Zomer 2016: Frankrijk/Italië

9 Juli 2016: Badische Weinstrasse – Bad Durkheim

/ martin&miriam / 2 reacties

Vroeg wakker, dus mooi ook weer vroeg op pad. Aangezien we niets hoefden los te koppelen of schoon te maken, konden we na ons te hebben gewassen, vroeg op pad. Aangezien we nog 2 dagen hebben om 700 kilometer te rijden, besluiten we om op de navigatie ” vermijden snelwegen” in te voeren. En dan naast de navigatie heb ik ook nog een kaartlezer naast mij zitten die nog correcties toepast op de navigatie. Op onze normale landkaart zien we precies hoe de mooie routes lopen en Miriam ziet de Badische Weinstrasse erop staan. Dwars door de wijngebieden van het Zwarte Woud nabij Freiburg, richting weer de bergen en dan dwars door de bergen door de wijnvelden en hele mooie pittoreske dorpjes rijden. Het schiet voor geen meter op, maar wat genieten we van al het moois om ons heen. Ook de berg op met de camper gaat soms toch moeizaam, terwijl je verwacht dat deze bergen niet zo hoog zijn. Ze zijn wel soms erg steil, maar ons italiaans raspaardje trekt het gewicht van 4000 Kg moeiteloos naar boven.

C360_2016-07-09-11-49-29-462_resized

C360_2016-07-09-11-51-31-108_resized

Onderweg ook nog even samen geluncht op een parkeerplaats met mooi uitzicht en ook nog maar even gekeken naar mijn buitenspiegel van de camper. Deze is op duistere wijze ontzet en bungelt los tegen de zijwand van de camper. Hij kan er niet vanaf vallen, maar hij wiebelt wel enorm. In Nederland laten we bij onze camper-garage alles maar even nakijken.

C360_2016-07-09-12-06-49-125_resized

Al slingerend door het landschap reden we door dorpjes en landschappen en valt het ons elke keer weer op dat die duitsers niet echt buiten leven leven en dat de dorpjes eruit zien alsof ze een bezoek verwachten van de Daltons, Billy The Kid en Calamity Jane. Uiteindelijk kwamen we terecht bij de camperplaats van Bad Durkheim. Een groot grasveld met ongeveer 40 campers, zonder voorzieningen. Restaurants in de buurt, dus dat komt helemaal goed.

We zijn nog even het dorp ingelopen, maar daar werden we niet vrolijk van. Lekker uit eten en daarna naar bed.

Tijdens het eten in het restaurant kwamen we in gesprek met een drietal oudere mensen. Was erg gezellig. De oudste dame van 92 was de buurvrouw, en bevriend met Bondskanselier Helmut Kohl. Haar man was industrieel en bezat de Firma Kaen. Was een erg lieve vrouw en Miriam had haar volledige aandacht. Erg lijfelijk en handtastelijk bij haar (wat meestal altijd bij mij gebeurt….), dus die hadden leuke gesprekken.

Was een mooie afsluiting van de vakantie en morgen rustig via snelweg naar huis om nog op tijd Max Verstappen nog te zien op TV. Ook wel weer leuk om thuis te komen. Zoals ik al eerder eens hier heb gezegd; weggaan is mooi, maar thuiskomen ook! De volgende reis is in september, dus de komende weken is het blog in ruste. Hopelijk reizen jullie dan weer met ons mee.

8 juli 2016: Alba (It) naar Bad Bellingen (D)

/ martin&miriam / 2 reacties

Ondanks dat we inmiddels al weer in Nederland aan het werk zijn en de vakantie er dus weer op zit, toch nog maar even ons blog cq dagboek bijwerken van de laatste 2 reisdagen terug naar huis.

We stonden afgelopen vrijdag toch maar redelijk vroeg op om ons klaar te maken voor de terugreis. We dubben nog hoe we terug gaan; over Frankrijk of Zwitserland en Duitsland. Als we door Zwitserland gaan, dan moeten we bij de douane aldaar in plaats van een vignet, een ander formulier kopen. Dit heeft te maken met het feit dat onze camper zwaarder is dan 3500 Kg. Dan worden we gezien als vrachtauto en dus een andere belasting die we moeten betalen. Maar aangezien die zwitsers doorgaan nou niet echt de grootste feestvierders en lachebekken zijn, had ik er eigenlijk niet zo’n zin in om via Zwitserland te gaan. Maar ja; het is de kortste, snelste en dus ook goedkoopste weg om te gaan en omdat het weer in Freiburg regio ook goed is, lijkt ons een paar dagen Duitsland ook nog wel even lekker. Daarom toch maar besloten om gewoon via Zwitserland te gaan reizen.

Eerst nog even alles opruimen rondom de camper, scooter er weer op vastmaken en luiken dicht en nog even betalen bij de camping. We hebben een erg warme nacht achter de rug en de verkoeling tijdens het rijden met open ramen is voor beiden een welkome remedie tegen de warmte. Eerst nog even tanken bij een nogal krap en druk tankstation. Ik liet mijn slang er weer eens lekker inhangen, maar alles wat er uit kwam; geen diesel! Bleek het weer zo’n vooraf betalen tankstation te zijn. Zo klantonvriendelijk vind ik dit! Ook de betaalterminal was alleen in het italiaans weergegeven. Nu kan ik mij redelijk redden in het italiaans, maar dit was even een brug te ver. De medewerkster (tenminste, dat denk  ik dat het was…) hielp mij uiteindelijk en zonder al teveel vertraging gingen we op pad.

