker nog eens terugkomen. Wat een fijne mensen ook. Het is echt zo wat ze over die brabanders zeggen; gemoedelijk en bourgondisch! Nou, dat past ons wel!
Niet alles was gemoedelijk onderweg met deze route. We kregen het weer aan de stok met een ouder stel die ons zichtbaar en hoorbaar vervloekten omdat we op hun fietsroute met de scooter langs reden. Even voor alle duidelijkheid: we mogen op fietspaden rijden met een snorscooter die max 25 km per uur rijdt= check! We zijn niet breder dan een gemiddelde e-bike of andere hippe fiets met fietstassen = check! We reden alleen maar over fietspaden waarop gesnort mocht worden = check! Als we een fietspad willen oprijden en er staat “niet voor snorfietsen”, dan doen we dat ook niet en rijden om = check! En als we een groep met fietsers op ons af zien komen, stoppen we aan de kant totdat de fietsers voorbij zijn (om irritatie te voorkomen!) en groeten we altijd = check! Kortom; wat zeuren die mensen toch?? Het mag gewoon! Wat wel opvalt is dat de ouderen met name het meest ongenuanceerd zijn en commentaar leveren. En ze knallen ons voorbij met hun E-bikes met “trapondersteuning” harder dan 25 km per uur. Schiet mij maar lek! Waarom kunnen we niet wat toleranter zijn met elkaar. We vinden allen de natuur mooi, alleen de 1 die fietst, de ander die wandelt en weer een ander die snort….dat zit wel snor!

Over zitten gesproken! Na een ruim 3 uur durende rit, waren onze konten wel decubitus gevoelig geworden en wilden we er wel vanaf. Mijn zitvlees is wat zachter dan die van Mir, dus bij mij ging het wel. Tijdens deze rit bleek dat wij inmiddels met onze 2 jaar oude scooter 2.500 kilometer hebben gereden. 85% van deze kilometers zijn gereden op vakantie of de weekendjes weg met onze Lambortinki. We zijn er superblij mee en erg praktisch ook nog!

C360_2017-09-05-13-41-20-704

Toch waren we weer blij dat we de camping op draaiden en meteen nog even buiten in de zon konden zitten met ons boek en een hapje en drankje erbij. Mir had een heerlijke kaasplank (okay, balk…!) met kaas van de kaasboerderij De Hooiberg hier op onze mini-camping. Mochten jullie eens in de buurt komen, dan zou ik zeker een bezoek aan deze boerderij overwegen. Kaas gemaakt van de melk van hun eigen koeien. Dat schept een band. Miriam had een viertal kazen meegenomen: Pesto-kaas, Italiaanse kruiden kaas, meer dan 1000 dagen kaas en mosterd-peperkaas. Geweldig!!

Het is onze laatste avond hier en we komen hier zeker nog een keer terug. De camping is schoon, netjes, kleinschalig en direct gelegen aan de natuur. Bladel om steenworp-afstand (je moet wel een beetje kunnen gooien, maar toch…!)
Vanavond nog even onze film van gisteren afkijken en dan lekker onder wol. Morgen wordt een reisdag richting Limburg. We hebben weer een mooie natuurkampeerterrein-camping geboekt, maar daar komen jullie morgen of overmorgen wel achter. Fijne avond iedereen!

3 en 4 September 2017: Bladel, De Kerkdorpenroute!

4 september 20175 november 2025 / martin&miriam

Na het ontbijt in Poortvliet besloten we dus ons kamp op te breken en verder te rijden naar een volgende bestemming. Maar eerst nog even bepalen waar we dan naar toe gaan. Limburg is uiteindelijk wel een bestemming, maar daartussen ligt ook nog zoveel moois in ons prachtige land. Samen spraken we met onze camping-buurtjes over de Brabantse Kempen. Een natuurgebied waarin een aantal gezellige dorpjes liggen met daartussen prachtige gebieden. Het ligt enigszins ook op de route, dus waarom zouden we daar niet even een tussenstop maken? Goed Plan!
Eerst even bekijken waar we dan een, voor ons, gunstige camping kunnen vinden. Ons oog is gevallen op mini-camping De Hooiberg in Bladel. Even contact leggen met de eigenaar en ons plekje was geregeld voor de komende dagen. Altijd een fijn gevoel dat je weet dat je terecht kunt en niet ter plekke nog moet zoeken en campings bekijken. De verschillende app’s op onze smartphones geven een goed beeld van de campings en ook de reviews zijn interessant om te lezen. Maar wat kunnen mensen toch stomme reviews geven op campings. Krijgt bijvoorbeeld een camping een hele slechte waardering omdat het weer zo slecht was die dag…..Wat kan die camping eraan doen? Maar goed: met een paar reviews zoals deze, kan de gemiddelde beoordeling negatief uitpakken. Ben je lekker mee!
De Hooiberg kwam er erg goed uit en met veel vertrouwen en nog relaxt ook, konden we op pad richting Bladel. Dachten we…..

Bij het omhoog draaien van de achterpoten van de camper, brak er een slotbout af, waardoor de betreffende achterpoot over het asfalt sleepte. Niet handig! Ook konden we hem niet in de omhoog-stand houden en we hadden dus een probleempje. Maar na enig beraad met Mir, dachten we opeens aan onze zeer uitgebalanceerde gereedschapsset, inclusief toebehoren en wisten we dat er nog tie-rips lagen. Mirreke, alias Bobine De Bouwer onder de camper gekropen (ik kwam er niet onder..) en alles vakkundig bevestigd. Na enig oponthoud konden we dus beginnen aan onze rit vanaf Tholen naar Bladel.

Onderweg liep alles van een leien dakje en tussen de middag kwamen we aan op Mini-camping De Hooiberg. Een boerderijcamping, met daarachter een mooi gemaaid grasveld met daar midden op een grote centrale boom, en een paar mooie picknicktafels midden op het veld. Aan de buitenzijden stonden alle caravans en wij als enige camper op dit veld. Sanitair en wasblokken waren erg schoon en netjes, dus alles prima in orde. Nadat we onze camper hadden gestald op plek 18, direct rechts als je het veld oprijdt, heerlijke middag gehad in de zon en samen lekker aan het lezen geslagen. Alleen ons Joep had zijn dag niet! Hij kon nergens zijn draai vinden, jankte veel en bij het spelen sloegen bij hem de stoppen door en werd hij net weer even te wild. Met enige afkoelperiodes in de bench was het een arbeidsintensieve dag met hem. Ook het feit dat de middag werd opgeluisterd door 3 kleinkinderen die op bezoek gingen bij Opa en Oma, maakte de camping er niet rustig op. De camping heeft 20 staplaatsen, maar die koters die schreeuwden hysterisch, jankte, renden dwars door voortenten heen, scholden en het leek wel of het camping Riviera in Biddinghuizen betrof…..met 2000 staplaatsen en kinderparadijs. Ergerlijk was het feit dat zowel ouders als grootouders er niet naar omkeken en niets van zeiden.
Het mooie was ook nog dat deze camping alleen maar bestemd was voor volwassenen en geen kinderen. Kun je wel nagaan hoe de stemming was bij de andere campinggasten….hahahaha.

Maar goed: na een gezellige avond in de camper, met Mir die lekker kookt en daarna knus in ons hok een mooie film gekeken en daarna lekker onder de wol.

