Veluwe

Vrijdag 8 mei 2020: Landgoed Warnsborn Arnhem/Oosterbeek

/ martin&miriam / 2 reacties

De afgelopen dagen hebben we in een redelijk vast stramien geleefd. Zonder noemenswaardige gebeurtenissen. Nu zie ik jullie denken; het gaat nooit over noemenswaardige zaken. Klopt! Maar dat is juist het lekkere van vakantie vieren of weekendjes weg. Ondanks de rare wereld momenteel, merken we wel dat we enorm genieten van deze periode. Geldzaken zijn geldzaken en zijn ook belangrijk, maar nu je toch nagenoeg niets kunt doen en er ook niets aan kan veranderen, kun je maar beter er het beste van maken samen! Nou, dat is goed gelukt kan ik zeggen!

De afgelopen dagen waren erg relaxt. Overdag een aantal mooie wandelingen maken door de bossen die rondom ons heen liggen. De Wilderbergbossen. Deze bossen stammen al uit de bronstijd en er zijn zelfs grafheuvels uit die tijd waar je langs wandelt. Het labyrinth aan bospaden en veldjes met heide, poeltjes, vennetjes, maakt dat je elke keer als je er wandelt, het gevoel hebt dat je er voor het eerst loopt. Het is er niet druk en waar vandaan je ook komt, je komt altijd weer uit bij de camping. Joep is helemaal door het dolle heen tijdens de wandelingen en erg alert op wilde dieren. Vannacht liepen er reetjes rondom onze caravan en Joep sloeg aan midden in de nacht. Het is daarom niet verrassend dat de directe buren naast ons vanmorgen opeens verdwenen waren. Nee, hoor! Was gepland!

Ook het veldje waarop we staan is een gezellig veldje met leuke hartelijke mensen en kinderen. Op voorhand waren we niet zo blij dat we deze camping geboekt hadden, maar uiteindelijk hebben we het hier enorm naar onze zin. Het privesanitair is sober, maar voldoende om dagelijks je was, afwas, toilet en douche te pakken. Deze camping heeft uitsluitend privesanitair en geen sanitairgebouw of zo. Ook de prijs van de overnachtingen valt erg mee. Komen we hier nog een keer terug? Mogelijk wel! Maar dan vooral voor de omgeving, niet zozeer voor de camping. De directe buren zitten nogal verlegen om een praatje en dat hoeft voor ons niet altijd. Zeker als je lekker aan het lezen of dutten bent niet.

De dag van gisteren stond in het teken van werken. Miriam haar kapsalon mag weer open en nadat dit via de persconferentie duidelijk was gemaakt door Mark Rutte, ontplofte hier de mobiele telefoon van mijn Mirreke! Zoveel lieve berichtjes de afgelopen weken van haar klanten gehad en nu dan het verlossende woord kwam, liepen de app’s per tientallen binnen en schoot mijn lieverd helemaal vol van emoties. “wat een lieve klanten heb ik toch…moet je zien die reacties”. En als ik dan Mirreke zie tranen, dan ben ik solidair en doe dapper mee! Wat een mooie mensen die mensen die bij Gloss Haar Studio komen.

De hele dag bellers die afspraken willen plannen en binnen een dag zat Miriam de komende weken bommetje vol.

Doordat we samen de dag voor de caravan hadden doorgebracht en lekker hapje, drankje genuttigd hadden, besloten we morgen, vrijdag 8 mei, een mooie lange wandeling te gaan plannen in een ander natuurgebied in de buurt. De buurman van 2 plekken verder had met zijn gezin een prachtige wandeling gemaakt door Landgoed Warnborn en Vijverberg, net buiten Oosterbeek. Tijdens de BBQ in de avond samen de plannen gemaakt en relaxt samen de avond doorgebracht. Miriam ging nog even met een buurjongetje de laatste wandeling met Joep maken en ik deed de afwas bij de caravan. Ongelofelijk hoe snel de dagen voorbij glijen. We zijn druk met niets doen en toch voelt het alsof we goed zouden kunnen wennen aan ons pensioen. Ooit!

Vanmorgen rustig wakker geworden en eerst bakkie doen. Miriam wilde caravan van binnen even schoonmaken en ik liep met Joep een eerste grotere wandeling door het bos. De temperatuur was al lekkerder dan de dagen ervoor. Ook het licht dat door de bomen en op de grond liggende bladeren schijnt is fantastisch. De rust om ons heen, de paar wandelaars die we tegenkomen ook allemaal goed gemutst. Joep neemt zijn tijd om elke boom te besnuffelen en als hij een salamandertje hoort tussen de bladeren gaat hij op onderzoek uit. 

Na de wandeling weer even een bakkie koffie, lekker douchen en omkleden om ons klaar te maken voor de grote wandeling door het Landgoed Warnsborn.

Zoals bij vele Gelderse kastelen en landhuizen, is ook bij Landgoed Groot Warnsborn de vroegste geschiedenis onbekend. De naam Warnsborn wordt voor het eerst genoemd in 1428 toen het als heidegebied door hertog Arnold van Gelre in erfpacht werd uitgegeven aan Johan van Postel. 

De naam ‘Warnsborn’ is afkomstig van de woorden ‘born’ of bron en ‘warn’ staat voor zuiver. De naam ‘Warnsborn’ betekent dus ‘zuivere of heldere bron’ en is waarschijnlijk ontleend aan de op het landgoed aanwezige bronnen. De naam Warnsborn werd dus al gebruikt in de vijftiende eeuw en had toen betrekking op het Hoog Erf, dat in bezit was van het klooster Mariënborn. Het noordwestelijk daaraan grenzende Laag Erf was in bezit van het Agnietenconvent. In 1648 werden het Hoog Erf en het Laag Erf verkocht aan Everhard Everwijn, burgemeester van Arnhem. Vanaf die tijd wordt de naam Warnsborn gebruikt voor de twee erven samen.

In 1916 werd Warnsborn (het lage erf) verkocht aan de Amsterdamse koopman Marie Paul Voûte, die het in 1929 verkocht aan exploitatiemaatschappij Thorhem uit Doorn, die in het gebied villa’s wilde bouwen. Stichting Het Geldersch Landschap, opgericht in 1929, tekende hier verzet tegen aan wat er uiteindelijk toe leidde dat de stichting, met behulp van Rijk, provincie en gemeente, het Lage Erf, de Vijverbergh en Lichtenbeek (een aangrenzend landgoed) kon aankopen.

Toen in 1944 baronesse van Verschuer (vrouw van de wethouder) overleed werd het Hoog Erf nagelaten aan Het Geldersch Landschap waardoor de twee delen van Warnsborn weer verenigd werden. 

Daar mogen we blij mee zijn, want wat is dit een prachtig landschap om in te verblijven. Prachtige tuinhuizen, luxe hotel met mooie terrassen, glooiende heuvels met kronkelende bospaadjes, kabbelende beekjes, vennetjes en poeltjes. Overal mooie zitbanken met mooie uitzichten over het landgoed. De wandeling die wij maken is 6 km en loopt door al netgenoemde omgevingen door heidelandschap tot slot.

Landgoed Warnsborn

Het is warm en we lopen in de brandende zon door de heidevelden. Joep heeft de tijd van zijn leven en ook wij zijn in onze nopjes. Vooral mijn fysieke conditie nadat wij Joep hebben gekregen is enorm vooruit gegaan. Door mijn zittend beroep, veel autokilometers en veel vergaderzalen en dito catering bewoog ik te weinig. En als ik bewoog met bijvoorbeeld een wandeling als vandaag, dan zweette ik al heel snel en moest tussendoor even rusten. Anno nu ben ik een aantal kilo’s kwijt, loop ik moeiteloos langere afstanden en zweet ik niet meer. Dus ook dat heeft Joep ons gebracht; een betere fysieke conditie. 

Tijdens de wandeling maken we foto’s en nemen de tijd om ook om ons heen te kijken en alles goed in ons op te nemen. Nogmaals; we genieten enorm! Zeker ook nu omdat je weet dat er weer wat betere tijden aankomen met onze ondernemingen. Ook Joep geniet enorm!

Joep in zijn nopjes!