De rit door Italie verliep zonder files dus na een paar uur kwamen we in Chiasso, de zwitserse grensovergang aan en moest ik dus het bewuste formulier voor onze camper gaan kopen. Na 3 loketten te hebben afgelopen was ik er al weer klaar mee. Niemand die mij kon helpen aan het 10-daagse tol formulier dat “Schwerverkehr-angabe” heet. Chagrijnig werd ik ervan en dus liep ik maar even lopend op de douanier aan om hem te vragen. Doorrijden en niet hier lopen was zijn snauwige reactie. Krijg de pest dan maar, dacht ik en reed met de camper door de italiaanse grens naar de zwitserse. De douanier aldaar zag meteen dat ik geen vignet had en gaf met een arrogante armbeweging aan dat ik aan de kant moest parkeren. Lekker; worden we helemaal gecontroleerd was mijn eerste gedachte. Maar niets van dat alles! De douanier was erg vriendelijk en had gezien dat ik mijn best had gedaan om het formulier te bemachtigen. Hij was erg behulpzaam en gaf zelfs nog tips om langer dan 10 dagen met dit formulier te doen en zei nog dat het eigenlijk een koopje was in relatie met het normale vignet, dat 40 euro kost. Mijn formulier kostte 30 euro en binnen 5 minuten was ik weer op weg. Goed te doen dus en nu weet ik hoe het zit, kan ik ook weer andere camperaars op het camperforum aangegeven wat te doen. Het blijkt namelijk dat veel camperaars met deze onzekerheid zitten. Zo zie je maar weer; elk nadeel heb zijn voordeel!

C360_2016-07-08-13-29-29-767_resized[4]

Onderweg verliep alles prima. Geen files, alleen maar even 10 minuutjes bij de Gotthard Tunnel en verder niets. Met een comfortabele kruissnelheid van 100 kilometer per uur, reden we langs de mooiste vergezichten en kwamen we midden in de middag in Duitsland aan en gingen we op zoek naar een leuke camping.

C360_2016-07-08-13-19-05-063_resized[2]

Miriam had haar best gedaan om via de Apps en Google een goed alternatief te zoeken en ook gevonden. Vanavond slapen we op Camping Lug im Land in Bad Bellingen. Een grote, fraaie camping met verharde camperplaatsen. Mooi sanitair, leuk thermisch zwembad en een gezellig restaurant. Nadat we eerst nog even voor de camper een dutje hadden gedaan en wat gedronken, lekker gedoucht en toen in avond heerlijk gegeten bij het restaurant. Ongelofelijk als je 2 weken in italiaanse sferen bent geweest qua culinaire pasta’s en pizza’s, we allebei meteen weer terug grijpen op de degelijke wiener schnitzel met salade en frietjes/gebakken aardappeltjes. De schnitzels waren zo groot dat je er menig studentenkamer ermee zou kunnen bekleden. Maar was erg lekker.

Na terugkomst bij camper hadden we binnen no time weer mensen op bezoek die een praatje wilden maken. Erg leuk allemaal, maar je hebt er niet altijd even veel zin in. Deze mensen waren zo nieuwsgierig naar onze camper, dat bij grote uitzondering en verbazing Miriam ze mee naar binnen nam om de camper te laten zien. Heel raar….De camper is normaliter een onneembare vesting met die pitbull die er normaal voor ligt, maar ze had een milde bui denk ik….

Na afzakkertje heerlijk geslapen omdat het toch weer wat koeler was dan in Italie. Heeeerlijk! Ook weer een romantische zonsondergang gezien, dus die stemming zat er ook weer goed in.

C360_2016-07-08-21-41-00-573

Morgen willen we binnendoor verder richting huis en niet over snelweg. We hebben nog een 2-tal dagen om nog 700 kilometer te reizen. Moet lukken!

7 juli 2016: Alba (Piemonte, Italy)

/ martin&miriam / 3 reacties

Vandaag staat de rit naar Alba op de planning. Daar hebben we afgesproken met zus Annette en zwager Kees om gezellig in de middag lekker door Alba te slenteren en ’s avonds uit eten te gaan in dit fraaie wijnstadje en natuurlijk Nutella territorium vanuit de hazelnoten die in die regio daar uitsluitend voor Nutella worden verbouwd. Rondom Alba barst het van de wijnboeren met de lekkerste wijnen. We spreken daarom af dat wij naar Luigi Drocco, een wijnboer die wij daar kennen door Annette en Kees, om daar samen wijn in te kopen. We hebben dat al eens samen eerder gedaan en dat is goed bevallen zal ik maar zeggen. En zeg nou zelf, als iemand je vraagt “ga je mee naar de boer om de koeien te zien melken”  of “ga je mee naar een wijnboer om daar wijn te proeven”. Dan is de keuze niet zo moeilijk voor ons. De wijnboer, wij gaan graag mee!

Maar wij waren in de ochtend al in Alba aangekomen op Camping Alba Village en konden daardoor eerst nog even rustig onze camper stallen en nog even een frisse duik in het zwembad aldaar maken. Vervolgens gingen we ons douchen en omkleden om met scooter naar Luigi Drocco te rijden. A&K komen vanuit hun huis in Prunetto met de auto naar Luigi.

Aan het zwembad gelegen, kwamen we nog in gesprek met een deens gezin en hebben we zonder er erg in te hebben, ruim 2 uur met ze zitten ouwehoeren over van alles en nog wat. Was erg gezellig!

Na het zwemmen de scooter van de camper afgeladen en nu als geoefende ervaren camperaars is dat een fluitje van een cent. Gesoigneerd gingen we op pad, maar na nog geen 2 kilometer waren Mir en ik al weer als verzopen katten vermomd met vreselijke Bob en Annie de Rooij helmen zeiknat en roken we bijna als voor de douche…..camembert die al een paar uur op een bord ligt in de zon. Tenminste….zo voelen we het. Mensen kinders wat is het vreselijk warm in Alba en mede ook door de hoge luchtvochtigheid. Daar moest op gedronken worden, dus wij als een speer met onze scooter door het verkeer naar de wijnboerderij van Luigi Drocco. Meestal als we daar vandaan komen, dan zijn we zo lam als een kanarie, want de beste man weet dat we gaan kopen en dus biedt ie al zijn wijnen aan om te proeven. Wat ook mooi is dat ie ook al weet dat wij de wijnen proeven en opdrinken en niet uitspugen in een foelelijke beker. Doodzonde vinden wij van die mooie wijnen!!