De volgende ochtend, vandaag dus, eerst in vakantie-tempo wakker worden en klaar maken voor de dag. Het weer is in de ochtend wat vochtig en hei-ig en temperatuur nog onder de 13 graden. We wachten nog even tot einde van de ochtend om onze scooter te pakken en een mooie rit te maken door het natuurschoon wat deze regio te bieden heeft. Dit keer niet met onze Mio, maar we kwamen een erg mooie app tegen, route.nl
De app laat je alle mooie wandel- en fietsroute’s zien, daar waar je bent in Nederland (wel even de locatievoorzieningen op je smartphone aanzetten). We konden alleen al in Bladel kiezen uit een stuk of 12 mooie routes. We kozen voor de kerkdorpenroute, omdat we allebei uit een katholiek gezin komen en ik zelfs als 9 jarig jochie zelfs misdienaar ben geweest. Dit was niet de reden hoor….Deze route liep niet alleen door de natuur, maar deed ook nog een paar dorpen aan. Vonden we wel leuk om te kijken of daar een mooie lunch of terras te scoren was. Ook het Nederlandse systeem van de fietsknooppunten-nummering is zo goed opgezet en makkelijk te volgen als je aan het rijden bent.

Allereerst reden we door het dorp en gemeente Bladel, deze gemeente ligt in Noord Brabant en werd in 1997 gevormd door fusie uit de vroegere gemeenten Bladel en Netersel en Hoogeloon, Hapert en Casteren. Het gemeentehuis in Hapert kwam te vervallen en het gemeentehuis van de nieuw gevormde gemeente werd gevestigd te Bladel op de locatie van het oude gemeentehuis.

De huidige gemeente kent, naast landelijke gebieden, ook veel industrie die voornamelijk in de kernen Hapert en Bladel is gevestigd. De industriegebieden slaan we over en rijden meteen de prachtige natuur in, die is opgenomen in de Kerkdorpenroute.

Alles wat de Kempen aan cultuurgoed en natuurschoon te bieden heeft zie je tijdens deze fietstocht: van woeste gronden tot uitgestrekte bossen en van zeldzame vogels tot pittoreske dorpen. De fietstocht start in het dorp Bladel. Dit dorp ligt te midden van uitgestrekte bossen, heide en agrarisch gebied. Er zijn archeologische schatten zoals grafheuvels te zien en er doen veel legendes de ronde over dit gebied zoals de Heksenboom. De route wordt vervolgd door de Panberg naar Eersel. Maar liefst vijf dorpen uit deze gemeente behoren tot de beroemde ‘acht zaligheden’. Het domein dat alles vertelt over de ‘selligheden’, is het streekmuseum de Acht Zaligheden. Het laatste gedeelte van deze route loopt door het bosgebied Witrijt en rondom het natuurreservaat De Goorloop terug naar Bladel.

In het beekdal van de Goorloop heeft vanaf de ijstijd tot heden veenvorming plaatsgevonden. Het reliëf in de grond is hier ontstaan door vlechtende riviertjes. Van belang voor de waterhuishouding in dit gebied zijn de beken die door het gebied stromen. De bodemvegetatie bestaat overwegend uit diverse soorten bladmossen en kruiden. Ongeveer een 50-tal vogelsoorten broeden in het gebied waaronder zeldzame vogels zoals haviken, buizerds, boomvalken en uilen.

Ook onverwacht reden we nog langs een smokkelpad, waar tijdens de 1e wereldoorlog, smokkelaars, spionnen en ander gespuis de grens met Nederland overstaken. Nederland was namelijk tijdens de 1e wereldoorlog neutraal, dus een goed oord om dit soort gasten te huisvesten. Met schrikkeldraad van 2000Volt werden deze grenzen bewaakt en onder stroom gezet om dit tegen te gaan. Interessante materie, en met een mooie historische opstelling even terug naar die tijd.

We hebben waanzinnig genoten van deze tocht die ook nog even langs de grens met Belgie kwam. Aangezien Joep niet naar het buitenland mocht ivm zijn gebrek aan juiste vaccinatie op dit moment. De grens liep ook direct langs een gezellig uitziend terras bij Restaurant de Wilde Zwijn, waar we samen geluncht hebben. Miriam wilde nog heel liefdevol mij een hapje geven van haar slagroom met koffielikeur, maar de motoriek liet haar weer even in de steek alsof ze zelf een Wild Zwijn was….en alles viel over haar heen. Oh ja…ze droeg uitsluitend witte kleding. Jullie kunnen raden dat we onderweg terug naar de camping niet meer mochten stoppen op een terras of zo….denk dat er een Witte Reus moment aankomt zo meteen.

De rit eindigde weer in Bladel, dus omstreeks 15.00 uur zaten we weer met boek in camper om rustig de rest van de dag door te brengen. Ik moest nog even alleen op scooter wat boodschapjes doen, maar daarna lekker koken, drinken, babbelen, spelen met Joep en nog even lezen of filmpje kijken. Morgen gaan we een andere route in deze regio doen, aangezien we verwachten tot en met woensdag hier te verblijven.

29 April 2017: Cuijk-Boxmeer-Gennep-Ottersum en Nationaal Park Maasduinen

29 april 20172 mei 2025 / martin&miriam / 6 reacties

Vandaag was de laatste actieve dag van deze minibreak van 5 dagen. Nadat we voor ons doen vroeg opgestaan waren, meteen gaan douchen en klaar maken voor weer een dag rond tuffen met onze scooter door deze regio. We hadden weer een nieuwe route uit de woonkamer van de camperplaats meegenomen en de rit die we uitgezocht hadden was 68 kilometer lang door de bovengenoemde dorpen, stadjes en natuurgebied.

Het weer was veel minder dreigend dan de dagen hiervoor en aan de wind kon je voelen dat er ander weer op komst was. Het voelde al wat milder en had voor ons het gevoel dat het ook de lentegeur meer naar boven bracht. Ondanks dit alles, waren we wel voorzien van handschoenen en Miriam met een muts. Na een half uur rijden op de scooter, zittende als meneer Wijdbeens, voelden mijn “noten” wel hoe koud het was. Daar werd je niet vrolijk van, zal ik maar zeggen.

Maar wat maakte de route de dag goed zeg!! Via eerst binnendoor weggetjes richting Haps, alwaar de lekkerste ijssalon van Nederland is gevestigd. Neeeeeeeej….we zijn daar niet gestopt, maar gewoon doorgereden richting Rijkevoort. Prachtige boerderijen, hoeves, slingerweggetjes en bosgebieden koersen we naar Boxmeer om daar even op te warmen in Restaurant Riche. De eigenaar is een broer van vrienden van mijn zus, maar dat waren we even vergeten toen we daar zaten. We werden geholpen door een nieuwe ober, maar deze was nog niet ingewerkt zal ik maar zeggen. Uiterst vriendelijk qua uiterlijk en taal, maar ik denk dat menig restauranteigenaar niet blij is als zijn medewerker, na 2 koffie te hebben opgeschreven, zegt: Moej gebak?

Nou….ik had liever een volkoren biscuitje gehad, maar Mir zei meteen: ja doe maar! Wat voor gebak heb je? Dah week nie, muk efkes kiekn, was zijn passende antwoord. Ook andere gasten moesten enigzins aan hem wennen, maar zijn gunfactor was enorm, dus het zou vast goed komen met hem!

Opgewarmd gingen we weer op pad en via het knooppunten-netwerk werden we naar Nationaal Park Maasduinen geleidt door de route. Daar passeerden we een prachtige golfbaan, die ons echt helemaal omsloot en waardoor wij dus slingerend doorheen rijden. We voelen ons soms barbaren dat we met de scooter door dit gebied rijden, maar het mag gewoon met een snorscooter.

Aan het einde van de Maasduinen passeerden we opeens een ruine van een kasteel. Het gaat hier om Kasteel Bleijenbeek. Het kasteel komt in de geschiedenisboeken pas voor vanaf 1405 en zijn naam dankt aan de beek die het kasteel omringt…de Bleije Beek. De bouwgeschiedenis van Kasteel Bleijenbeek begon kort voor de 14e eeuw en eindigde voorlopig in 1945, toen het kasteel door een bombardement door de RAF verwoest werd. De ruïne ligt aan de weg van Afferden naar Siebengewald in Afferden te Limburg.