Na terugkomt op de camping maakt Miriam een lekkere lunch. Een meergranen afbakbroodje met tomaatjes, mozarella, pesto en parmaham in de oven. Biertje en wijntje erbij en we kunnen er weer tegenaan. Joep valt in een diepe coma en Miriam besluit om met de fiets even naar Oosterbeek te gaan om de laatste voorbereidingen te doen voor de opening van de kapsalon. Want ja…het gaat wel wat anders dan normaal. Volgens mij ging ze handschoentjes, ontsmettingsmiddel kopen. Al het andere is inmiddels door de kappersgroothandel thuis afgeleverd. Onze bevriende buurtjes waren deze weken postagentschap Waterland voor ons. We liggen helemaal in een deuk als we op afstand zien wat er in de hal, kapsalon en garage aan ingekochte spullen ligt. Ze zijn er maar druk mee.

Ik ben nu het blog in de zon aan het schrijven en er heerst een serene rust op de camping. Er zijn weer een aantal gasten weg. Benieuwd of de camping weer volloopt voor het weekend.

Wij gaan zondagochtend weer naar huis en kunnen terugkijken op een fijne vakantie waarin we kunnen stellen dat de caravan super bevalt en we inmiddels weer wat weekendjes gepland hebben om weg te gaan. Maar nu eerst samen de komende weken hard werken om alle klanten weer goed van dienst te zijn. Miriam in haar kapsalon en ik bij mijn opdrachtgevers. We hebben er weer zin in!  

Maandag 4 mei 2020: Camping AanVeluwe in Oosterbeek

/ martin&miriam

Nadat we in alle rust wakker waren geworden eerst even douchen, koffie doen en vervolgens beginnen met het opbreken van ons kamp in Winterswijk. We hebben hier een paar heerlijke dagen gehad en nu op naar de volgende bestemming.

In tegenstelling tot het moeizame installeren van afgelopen woensdag, zo soepel gaat het nu met het afbreken en opruimen van alles. Waar het woensdag nog een gespannen toestand was, zo harmonieus verliep alles vanmorgen. Om ons heen zagen we ook meerdere koppels kibbelen tijdens het opzetten van de plek, dus zo schuldig hoeven we ons niet te voelen.

Nadat we de caravan weer aangekoppeld hadden aan de auto en Miriam de sleutel van de privé badkamer had ingeleverd bij de receptie, konden we op pad. Ondanks dat wij altijd met veel plezier gebruik maken van het sanitair gebouw, mits schoon, is de afgelopen dagen de badkamer op eigen plek toch wel erg aangenaam. En het scheelt mij steeds het chemische toilet ledigen.

Nadat we nog even een route gepland hadden om naar onze volgende bestemming, konden we op pad. De caravan hangt erg prettig achter de auto en met een keurige 90 km per uur was het ook stil qua geluid. Vooral het feit dat we de beide e-bikes voorop de dissel hebben staan, waren we bang dat de kogeldruk te hoog was, maar dit bleek ook niet het geval te zijn. Top! 

Bij aankomst op de camping in Oosterbeek schrokken we wel toen bleek dat 1 van de fietsen niet was vastgegespt op de rail en dus alleen maar vast zat aan de stang op het fietsrek. Pffff….mazzel gehad dat er niets gebeurd was!

Na een uurtje te hebben gereden naar Camping AanVeluwe in Oosterbeek, reden we de Sportlaan in Oosterbeek op en door de bossen naar de camping. Daar aangekomen moesten we eerst wachten op de vuilniswagen die de containers leegde. We konden er niet door en al wachtende gaf de camping al wel het gevoel dat het gezellig volk moest zijn hier op de camping. De volste containers waren de glascontainers…tot zelfs naast en achter deze container stonden de wijnflessen. Maar we keken elkaar aan toen de camping opreden; dit is niks voor ons! Wel een week geboekt….

Gezellige boel…

Alle caravans vlak naast elkaar en veel seizoensplekken met kluiten mensen die ogenschijnlijk elkaar al jaren kennen en niet op ons zitten te wachten. Veel auto’s overal geparkeerd en rommelig allemaal. Maar ja….laten we maar eerst even onze plek bekijken.

Die was prima in orde en ook wel een leuk veldje waarop we kwamen te staan. Aangezien we iets te vroeg aankwamen, was de campingmedewerker nog bezig om onze badkamer te reinigen. Daar was hij in minder dan 1,5 minuut mee klaar, want de badkamer is precies 2 m2 groot. Ook hier ging de opbouw van alles in zeer goede harmonie en lijkt het of we inmiddels een soort van routine hebben opgebouwd. Alles functioneert zoals het moet zijn.

Dan zien we dat hoge bomen weer de satellietschotel in de weg zitten en dat de schotel opzetten geen zin heeft. We besluiten dan maar om even bij een bouwmarkt een coaxkabel te kopen. De plek heeft eigen tv-aansluiting dus we kunnen vanavond de dodenherdenking zien en andere programma’s. Het Netflixen van de afgelopen avonden heeft nogal veel data opgeslokt, dus nu maar even TV kijken in de avonden. Die zijn namelijk nogal kil en dan in de caravan zittend, is beetje afleiding wel lekker.

Het veldje waarop wij staan heeft een aantal leuke mensen die met hun kinderen nu de vakantie aan het doorbrengen zijn. Joep heeft veel bekijks en ook een andere pup, kruising labradoedel en poedel (??), genaamd Balou stelen de show. Ze spelen enorm met elkaar en ravotten onder caravans door en bijten elkaar in oor, poot en nek. Erg leuk om te zien. Het stel naast ons heeft ook net als ons, net een nieuwe caravan gekocht. Het is voor ons de andere optie die wij destijds hadden om aan te schaffen. Een Knaus Sport Limited Edition. Pracht caravan, maar onze caravan bevalt erg goed gedurende deze eerste echte vakantie. Veel meer ruimte binnen, veel lichtinval door skyline roof en heeerlijke bedden.

https://videopress.com/v/kSXAF6V7?resizeToParent=true&cover=true&preloadContent=metadata

Ondanks onze bedenkingen van deze camping, valt het allemaal erg mee en zijn we ook nog eens met een paar stappen weer in de bosrijke natuur om ons heen.

In de middag doen we een wandeling door het Demobos, een aangelegd bos waarin ook een werkelijke oase is aangelegd met poeltjes water waarin allerlei flora en fauna zich nestelt. Een paar mensen zitten aan de kant van deze oase en maken allerlei foto’s van schijnbaar unieke beestjes en planten. Ook is het bos in beheer waarbij jonge aanwas de oudere bomen laten afsterven waardoor een soort natuurlijke doorloop van het woud wordt gegarandeerd. Ook kiest men ervoor om oud hout veelal te laten liggen daardoor deze houtbrokken voorzien wordt van allerlei algen, schimmels en daardoor weer beestjes op af komen omdat zij die schimmels en algen als voedselbron zien. Kortom; er is over nagedacht. Het is een prachtig bos welke glooiend door het landschap kronkelt. Veel looprichtingen, dus we gaan er nog wel een paar proberen deze week.

Demobos Oosterbeek in Bilderbergbossen

Na het avondeten doen we nog een laatste wandeling langs de heide en zien samen zittend op een bankje een mooie zonsondergang. Mooie afsluiting van deze dag die uiteindelijk als zeer leuk beleefd is door ons, terwijl we de negatieve aannames van ons af laten glijden. We gaan ons hier wel vermaken!

12 t/m 14 oktober 2018: Laatste weekend en afscheid van de Lambortinki

/ martin&miriam / 2 reacties

Dit weekend was voor ons het laatste weekend van dit jaar dat we op pad gaan met onze trouwe vriend, de Lambortinki. De komende weken komt het er niet meer van in verband met werkzaamheden aan ons huis en andere activiteiten op sociaal gebied. Dat dit werkelijk ons laatste weekend met onze camper “ever” zou zijn, was ook door ons niet verwacht. We hebben een paar weken geleden besloten om onze Eura Mobil Integra 680SB camper te koop te zetten op Marktplaats. Gedurende deze weken zijn er veel mensen geweest die de advertentie hadden gezien en ook best wel veel mensen die de advertentie als favoriet hadden opgeslagen. Het vermoeden was dan ook dat er wel binnenkort een potentieel geïnteresseerde zou komen kijken. Aangezien deze zich nog niet gemeld had voor dit weekend, hadden we nog wel zin om even weg te gaan door het mooie weer dat voorspeld was.