Maar goed; wij dus na allerlei hapjes en wijntjes met gezamenlijk voor 900 euro aan wijn naar huis. Mir en ik waren niet eens de grootste bestellers….!

Alle dozen in Kees zijn auto geladen, want ja…op de scooter gaat dat niet lukken; ook goed geregeld dus. Kees neemt ze mee naar Nederland en brengt ze bij ons thuis. Die heeft wel wat uit te leggen bij de douane, denk ik.

Na de wijnexpeditie wij op pad naar het centrum van Alba en op zoek naar een mooie parkeerplaats voor onze scooter. Viel niet mee, maar als je goed naar de verdrijfvlakken op de weg kijkt, zie je daar zelf wel ieniemienie scooterparkeerplekken in. Gewoon gedaan en het kan gewoon in Italie.

Kees is jarig vandaag en mag kiezen waar die vanavond wil gaan eten. Eerst samen een terrasje pakken en een paar biertjes drinken in die verstikkende warmte. Goed spoelen is het credo!

image

 

’s Avonds heerlijk gegeten in Ristaurante Piazza Duomo. Was erg gezellig samen met zus en zwager. Bijzonder om je zusje en man ergens anders in europa te zien en af te spreken aldaar en even quality tijd door te brengen. In het normale leven altijd druk en nu alle tijd om lekker te ouwehoeren.

image

Einde van de avond afscheid genomen en bij thuiskomst (wat klinkt dat heerlijk als je over thuis praat en je hebt het over je eigen camper). Het voelt ook echt als thuis; je eigen spulletjes op je eigen plek, we kunnen het niet uitleggen wat het is, maar wij vinden het super! Miriam zegt het als volgt: ken je het gevoel dat je ergens bent en moet poepen, maar je het uit wil stellen tot je thuis bent. Dat gevoel!!

Nog even samen een afzakkertje genomen en proberen te gaan slapen. Het was niet te doen met de warmte om in de camper lekker te kunnen slapen. Alles stond open, geen dekens, dakluiken, ramen, maar het was niet draaglijk te krijgen. De hitte zat gewoon in ons lijf en door de matras werd die warmte alleen nog maar erger. Mir is blijven proberen en ik ben uiteindelijk eerst nog maar een uurtje buiten blijven slapen op een stoel, voordat ik uiteindelijk om 1.30 uur naar mijn bedje ging. Het was niet onze beste nachtrust deze vakantie. Morgen gaan we echt beginnen met de terugreis en gaan we richting Freiburg. We zien wel hoe ver we komen.

 

 

4 t/m 6 juli 2016: Agliano Terme – Piemonte (It)

/ martin&miriam / 3 reacties

Zoals we afgelopen zondag al gemeld hadden, is deze camping een prima plek om een aantal dagen te verblijven. Er valt dus ook niet zoveel te melden, maar om de dagboek-items wel up to date te houden schrijf ik toch maar even een blog alhier. Toen we zondag hier aankwamen was het erg druk op de camping en stond deze vooral vol met italianen en hun families. Een kakelfonie van geluid en boos lijkende gesprekken. Maar dit is gewoon standaard italiaanse communicatie. Als mensen in Nederland al denken dat Miriam en ik ruzie hebben, terwijl we gewoon in discussie zijn, dan moeten ze hier eens naartoe gaan…wat een herrie! Maar wat een rust kwam er over de camping toen zondagavond om 8 uur alle italianen vertrokken en alleen de toeristen overbleven. Heerlijk!!

C360_2016-07-06-10-11-27-836

Met zijn beide zondagavond de plannen gemaakt voor de komende dagen. We blijven hier een paar dagen om echt helemaal in chillmodus te komen. Het is te warm voor activiteiten, namelijk 32-34 graden en zon, veel zon. Je weet wel: wat jullie in Nederland nu even niet hebben…. 😉

Om toch nog wat te doen plannen we maandag een tocht met de scooter naar Acqui Terme, een stadje dat 30 kilometer verder ligt en waar we een aantal jaren geleden ook zijn geweest met vrienden. Nadat we in de ochtend eerst wakker werden en de camping zagen ontwaken, eerst ontbijtje en de scooter van het rek afhalen. Dat was even geen makkelijk klusje; de camper staat te hoog op zijn poten en een aflopend grasveld, dus de hellingshoek was te groot. De scooter bleef steken en kon niet meer van zijn plaats. We moesten hem over het dooie punt heen tillen, maar het probleem is dat ik al enige dagen een schouderontsteking of iets met de spieren aldaar heb. Bijna geen kracht in mijn armen, maar de scooter kon niet meer voor- of achteruit. Het ging uiteindelijk en met een behoorlijke snelheid rolde hij van de oprijplaat af en klaar voor gebruik. Omkleden en samen op pad.

Het was toch nog wel een aardige rit, waarvan we op een bepaald moment dachten dat we op de snelweg aan het rijden waren. Mag hier ook niet, dus wij kijken waar we ervan af konden. Ging prima, dus toen maar binnendoor door de wijnlanden van Piemonte naar Acqui Terme.

In onze beleving was het plaatsje veel groter toen. Maar maakt niet uit verder; wij naar centrum gereden en herkenden wij al diverse straatjes en gebouwen. In de middag daar heerlijk rondgedarteld, maar in Italie houden ze nog echt siësta, dus een beetje uitgestorven was het wel. We wilden rustig ergens gaan lunchen, maar ook zij gingen dicht om 14.00 uur, dus maar weer verder kijken. Uiteindelijk hebben we ergens anders maar even een broodjes gescoord en toen na een paar uur weer begonnen aan de terugweg. Voorspoedige reis gehad met onze scooter en we hebben echt veel plezier van dit voertuig. We komen overal en tegen de berg op is ook geen probleem. We blijven discussie houden of het toch misschien niet beter is om een 250 cc motorscooter te kopen, maar voorlopig houden we het bij onze prima 50cc Sym Fiddle II.