20170429_182132

Nadat we hier even hebben rondgeneusd reden we door en kwamen we langs zulke mooie landschapsweggetjes. Boerenweggetje met daarlangs geknipte knotwilgen, beekje, erg groene weilanden met daarop een aantal bonte koeien in de kleuren rood/wit en zwart/wit. Echt Hollands zal ik maar zeggen, maar wat genoten we van de koeien. De fotograaf was nieuwsgierig, maar de koeien minstens zo…

20170429_162356_wm

C360_2017-04-29-11-41-54-177

Ook hier even gestaan te hebben en met de koeien even contact gehad, wij weer door naar de volgende stop: Gennep. Maar eerst moesten we weer door een bosgebied totdat we bij een overgang met een pontje kwamen. Het pontje had het niet druk en Miriam en ik kregen een prive oversteek op een leeg pontje. Was ook wel weer iets nieuws voor ons.

C360_2017-04-29-11-48-24-448

Na de oversteek slingerend naar Gennep en wat vonden we dit een mooi dorp zeg! Er was veel volk op de been en het dorp oogde erg levendig met natuurlijk brabantse gastvrijheid door de hoeveelheid horeca die er gevestigd was.

C360_2017-04-29-14-05-04-991

Overigens op bovenstaande foto was het erg stil in de straat, maar was helemaal aan het einde van de hoofdstraat…echt!

Wij moesten nog lunchen en besloten daarom ons te laten laven en dorsten in de Stadsherberg in Gennep. Miriam een rijkelijk gevulde burger en frieten en ik nam de Pulled Pork met vloerbrood en salade. Het smaakte zoals het eruit zag! Super lekker!

C360_2017-04-29-13-27-01-721

Het weer werd steeds beter nadat we ons weer klaar maakte voor de laatste etappe van deze trip op de scooter. Nadat we Gennep hadden verlaten, zetten we ons richting Cuijk, alwaar we nog even een boodschapje moesten doen voor het avondeten en morgen de laatste dag bij de camper. Ook de laatste etappe was erg mooi. Wij kunnen iedereen die een fietsweekend of weekendtrip willen maken, deze regio van harte aanbevelen. En wat een vriendelijkheid overal in de straat en winkels. Iedereen groet en maakt een praatje met je. Net buiten Gennep, rijden we weer de natuur in en komen we weer de wijdse wereld tegen, die hier zo kenmerkend is. Vergezichten, mooie weggetjes en veel agrarische grond.

In Cuijk aangekomen zagen we een verschrikkelijk mooie kookwinkel, Via Cannella (www.viacannella.nl). 1400 m2 beleving in het hart van Cuijk! Alles op het gebied van koken, wonen en kinderen, lifestyle en accessoires. Geselecteerd door Elle Wonen, Elle Eten en VT wonen. We hebben ons prima vermaakt daar en zelfs een prachtig servies gekocht van allerlei losse borden, schalen en kommen. Miriam en ik helemaal blij om met een prachtig servies onze gasten thuis te verwennen met een mooie maaltijd en net servies. Alleen…..op een scooter lijkt het ons geen goed idee om dit servies mee te nemen en dus zo gezegd zo gedaan, besluiten we om maar snel nog een dagje Cuijk te plannen met onze auto. Volgende week zaterdag komen we de spullen ophalen. De eigenaar van de zaak vond het prachtig dat we het zo gingen oplossen. Het verzenden per post leek hem al helemaal geen goed idee. Als oeroude pakketpost-chauffeur van weleer bij PTT Post, kon ik het mij ook goed voorstellen…

Helemaal blij en opgewonden van onze aankoop, zijn we daarna nog even de supermarkt in geweest om de boodschapjes te halen en als een speer terug naar de camperplaats om daar heerlijk in de zon te zitten en te genieten van elkaar, de mensen om ons heen (want wat een fijne sfeer hier onder elkaar!) en het camperleven. Vanavond nog 1 avond in de camper vertoeven en morgen nog de hele dag naast de camper zonnen en lezen. Morgenavond weer terug naar huis, maar wat hebben wij een super week gehad in het Rijk van Nijmegen en Het Land van Cuijk! We komen zeker nog eens terug!

28 April 2017: Land van Cuijk

28 april 20172 mei 2025 / martin&miriam / 5 reacties

Vanmorgen na de koffie bij het ochtendgloren werden we wat onrustig; wat doen we? Blijven we hier nog 2 nachten of gaan we verder kijken en zoeken we wat nieuws uit om de komende 2 nachten te gaan staan? We waren er snel uit! We pakken alles in en gaan verder. We hebben het hier de afgelopen 2 dagen super gehad op Het Smokkelpad, maar onze scooter heeft ons in 2 dagen ruim 100 kilometer van de omtrek laten zien en we hebben inmiddels wel weer zin in een andere omgeving. Miriam en ik volgen sinds enige tijd de belgische Facebook groep “Camperfriends”. Een erg leuke groep mensen met allemaal dezelfde passie, namelijk weg zijn met de camper en alles wat daarmee te maken heeft. Op deze pagina zag Mirreke de camperplaats Ons Plekske (www.campersplaats.nl) complimenten krijgen voor hun faciliteiten en vriendelijkheid. Wij ook nog maar even op http://www.campercontact.nl app kijken en daarop bleken deze mensen ook erg gewaardeerd te worden voor hun dienstverlening. Namelijk een 9,5 score uit 226 reviews. Dat klonk goed, dus wij alles ingepakt en op pad naar de gemeente Cuijk en specifiek in Het Land van Cuijk. Op routine de scooter weer achterop bevestigd en gaan met die banaan.

Tegen de middag, na een mooie landelijke route door de regio en stukje Noord Brabant, kwamen we aan op de camperplaats. Via een heel lieflijk boslaantje tussen de bomen, reden we het grote veld op en konden we een mooie plek uitzoeken. Eerst werden we uiterst hartelijk ontvangen door de eigenaresse en kregen we uitleg en rondleiding op de camperplaats. Alles is er echt tip top in orde en nadat we onze Lambortinki het vuile water hebben laten lozen in de opvangput en toen vers water in de tank geladen voor de komende dagen, konden we onze plek uitzoeken. Op een hoekje op het camperveld was de beste zonligging, mocht de zon uberhaupt nog overwegen om zich te laten zien. Alles weer aan kant in en rondom de camper, besloten we even te bekijken hoe het sanitair, de afwasruimte, douches, etc eruit zouden zien. Het was allemaal om door een ringetje te halen. Een gezellige centrale ruimte, met grote lange eettafel om ’s avonds met de camperaars verwarmd te kunnen zitten, kacheltje aan, beamer en de badkamer zien er zodanig uit, dat menigeen zich thuis zo’n badkamer zou wensen. Zelfs picknicktafels op het camperveld en een jeu de boule baan! Werkelijk alles was top! Ook de vriendelijkheid van de eigenaren maakt dat het direct “thuis” voelt.

In de “woonkamer” van de camperplaats hingen allemaal keurig overzichtelijke fietsroutes door het landschap en dus zochten wij er een paar mooie routes uit voor de komende dagen. We beginnen met de route langs de Hatertse Vennen, Nederasselt via Grave naar Vianen (dorpje in gemeente Cuijk) terug, waar de camperplaats is.