Vrijdag na het werk vlug wat kleren in de camper leggen, water vullen en de boodschappen voor dit weekend in de koelkast leggen. We besluiten om naar een wat grotere camping te gaan dan normaal, aangezien de natuurkampeerterreinen in de regio inmiddels zo vaak door ons bezocht zijn, dat het ons ook wel leuk lijkt om iets anders te gaan bezoeken. Dat is Camping de Scheepsbel in Doornspijk geworden. Lekker in de buurt, maar toch in een andere omgeving. Zoals jullie weten, het liefst in de bossen en deze camping voldoet daar ruimschoots aan. Direct in het bos lopen vanuit je camper en meteen de prachtige natuur in. De kleurschakeringen van de ontluikende herfst in de bladeren van de bomen, de geur van het bos en de mooie paden om over te lopen; Super!

C360_2018-10-13-11-11-36-527

Dat dit weekend werkelijk totaal anders zou verlopen als gepland hadden wij ook niet verwacht. Na een relaxte avond op vrijdag, ontvingen wij een appje van ons nichtje Denise dat ze de volgende dag wilde langskomen met haar vriend Daniel om wat afleiding te vinden in ons gezelschap. Deze week was een studie- en klasgenoot uit het leven gestapt en het verdriet dat er bij hun was, moest even een luisterend oor vinden om hun emoties te delen. Zaterdagochtend ben ik dus maar op de fiets naar het dorpje Doornspijk gereden om wat extra boodschappen te doen. In mijn eentje op pad met de e-bike en in de tussentijd ging Miriam met Joep wandelen in het bos. Aangezien ik geen GPS bij mij had, bleek achteraf dat ik nogal omgereden was om in Doornspijk te geraken.

Bij de Spar Supermarkt in Doornspijk even wat boodschappen gedaan en in ruil voor een YouTube filmpje opnemen voor een stroopwafelbakker in de winkel, kreeg ik 4 grote verse warme stroopwafels mee voor de visite. Was leuk om het filmpje te maken op verzoek van de bak-goeroe “Bakken met Niels”. Deze vrolijke koekenbakker vroeg of ik in een bepaald accent een video-opname zoud willen doen. Voor mij was een fransman die erg leuk en overdreven een filmpje liet opnemen. Daarna was ik aan de beurt. Aangezien ik uit Lelystad kwam, moest ik in het Amsterdams (hoezo vooroordelen?) zijn nieuwe boek aanprijzen en iets vertellen over de heerlijke stroopwafels. Nou…dat waren ze ook, dus ik hoefde niet eens te liegen…

Daarna vlug weer terug naar de camping fietsen en wachten op ons nichtje en vriend. Toen ze aankwamen hebben we hun heftige verhalen van deze week aangehoord en geprobeerd om ze op te beuren. Dinsdag 16 oktober is de uitvaart van hun klasgenoot en voor hun is het de eerste crematie zo triest en zo dichtbij, dus de impact is groot. We lunchen ondanks de emoties gezellig met elkaar en besluiten we om samen nog een wandeling te gaan maken en even nog met de drone te vliegen op de zandverstuivingen van De Haere natuurgebied in Doornspijk/Nunspeet.

 

Fout
Deze video bestaat niet

Vlak voordat Denise en Daniel bij ons waren, werden we opeens gebeld door een man uit Friesland, die interesse had in onze Lambortinki. Of hij woensdag kon langskomen om de camper te bekijken. Dat kwam ons niet uit ivm de werkzaamheden van ons beiden, dus gaven we aan of hij dan niet beter naar de camping kon komen. Dan kon hij de camper in vol ornaat zien staan. Zo gezegd zo gedaan en net nadat onze visite wegging, kwamen deze mensen naar de camper kijken. Erg leuk om te zien hoe enthousiast ze waren, onafhankelijk van elkaar. Mir liep met de dame door de camper, terwijl de man en ik rondom de camper liepen en ik van alles kon vertellen over het wel en wee van dit o zo geliefde voertuig. Het voelde wel een beetje dubbel; al die mooie herinneringen en reizen en nu dan besluiten om hem van de hand te doen.

Samen nog een koffie en thee gedronken en nog wat gesproken over wanneer ze besluiten wat ze gaan doen. Ze wilden er nog een paar dagen over nadenken en uiterlijk woensdag zouden ze het laten weten. Ook zij hadden heftige tijden meegemaakt en waren ook toe aan weer vertier en rustig vaarwater. Hun eerdere camper was voor hun neus afgebrand naast hun huis door een vuurpijl bij een evenement. Afschuwelijk! Twee weken geleden hebben ze hun huis in Spanje verkocht en weer naar Nederland verhuisd. Vervolgens een huis gekocht in Friesland en nu midden in de verhuizing. Afscheid genomen van elkaar met de afspraak dat we sowieso wat zouden horen, ook als ze onze camper niet wilden kopen.

Dat was namelijk voor ons belangrijk om te weten, aangezien we anders aanstaande zaterdag de camper te koop zouden zetten bij World Next Door, de campermakelaar in Lelystad. Een goed en betrouwbaar adres en daar kon dan de camper staan totdat hij verkocht zou worden.

Door alle opwinding van de zaterdag met deze bezoeken, hebben Miriam en ik samen de hele avond lekker buiten gezeten voor de camper en besproken wat we gaan doen als alles volgens plan verloopt. De zwoele temperatuur en de sambucca zorgde ervoor dat we warm en knus onder de luifel zaten te genieten van wellicht onze laatste avond samen met deze camper. Toch weemoedig…onze eerste eigen camper met al dat plezier dat we ermee hebben gehad! En nooit ons in de steek gelaten.

 

Tot 22.15 uur buiten gezeten en toen maar naar binnen gegaan voor de laatste nacht dit seizoen in de camper en dus ook misschien wel ooit in de Lambortinki. Raar.

Zondagochtend lekker rustig wakker geworden en alles opgeruimd om tijdig naar huis te gaan. Daar alles weer uitgepakt en de rest van de zondag lekker thuis gebleven.

Zoals jullie al misschien vernomen hebben op Facebook of Instagram, hebben we inderdaad de camper verkocht en komen de nieuwe eigenaren de EuraMobil aanstaande zaterdag ophalen en overschrijven. Dan zijn we even camperloos…ook raar!! De komende weken en maanden gaan we op zoek naar onze Lambortinki II. Dat deze naam ook aan de nieuwe camper wordt gegeven staat vast. Maar wat voor camper het gaat worden weten we nog niet precies. Zeer waarschijnlijk gaat het een iets lichtere camper worden met normaal B rijbewijs en een iets andere indeling dan de Lambortinki I.

We houden jullie op de hoogte van de vorderingen en zullen het nieuwere exemplaar in ons blog dan ook introduceren binnenkort. We gaan de EuraMobil missen en de nieuwe eigenaren zullen er hopelijk minstens net zoveel plezier mee beleven als dat wij gedaan hebben. Aan al het goede komt een eind….maar de story continues…

20181018_125221

3 t/m 5 augustus 2018: Camping Nieuw Soerel te Nunspeet en Boswachter Nadine

/ martin&miriam / 8 reacties

Vrijdagmiddag direct na het werk konden we weer op pad met onze Lambortinki. Gezien het feit dat we een paar weken geen activiteiten in het weekend hebben, willen we de komende weekenden proberen om weg te gaan met onze camper. Ook onze e-bikes staan achterop om lekker te gaan fietsen in de natuur op de Veluwe. We hadden geluk want we konden al om 4 uur in de middag weg, dus we zagen ons al lekker zitten met ons natje en droogje in de schaduw naast voor de camper. Aangezien onze favoriete weekend-campings van Staatsbosbeheer en Natuurkampeerterreinen niet meer mooie plekjes vrij hadden, zijn we dus terecht gekomen bij Staatsbosbeheer camping Nieuw Soerel te Nunspeet. Hier zijn we ook al een paar keer geweest en ook erg goed bevallen. Met goede zin dus vrijdagmiddag onderweg naar Nunspeet.