Bij terugkomst op camping lekker even gezwommen en toen ’s avonds heerlijk gegeten bij Fons Salutis, een hotel in het plaatsje met een prachtige tuin waarin we konden eten. Super italiaans simpel eten; puur natuur, geen poespas, maar pure smaken gecombineerd met elkaar. En..een erg lekkere wijn! Deze willen we proberen om hier om de hoek bij de wijnbouwer rechtstreeks te kopen om mee naar huis te nemen.

Dinsdag hebben de hele dag voor de camper gehangen en alleen maar gelezen, zwemmen, zonnen aan het zwembad en eigenlijk alleen maar vegeteren. Einde van de middag kwamen onze overburen even een drankje halen en gezellig met elkaar gesproken en kennisgemaakt.

C360_2016-07-05-10-53-31-791

Daarna ging Miriam koken op het scooterrek met onze buiten-kookplaat. Ze is de koningin van het risotto maken en toen ze daarmee bezig was sneed ze zich voor de vierde keer in 10 dagen in haar vinger. En niet een sneetje, maar zeg maar een spelonk! De bloedspetters zaten tegen de camper aan, het gutste eruit en er kwam geen eind aan.

En dan komt het; moeten zoeken naar een EHBO trommel! Je weet dat je hem hebt, maar waar is dat kreng. Met een huis-tuin-keuken pleister proberen de enorme gapende wond (ik heb soms wel de neiging om iets te overdrijven, maar maakt het verhaal wel smeuiger toch…?) te dichten. Het bleef door de pleisters komen en toch maar naar de receptie van de camping gegaan, waar de badmeester zich over Mir ontfermde. Menig boeket-reeks lezer voelt nu een romantisch/erotische spanning opkomen, maar dat bleek enorm tegen te vallen in dit geval. En Mir is verwend he….goddelijke adonus heeft ze zelf!

Na de onderbreking van het koken…kwaaier kun je mij niet hebben….konden we eindelijk door met de maaltijd. Ik had alles goed op het vuur in de gaten gehouden en verder nog groenten gemaakt, heerlijk gegeten en gezellige avond gehad. Zelfs het afwassen was gezellig; we stonden met 4 nederlanders af te wassen in de ruimte en lekker slap zitten ouwehoeren met elkaar. Miriam zat bij de camper en hoorde van iedereen dat haar man voorlopig nog niet terug kwam met de vaat. Was veel te gezellig bij de afwasplaats. Ach…zolang ik nog niet op een afwerkplaats sta, dan maak je met Mir de pis niet lauw. Heerlijk met haar nog afzakkertje genomen en toen lekker in ons mandje. Vandaag doen we ook niets, want de temperaturen lopen vandaag op naar 34-35 graden. Lekker zwemmen, lezen, lunchen en vanavond gaan we uit eten in het dorp bij een Osteria La Milonghe. Moet goed zijn zeggen ze hier, dus we gaan het proberen! Morgen staat de rit naar Alba op de planning om zwager Kees te feliciteren met zijn verjaardag. Terrasje pakken en met zijn vieren lekker uit eten in Alba.

3 juli 2016: Agliano Terme, Valle di Asti (It)

/ martin&miriam / 1 reactie

Vanmorgen werden we voor ons doen erg laat wakker, namelijk om 8.30 uur. We zijn maar meteen begonnen met de camper weer klaar te maken voor de volgende etappe.  Vandaag staat de trip van Cuneo naar Agliano Terme op de planning. We hebben daar een camping gevonden via Miriam haar zus Sylvia. We vinden die massale campings met een hoop lawaai en groot en druk en onze plek die we toegewezen hebben gekregen niet fijn. Regelrecht tegenover de sanitairgebouwen en op route naar het zwembad, zodat we de hele dag mensen voor onze neus voorbij zien komen. We gaan nu voor klein, gezellig en knus.

Eerst nog even boodschappen doen bij de IperCoop om het koelkastje weer te vullen voor de komende dagen.  We vertrekken omstreeks 10.30 uur vanuit Cuneo.

Het was niet zo’n lange reis, namelijk 90 kilometer, maar dan wel door mooie gebieden. We gaan de wijngebieden in en komen langs de wijnranken rijden en met prachtig weer is het echt genieten onderweg. Al slingerend door de kleine weggetjes komen we meer in de stemming om in dit gebied een paar dagen te verblijven. We willen namelijk ook nog mijn zus Annette en zwager Kees ontmoeten in Alba. Zij hebben in die regio een huis en zijn deze week ook daar. De camping heeft maar ongeveer 50 plekken en een zwembad, cafe en restaurant. Lekker relaxen!

Aangekomen op de camping hadden we beiden het gevoel van “Ja”, dit gaat m worden. Prettige sfeer, vriendelijke ontvangst en mooie plekken. Het was nog wel even zoeken naar het beste plekje, want onze camper manouvreert niet zo makkelijk als een fiat 500. Maar eenmaal op de plek, direct omgekleedt en lekker gaan zwemmen in het drukke zwembad. Het is namelijk ruim 30 graden en het hele dorp zwemt vandaag hier. Tussendoor nog siesta gehouden en weer gezwommen.

Aan het einde van de middag lekker een borrel voor de camper toen we opeens verrast werden door mijn zus en zwager met een spontaan bezoekje. Ze kwamen net in Italie aan en reden langs ons dorp. Even samen een biertje gedronken en toen weer door naar hun eigen huis. Later deze week spreken we af om middag en avond met elkaar door te brengen. In ons geval gaat dat altijd gepaard met drank en gezellig uit eten.

IMG-20160703-WA0000

Na het eten dat Mir had bereidt, lekker gedoucht en nu op terrasje bij cafe bij camping afzakkertje pakken en blog schrijven en posten. We hebben zin in de komende dagen en morgen met scooter omgeving verkennen.