We genieten met volle teugen en kijken ons ogen uit hoe mooi ook dit stukje van Nederland is. Via dijkjes, boerenweggetjes, bruggetjes, vennetjes, weilanden en kleine knusse dorpjes rijden we de gekozen route en ook nu hebben we weer super veel mazzel dat we geen regen treffen onderweg. De enige regen die er viel, was op het moment dat we ergens aan het lunchen waren.

(PS. Excuses voor de zwart – wit foto’s, Miriam had toestel niet goed ingesteld)

Wat zit het fietsers-netwerk door middel van overzichtelijke knooppunten-nummers toch goed in elkaar. De ANWB heeft dit goed georganiseerd en zonder de navigatie kost het ons geen moeite om de route te volgen. We besluiten om in Grave even een culinaire stop te maken om een broodje te eten bij Cafe Restaurant Poort van Cleve.

Grave is een vestingstadje in de provincie Noord Brabant. Het is de hoofdplaats van de gemeente Grave. Het stadje heeft gedurende de afgelopen eeuwen veel historische feiten meegemaakt en is ook tijdens de 2e wereldoorlog niet ongeschonden uit de strijd gekomen. Wikipedia geeft hierover veel informatie, maar teveel om nu hier te vermelden. Boeiende geschiedenis en een erg leuk stadje om te verblijven. Het doet een beetje denken aan Elburg, Kampen of ander vestingstadje.

Tijdens de lunch in De Poort van Cleve keek Miriam opeens heel verrast op van haar bord en ik dacht dat het meteen een afleidingslist was om van mijn bord wat te pikken, maar dit bleek niet het geval te zijn. Nadat ze echt na 5 seconden nog steeds peinzend voor haar uit keek, dacht ik: laat ik ook maar eens bekijken wat er aan de hand is. Het blijkt een hele kleine wereld te zijn; onze burgemeester Ina Adema uit onze woonplaats Lelystad met haar partner hadden ook daar de lunch gepland. Nog even een praatje gemaakt met elkaar en was erg leuk om even over het Lelystadse te kunnen praten in het brabantse land.

Nadat we gegeten hadden zijn we weer verder gegaan vanuit Grave richting onze camperplaats. De rit was afwisselend en al slingerend door het landschap, kwamen we opeens nabij Mill bij een afslag naar Kasteel Tongelaar. Dit Kasteel Tongelaar (ook: Tongelaer) is een kasteel ten noorden van Mill en ten zuiden van Gassel.

Het oudste deel van het huidige kasteel is een vroeg-15e-eeuwse vierkante poorttoren, die onder het dak een lijst heeft met elkaar doorsnijdende boogjes. De benedenruimte is overspannen met een tongewelf, terwijl zich op de eerste verdieping een ruimte met graatgewelf en een oude schouw bevindt. De gebouwen bevinden zich om een binnenplein en met name de 18e-eeuwse westvleugel doet denken aan de stijl van een Limburgs boerderij. (Ik vond dat jullie dit moesten weten…)

Het kasteel is nu in gebruik voor partijen en feesten evenals vergaderingen, (kook)workshops en overnachtingen. Door de prachtige omgeving is het ook een geliefde locatie voor trouwerijen. Er worden kunsttentoonstellingen georganiseerd en concerten uitgevoerd. Het landgoed is vrij toegankelijk om te wandelen en fietsen. Het is een mooie omgeving, maar toen wij er aankwamen bleek er net een bruiloft te gaan starten en konden we niet naar binnen om te kijken.

De scooter maar weer gepakt en uiteindelijk binnendoor weer richting de camperplaats gereden. Steeds dreigende luchten met regen boven ons, maar we piepten er steeds tussendoor middels de route die we moesten rijden. Het pakte helemaal goed uit!

Bij aankomst bij de camper waren we wel erg koud geworden en lekker een pot thee gemaakt en direct weer in totale ontspannenheid met een boekje en magazine de rest van de middag doorbrengend. In onze lekkere leren stoelen in ligstand kun je zo lekker weg doezelen. De avond is zoals gewoonlijk; lekker een hapje eten in de camper en ’s avonds een filmpje kijken op Netflix en straks weer lekker onder wol. Morgen maken we weer een mooie route van 68 kilometer op de scooter. Ook weer zin in!

7-9 april 2017: Natuurkampeerterrein Drie van Staatsbosbeheer

10 april 20172 mei 2025 / martin&miriam / 3 reacties

Afgelopen vrijdag, na onze werkzaamheden, besloten we om met onze camper op pad te gaan. De Lambortinki stond na een grondige poetsbeurt glimmend voor de deur om ons weer een prachtig weekend te beloven! Aangezien we na ons werk niet te lang willen rijden om ergens te vertoeven, hadden we besloten om bij Staatsbosbeheer natuurkampeerterrein Drie, nabij Ermelo te gaan verblijven.

Omstreeks 19.00 uur kwamen we aan op deze prachtig gelegen camping. Dezelfde look and feel als alle andere Staatsbosbeheer kampeerterreinen zoals we deze al eerder bezocht hebben in Nunspeet en St Anthonis in Noord-Limburg. We hadden verwacht dat we met een enkele kampeerder zouden zijn, maar toen we aankwamen stonden er 8 campers en 7 tenten. Nog lang niet volgeboekt, maar het viel ons niet tegen. Ook het inchecken via de digitale zuil ging eindelijk eens foutloos en zodoende lijken alle problemen die ze hadden met dit boekingssysteem naar de eeuwige jachtvelden te zijn verbannen.

We kiezen voor (hoek)Plek 4 op deze camping. Onze camper kan zeer ruimschoots zijn draai vinden op de royale kampeerplek en we staan dicht tegen de bosrand aan, met naast ons het wandelpad en de tentveldjes. Zoals gebruikelijk begint Miriam lekker te koken binnen, als ik de buitenkant op orde breng. Het eerste dat we doen als we binnen in de camper klaar zijn met alle opstart werkzaamheden, is ons omkleden in ons makkelijk zittende thuiskloffie. De kachel binnen hoeft niet aan en de temperatuur is nog aangenaam in het woongedeelte. Tijdens het wijntje en biertje komen er veel wandelaars voorbij en zelfs nog een paar campers binnen rijden. Het gaat goed met Nederland; er staan nagenoeg geen caravans, maar wel een stuk of 10 campers. Waar voorheen de balans in het voordeel van de caravans waren, lijken nu de campers echt het favoriete kampeermiddel te worden. Nadat we weer heerlijk gegeten hadden, de boel opruimen, de gordijnen dicht en helemaal op ons zelf, gaan we super kneuterig yahtzee-en, lekker met een afzakkertje Sambucca. We verheugen op slapen gaan en lekker met open luik, de frisse nacht ingaand, vallen we direct in slaap. Het prachtige van op een natuurcamping staan in de bossen is het wakker worden door al het vogel-getjilp om ons heen. We horen van alles, maar het meest indrukwekkende is het geluid van nabij aanwezige specht. Tjonge wat zal die een koppijn hebben….

Na het verse ontbijtje onder de douche en aankleden voor een ritje in de regio op onze scooter. Het blijkt nog erg fris te zijn en al rijdende komen we erachter dat het eigenlijk gewoon nog beregoed is en de wind benadrukt dat nog eens om je hoofd heen gierend. Al rijdende door prachtige bossen op kronkelende fietspaden waarop onze snorscooter mag rijden, zien we onderweg nog een paar enorme boomzwammen die helemaal verhard waren. Miriam moest daar natuurlijk nog even een foto van schieten.