Aangezien ik persoonlijk de camper had ingepakt en geladen met alles wat we nodig denken te hebben (dus altijd teveel bij ons…), kon ik bij de vraag van Miriam waar de accu’s van de e-bikes lagen, alleen maar even met mijn adamsappel slikken…oeps…..vergeten! Ik had ze in mijn handen gehad op het laatste moment, maar zag toen dat de schuifpui naar de tuin nog open stond en de pomp van het zwembadje nog aan stond. Tja…accu’s weer even weggelegd en toen dus daarna vergeten. Aangezien we al bijna bij Nunspeet waren, waren de beide opties; of niet fietsen het weekend of toch maar even terug gaan om ze op te halen. Weg voordeel van vroeg onder de luifel zitten.

Het was bloedheet vrijdag en Miriam en zeker Joep had geen zin om terug te gaan. Miriam en onze directeur Joep eerst afgezet bij camping om in te checken en konden dan samen alvast een mooie wandeling door het bos maken om de tijd te doden dat ik heen en weer naar Lelystad moest rijden. Klein voordeel, door deze situatie, was dat we onze nieuwe techniek in ons huis konden testen. We konden op afstand toegang tot ons huis verschaffen aan ons buurmeisje om te checken of de accu’s nog op tafel lagen. Werkte perfect!

Toen ik uiteindelijk weer terug op de camping was, onze camper een soort van “ asociaal “ neergezet op het veldje; met de ingang naar de bosrand ipv sociaal met ingang naar het veldje. Hierdoor hadden we veel schaduw in deze hitte en meer privacy, voor zover we dat nodig hebben. Na installatie van al het meubilair en luifel en fietsen van het rek, zijn we gaan wandelen met Joep door de bossen en heide rondom de camping. Normaal een erg mooie omgeving met vele kleuren en geuren, maar nu zijn we enorm geschrokken van de waanzinnige droogte overal. Een enorm bladendek onder de bomen met gedroogde bladeren, veel verstuiven van het zand, dorre heide en hooivelden in plaats van grasvelden. Tjonge, tjonge….nu zie je pas echt de impact van deze belachelijk warme zomer, die al zo lang duurt. We hebben te doen met de agrarische sector en hopen dat we deze kunnen ondersteunen de komende tijd. Want dat zij grote schade leiden dat is wel duidelijk!

Na terugkomst op de camperplek, konden we ons opmaken voor een gezellige avond. Traditioneel voor de vrijdag aten we spare-ribs, oven-aardappeltjes en groenteschotel van onze geliefde traiteur ‘l Appetit en eindigden we gezellig met een koffie en likeurtje. Heerlijk gelezen en plannen gemaakt voor de komende jaren op het gebied van de vakanties. Was topavond!

Zaterdagochtend lekker wakker worden in ons eigen tempo en buiten ontbijten en lezen. Via de handige fietsknooppunten-app een mooie route gemaakt om straks te gaan fietsen met onze nieuwe Amslod Highland en Newton. We zijn er superblij mee, ondanks dat er meteen na aanvang van de rit een slepend geluid onder het spatbord van Miriam haar fiets naar voren kwam. Het blijkt om de kabelboom te gaan die aanloopt tegen de bovenkant van de band. Hinderlijk geluid, maar we besloten om direct na weekend monteur van Amslod ernaar te laten kijken. Even later bij een soort van noodstop bleek ook mijn stuur niet bestand tegen de druk en zakte naar beneden in een andere stand. Ook niet handig, maar goed op te lossen. Komt goed.

We hebben een prachtige rit door de natuur gemaakt, hoofdzakelijk bospaden en langs mooie glooiende heide-heuvels.

Maar wat een volk op de fiets tegenwoordig! Het was drukker op de fietspaden dan op de provinciale wegen aldaar. Dat gaat volgens ons tot problemen leiden als dat zo doorgaat met de groei van het aantal fietsers. Wat ook nog opviel was dat mensen niet meer gewend zijn om elkaar te groeten. Miriam en ik groeten standaard iedereen die ons tegemoet rijdend passeren. Geweldig om te zien hoe mensen schrikken daarvan en dan 20 meter later terug groeten of niet. We zeggen dat de wereld zo verhard en als we dan vriendelijk gegroet worden, dan schrikken we ervan! Wij gaan gewoon door met groeten in ieder geval, want als je dwars door iemand zijn aura rijdt, mag je toch wel even gedag zeggen is ons motto!

Zaterdagavond na het fietsen had Miriam zich verheugd om buiten te gaan koken op onze nieuwe Cadac Chef gas-bbq. Deze BBQ heeft een grilplaat, paella-pan, wok en groot deksel met temperatuurmeter. Een aantal heerlijke recepten zijn er al op bedacht, dus we gaan het meemaken binnenkort. (Overigens onderstaande foto is van ontbijt)

PHOTO-2018-08-06-11-04-20

We zaten lekker buiten bij de camper en de Cadac Chef stond al paraat om onze avondmaaltijd te verhitten, totdat er opeens een mevrouw naast ons stond en zonder zichzelf voor te stellen aan ons, meteen duidelijk maakte dat het net rondom de camper moest verdwijnen. Dit (schapen)net is bedoeld om onze teckel Joep meer bewegingsvrijheid te geven op “ons” perceel en ons meer rust te geven doordat we niet steeds zijn lijn tussen stoelpoten, tafelpoten, wielkassen en andere obstakels hoeven te verwijderen. Niemand heeft er last van en dit doen we al sinds we Joep hebben en veelvuldig op Staatsbosbeheer campings staan. Geen enkele boswachter heeft er ooit een punt van gemaakt en ze geven juist aan dat ze dit juist een prima oplossing vinden.

Boswachter Nadine dus niet! Er is beleid en dit beleid geeft aan dat er geen netten oid mogen worden gebruikt om een rustig campingbeeld te geven. Honden dienen te worden aangelijnd. Punt uit!! Vooral het feit dat ze zich niet voorstelt, geen welkom heet, niet vraagt of we het naar onze zin hebben, geen informatie over de omgeving, geen Staatsbosbeheer kleding draagt en qua gastvrijheid niet herkenbaar is ten opzichte van alle andere ervaringen bij de SBB campings, maakte dat ik vroeg wie zij nu eigenlijk was.

Nou…..dit was geen handige vraag voor deze net in dienst getreden, wat op macht beluste jongedame. “IK ben de boswachter hier!!!”

Zo zie je er niet uit, zeg ik nog……oeps…foute opmerking…het mondje kwam nog strakker te staan, het ooglid begon  te trillen en haar stem werd nog wat hoger in de discussie die toen ontstond.

“Wij begrijpen het niet; aangelijnd is aangelijnd, maar omlijnd is ook aangelijnd. Joep kan nergens heen, valt niemand lastig, voelt zicht prettiger en wij voelen ons prettiger. Wat is het probleem? We hebben met vele collega boswachters van jou gesproken in die 16 bezoeken aan jullie campings verspreidt over Nederland met dit schapennet. Niemand heeft er iets van gezegd, behalve dat ze het vindingrijk vinden en begrijpen. Niets over beleid!

Wij gaan dan ook nu het net niet weghalen of overtuig ons hoe jullie beleid is omschreven.”

Boswachter Nadine dacht er anders over: IK maak met u de afspraak dat morgenochtend het net weg is! En toen ging ze…..Maar ze kwam terug. Meestal zie je op zondag nooit de boswachter, maar deze dame wilde haar gezag laten gelden en moest even herladen, maar wij wisten: She will be back!!

We hebben ietwat opgefokt de avond doorgebracht en ons voorbereidt op de dag die komen gaat: Nadine’s Revenche II”

Miriam heeft haar huiswerk gedaan en rechtstreeks contact gezocht met het hoofdkantoor van alle SBB campings en gevraagd naar het beleid en uitgelegd wat de situatie was. Dezelfde avond kregen wij nog antwoord van SBB en wel het volgende: ze konden niets vinden over dergelijk beleid tegen het schapennet en vonden het wederom juist inventief gevonden. Een officieel antwoord zou nog volgen.

De volgende ochtend bij het ontbijt kwam Akela Nadine er weer aanlopen. In vol ornaat uniform dat alleen maar gebruikt mag worden bij inauguraties van het koninklijk huis of overlijden van prominente boom of zo…. In ieder geval zag ze er top uit, onze Nadine!

“WAT hadden wij afgesproken met u?” sprak ze in meervoud als persoon en Uniform….