IMG-20160703-WA0006

2 juli 2016: Cuneo – Piemonte (It)

/ martin&miriam

Wat n aangename verrassing was dit vandaag! Cuneo! Een plaats die we vaak voorbij zagen komen op onze wegenkaart en GPS en ons nooit trok om erheen te gaan! Nu we er toch waren, moest  het er maar eens van komen en wat zijn wij blij dat we gegaan zijn!

De ochtend zag er niet naar uit dat we uberhaupt nog op pad zouden gaan, aangezien de regen en onweer met bakken en met lichtflitsen uit de lucht kwam. We zouden daarom maar wat langer “thuis” bij onze Lambortinki blijven om het betere weer af te wachten. Zoals jullie inmiddels weten ben ik ook de intelligente wereld van puzzelboekjes ingestapt en het is nu zelfs doorgetrokken naar ook boeken lezen. Jawel; ik lees boeken! Mijn leraren in de MAVO en HAVO draaien zichzelf om in hun graf of urn; Martin leest boeken. Op mijn eindexamen moest ik vanuit de lijsten boeken lezen, maar dat werd niets. Totdat mijn leraar Nederlands zei: wat vind je dan wel leuk om te lezen? Nou: Dik Trom, Kameleon en Old Shatterhand…dat was het wel zo’n beetje. Mijn leraar antwoordde toen dat ik dan die boeken moest gaan lezen. Heb ik gedaan en toch nog een 7 voor mijn nederlands gekregen. Maar goed; Miriam en ik lezen nu dus met volle overgave tijdens het slechte weer en we vinden het nog leuk ook. Er is nog hoop voor literair Nederland!!

Uiteindelijk nadat de wasjes waren gedaan, de afwas was gedaan en ook het weer was verbeterd besloten wij op onze scooter de camping te verlaten en de reis naar Cuneo aan te vangen. We reden vanaf de camping meteen richting Cuneo dus het kon niet missen om de stad te vinden. Als een volleerde italiaanse Vespa-danser slalomde ik door het verkeer naar het centrum van de stad. We hadden al wat informatie ingewonnen  via Wikipedia en wisten dus dat deze trip de moeite waard zou moeten zijn. Nou, mensen; als jullie eens in de buurt zijn en even een dagje lekker willen winkelen, terrasjes pakken, wijnbarretjes bezoeken of super lekker willen eten, terwijl je ook nog tussendoor naar prachtige gebouwen kunt kijken uit de romeinse tijd; Cuneo is the place to be!

Nadat we de scooter naast een hotel hadden geparkeerd liepen we de stad in, direct de grote hoofdstraat, gesierd met prachtige verlichte togen en overdekte promenades met mooi geklede mensen, straatartiesten en chique winkels van gerenommeerde modelabels. Niet dat ik er wat mee heb, maar in mijn reisgezelschap is er in ieder geval eentje die het kan waarderen. Ik werd nadat ik langer aan het lopen was alleen chagrijnig van het weer. Het was door de drukkende warmte niet te doen qua vochtregulatie. Soms voel ik mij ook dik (ja, ik ben het ook, dat weet ik), maar gisteren was zo’n dag. Zweet op mijn voorhoofd met verkeersbord rood hoofd en plakkerig over mijn hele lijf. Nou…dat is wat hoor!! Om af te koelen hebben we nadat we op terrasje even een Hugo Spritz hadden gedronken, even weer de scooter gepakt om een ander gedeelte van de stad te bekijken. Was leuke rit, maar het centrum is toch het gedeelte waar het gebeurt en ook wat wel het mooiste is.

Heerlijk nog de pleintjes bekeken en toen gezellig even snel even een pizzaatje gegeten om daarna terug naar camping te gaan om voetbal te kijken, Italie tegen Duitsland. Het bleef nog een lange tijd onrustig die avond op de camping. Besloten om morgen weg te gaan en op pad te gaan naar het wijngebied rondom Alba en Barolo.

1 juli 2016: Lac Du Annecy (F) naar Cuneo (I)

/ martin&miriam / 1 reactie

Vanmorgen werden we brak wakker. Tot vannacht 4.00 uur waren er een aantal jeugdigen nogal lawaaiig in een nabij gelegen terrein. Tjonge wat een mafkezen en wat n lawaai. Het belooft een lange dag te worden, zo moe voelen we ons. Na het koffiemoment pakken we alles in en maken de camper klaar voor de volgende dagen; altijd lege en volle tank, leeg toilet en aftanken, want je weet nooit waar je terecht komt.

Onderweg naar Albertville (jawel, van de winterspelen!), richting Modane, maar dan via een zijweg van de A43, dwars door de bergen. We nemen niet de Frejus tunnel, maar rijden dus dwars door de bergen over het Massief du Mont Cenis. We wilden niet over de snelweg, maar willen eigenlijk door de kleinere wegen en de ruige natuur. Nou we kunnen zeggen dat we enorm geboft hebben met wat we onderweg gezien hebben. We hebben echt genoten! Ook onze Lambortinki heeft zich kranig geweerd en ging in een redelijk tempo de steile hellingen op. Ook de haarspeldbochten liepen als een zonnetje! We reden in een geisoleerde wereld; geen auto achter je hangen, geen drukke toestanden, helemaal alleen hoog in de bergen.

De hoogste gemeten berg die we getopt hebben is de Mont Cenis, deze was 2083 meter en onderweg naar boven kwamen we nog een prachtig bergmeer tegen, het Lac du Mont Cenis. Ook dit meer was zo mooi turqoise van kleur, met daarom heen de lagen met steensoorten uitgesleten over de eeuwen heen. Op een parkeerplaats heeft Mir een heerlijke lunchplank gemaakt met stokbroodje, kaasjes, olijven en fuetje. Uitzicht was onovertroffen en werkelijk genoten van deze rit.