C360_2017-04-08-18-47-46-172

C360_2017-04-08-18-51-49-722

Uiteindelijk komen we aan in Voorthuizen! Wat n drukte zien we daar voor ons opdoemen. Allemaal kraampjes, heel veel volk op de been en ook overal koetsen met paarden en pony’s. Nou…..gezelligheid, daar weten wij wel raad mee! Afstappen en de stalen ros ergen op stal zetten en slenterend door het dorp zien we dat het een Schots Keltisch Festival is. Mannen met iets teveel mascara op en vrouwen in nogal wijdheupse rokken bepalen het straatbeeld en er schalmt overal schotse muziek over het dorpsplein. Wij natuurlijk even goed bekijken, aangezien wij nogal van Schotland houden! Doordat we momenteel op Netflix de prachtige middeleeuwse Schotse serie Outlander kijken, herkennen we de kostuums en komen we al snel in de juiste sfeer om al dit feestelijke gedoe in ons op te nemen. We positioneren ons op een strategische plek op het dorpsplein, waar we konden kiezen voor een groentestal of een herberg……tja….jullie weten het al! Heerlijk zittend op het terras zien we van alles voorbij komen en genieten we van de zo herkenbare muziek uit de Schotse Hooglanden. We genieten enorm!

En natuurlijk ook nog even een video-impressie van de sfeer en muziek:

Fout

Deze video bestaat niet

We lopen nog door het dorp om alle kraampjes te bekijken en besluiten dan om maar weer eens terug te rijden naar onze camping, via Putten, Ermelo en vervolgens weer naar Drie. De laatste uren van de middag slijten we gezellig lezend in onze camper totdat de boswachter van Staatsbosbeheer bij ons langs kwam om te controleren of wij wel betalende bezoekers waren. Natuurlijk waren wij dat en aangezien wij officieel zondagochtend voor 12 uur de camping moeten verlaten, vroegen wij heel vriendelijk aan Ko de Boswachter of wij een late check-out mochten doen op deze zondag, die zeer zonnig en warm voorspeld was. Bij eerdere soortgelijke campings in het vroege voor- en late naseizoen mochten we vaak tot einde van de middag blijven omdat het zo rustig was. Maar we troffen het niet. Deze Ko(lerelijer) de Boswachter nam zijn taak erg serieus en riep: als je langer wilt blijven moet je maar een nacht bijboeken! Je moet voor 12 uur weg zijn. Wij nog in verweer onder het mom van: Joh, het is prachtig weer zondag en de camping loopt niet vol zo vroeg in het seizoen, kunnen we niet een dagkaartje bijkopen? “Nee, bijboeken” was zijn dictoriaanse antwoord en weg ging ie. Maar alle andere camperaars vroegen hetzelfde en iedereen verbaasde over deze onverwachte houding van deze Ko.

Wij besluiten om vanavond uit eten te gaan bij Eethuis Het Boshuis, welke vlak bij onze camping gelegen is. Daar blijkt dus het hele dorp te eten, want de tent zat bom- en bomvol. Goed dat we gereserveerd hadden, anders waren we niet binnen gekomen. Het eten was lekker, maar onze keuzes niet al te gelukkig. Na deze mooie avond liepen we in het donker terug naar onze camper, maar allebei met de broek vol van angst om wilde zwijnen of herten tegen te komen. Met de scooter vorige week zagen we er nogal wat vlak langs ons en voor ons voorbij rennen, maar nu we zelf niet de snelste zijn, lijken we gemakkelijke prooi. Godzijdank komen we onderweg niets tegen en komen we veilig weer in onze camper aan. Zwijnen wij even…..

Afzakkertje en weer onder de wol om de volgende ochtend wakker te worden en om ook deze zondag rustig bij onze camper te zitten, besloten we gewoon om een extra overnachting te boeken, zodat we de hele dag op de camping te kunnen blijven genieten van de plek en de zon.

C360_2017-04-07-18-59-55-842 884FB674-DE32-4ED6-AE8D-6C57769F781F

Wat denk je? Je zou verwachten dat deze boswachter ook op zondag komt controleren of al die ” dubbeltje op de eerste rang”-kampeerders wel voor 12 uur de camping hebben verlaten. Nou…..mooi niet! De beste man niet meer gezien. Waarschijnlijk had ie geen zin om de confrontatie aan te gaan met de kampeerders die niet wilden betalen.

Het lullige is dus nu dat het braafste jongetje van de klas, die dus wel die extra dag betaald heeft, weer de dupe is, terwijl de anderen niet betaald hebben gewoon er lak aan hebben en het wel zien als de boswachter wel terug komt. Het gaat ons echt niet om de paar euro, maar wij vinden dat wanneer je er zo’n punt van maakt, je dan ook zorgt dat het gehandhaafd wordt door Ko de Boswachter. Het heeft ons de pret niet mogen drukken! We hebben intens genoten van de super zonnige en warme dag en hebben de hele middag in de zon gezeten met ons leesvoer en ander voer en heerlijk gechilled.

Omstreeks 20.00 ’s avonds weer rustig naar huis gereden en terug kunnen kijken op weer een fantastisch weekend met onze Lambortinki. Over een paar weken mogen we echt wat langer weg en gaan we 5 dagen op pad met elkaar. Weer een natuurkampeerterrein, want dat is echt ons type locatie om te verblijven! Mooi gelegen, midden in de natuur en rustig! We kunnen niet wachten!

31 maart 2017-02 april 2017: Emst bij Epe

2 april 20172 mei 2025 / martin&miriam / 3 reacties

Kennen jullie dat gevoel: Koeien die de hele winter in de stal hebben gestaan en dan bij de eerste voorjaarszon naar buiten mogen en niet te houden zijn met hun capriolen om de spieren los te maken. Nou…dat hadden wij dit weekend!

We hadden dit weekend als eerste camper-weekend gepland en waren dan ook in opperste staat van opwinding om met onze Lambortinki weer op pad te gaan. Zoals we hadden geboekt, zouden we op natuurkampeerterrein Nieuw Soerel te Nunspeet gaan staan, maar aangezien deze camping ongepland groot onderhoud had te doen, was de camping een maand langer dicht. Dus moesten we omkijken naar een andere camping in de buurt van die camping. We willen namelijk vrijdag’s na ons werk niet ver hoeven te rijden vanuit Lelystad, dus is de Veluwe voor ons prima te doen. Binnen 45 minuten midden in de bossen en tussen leuke dorpjes kunnen rijden met onze scooter.

C360_2017-04-02-12-46-19-234[1]

Na enig speurwerk op het internet en onze app’s van Campercontact en ACSI kwamen we terecht op minicamping De Pollen in Emst, vlakbij Epe. Een zeer minimale faciliteiten biedende boerencamping, maar met zeer vriendelijke eigenaresse en prima plek met uitkijk op de weilanden en bossen achter de camping. Dat zag er goed uit.

Vrijdagavond kwamen we dus aan op de plek en omstreeks 19.00 uur konden we beginnen aan de eerste knusse avond in onze camper. Afgelopen week de APK en onderhoudsbeurt van auto en camper-opbouw laten doen en godzijdank was de Lambortinki goed uit de winterslaap gekomen en deed alles het nog zoals het bedoeld was.

C360_2017-04-01-10-59-18-669

Alle spulletjes lagen weer op zijn plek, de binnenkant was weer met alle zeepsoorten, vloerboen-wax en sanitaire frisse luchtjes voorzien en dus klaar voor gebruik. Nadat we alles op de camping hadden aangesloten, konden we ons omkleden en lekker de sjonnie en anita kloffie aan en in chill-modus. Miriam ging lekker koken en gezellig met een biertje en wijntje erbij, babbelden we lekker door de avond heen. Nog even een spelletje Yahtzee, boekje lezen en nog een afzakkertje voor het naar bed gaan en toen lekker onder de wol in onze kribbe in de camper. We slapen zo verschrikkelijk lekker altijd in de buitenlucht en door de openstaande dakluiken horen we in de vroege ochtend een kakkelfonie van vogels. Prachtig!