Nou….wij hadden niets afgesproken en u droeg gewoon iets op. Wat we overigens niet gaan uitvoeren. Totdat duidelijk is wat uw beleid is, vanuit SBB oogpunt en niet uw dictoriale oogpunt.

Oeps…hier worstelde onze Nadine toch even met haar repliek….opeens was er sprake van Boswachter Frits, die zij opvolgt als boswachter. Wij kennen namelijk boswachter Frits en die heeft namelijk zelf gezegd dat ie het net een NETTE oplossing vond destijds dat wij stonden op camping te Drie bij Ermelo.

Nogmaals onze standpunten uiteengezet en dat wij contact hadden met het hoofdkantoor van SBB om met een officieel beleid naar buiten te komen. Dan hebben wij er vrede mee. We halen dus vandaag geen net weg en gaan zo lekker fietsen.

Nadine worstelde nog steeds en zei tot slot; “nou, ik zal dit meenemen!”

Ik denk naar het werkoverleg of zo, want het net meenemen dat zou toch niet gebeuren als we aan het fietsen zijn. We sloten niets uit bij Nadine en haar domeins- en machtsgeilheid!

Nadat we wederom een heerlijke tocht gefietst hadden, kwamen we terug op de camping (het net stond er nog!) en hebben daar nog even in de zon gezeten tot einde van de middag. Toch samen ruim 80 kilometer gefietst in dit weekend. Toen nog een wandeling met onze Joep door de bossen gelopen en ons laatste avondmaal daar op de camping genutigd.

Vervolgens de afwas even doen, alles opruimen en om 20.30 uur reisden we weer af richting huis. Het was weer een heerlijk weekend samen en de komende weekenden staan ook weekendjes gepland, dus laat de zomer nog maar even blijven. Maar regen, veel regen hebben we nodig om de enorme droogte tegen te gaan. Liefst even niet in de weekenden…..

13-15 Oktober 2017: Zandervennen te Kootwijk

/ martin&miriam / 5 reacties

Aangezien het zonnige weer dat voorspeld was er ook daadwerkelijk zou komen, besloten we dit weekend als afsluiting van het kampeerseizoen 2017, toch nog even met de camper op pad te gaan. Normaliter hadden we dit weekend de camper naar de stalling gebracht, maar wat zijn we blij dat we dit niet gedaan hadden!

De bestemming voor deze keer is wederom een natuurkampeerterrein uit het Groene Boekje en wel in Kootwijk de Zandervennen. Vrijdag na het werk direct op weg gegaan en bij aankomst van het kampeerterrein waren we blij dat we ook echt een specifieke plek hadden geboekt en dus gegarandeerd ons kamp konden opslaan. De specifieke plek boeken kost een tientje extra, maar aangezien we aan zagen komen dat er meer kampeerders zouden komen, dan dat er plekken waren, leek het ons erg verstandig. Nou….anderen die het niet hadden gedaan kwamen bedrogen uit! Alles zat vol. Ook op andere campings in de buurt waren de campings nog een ultiem weekend open met veel publiek. Dat vele publiek liep dan ook bij de wandelingen langs onze camping, want wat was het daar mooi zeg!

C360_2017-10-14-11-33-34-679

IMG_0668C360_2017-10-14-12-33-29-395C360_2017-10-14-11-35-47-624

Eerlijk gezegd zijn we echt fan van de Staatsbosbeheer campings, maar met deze camping Zandervennen maakte de natuur-omgeving en ligging goed, wat de beperkte faciliteiten van deze natuurlijke oase (want wat was het stil op de camping!) tekort kwam. Viel echt tegen. Voor ongeveer 35 kampeerplekken, veelal met meerdere personen per plek, waren er maar 1x dames WC, 1x dames douche en 3 wastafels beschikbaar. Hetzelfde aantal voor de heren. Van afwas-plaatsen was zelfs geen sprake; er was er maar eentje! Ook de stortplaats van de camper was rommelig. Kortom; prachtige plek om te staan, maar Staatsbosbeheer moet echt wat aandacht geven aan de noodzakelijke wensen van de kampeerders. Iedereen klaagde erover.

Maar goed; vrijdag in de late namiddag lekker eerst nog even een wandeling gemaakt door de bossen van Kootwijk en met name de heide met zandverstuivingen waren erg indrukwekkend om te zien. Nu zijn we de laatste tijd door Joep natuurlijk meer aan het wandelen geslagen, maar lopen door het mulle zand vroeg van ons wel wat anders. Zelfs Joep liep al snel met zijn tong op zijn enkels. Nu is dat bij een dwergteckel natuurlijk niet zo moeilijk, maar jullie begrijpen wel wat ik bedoel…

C360_2017-10-15-12-00-22-584C360_2017-10-15-11-55-11-733

Ongelofelijk hoeveel prachtige paddenstoelen we onderweg tegen kwamen, lopende door de bossen. Ook het feit dat we bijna niemand tegen kwamen was erg prettig. Vooral de rust is ons overvallen toen we deze wandeling aan het lopen waren. De zandverstuivingen nog even vanuit de uitkijktoren samen gekeken en daar nog even gezellig gebabbeld met een leuk echtpaar. Nog even een selfie genomen met ons “gezin”.

img_0667

Teruggekomen in onze camper heerlijk weer een maaltijd van onze plaatselijke traiteur verorberd en relaxte avond gehad samen. Wat later op de avond warmde de buitenlucht op en was het erg lekker om buiten nog een afzakkertje voor de camper te drinken met elkaar. Was echt waanzinnig gaaf om medio oktober nog buiten te zitten.

De volgende ochtend lekker ontbeten en daarna de scooter van het rek gepakt en een mooie rit door de landelijke omgeving van Kootwijk, Kootwijkerzand, Arssel, Boveneinde, Harskamp via Otterlo en Hoog Soeren weer terug naar de camping gereden. In Hoog Soeren bonuslunch gegeten met Mirreke op het terras in de zon bij Brasserie Het Nieuwe Jachthuis. We zijn tevens ook erg trots op onze Joep, aangezien hij wederom in een restaurant omgeving zich keurig heeft gedragen. Miriam neemt een plaid mee en zijn eigen voerbakje en de flamboyante teckel ligt netjes rustig op zijn kleed en wacht totdat wij klaar zijn. Ook overwegen we nog wel om de naam van Joep toch te herzien. Miriam riep op een bepaald moment tegen hem; Dyson!! De bekende zuigmachines slaan echt op onze Joep, aangezien hij bij elke kruimel die hij naar beneden ziet dwarrelen, direct erop af duikt en zorgt dat de vloer er weer tip top uitziet! Bediening blij, Joep blij!!

Zaterdagmiddag bij terugkomst op de camping was er wat consternatie ivm een campinggast die op de verkeerde plek was gaan staan omdat er geen plek was en hij toch een lege plek zag en daar maar is gaan staan. Dat deze plek gereserveerd was door een ander (en ook al betaald) betekende dat deze man maar op een andere plek is gaan staan. En toen kwam de andere die naar zijn plek wilde, maar inmiddels dus iemand anders stond. Het was het hele weekend chaos met allemaal verkeerde plekken, stroomstoring op een plek waar je zou staan, maar niet kunt staan, elektra-haspels gegoochel; kortom het was het thema van de dag! Hierna nog maar even een mooie wandeling door het bos gemaakt en bij terugkomst was Joep helemaal down and out!

Zaterdagavond koelde het buiten dusdanig af, dat we naar binnen waren gegaan om daar een filmpje te kijken, maar we alledrie zo moe waren dat we eigenlijk voor 22.00 uur al in bed lagen…ja, we worden oud!

Vandaag, zondag, besloten we om de hele dag te blijven staan ivm het mooie weer. We hadden tot maandag betaald en dus niet bang voor controle van de boswachter. Ook na het ontbijt weer een mooie wandeling gemaakt. De middag lekker voor de camper gezeten, lekker gelezen en afwasje gedaan.

C360_2017-10-15-13-09-00-797

Ook de omwonenden waren allemaal erg gezellige mensen. Vooral veel gekletst met een erg leuk senioren paar met camper. De familie Punt uit Schiedam. Was een leuke middag. Maar na al het mooi’s komt eens een eind. We maken onze camper klaar voor de laatste thuisrit van dit kampeerseizoen. Het zit er weer op en de Lambortinki gaat op stal. Ook zal hij in de winter groot onderhoud krijgen om in het nieuwe jaar weer klaar te zijn voor ook weer buitenlandse trips.

