5 en 6 mei 2016: Anseremme (Gemeente Dinant, Belgie)

Tjonge, tjonge, wat boffen wij met het weer deze week! We worden wakker op onze camperplaats in Saint Michel en we beginnen de dag met buiten een ontbijtje en een bakkie koffie. Het is drukker geworden op deze camperplaats en we bieden onze plek aan, aan 2 buscampers die staan te wachten op een plekkie. Eerst nog even douchen en de boel rondom de camper opruimen en weer klaar maken voor vertrek. De scooter hadden we de avond daarvoor al op het rek geplaatst, dus we waren na het douchen zo weer weg. De belgische camperaars bedanken ons voor de plek en wij konden nog even ons vuil water afstorten en het chemische toilet reinigen en weer klaar maken voor Miriam haar torpedo’s!

Onderweg zwaaien we nog even naar de herberg die we weer in september gaan zien, als ze voor ons gaan koken in ons gehuurde huis in Houyet. Daar gaan we met de camper eerst langs, voordat we doorrijden naar de regio van Dinant, alwaar we een camping hebben geboekt voor 2 nachten. Aangezien het hemelvaartdag is, zullen de campings overal wel vol zitten met dit mooie weer. Maar we hadden geluk; de camping die we wilden boeken was nog beschikbaar met onze camper. Nadat we 2 nachten “los” hadden gestaan (dit is de camperterm voor helemaal zelfstandig staan, ergens waar geen faciliteiten zijn), is het ook wel weer lekker om een beetje vertier en mensen om ons heen te hebben. Het voordeel is dat Houyet, waar ons gehuurde huis staat, mooi op de route ligt naar de camping.

Onderweg zien we de prachtige ardennen aan ons voorbij gaan en vooral in dit zonlicht en de strak blauwe lucht is het plaatje compleet. Ook met een schuin oog beoordeel ik de wegen ook voor de motorritten straks in september met mijn broers, schoonzus, zwager en vrienden. Mooie lange doordraaiers en haarspeldbochten, maar ook vergezichten over valleien en bossen. Prachtig gewoon en ook daar heb ik al zin in!

Aangekomen in “ons” dorpje zien we het huis al direct staan. Net zo mooi als op de foto’s en we zien ook andere mensen in het huis met hun families. Muziek en gelach komt vanuit de tuin richting ons en het klinkt al gezellig. Even om het huis gelopen en het dorpje bekeken.

C360_2016-05-05-11-45-36-542

Wel…hierover kunnen we kort zijn; het is beslist geen metropool qua amusement en uitgaansleven, maar gewoon een boerengehucht met een winkeltje. Geen probleem, want voor iedereen heeft de omgeving wel wat te bieden. Motorrijders, wandelaars, fietsers, waterratten en winkelstraat-fanaten. Stadjes zoals Dinant, Saint Hubert, Rochefort, alsmede de rivieren De Lesse en de Maas geven genoeg vertier.

Nadat we nog wat boodschappen hadden gehaald, nu dan onderweg naar de camping Villatoile in Anseremme, waar we dus  2 nachten hebben geboekt. Bij aankomst bleek dat het toch wel om een grote familiecamping ging met een hoop bergbeklimmers, wielrenners en kano-ers. Tentjes, caravans, buscampers en campers stonden allemaal opgesteld op de velden in een vallei met een prachtig uitzicht. We zien om ons heen bergwanden en rotsformaties waar tegenaan geklommen wordt. We kunnen het zien vanuit onze plek op de camping. Ook bij de camping loopt de Lesse, welke vanuit Dinant langs de camping komt met daarop honderden kano’s met daarin gezinnen, vrienden, families en ander dubieus volk. We hebben 2 middagen met onze stoel aan de Lesse zitten kijken hoe al deze kano’s langs wilde watervalletjes moesten varen en daarin zagen we de meest hilarische taferelen aan ons voorbij trekken. Een hoop gegil, gelach, paniek als het mis ging en een toeschouwers-aantal waarbij menig voetbalclub een moord zou doen. En…..direct aan het water ook een kroeg met frietkot, zodat we lekker met biertje langs de waterpartij konden zitten. Miriam kwam nog een bekende tegen langs het water. Een vertegenwoordiger vanuit de kinderkleding-winkel waar ze jaren heeft gewerkt.

C360_2016-05-05-14-33-51-902

Met dit weer en een ieder zijn humeur waren het 2 super gezellige dagen in en rondom onze camper. In de ochtend eerst rustig ons ontbijt- en doucheritueel, dan een mooie scooterrit door de omgeving en in de middag langs het water zitten om behoorlijke aantallen koppie onder te zien gaan, tot hele scheepszinkingen aan toe. Mooie taferelen.