C360_2017-03-31-19-52-43-100

Na het ontbijt lekker douchen en daarna de scooter van het rek af om samen op pad te gaan. We koersen eerst naar Nunspeet, een rit van ongeveer 11 kilometer door de mooiste bossen en slingerweggetjes, voordat we in het gezellige toeristische veluwse dorp komen. Vorig jaar hebben we voor op de snorscooter een Mio Cyclo 305 fietsnavigatie gekocht. Deze aankoop is echt zijn geld waar en kan ik iedereen met fiets en/of snorscooter deze navigatiesystemen aanraden. Wat komen we langs mooie vennetjes, slingerpaadjes en boerenbuurtschappen rijdend door de vroege voorjaarszon, die een mooi licht door de takken en over de nog steeds, op de grond liggende bruine bladeren schijnen. De navigatie is makkelijk in gebruik en kent verschillende route-opties die allemaal over fietspaden lopen en je de mooiste uitkijkjes en vergezichten gunt. Echt blij zijn we ermee!

In Nunspeet lopen we door het dorp en zoals het mijn lieftallige betaamt, wordt wederom geen winkel overgeslagen om daar vergelijkend warenonderzoek te doen. Ik als lobbes klungel er maar achteraan en sta als een trouwe hond voor de deur van de winkel te wachten voordat we verder kunnen naar de volgende retailformule.

Het regen begint nu echt met bakken uit de lucht te komen, dus besluiten we om ergens op een overdekt terras bij de Keiler, op de Markt, een bakkie koffie te drinken en kwamen we aan de praat met een echt vriendelijke marrokaanse ober. Wat een oprechte vriendelijkheid en passie toonde hij over zijn brasserie en verkocht ons een paar ambachtelijke stukjes gebak. Als je hem hoorde lullen, dan zou je denken dat deze 2 gebakjes uit een high tech fabriek door alle denkbare kwaliteitsnormen waren gekomen en eigenlijk zonde waren om op te eten….Wat een hartelijke, aanstekelijke ober was dit!

C360_2017-04-01-12-47-06-903

Nadat het weer opklaarde zijn we met de scooter richting Epe gegaan en daar nog even lekker gelopen en vervolgens even geluncht in ons favoriete etablissement van Epe; Grand Cafe Cornelis. Fijn ambiance, goed eten en altijd vol met mensen. Heerlijke carpaccio-salade gegeten en toen weer even terug naar de camping om ons om te kleden voordat we vanavond samen uit eten gaan in Vierhouten bij The Novice.

IMG-20170401-WA0001

We hadden wat te vieren en besloten toen om daar gezellig samen een fantastisch diner te nuttigen. In de camper even op temperatuur komen, na een ietwat koude en vochtige rit op de scooter. Het weer verandert constant en dan weer regen, dan weer een beetje zon en vervolgens grijze wolken die de temperatuur direct met een paar graden laat zakken. Kopje thee gezet, boekje gelezen en vervolgen omstreeks 19.00 uur op pad gegaan om te gaan eten in The Novice te Vierhouten. Dit restaurant hebben wij inmiddels een aantal keren aangedaan en elke keer is het weer goed vertoeven. Deze keer hebben we afgesproken met goede vrienden en gaan voor een 7-gangen verrassingsdiner met wijnarrangement en daarmee dus een avondvullend programma. We hebben intens genoten en veel gelachen, plannen gemaakt en gediscussieerd. Kortom; een enerverende avond!

Omstreeks middernacht kwam de avond ten einde en moesten Miriam en ik weer op scooter richting Emst. Dwars door de bossen vanaf Vierhouten, Gortel en zo naar Emst. We reden met onze scooter door de mistbanken, slecht zicht, maar wel erg behoudzaam voor overstekend wild. Het schijnt in deze regio in de bossen een overvloed aan wilde zwijnen, herten en ander wildgebraad te zijn, dus oppassen tijdens het rijden. Nou, ik kan jullie zeggen: het was waanzinnig gaaf om in de nacht door de bossen te rijden. Onderweg kwamen we 7 wilde zwijnen tegen langs de weg tot opeens een wild zwijn vlak voor onze scooter voorbij rende. Onze hartslag zat in onze keel en een fractie later zagen we nog voor ons op het fietspad een tweetal herten staan en deze sprongen weg op het moment dat we vlakbij waren. De gedaanten van de dieren, schijnend door het licht, was prachtig. En wat zijn die wilde zwijnen groot!!

Aangezien we nogal opgewonden van deze escapades waren en berekoud thuis kwamen, moesten we eerst nog even een afzakkertje nemen voordat we in ons bed kropen. De volgende ochtend rustig uitslapen, een paar uur voor de camper gezeten en toen langzaam aan maar eens de boel weer opruimen om naar huis te gaan. Het was een heerlijk eerste weekend met de camper, maar zondagmiddag moest ik om 14.30 uur thuis zijn om de voetbalkraker Ajax-Feyenoord te zien…..wel: ik had beter nog wat langer in chillmodus in Emst kunnen blijven! Maar desondanks was het een topweekend!

Staatsbosbeheer: Sluiten van de Poort en openen van de Poort Nieuw Soerel te Nunspeet

17 maart 20172 mei 2025 / martin&miriam / 4 reacties

Het is weer zover! De Lambortinki staat weer voor de deur en is uit zijn winterslaap ontwaakt. Deze week hebben we hem uit de winterstalling gehaald en hebben we de camper helemaal leeg getrokken om alles van binnen en buiten weer spic en span te maken. Zoals jullie weten moet in het voorjaar alles gecheckt worden, zowel technisch de APK laten doen, kleine motorbeurt en de overige technische installaties in de camper. Vochtmeting, gas- en waterleidingen, raamlijsten alsmede onderkant camper komen aan de beurt.

Tevens willen we onze Eura Mobil 680 ook laten wassen, cleaneren en vervolgens door echte vakmensen laten poetsen. Een bevriende relatie van mij heeft een boten-poetsbedrijf welke door heel Nederland en Europe luxe jachten reinigt en poetst en deze wil ook onze camper onder handen nemen om hem weer glanzend in het nieuwe jaar door onze vakantielanden te laten rijden. Dulon Boat Cleaning, http://www.dulonboatcleaning.nl, doet dus ook nu naast boten ook campers. Naar het resultaat zijn we erg nieuwsgierig, maar zal vast goed komen!

Deze week ook meteen een planning gemaakt over wanneer we waar naartoe willen en onze eerste weekend gaat plaatsvinden in het laatste weekend van maart en 1 april. Omdat we die vrijdag laat klaar zijn met ons werk, willen we niet vrijdagavond nog ver hoeven rijden en besluiten om in de buurt van de Veluwe te blijven. Aangezien we een erg prettig verblijf hadden gehad bij de Staatsbosbeheer Natuurkampeerterrein Nieuw Soerel te Nunspeet (uit het Groene Boekje 2017), besloten we nu ook dit weekend weer naar Nieuw Soerel te gaan. Zo gezegd zo gedaan en meteen via de website een plaats geboekt op deze camping.

En toen gebeurde er iets erg leuks, waar we aangenaam door verrast werden: Staatsbosbeheer belde om ons te verwelkomen in dat openingsweekend van het kampeerseizoen. Vooral de mededeling dat wij de laatste gasten waren voordat de camping in de winter dicht ging en nu weer de eerste gasten zijn in het nieuwe seizoen, vonden we heel attent van ze. Scherp opgemerkt en niet eens door ons bedacht. De letterlijke tekst was: “Jullie hebben de poort gesloten eind vorig jaar en jullie openen hem ook weer! Leuk om jullie weer te verwelkomen!” Maar het klopte wel, zoals jullie kunnen teruglezen in ons laatste kampeerblog in november 2016. We waren echt de laatsten en mochten nog een extra dagje blijven omdat het medio november nog zo mooi weer was. Hier worden wij wel erg enthousiast van, dat personeel van Staatsbosbeheer dit opmerkt en de moeite neemt om die inzichten met ons te delen.