Waar we wel van overstuur waren deze middag, is toen we de balans opmaakten van dit camper-seizoen; in vergelijk tot vorig jaar bleek dat we ongeveer 18 nachten minder weg waren geweest met de camper. Gemiste kans…we gaan te weinig weg!! Dit jaar zijn we 38 nachten weg geweest, tegenover 56 nachten vorig jaar. De 9 dagen naar Marrakech ivm 50 jarig huwelijk van mijn schoonouders was de hoofdzakelijke oorzaak van deze camper-dip. Nou….die trip was meer dan de moeite waard, dus wij kunnen weer terugkijken op een fantastisch reisjaar. Tijdens de winterslaap zullen we ons weer gaan buigen over de nieuwe bestemmingen voor het volgende jaar. Ook weer leuke bezigheid! We zijn bevoorrecht en realiseren ons dat terdege! Maar zoals ooit een bevriende relatie tegen ons zei: als je hard werkt, moet je ook hard recreeren! Nou…dat lukt ons!!

 

28 september 2017: Vier keer Drie

/ martin&miriam / 5 reacties

Het mooie van de camper voor je deur te kunnen zetten, is het feit dat je heel spontaan kunt besluiten dat je het aankomende weekend er even tussen uit kunt gaan met het kampeermiddel. Al is het soms puzzelen in de agenda’s wanneer het het beste past, kwam dit afgelopen weekend het goed uit. Na ons werk meteen kleding, proviand, beddengoed inpakken en de watertank vullen met schoon zacht Flevolands water. Ook het toilet klaar voor gebruik gemaakt en dus omstreeks om 17.15 uur op pad met z’n drieen. Of Joep, onze ruwharige dwergtekkel pup er ook oren naar had, valt hieronder te zien….hij zat al!

22042325_10212196709126494_2349207030192862009_o Lees verder →

31 maart 2017-02 april 2017: Emst bij Epe

/ martin&miriam / 3 reacties

Kennen jullie dat gevoel: Koeien die de hele winter in de stal hebben gestaan en dan bij de eerste voorjaarszon naar buiten mogen en niet te houden zijn met hun capriolen om de spieren los te maken. Nou…dat hadden wij dit weekend!

We hadden dit weekend als eerste camper-weekend gepland en waren dan ook in opperste staat van opwinding om met onze Lambortinki weer op pad te gaan. Zoals we hadden geboekt, zouden we op natuurkampeerterrein Nieuw Soerel te Nunspeet gaan staan, maar aangezien deze camping ongepland groot onderhoud had te doen, was de camping een maand langer dicht. Dus moesten we omkijken naar een andere camping in de buurt van die camping. We willen namelijk vrijdag’s na ons werk niet ver hoeven te rijden vanuit Lelystad, dus is de Veluwe voor ons prima te doen. Binnen 45 minuten midden in de bossen en tussen leuke dorpjes kunnen rijden met onze scooter.

C360_2017-04-02-12-46-19-234[1]

Na enig speurwerk op het internet en onze app’s van Campercontact en ACSI kwamen we terecht op minicamping De Pollen in Emst, vlakbij Epe. Een zeer minimale faciliteiten biedende boerencamping, maar met zeer vriendelijke eigenaresse en prima plek met uitkijk op de weilanden en bossen achter de camping. Dat zag er goed uit.

Vrijdagavond kwamen we dus aan op de plek en omstreeks 19.00 uur konden we beginnen aan de eerste knusse avond in onze camper. Afgelopen week de APK en onderhoudsbeurt van auto en camper-opbouw laten doen en godzijdank was de Lambortinki goed uit de winterslaap gekomen en deed alles het nog zoals het bedoeld was.

C360_2017-04-01-10-59-18-669

Alle spulletjes lagen weer op zijn plek, de binnenkant was weer met alle zeepsoorten, vloerboen-wax en sanitaire frisse luchtjes voorzien en dus klaar voor gebruik. Nadat we alles op de camping hadden aangesloten, konden we ons omkleden en lekker de sjonnie en anita kloffie aan en in chill-modus. Miriam ging lekker koken en gezellig met een biertje en wijntje erbij, babbelden we lekker door de avond heen. Nog even een spelletje Yahtzee, boekje lezen en nog een afzakkertje voor het naar bed gaan en toen lekker onder de wol in onze kribbe in de camper. We slapen zo verschrikkelijk lekker altijd in de buitenlucht en door de openstaande dakluiken horen we in de vroege ochtend een kakkelfonie van vogels. Prachtig!

C360_2017-03-31-19-52-43-100

Na het ontbijt lekker douchen en daarna de scooter van het rek af om samen op pad te gaan. We koersen eerst naar Nunspeet, een rit van ongeveer 11 kilometer door de mooiste bossen en slingerweggetjes, voordat we in het gezellige toeristische veluwse dorp komen. Vorig jaar hebben we voor op de snorscooter een Mio Cyclo 305 fietsnavigatie gekocht. Deze aankoop is echt zijn geld waar en kan ik iedereen met fiets en/of snorscooter deze navigatiesystemen aanraden. Wat komen we langs mooie vennetjes, slingerpaadjes en boerenbuurtschappen rijdend door de vroege voorjaarszon, die een mooi licht door de takken en over de nog steeds, op de grond liggende bruine bladeren schijnen. De navigatie is makkelijk in gebruik en kent verschillende route-opties die allemaal over fietspaden lopen en je de mooiste uitkijkjes en vergezichten gunt. Echt blij zijn we ermee!

IMG_0001

In Nunspeet lopen we door het dorp en zoals het mijn lieftallige betaamt, wordt wederom geen winkel overgeslagen om daar vergelijkend warenonderzoek te doen. Ik als lobbes klungel er maar achteraan en sta als een trouwe hond voor de deur van de winkel te wachten voordat we verder kunnen naar de volgende retailformule.

Het regen begint nu echt met bakken uit de lucht te komen, dus besluiten we om ergens op een overdekt terras bij de Keiler, op de Markt, een bakkie koffie te drinken en kwamen we aan de praat met een echt vriendelijke marrokaanse ober. Wat een oprechte vriendelijkheid en passie toonde hij over zijn brasserie en verkocht ons een paar ambachtelijke stukjes gebak. Als je hem hoorde lullen, dan zou je denken dat deze 2 gebakjes uit een high tech fabriek door alle denkbare kwaliteitsnormen waren gekomen en eigenlijk zonde waren om op te eten….Wat een hartelijke, aanstekelijke ober was dit!

C360_2017-04-01-12-47-06-903

Nadat het weer opklaarde zijn we met de scooter richting Epe gegaan en daar nog even lekker gelopen en vervolgens even geluncht in ons favoriete etablissement van Epe; Grand Cafe Cornelis. Fijn ambiance, goed eten en altijd vol met mensen. Heerlijke carpaccio-salade gegeten en toen weer even terug naar de camping om ons om te kleden voordat we vanavond samen uit eten gaan in Vierhouten bij The Novice.

IMG-20170401-WA0001

 

We hadden wat te vieren en besloten toen om daar gezellig samen een fantastisch diner te nuttigen. In de camper even op temperatuur komen, na een ietwat koude en vochtige rit op de scooter. Het weer verandert constant en dan weer regen, dan weer een beetje zon en vervolgens grijze wolken die de temperatuur direct met een paar graden laat zakken. Kopje thee gezet, boekje gelezen en vervolgen omstreeks 19.00 uur op pad gegaan om te gaan eten in The Novice te Vierhouten. Dit restaurant hebben wij inmiddels een aantal keren aangedaan en elke keer is het weer goed vertoeven. Deze keer hebben we afgesproken met goede vrienden en gaan voor een 7-gangen verrassingsdiner met wijnarrangement en daarmee dus een avondvullend programma. We hebben intens genoten en veel gelachen, plannen gemaakt en gediscussieerd. Kortom; een enerverende avond!