Op het moment dat we daar weg wilden rijden, zag Miriam beneden direct aan het meer een viertal campers staan die daar waarschijnlijk gingen blijven overnachten. Mir stelde voor om hetzelfde te doen, maar dat zag ik gezien de vroege tijd van de middag nog te vroeg om dat te gaan doen. Er was niets, helemaal niets en alleen uitkijken op het meer en de bergen eromheen. Prachtig, maar we wilden ook nog een stuk richting Cuneo en dan pas ergens onderweg stoppen in Italie. De discussie leidde tot een verdeeldheid in het kamp.

Toch maar doorrijden en ook omdat ik er vanuit ging dat we nog heel veel moois zouden gaan zien onderweg. Planning was om door de heuvels rondom Turijn door te rijden naar Cuneo, een schijnbaar mooie stad in Piemonte die nooit nog geen toerist heeft willen zien. Waarom? Geen idee! Men zegt dat dit werkelijk een mooie stad moet zijn en aangezien wij vorig jaar ook naar Ferrara zijn geweest en verrast door zijn schoonheid. We gokken het erop dat ook dit weekend een mooi Cuneo Weekend zal worden. De camping had ik onderweg al uitgezocht, dus ondanks een mokkende echtgenote, doorrijden dus! Wel; ik kan er kort over zijn. Het was een drama-rit! Zo saai en zo vlak en zo lelijk, dat we maar besloten om dan maar echt helemaal door te rijden naar Cuneo. Weer een lange dag achter het stuur, terwijl we dat juist niet meer willen doen.

Fout
Deze video bestaat niet

Omstreeks 17.00 uur kwamen we aan op de Camping Barilto nabij Cuneo. Moe, verhit, want het is 30 graden en erg klammig. We checkten in en nadat ik de camper op zijn plek had gezet, direct een plons in het zwembad genomen, terwijl Mir een boek zat te lezen. Het is een echte italiaanse camping, met weinig toeristen en heel veel kinderen en lawaai. We zijn er wel over uit; dit soort campings is niets voor ons. We willen kleinschalige, groene en rustige campings, waar je op jezelf kunt zijn. Nu staan we op een plek op een doorlooproute en het is net alsof wij van Mars komen. Ze gapen ons aan en ook onze scooter is een populaire attractie. De mannen staan erbij te kijken en hebben het erover. De komende 2 nachten blijven we hier en morgen met scooter Cuneo in.

In ieder geval was vandaag een adembenemende rit over de eerste 200 kilometer door de bergen, de laatste 150 kilometers waren saai. Hopelijk onderbouwen de foto’s van Mir mijn verhaal goed, want ze heeft weer werkelijk prachtige beelden geschoten!

29 en 30 juni 2016: Meer van Annecy

/ martin&miriam

Eergisteren laat in de middag aangekomen bij het meer van Annecy en proberen om een leuke camping te scoren. De camping die we vooraf hadden uitgekozen, bleek vol te zijn. De dame die dat ons vertelde op de camping was nog niet echt op cursus Klantvriendelijkheid geweest. Wat een onbeschofte medewerker was dit. Vlug omgekeerd en naar optie 2 gereden. Een stukje verder buiten Annecy, maar wel vlakbij een grote supermarkt Carrefour. Dat is dan ook wel weer lekker, want de proviand was inmiddels aardig geslonken. De camping zag er wat verouderd uit, maar uiterst netjes qua plekken en sanitair. Ook de medewerkers waren allemaal erg vriendelijk en behulpzaam. Onze plek gevonden en geinstalleerd. Klaar voor 2 volle dagen Annecy. Toen we eenmaal gesetteld waren lekker een borrel gedronken en op de Safari Chef een maaltijd bereidt. Lekker geslapen en de volgende morgen even bij de receptie verse baquettes halen voor het ontbijt. De douches op de camping waren zo netjes en zo lekker qua warmte en straal, dat we besloten om eens uitvoerig lekker te douchen op de camping en niet in de camper.

Tevens hebben we bedacht om de eerste dag met scooter een ronde om het meer van Annecy te gaan rijden. Een tocht van ongeveer 40 kilometer met nagenoeg constant het uitzicht op dit azurblauwe water. Als je het ziet denk je dat het ingekleurd is, maar het is gletsjerwater van de bergen rondom ons heen en dit water kleurt blauw van een bepaald soort mineraal of alg…dat weet ik niet meer precies. Miriam als vorstin achterop bij mij op de scooter en met een volle tank gaan we aan de tocht beginnen. Mir wil na iedere bocht weer foto’s maken, maar dan worden het geen 40 kilometers, maar 40 uren voordat we dat plasje om zijn geweest. Onderweg schrikken we soms wel van het drukke verkeer om ons heen en proberen we maar gewoon vol gas mee te gaan met al die auto’s. We komen door mooie dorpjes met mooie witte kerkjes, marktpleintjes en leuke typisch franse winkeltjes. Na ruim een uur, het was inmiddels al lunchtijd geworden reden we door een dorpje met een leuke eettent, gelegen op een vlonder boven het water. Leuke kleine bistrosetjes en erg vriendelijke bediening, met uitzicht op het mooie meer en de bergen op de achtergrond. Heerlijk gegeten met natuurlijk wel een wijntje erbij. We wisten namelijk niet wat melk in het frans was…

Daarna doorgereden en uiteindelijk nog even een pittige berg op met de 50 cc scooter die er maar druk mee was om boven te komen. We komen uiteindelijk weer in de stad Annecy terecht en besluiten om daar maar de scooter te parkeren om eens de stad te gaan bekijken. Speciale scooterparkeerplekken meteen op de mooiste plek, direct voor de entree van het uitgaansgebied van de stad. Wat een mooie stad is Annecy zeg! Hele mooie monumentale gebouwen, kleurrijk geschilderd met overal grachtjes, uitkijkjes, romantische zitjes tussen spelonken van kastelen of andere mooie gebouwen. Overal terrasjes, winkels en een levendigheid die bruist van plezier. Mir en ik hinken op 2 gedachten; nu blijven of morgen in alle rust, met wat minder mooi weer verwacht, de stad goed bekijken. We besluiten om het laatste te doen en terug te gaan naar de camper. Het weer voelt erg broeierig aan en we zijn bang dat er onweer komt en onze luifel bij de camper hangt nog uit. Wij dus met scootertje huiswaarts. Niks aan de hand bij thuiskomst, dus nog lekker voor de camper weer gezellig gegeten. Mir had lekkere fritatta gemaakt, vanzelfsprekend moest die geblust worden met een lekkere wijn en een limoncello als likeurtje achteraf. In de loop van de avond begon het eerst zachtjes te regenen, maar daarna te flitsen en onweren. Mooi moment om de boel te sluiten en lekker knus tegen elkaar te liggen in ons poppenbedje en het getik van de regen op het dak neer horen komen. Super lekker geslapen en een mooie dag met mijn meisje gehad!