We hebben echt zin in ons eerste weekend! Lekker lezen, beetje wandelen, scooter rijden, terrasje hopelijk kunnen pakken en lekker knus in ons campertje het kacheltje in avond aan en in ons kabouterbedje slapen. Het gaat nu echt weer beginnen en ook wij zijn goed uit de winterstand gekomen.

Eerst nog even een paar weken werken en alles weer goed voorbereiden. De voorpret is ook leuk en we kunnen niet wachten om 2017 weer te vullen met mooie activiteiten en leuke reisjes.

Wie kiep joe informt!!

30 en 31 oktober 2016: Vierhouten-Elspeet-Nunspeet- Het Verscholen Dorp

31 oktober 20162 mei 2025 / martin&miriam

Wat hebben we een super weekend gehad! Het weer werkte perfect mee, de natuur om ons heen is prachtig en ook nog gezelligheid van vrienden om ons heen gisteren.

Gisteren stond in het teken van relaxt opstaan, lekker ontbijtje maken en voor de camper, in de zon, heerlijk lezen en luieren in onze fijne stoelen. We hadden supergoed geslapen en toen we buiten zaten, zagen we al snel een aantal mensen de spullen inpakken en klaar maken voor vertrek. Wij niet! Wij besluiten om vandaag en morgen nog lekker ervan te genieten. Het feit dat we beiden met ons werk de maandag leeg konden houden en dus heel onverwacht een lang weekend gepland hadden, gaf ons zo’n enorm rijk gevoel! Dat is waarom we allebei zelfstandig ondernemer zijn. Kiezen om soms op andere tijden te werken en te ontspannen als de gelegenheid zich voordoet.

Zondagochtend hebben we lekker rondom de camper zitten rommelen en Miriam was zoals gewoonlijk weer als een bezetene achter alles wat beweegt en minstens 4 benen heeft aan te lopen om zoveel mogelijk mooie foto’s te maken. Daar had ik dus geen kind aan! Zat volledig in haar eigen wereld! Da mooi, want dan kan ik ook doen wat ik leuk vind, namelijk het lezen van sportbiografie-en. Nu bezig met De wereld volgens Gijp en Johan Cruijff, Mijn Verhaal. Prachtig, vooral die laatste! Wat een icoon!

Aangezien we dus geen gas meer hadden en inmiddels de geleende gasfles hadden teruggebracht naar onze vriendelijke buren, zaten we te wachten op onze vrienden. Laten we ze voor het gemak Harry en Els noemen…dan heeft iedereen er wel een beetje beeld bij. Deze zouden namelijk voor ons een volle fles gas meenemen, zodat we weer up and running waren. Na aankomst van deze lieverds, zag ik de enorme gasfles uit de kofferbak komen. Als je had gezegd; dit is de Apollo 7 op schaalgrootte 1:100, had ik het ook geloofd. Tjesus, wat een enorm exemplaar! Zodoende paste deze fles nog net in onze gasbun, maar een tweede fles kon er niet meer in. Ja..misschien een thermosfles! Maar goed; wij blij, want we hadden weer verwarming en konden weer douchen. Na het aansluiten van de gasfles zijn we met zijn vieren gaan wandelen. Laat ik het anders zeggen; we begonnen met ons vieren te wandelen en binnen no-time waren de dames 2 stipjes aan de horizon en liepen wij er maar achteraan te sjokken. Harry en ik hebben altijd gesprekstof, dus wij vermaken ons wel, terwijl die dames het record willen breken van Usain Bolt!

img-20161030-wa00078-kopie

Na deze wandeling zijn we op onze scooter gestapt en Harry en Els met hun auto naar Vierhouten gereden om daar gezellig te lunchen bij The Novice. Dit restaurant zijn we ooit samen eerder naartoe geweest en sindsdien komen vooral H&E er regelmatig. Nu betekent lunchen in deze setting, dat de wijn en bier rijkelijk vloeit, dus deze activiteit zou de laatste zijn van deze dag. Het eten was weer voortreffelijk, de bediening erg gezellig en gevat, dus de lachsalvo’s waren op het gehele terras te horen. Geen klachten gehad voor de rest…

c360_2016-10-30-14-47-28-8013

Na deze erg mooie middag, waar we eind oktober buiten op het terras in de zon zitten en ook nog buiten eten, zijn we voldaan terug naar de camper gereden op de scooter. Dat was frisser dan gedacht, maar met antivries in onze aderen, prima te doen. Na aankomst waren we beiden rozig en na een filmpje te hebben gekeken, zijn we heel vroeg onder de wol gegaan. Totaal in coma gelegen tot vanochtend.

De hele camping was leeg en daardoor totale rust om ons heen. Na te hebben gedoucht zijn we op de scooter gegaan en begonnen aan een mooie scooterrit.

img-20161030-wa00082

Binnendoor via Elspeet en daar op een terras even koffie gedaan en bij de bakkerij daarnaast broodjes gekocht die we ergens onderweg op een mooie locatie gaan picknickend opeten. Daarna richting Uddel gereden en daar aan het Uddelermeer romantisch aan het water onze broodjes opgegeten. Was super! Daarna weer richting onze camping gegaan en onderweg gestopt bij Het Verscholen Dorp bij Nunspeet. In dit dorp, gemaakt van ondergrondse hutten in het bos, verbleven tijdens de 2e wereldoorlog onderduikers van joodse afkomst en geallieerde piloten die verscholen moesten worden voor de duitsers. Er doorheen gelopen en geluisterd naar een gids die helder vertelde wat en hoe e.e.a. verging in die tijd.

c360_2016-10-31-12-44-24-4961

Toen we daar ook klaar waren, zijn we het laatste stukje naar de camping gereden en vervolgens voor de camper in de zon even een bakkie thee gedronken, voordat we alles opruimden en ingepakt hadden om weer naar huis te gaan. Het was een heerlijk weekend, vooral ook doordat ie spontaan was ontstaan, maar tevens door het mooie weer en het prettige leven in onze camper. Hopelijk kunnen we binnenkort nog zo’n weekendje meepakken! We zullen zien!

28 en 29 Oktober 2016: Natuurkampeerterrein Nieuw Soerel te Nunspeet

30 oktober 20162 mei 2025 / martin&miriam / 2 reacties

Afgelopen woensdag hebben we toch nog even onze camper weer uit de stalling gehaald. De weersberichten zagen er goed uit voor dit weekend en aangezien het inmiddels al weer ruim 5 weken geleden is dat we weg zijn geweest, hadden we weer zin om op pad te gaan.

De afgelopen weken waren alle weekenden redelijk vol gepland met allerlei gezellige sociale gebeurtenissen, maar daardoor dus thuis gebleven.

Vrijdagmiddag na ons werk de camper even geladen met kleding en proviand en de watertank gevuld, om vervolgens snel naar de geboekte camping te rijden van Staatsbosbeheer; Nieuw Soerel in Nunspeet. Lekker op de veluwe en toch dicht bij huis. Half uurtje rijden en je bent er toch mooi tussenuit. Ook de scooter achterop om hopelijk weer een paar mooie ritten te maken.