Omstreeks middernacht kwam de avond ten einde en moesten Miriam en ik weer op scooter richting Emst. Dwars door de bossen vanaf Vierhouten, Gortel en zo naar Emst. We reden met onze scooter door de mistbanken, slecht zicht, maar wel erg behoudzaam voor overstekend wild. Het schijnt in deze regio in de bossen een overvloed aan wilde zwijnen, herten en ander wildgebraad te zijn, dus oppassen tijdens het rijden. Nou, ik kan jullie zeggen: het was waanzinnig gaaf om in de nacht door de bossen te rijden. Onderweg kwamen we 7 wilde zwijnen tegen langs de weg tot opeens een wild zwijn vlak voor onze scooter voorbij rende. Onze hartslag zat in onze keel en een fractie later zagen we nog voor ons op het fietspad een tweetal herten staan en deze sprongen weg op het moment dat we vlakbij waren. De gedaanten van de dieren, schijnend door het licht, was prachtig. En wat zijn die wilde zwijnen groot!!

Aangezien we nogal opgewonden van deze escapades waren en berekoud thuis kwamen, moesten we eerst nog even een afzakkertje nemen voordat we in ons bed kropen. De volgende ochtend rustig uitslapen, een paar uur voor de camper gezeten en toen langzaam aan maar eens de boel weer opruimen om naar huis te gaan. Het was een heerlijk eerste weekend met de camper, maar zondagmiddag moest ik om 14.30 uur thuis zijn om de voetbalkraker Ajax-Feyenoord te zien…..wel: ik had beter nog wat langer in chillmodus in Emst kunnen blijven! Maar desondanks was het een topweekend!

Staatsbosbeheer: Sluiten van de Poort en openen van de Poort Nieuw Soerel te Nunspeet

/ martin&miriam / 4 reacties

Het is weer zover! De Lambortinki staat weer voor de deur en is uit zijn winterslaap ontwaakt. Deze week hebben we hem uit de winterstalling gehaald en hebben we de camper helemaal leeg getrokken om alles van binnen en buiten weer spic en span te maken. Zoals jullie weten moet in het voorjaar alles gecheckt worden, zowel technisch de APK laten doen, kleine motorbeurt en de overige technische installaties in de camper. Vochtmeting, gas- en waterleidingen, raamlijsten alsmede onderkant camper komen aan de beurt.

IMG_0184

Tevens willen we onze Eura Mobil 680 ook laten wassen, cleaneren en vervolgens door echte vakmensen laten poetsen. Een bevriende relatie van mij heeft een boten-poetsbedrijf welke door heel Nederland en Europe luxe jachten reinigt en poetst en deze wil ook onze camper onder handen nemen om hem weer glanzend in het nieuwe jaar door onze vakantielanden te laten rijden. Dulon Boat Cleaning, http://www.dulonboatcleaning.nl, doet dus ook nu naast boten ook campers. Naar het resultaat zijn we erg nieuwsgierig, maar zal vast goed komen!

Deze week ook meteen een planning gemaakt over wanneer we waar naartoe willen en onze eerste weekend gaat plaatsvinden in het laatste weekend van maart en 1 april. Omdat we die vrijdag laat klaar zijn met ons werk, willen we niet vrijdagavond nog ver hoeven rijden en besluiten om in de buurt van de Veluwe te blijven. Aangezien we een erg prettig verblijf hadden gehad bij de Staatsbosbeheer Natuurkampeerterrein Nieuw Soerel te Nunspeet (uit het Groene Boekje 2017), besloten we nu ook dit weekend weer naar Nieuw Soerel te gaan. Zo gezegd zo gedaan en meteen via de website een plaats geboekt op deze camping.

En toen gebeurde er iets erg leuks, waar we aangenaam door verrast werden: Staatsbosbeheer belde om ons te verwelkomen in dat openingsweekend van het kampeerseizoen. Vooral de mededeling dat wij de laatste gasten waren voordat de camping in de winter dicht ging en nu weer de eerste gasten zijn in het nieuwe seizoen, vonden we heel attent van ze. Scherp opgemerkt en niet eens door ons bedacht. De letterlijke tekst was: “Jullie hebben de poort gesloten eind vorig jaar en jullie openen hem ook weer! Leuk om jullie weer te verwelkomen!” Maar het klopte wel, zoals jullie kunnen teruglezen in ons laatste kampeerblog in november 2016. We waren echt de laatsten en mochten nog een extra dagje blijven omdat het medio november nog zo mooi weer was. Hier worden wij wel erg enthousiast van, dat personeel van Staatsbosbeheer dit opmerkt en de moeite neemt om die inzichten met ons te delen.

IMG_1292

We hebben echt zin in ons eerste weekend! Lekker lezen, beetje wandelen, scooter rijden, terrasje hopelijk kunnen pakken en lekker knus in ons campertje het kacheltje in avond aan en in ons kabouterbedje slapen. Het gaat nu echt weer beginnen en ook wij zijn goed uit de winterstand gekomen.

Eerst nog even een paar weken werken en alles weer goed voorbereiden. De voorpret is ook leuk en we kunnen niet wachten om 2017 weer te vullen met mooie activiteiten en leuke reisjes.

 

Wie kiep joe informt!!

30 en 31 oktober 2016: Vierhouten-Elspeet-Nunspeet- Het Verscholen Dorp

/ martin&miriam

Wat hebben we een super weekend gehad! Het weer werkte perfect mee, de natuur om ons heen is prachtig en ook nog gezelligheid van vrienden om ons heen gisteren.

Gisteren stond in het teken van relaxt opstaan, lekker ontbijtje maken en voor de camper, in de zon, heerlijk lezen en luieren in onze fijne stoelen. We hadden supergoed geslapen en toen we buiten zaten, zagen we al snel een aantal mensen de spullen inpakken en klaar maken voor vertrek. Wij niet! Wij besluiten om vandaag en morgen nog lekker ervan te genieten. Het feit dat we beiden met ons werk de maandag leeg konden houden en dus heel onverwacht een lang weekend gepland hadden, gaf ons zo’n enorm rijk gevoel! Dat is waarom we allebei zelfstandig ondernemer zijn. Kiezen om soms op andere tijden te werken en te ontspannen als de gelegenheid zich voordoet.

Zondagochtend hebben we lekker rondom de camper zitten rommelen en Miriam was zoals gewoonlijk weer als een bezetene achter alles wat beweegt en minstens 4 benen heeft aan te lopen om zoveel mogelijk mooie foto’s te maken. Daar had ik dus geen kind aan! Zat volledig in haar eigen wereld! Da mooi, want dan kan ik ook doen wat ik leuk vind, namelijk het lezen van sportbiografie-en. Nu bezig met De wereld volgens Gijp en Johan Cruijff, Mijn Verhaal. Prachtig, vooral die laatste! Wat een icoon!


Aangezien we dus geen gas meer hadden en inmiddels de geleende gasfles hadden teruggebracht naar onze vriendelijke buren, zaten we te wachten op onze vrienden. Laten we ze voor het gemak Harry en Els noemen…dan heeft iedereen er wel een beetje beeld bij. Deze zouden namelijk voor ons een volle fles gas meenemen, zodat we weer up and running waren. Na aankomst van deze lieverds, zag ik de enorme gasfles uit de kofferbak komen. Als je had gezegd; dit is de Apollo 7 op schaalgrootte 1:100, had ik het ook geloofd. Tjesus, wat een enorm exemplaar! Zodoende paste deze fles nog net in onze gasbun, maar een tweede fles kon er niet meer in. Ja..misschien een thermosfles! Maar goed; wij blij, want we hadden weer verwarming en konden weer douchen. Na het aansluiten van de gasfles zijn we met zijn vieren gaan wandelen. Laat ik het anders zeggen; we begonnen met ons vieren te wandelen en binnen no-time waren de dames 2 stipjes aan de horizon en liepen wij er maar achteraan te sjokken. Harry en ik hebben altijd gesprekstof, dus wij vermaken ons wel, terwijl die dames het record willen breken van Usain Bolt!

img-20161030-wa00078-kopie

Na deze wandeling zijn we op onze scooter gestapt en Harry en Els met hun auto naar Vierhouten gereden om daar gezellig te lunchen bij The Novice. Dit restaurant zijn we ooit samen eerder naartoe geweest en sindsdien komen vooral H&E er regelmatig. Nu betekent lunchen in deze setting, dat de wijn en bier rijkelijk vloeit, dus deze activiteit zou de laatste zijn van deze dag. Het eten was weer voortreffelijk, de bediening erg gezellig en gevat, dus de lachsalvo’s waren op het gehele terras te horen. Geen klachten gehad voor de rest…

c360_2016-10-30-14-47-28-8013

Na deze erg mooie middag, waar we eind oktober buiten op het terras in de zon zitten en ook nog buiten eten, zijn we voldaan terug naar de camper gereden op de scooter. Dat was frisser dan gedacht, maar met antivries in onze aderen, prima te doen. Na aankomst waren we beiden rozig en na een filmpje te hebben gekeken, zijn we heel vroeg onder de wol gegaan. Totaal in coma gelegen tot vanochtend.