Het jammerlijke is wel dat de camping echt benedenmaats is qua kwaliteit en serviceniveau. We zijn echt geen zeikerds, maar als je toch het hemelvaartweekend voor de deur hebt met dit weer, dan mag je toch verwachten dat het gras gemaaid is, dat de douches het doen, de slagboom functioneert, kortom alles spic en span is. Nee dus! Zelfs als je muntjes kocht om te douchen, moest je deze muntjes ook nog kopen om warm te kunnen afwassen. Maar zelfs met de gekochte muntjes deed geen enkele warme kraan het. Een hoop gevloek en getier in alle europese denkbare talen hoorde je om je heen. Jammer, want de locatie is echt geweldig!

C360_2016-05-05-15-21-40-179

Morgen gaan we ons spulletjes weer oppakken en zakken weer af richting ons eigen Limburg. We hebben onze zinnen gezet op camperplaats Eldorado in Mook. Een kleine tegenvaller was wel vanmiddag dat onze scooter door de zachte grond was omgevallen nadat ik hem op de standaard had gezet. Het scherm is kapot gevallen,  dus we hebben een beetje schade. Komt goed! Nu eerst lekker slapen in ons knusse bedje, want met dit weer de zon op je kop en een paar biertjes, slapen we als gekken hier! Welterusten!!

 

3 en 4 mei 2016: Lelystad – Fourneau Saint Michel (Belgische Ardennen Wallonie)

De aankomende dagen staan in het teken van een meerdaags bezoek aan de belgische     ardennen in  Wallonie. Reden voor dit bezoek is vooronderzoek plegen naar het door ons gehuurde huis en cateraar voor ons 25-jarig huwelijksfeest. In september gaan we met een groep van 18 personen hier naar toe om gezellig met elkaar een week door te brengen.

Nadat we dinsdag halverwege de middag klaar waren om te vertrekken met de Lambortinki, reden we voorspoedig richting Utrecht, Breda, Antwerpen, Brussel, om vervolgens daarna de route naar Namen en Luxemburg te volgen. Alleen bij Brussel hebben we ruim een half uur in de file gestaan. Maar toen we de snelweg afgingen om door de Ardennen te rijden, werden we enthousiaster; wat een natuurschoon om ons heen. We wanen ons al helemaal door de kleine dorpjes en de duizenden kerstbomen die we onderweg zien staan in een glooiend landschap tussen de boerenhoeven en weilanden met de bordeaux-rode koeien.

Via de camperplaats-app hadden we in een heel klein dorpje een prachtige camperplaats gevonden. De camperplaats was gratis en lag in een mooi natuurgebied tussen de heuvels en bossen.

IMG_0763

Toen we aankwamen bleek dat het adres van de cateraar cq restaurant nog geen kilometer van ons af lag. Strategisch dus een mooie plek om voor 2 nachten te gaan staan. Woensdag 4 mei hebben we namelijk een afspraak met het cateringbedrijf, wat gesitueerd is in een mooie middeleeuwse herberg in the middle of nowhere, direct naast een prachtig beekje en midden in een openlucht museum. IJzerwinning was hier prominent aanwezig.

Maar eerst maken we ons klaar voor de dinsdagavond en nacht in de camper. Eerst nog even een hapje en drankje nadat we de camper goed hadden geinstalleerd en ook de scooter van het rek afgehaald. Daarmee gaan we morgen door de omgeving toeren. Het was nog redelijk warm  om buiten te zitten, dus campingstoelen naar buiten en onder de bomen, direct aan het beekje heerlijk wijntje en wat hapjes naar binnen gewerkt in gepaste sfeer. Toen het echt kil begon te worden zijn we naar binnen gegaan en hebben we gezellig nog een filmpje gekeken op onze nieuwe LED-tv en mediaspeler. In de toekomst zouden we best wel graag satteliet tv in camper willen hebben met schotel en decoder, maar nu is dit met de mediaspeler een prima oplossing. Eerlijk gezegd willen we alleen tv kijken als het te koud is om buiten te zitten en we geen zin in lezen hebben. Maar…..omstreeks kwart voor 11 ging het licht uit bij ons en hebben wij heerlijk   geslapen in ons poppenhuis-bedje. Morgen met de scooter op pad!

Vanmorgen werden we heerlijk rustig wakker van het gefluit van de vogels en voelden we dat de zon al lekker op onze camper scheen. Ons ontbijtje met koffie naast de camper gegeten en de plannen voor de dag gemaakt. Zoals gezegd moesten we om 14.00 uur bij de cateraar zijn en tot die tijd hadden we dus de gelegenheid om met de scooter de omgeving te bekijken. Wel; daar kunnen we alleen maar positief over zijn. Mooie wandelgebieden, leuke dorpjes en super gave slingerweggetjes om straks in september met motor overheen te toeren. Kortom; Super veel zin in!