Vanmorgen werden we in alle rust om ons heen wakker. Er waren al een paar campers vertrokken en dus van niemand last. We besluiten om in de ochtend rustig “thuis” te blijven om lekker een boek te lezen en gezien het feit dat ik inmiddels al 51 ben geworden, ook aan een puzzelboekje begonnen. Tjonge wat vond ik dat vroeger altijd burgerlijk saai als mijn ouders zaten te puzzelen. Dat was voor bejaarden!! Wel… ik ben zover!!

Na de relax-ochtend rustig gaan douchen en klaar maken voor nog een dagje Annecy. Al slenterend door de stad overal terrasjes gepakt, mensen gekeken, gelachen met elkaar. Miriam nog een paar ontbrekende fashion-items gescoord en dus ook zij weer helemaal blij! Heerlijke dag afgesloten met een pizzaatje bij de italiaan en daarna weer terug naar de basis om daar nog voor de camper even na te zitten.

C360_2016-06-29-14-58-06-390_resized

Annecy is echt een plek om terug te komen voor ons! De sfeer in de stad, het weer, de natuur, de mensen die allemaal vriendelijk zijn; alles was top!!

Morgen breken we ons kamp op en gaan we in een paar dagen door de bergen richting Cuneo, Piemonte in Italie. De camper moet er aan geloven, want er zitten een paar stevige klims in en we gaan er gewoon voor! We hebben de tijd aan elkaar en we genieten van elkaars gezelschap, dus het maakt eigenlijk niet uit waar we terecht komen. We zien wel! Nu eerst nog even een kop thee, voordat we naar  ons bedje gaan. Tot snel!!

27 en 28 juni: Lac du Remoray naar Lac du Annecy

/ martin&miriam

Wakker worden op je verjaardag in Frankrijk in Eguisheim, heerlijk ontbijtje en spullen inpakken om weer te beginnen aan een volgende etappe. Binnen no time hadden we ook nog de watertanks gevuld en geledigd en toilet weer klaar gemaakt voor de komende dagen. Onderweg naar de Jura richting het Meer van Annecy. Een afstand die we waarschijnlijk niet in 1 dag willen doen, maar nog ergens een tussenstop te maken. We zien wel! Dat is het mooie van een camper; stoppen waar je maar wilt. Ook hebben we besloten om niet door Zwitserland te gaan rijden, want we rijden erg dicht langs hun grens, maar we hebben het niet zo op de zwitsers.

Onze speciale camper-navigatie ingesteld op vermijden van snelwegen en vermijden van grensoverschrijdingen en maar kijken hoe hij ons stuurt. Wel we hebben geboft met de route. Door de Elzas wijngebieden langs de wijnranken rijden. Mooie boerderijen in een een wat duitse stijl in plaats van in onze ogen Frans zou moeten zijn. De slingerende wegen door de heuvels en bossen laten ons een gebied zien wat we nog nooit gezien hadden. Niet omdat het zo bijzonder mooi was, maar eigenlijk omdat het nooit bij ons opgekomen was om daarheen of langs te gaan naar welke vakantiebestemming dan ook. Het heeft ons erg verrast.

Rijdend door de kleinste dorpjes, tractoren aan het werk op het land, grote ronde balen met stro over een  heel weiland verspreidt. Rustig tuffend rijden we richting de Jura en komen aan het eind van de middag bij Lac de Remoray.

13522772_10208267273093049_3630339360721717570_o

We zien een camping en besluiten daar maar ons kamp op te slaan. Weinig mensen nog op de camping, dus het rijk alleen. Alleen een paar sneue gescheiden mannen in een oud caravannetje. Tenminste; dat is onze veronderstelling. Het was prachtig weer en Miriam besloot om een wandelingetje te maken rondom het meertje. Daarna lekker ge-bbqt samen onder de blauwe lucht. Lekker onder wol en morgen verder naar de volgende bestemming. Het was hartverwarmend om te zien hoevvel felicitaties ik via social media heb ontvangen vandaag. Ik voelde mij echt jarig!

13490654_10208267276533135_7322309189220845537_o

 

 

13558717_10208267273813067_2836761338361847649_o

Vannacht heerlijk geslapen en rustig wakker worden, ontbijtje en hup weer gaan met de camper. Wat een prachtige rit! Ook de bergen waren goed te doen door onze oude Lambortinki, waardoor ik ook relaxt kon rijden. Geen enorme slierten auto’s achter mij, dus dat scheelt een hoop stress!

13483400_10208273592571032_6412288025711275274_o

Afwisselende landschappen, mooie en lelijke dorpen wisselden zich af. We hadden prachtig weer en onderweg langs de weg met uitzicht op bergen lekker geluncht. We wilden op tijd in Annecy zijn om hopelijk nog even de stad in te gaan. Uiteindelijk is dit niet gelukt en hebben we na het vinden van een erg leuke camping Aloui in Sevrier, vlak nabij Annecy, gezellig voor de camper zitten borrelen en weer wat vlees en groenten op de grill gegooid. Nu lekker in zwoele avond sfeer lekker blog schrijven. Ik heb niet zoveel inspiratie eerlijk gezegd. Hopelijk maken de foto’s een hoop goed!