De hele camping was leeg en daardoor totale rust om ons heen. Na te hebben gedoucht zijn we op de scooter gegaan en begonnen aan een mooie scooterrit.

img-20161030-wa00082

Binnendoor via Elspeet en daar op een terras even koffie gedaan en bij de bakkerij daarnaast broodjes gekocht die we ergens onderweg op een mooie locatie gaan picknickend opeten. Daarna richting Uddel gereden en daar aan het Uddelermeer romantisch aan het water onze broodjes opgegeten. Was super! Daarna weer richting onze camping gegaan en onderweg gestopt bij Het Verscholen Dorp bij Nunspeet. In dit dorp, gemaakt van ondergrondse hutten in het bos, verbleven tijdens de 2e wereldoorlog onderduikers van joodse afkomst en geallieerde piloten die verscholen moesten worden voor de duitsers. Er doorheen gelopen en geluisterd naar een gids die helder vertelde wat en hoe e.e.a. verging in die tijd.

c360_2016-10-31-12-44-24-4961

Toen we daar ook klaar waren, zijn we het laatste stukje naar de camping gereden en vervolgens voor de camper in de zon even een bakkie thee gedronken, voordat we alles opruimden en ingepakt hadden om weer naar huis te gaan. Het was een heerlijk weekend, vooral ook doordat ie spontaan was ontstaan, maar tevens door het mooie weer en het prettige leven in onze camper. Hopelijk kunnen we binnenkort nog zo’n weekendje meepakken! We zullen zien!

28 en 29 Oktober 2016: Natuurkampeerterrein Nieuw Soerel te Nunspeet

/ martin&miriam / 2 reacties

Afgelopen woensdag hebben we toch nog even onze camper weer uit de stalling gehaald. De weersberichten zagen er goed uit voor dit weekend en aangezien het inmiddels al weer ruim 5 weken geleden is dat we weg zijn geweest, hadden we weer zin om op pad te gaan.

De afgelopen weken waren alle weekenden redelijk vol gepland met allerlei gezellige sociale gebeurtenissen, maar daardoor dus thuis gebleven.

Vrijdagmiddag na ons werk de camper even geladen met kleding en proviand en de watertank gevuld, om vervolgens snel naar de geboekte camping te rijden van Staatsbosbeheer; Nieuw Soerel in Nunspeet. Lekker op de veluwe en toch dicht bij huis. Half uurtje rijden en je bent er toch mooi tussenuit. Ook de scooter achterop om hopelijk weer een paar mooie ritten te maken.

Vrijdagavond konden we direct de camping oprijden en tot onze verbazing stonden er een stuk of 6 campers en zelfs een paar tentjes (die hards!!). Na alles weer te hebben aangesloten en geinstalleerd, hebben we een heerlijke avond gehad en nog een leuke film gekeken. Alleen hadden we ons enorm verheugd om weer in de camper te slapen, maar dat was de eerste nacht een beetje tegengevallen. Allebei konden we onze draai niet vinden en mede ook door het contant vallen van eikels op ons dak. We stonden onder bomen met onze camper. Op een bepaald moment viel er volgens ons een kokosnoot op het dak, zo’n knal! Kortom; we waren vanmorgen niet uitgeslapen toen we de vogels al hoorden en wat geluiden van de camping rondom ons heen.

Heerlijk ontbijtje gekregen van Mirreke en daarna afwasje gedaan, lekker gedoucht om vervolgens daarna direct vanaf onze camper de bossen in te lopen en een frisse ochtendwandeling te maken. Miriam is verzot op de natuur en fotograferen, dus helemaal in haar nopjes! Het is echt nog behoorlijk fris buiten, als toch ook de zon aan kracht wint en er prachtige zonnestralen door de takken en bladeren doorschijnen. Dit geeft een heel mooi gezicht, met ook nog eens daarbij de tinten herfstkleuren om ons heen. Gedurende de wandeling wordt er diverse malen gestopt om de foto te nemen en hoor ik de wow’s en aaah’s herhaaldelijk van haar. Bewijs dat ze happy is met de resultaten.

c360_2016-10-29-10-49-08-585 c360_2016-10-29-10-48-23-460

Happy ben ik niet tijdens de wandeling. Ik vind het wandelen wel fijn, maar het feit dat ik zweet na een tijdje en dus mijn kop nat is, niet zo fijn. Maar wat is Nederland toch prachtig! Hopelijk geven de foto’s een goed beeld over wat we gezien hebben.

20161029_162819 20161029_162615

 

 

 

 

 

 

 

 

c360_2016-10-29-11-20-46-201 c360_2016-10-29-11-03-26-670

Na de wandeling kwamen we weer terug bij camper en daar even rustig in de zon voor de camper gezeten. Lekkere Nespresso erbij en om ons heen kijken wie er allemaal zijn routines afwerkt. Erg vriendelijke buren naast ons en na een half uurtje relaxen besluiten we onze scooter te pakken en onderweg te gaan richting Epe.

c360_2016-10-29-10-29-20-271

Sinds we een fiets-navigatie hebben  gekocht, kunnen we via de GPS mooie routes kiezen en ons laten verrassen door de navigatie. Het is dan niet de kortste of de snelste weg, maar vaak de mooiste! Nou, niets teveel gezegd; we reden door allerlei fietspaden door de bossen, over de heide en langs mooie boerderijen totdat we uiteindelijk in Epe aankwamen. Scooter gestald en lekker door dorpje heen gewandeld. Epe blijkt groter te zijn dan gedacht en heeft een zeer representatief en uitgebreid dorpscentrum met een scala aan winkels en horeca, waar menig dorp/stad jaloers op zou zijn. Aangezien de componenten winkels en horeca erg goed bij ons gedijen, hebben wij ons kostelijk vermaakt deze middag in het pittoreske Epe. Heerlijk geluncht bij Grand Cafe Kornelis, op het terras, vol in de zon. Eind oktober! Geweldig toch!

Toch kregen we nog even de schrik van ons leven toen een bekende van mij, appte of ik het nieuws al had gehoord van een dierbare jeugd- en voetbalvriend. Hij zou gisteren overleden zijn. Plotseling! Het toevallige was dat ik hem de dag hiervoor nog met hem contact met hem had gehad, dus wilde en kon ik het niet geloven. Navraag doen bij andere vrienden uit dezelfde vriendenkring bracht ook geen duidelijkheid. Dus belde ik hem zelf maar even op, met een hartslag die ik zelfs niet tijdens de ochtendwandeling had gehad. Wat was ik blij dat ik contact met hem kreeg. Ik kon wel janken! Het bleek om zijn broer te gaan die was overleden. Ook heel erg natuurlijk, maar stond voor mij veel verder weg! Nadat we dit allemaal verwerkt hadden, verder gegaan met het rondrijden en weer terug naar camping.

Einde van de middag eerst nog even in late zon zitten lezen, totdat we onze eerste wijntje en biertje bij het open haardvuur van de camping hebben genoten in klein gezelschap. Was erg gezellig met een ander stel en een paar kinderen die met het vuur speelden. Was erg leuke dag!

Nu zitten we in de camper om een heerlijke maaltijd te maken en houdt het gasfornuis en verwarming ermee op. Gas op! Onverklaarbaar, want ik kon mij niet voorstellen dat de beide gasflessen op waren. De buren brachten een oplossing, want die hadden een reserve fles bij hun. Een kleine versie van onze flessen, maar zodoende hebben we wel verwarming in de avond en kunnen we ook onze maaltijd afmaken op het fornuis. Morgen komen vrienden van ons met 2 nieuwe grote gasflessen en is het weer warmte in overvloed. Nu daarom maar vroeg naar bed onder de wol om gas uit te sparen. Welterusten!