Vrijdagavond konden we direct de camping oprijden en tot onze verbazing stonden er een stuk of 6 campers en zelfs een paar tentjes (die hards!!). Na alles weer te hebben aangesloten en geinstalleerd, hebben we een heerlijke avond gehad en nog een leuke film gekeken. Alleen hadden we ons enorm verheugd om weer in de camper te slapen, maar dat was de eerste nacht een beetje tegengevallen. Allebei konden we onze draai niet vinden en mede ook door het contant vallen van eikels op ons dak. We stonden onder bomen met onze camper. Op een bepaald moment viel er volgens ons een kokosnoot op het dak, zo’n knal! Kortom; we waren vanmorgen niet uitgeslapen toen we de vogels al hoorden en wat geluiden van de camping rondom ons heen.

Heerlijk ontbijtje gekregen van Mirreke en daarna afwasje gedaan, lekker gedoucht om vervolgens daarna direct vanaf onze camper de bossen in te lopen en een frisse ochtendwandeling te maken. Miriam is verzot op de natuur en fotograferen, dus helemaal in haar nopjes! Het is echt nog behoorlijk fris buiten, als toch ook de zon aan kracht wint en er prachtige zonnestralen door de takken en bladeren doorschijnen. Dit geeft een heel mooi gezicht, met ook nog eens daarbij de tinten herfstkleuren om ons heen. Gedurende de wandeling wordt er diverse malen gestopt om de foto te nemen en hoor ik de wow’s en aaah’s herhaaldelijk van haar. Bewijs dat ze happy is met de resultaten.

Happy ben ik niet tijdens de wandeling. Ik vind het wandelen wel fijn, maar het feit dat ik zweet na een tijdje en dus mijn kop nat is, niet zo fijn. Maar wat is Nederland toch prachtig! Hopelijk geven de foto’s een goed beeld over wat we gezien hebben.

Na de wandeling kwamen we weer terug bij camper en daar even rustig in de zon voor de camper gezeten. Lekkere Nespresso erbij en om ons heen kijken wie er allemaal zijn routines afwerkt. Erg vriendelijke buren naast ons en na een half uurtje relaxen besluiten we onze scooter te pakken en onderweg te gaan richting Epe.

Sinds we een fiets-navigatie hebben gekocht, kunnen we via de GPS mooie routes kiezen en ons laten verrassen door de navigatie. Het is dan niet de kortste of de snelste weg, maar vaak de mooiste! Nou, niets teveel gezegd; we reden door allerlei fietspaden door de bossen, over de heide en langs mooie boerderijen totdat we uiteindelijk in Epe aankwamen. Scooter gestald en lekker door dorpje heen gewandeld. Epe blijkt groter te zijn dan gedacht en heeft een zeer representatief en uitgebreid dorpscentrum met een scala aan winkels en horeca, waar menig dorp/stad jaloers op zou zijn. Aangezien de componenten winkels en horeca erg goed bij ons gedijen, hebben wij ons kostelijk vermaakt deze middag in het pittoreske Epe. Heerlijk geluncht bij Grand Cafe Kornelis, op het terras, vol in de zon. Eind oktober! Geweldig toch!

Toch kregen we nog even de schrik van ons leven toen een bekende van mij, appte of ik het nieuws al had gehoord van een dierbare jeugd- en voetbalvriend. Hij zou gisteren overleden zijn. Plotseling! Het toevallige was dat ik hem de dag hiervoor nog met hem contact met hem had gehad, dus wilde en kon ik het niet geloven. Navraag doen bij andere vrienden uit dezelfde vriendenkring bracht ook geen duidelijkheid. Dus belde ik hem zelf maar even op, met een hartslag die ik zelfs niet tijdens de ochtendwandeling had gehad. Wat was ik blij dat ik contact met hem kreeg. Ik kon wel janken! Het bleek om zijn broer te gaan die was overleden. Ook heel erg natuurlijk, maar stond voor mij veel verder weg! Nadat we dit allemaal verwerkt hadden, verder gegaan met het rondrijden en weer terug naar camping.

Einde van de middag eerst nog even in late zon zitten lezen, totdat we onze eerste wijntje en biertje bij het open haardvuur van de camping hebben genoten in klein gezelschap. Was erg gezellig met een ander stel en een paar kinderen die met het vuur speelden. Was erg leuke dag!

Nu zitten we in de camper om een heerlijke maaltijd te maken en houdt het gasfornuis en verwarming ermee op. Gas op! Onverklaarbaar, want ik kon mij niet voorstellen dat de beide gasflessen op waren. De buren brachten een oplossing, want die hadden een reserve fles bij hun. Een kleine versie van onze flessen, maar zodoende hebben we wel verwarming in de avond en kunnen we ook onze maaltijd afmaken op het fornuis. Morgen komen vrienden van ons met 2 nieuwe grote gasflessen en is het weer warmte in overvloed. Nu daarom maar vroeg naar bed onder de wol om gas uit te sparen. Welterusten!

Garagebedrijven voor onderhoud en reparatie

13 februari 20162 mei 2025 / martin&miriam

We worden met de week onrustiger en zitten vaker en vaker op de camperplaats-app te kijken waar we met de paasdagen heen willen. De voorpret is in al zijn hevigheid losgebarsten en we kunnen dus niet wachten om de camper uit zijn stalling te halen en klaar te maken voor het nieuwe seizoen.

Maar het eerste wat moet gebeuren als we de camper opgehaald hebben, is zijn technische conditie weer even peilen en de jaarlijkse APK keuring die gedaan moet worden. Ook hebben we een technisch probleem met de brandstofpomp; als we na een langere rit de motor af willen zetten, loopt hij nog gewoon even door. Best raar als je dan de contactsleutel al in je broekzak hebt zitten….

En nu komt het onderwerp waarover ik het wil hebben dit keer; Garagebedrijven. De afgelopen weken heb ik meerdere malen geprobeerd om een prijs op te vragen voor onderhoudsbeurt, APK keuring, reparatie brandstofpomp en een afspraak in te plannen bij een gerenommeerd garagebedrijf, gespecialiseerd in campers. Daarnaast wilden wij ook onze personenauto verkopen en een nieuwe auto of jonge occassion kopen. We hebben verschillende garagebedrijven benaderd in den lande via internet, foto’s per mail opgestuurd, gebeld, gemaild, rechtstreeks via contactformulieren op hun website, kortom; er alles aan gedaan om handel bij hun naar binnen te rijden. Alles wat je denkt; geen enkele reactie! Niet 1!! Ongelofelijk toch?? En maar klagen dat de handel zo moeilijk is…. Zelf overal achteraan moeten bellen en dan zelfs niet meer teruggebeld worden door verkopers of werkplaats-planners of hoe ze ook heten. Na weken wachten op reacties de moed maar opgegeven en gewoon lokaal maar je garage zien te vinden.

Inmiddels maar naar de Vakgarage in Lelystad gegaan omdat de eigenaar van deze garage ook bestelauto’s en lichte vrachtauto’s in onderhoud kan nemen ivm zwaardere brug. Ook is de beste man zelf eigenaar van dezelfde camper als wij hebben, dus er was meteen een klik om de opdracht aan deze vakman te geven. Nette prijs afgegeven vonden wij. Want ook daar zit een enorm verschil in prijzen blijkt wel.

De auto is inmiddels verkocht via een auto-veilingsite en ook daar is alles prima verlopen met de afhandeling van alle handelingen. De nieuwe auto staat inmiddels voor de deur en ook dat is prima verlopen. Jammer alleen dat je zoveel tijd en moeite moet doen om het juiste bedrijf te vinden.

In ieder geval zijn wij blij dat de winter op zijn einde loopt en dat de eerste paasbestemming al bedacht is! Nog een maandje aftellen….

Camperjoy: Over reizen met een camper…

Reisblog Martin, Miriam & Joep Lammertink

Nederland