13559207_10208273595051094_5371187139025264112_o

Morgen staat een grote scooterrit rondom het meer van Annecy op de planning.

25 en 26 juni 2016: Colmar – Elzas (Eguisheim)

/ martin&miriam

De weerberichten zagen er goed uit toen en het kon zijn dat we onderweg nog ergens een klein buitje zouden kunnen treffen…

 

C360_2016-06-25-16-15-55-805 C360_2016-06-25-11-38-28-076

We kunnen beter zeggen; het zou kunnen dat we ergens geen bui zouden treffen. Tjonge, Tjonge, wat hebben wij onderweg een slecht weer gehad. Donkere luchten en bakken met regen achtervolgden ons tijdens de reis naar Colmar. Dat was namelijk onze eerste bestemming die we wilden aandoen deze vakantie. Misschien onnodig te zeggen, maar aangezien de Elzas een wijngebied is, had het direct de volledige interesse van Miriam om erheen te gaan. In alle eerlijkheid hebben we donderdagavond pas gekeken waar het beste weer voor de komende dagen te verwachten viel. We waren er nog nooit geweest en we hoorden dat met name de Route du Vins, waaraan Colmar ligt, een hele mooie weg moest zijn.

Maar voordat we er waren, moesten er eerst nog zo’n 700 kilometers afgelegd worden door onze Lambortinki, waarbij de elementen der natuur getrotseerd moesten worden. Het ging van een leien dakje onderweg, maar pas bij de laatste 50 kilometer voor de bestemming ging het mis; File! En ook een fikse ook nog. Ruim een uur stilgestaan met honderden andere auto’s, maar het leek dat iedereen wel goed gemutst was. Interactie onder elkaar tussen bestuurders en passagiers om praatjes te maken en te grappen en grollen.

We reden uiteindelijk omstreeks 18.00 uur de door ons uitgezochte camping Le Trois Chateau’s op in Eguisheim, een klein prachtig dorpje in de Elzas, beetje in dezelfde stijl als Colmar. Vakwerkhuizen en koppelstone straatjes, met gezellige pleintjes, authentieke winkeltjes en terrasjes en fonteinen. Prachtig!

IMG_0950 IMG_0952

 

 

 

 

 

 

Nadat we onze camper hadden geïnstalleerd op een mooie plek op de camping eerst onze routines doen, voordat we in relaxmodus kunnen gaan. Eerst een borreltje samen en Miriam ging meteen kneuterig, zoals zij dat altijd zegt, een lekkere maaltijd buiten maken op het kookstelletje dat we onlangs voor buiten gekocht hebben. Na het eten heb ik de afwas even gedaan en wilden we op scooter even het dorp verkennen. Er was een openlucht concert in het centrum en wij er naartoe. Scooter op een pleintje geparkeerd en al slenterend door de straatjes naar het pleintje alwaar er een nogal traditioneel saai geüniformeerd kapel aan het spelen was. Picknicktafels rondom het podium en een plaatselijke wijnboer die met zijn Pinot Blanc en Pinot Gris de drankjes verzorgde. Mir en ik plaatsje gezocht en geluisterd naar allerlei Michael Jackson nummers. Klinkt toch anders met hobo’s, trompetten en bekkens….om nog maar niet te spreken hoe het eruit zag! Was wel gezellige avond!

IMG_0954

In de zwoele avond zijn we omstreeks 23.00 uur terug naar ons huis op wielen gegaan en heerlijk nachtje geslapen. Zoals gewoonlijk slapen we erg goed in ons ienie-mieni bedje, waar ik de mag liggen waar het bed het kleinst is…verschil moet er wezen!

Na het wakker worden vanmorgen, was het mijn taak om verse broodjes te gaan halen in het dorp. Op het scootertje in een paar minuten naar het dorpje rijden en in alle vroegte het dorp zien ontwaken. De bakker met zijn verse luchten uit zijn winkel, nodigt uit om veel te halen…heeel veel! Heb mij weten te beheersen en linea recta terug naar mijn meisje, die verse eieren had gekookt, koffie gezet en buiten het tafeltje gedekt. Kneuterig he? Maar zo leuk!

Na het ontbijt maakten we de scooter klaar om de hele dag op pad te gaan naar Colmar. Een oude stad uit de romeinse tijd, gelegen in de Elzas, Haute Rhin. De vele vakwerkhuizen geven een duitse sfeer, waarmee de stad ook is verbonden geweest in het verleden. In 1945 werd Colmar als laatste franse stad bevrijd door de geallieerden. Op dit moment wonen er zo’n 68.000 inwoners en doet het stadje toch meer dorps aan dan een middelgrote stad.

Met het scootertje door de stad gereden en uiteindelijk gekozen om in het centrum ergens te parkeren en door de stad te wandelen. Overal was er vertier, het weer was mooi en veel te zien. Van terrasje naar terrasje zaten vele mensen rondom de middeleeuwse panden en kerken. Mir en ik zijn tussen de middag lekker op het terras gaan zitten bij een gezellige bistro en daar heerlijk geluncht. Zalm, risotto met paddenstoelen en pesto. En natuurlijk een Elzas wijntje erbij…hele fles dan maar!

C360_2016-06-26-13-04-29-917 C360_2016-06-26-15-52-43-072

Ook nog even EK voetbal samen met de fransen zitten kijken op het terras. Zij speelden tegen Ierland en deze kwamen binnen een minuut op 1-0. Werd meteen rustig op het terras..

Nu weer lekker thuis voor de camper een boekje, drankje en vooral luieren. Vanavond doen we helemaal niets meer en eten voor de camper een kleine maaltijd straks. Vanavond weer lekker slapen en morgen gaan we door naar de volgende bestemming: Meer van Annecy. Of we het in 1x rijden of onderweg toch weer besluiten om ergens een nachtje te blijven hangen, dat zien we nog wel. Dat is het mooie van een camper; je kan stoppen wanneer je wil!