IMG_0759IMG_0762

De scooter had het er maar druk mee, met 2 personen op zijn rug door de bergen heen. Het ging maar net,   maar we komen overal. Het eerste grotere dorp dat we tegen kwamen was Saint Hubert. Een erg gezellig en levendig dorpje met leuke terasjes, monumentale huisjes en een grote kathedraal. Daar hebben wij binnen gekeken en ook een kaarsje gebrand voor al onze dierbare personen die ons al ontvallen zijn. Was mooi daar even bij stil te staan, want wij zijn niet zulke kerkgangers meer, dus die enkele keer dat we binnen zijn is het wel fijn om meteen van de gelegenheid gebruik te maken.

IMG_0761IMG_0758

Na dit dorp goed te hebben bekeken als een stelletje muscito’s (Miriam was de navigator en die had even een control-alt-delete momentje) die door het dorp heen dwarrelden, reden wij door naar de omliggende dorpjes en valleien. Al slingerend door de omgeving kwamen we weer aan bij de camper en konden we daar nog even een uurtje chillen voordat we naar de Herberg Auberghe Du Prevost in Forneau Saint Michel gingen. De eigenaren spraken alleen frans en een petit peu Anglaise, dus om in detail de dingen door te nemen was niet eenvoudig. Maar uiteindelijk    hebben we een  erg lekker menu samengesteld voor onze gasten en ook alle vertrouwen erin dat het heel erg goed zal zijn. Dat moest gevierd worden, dus toen we er toch waren en uiteindelijk rollend naar huis konden op die afstand, besloten we maar dat er op gedronken moest worden en ook dan maar nog een verlate lunch daar genoten. Was geweldig!! Mir had een super mooi gevulde salade met warme geitenkaas,     rozijnen, asperges, wortel, uitje en dressing! Ik had een steak tartaar op hun eigen manier gepresenteerd. Alle ingredienten kon je zelf toevoegen en daarnaast een frisse salade en brood. Was prachtig om te zien op de plank! We zaten buiten op het terras aan picknicktafels met biertje, wijntje en de stralende zon boven aan  de hemel in een groene oase. Genieten, echt!

IMG_0764

IMG_0760 IMG_0765

Nadat we ruim de tijd hadden genomen om te lunchen, nu weer terug in camperplaats en nog even buiten gezeten aan het beekje direct achter de camper. Nu naar binnen om wederom een rustige avond te hebben en plannen voor morgen te maken. Morgen willen we doorrijden naar Hastiere om daar op camping te gaan staan. Vandaar uit kunnen we naar Houyet, om ons gehuurde huis te zien en de komende dagen de stadjes Dinant, Rochefort en Houyet te bekijken.

26 maart 2016: Gehuchtendag regio Winterswijk

Wat een heerlijk wakker worden deze ochtend, bij het aanhoren van al het vogel getjilp rondom onze camper. Naar buiten kijkend zien we nog de “Witte Wieven” op de weilanden ronddwalen, maar de voortekenen van een mooie zonnige dag zijn er! Allebei hebben we heerlijk geslapen in ons knusse bedstee. We beginnen de dag altijd eerst met koffie, ontbijtje en vervolgens dan de afwas. Lekker onder de douche in de camper om de dag fris en fruitig te beginnen en de plannen bespreken wat we vandaag allemaal willen gaan doen.

Aangezien de zon al lekker doorkomt, besluiten we eerst nog even naast de camper buiten even een boekje te lezen en nog een bakkie koffie te drinken. Rustig aan doen is ons motto!

Nadat het nog iets warmer buiten werd, hebben we onze scooter gepakt en zijn we maar gewoon op pad gegaan om rondom Winterswijk zoveel mogelijk dorpjes te zien, wat uiteindelijk geresulteerd heeft in een rit van 65 kilometer door allerlei nederzettingen, buurtschappen, gehuchten, dorpjes en idyllische landschappen. Wat is de Achterhoek mooi als je hem op deze manier op je scooter bekijkt…fietsen kan ook!! Aangezien we een snorscooter hebben konden we alle fietspaden blijven volgen en deze komen toch op plekken waar normaal gesproken auto’s niet komen. Prachtige plekken zijn we voorbij gekomen.

 

C360_2016-03-26-14-08-56-530

Al kronkelend over soms verharde wegen, maar meestal onverharde wegen zijn we langs de volgende dorpjes gekomen: Huppel, Henxel, Ratum, Brinkheurne, Kotten, Woold, Miste, Bredevoort, Heurne, Aalten en natuurlijk door Winterswijk.

C360_2016-03-26-14-09-33-258

In Aalten werden wij aangenaam verrast door het dorp. Mooie monumentale panden, leuke terrasjes, veel kleine particuliere winkeltjes en vriendelijke mensen. We besloten om hier even het terras op te zoeken bij de Herberg ‘D Olde Marckt en daar een cappuccino te drinken. In de tussentijd deed Miriam een poging om haar neef John van Gelder te bellen om ons te vergezellen. Hij woont in Aalten en aangezien wij daar niet dagelijks komen, vonden Mir en ik het wel leuk om hopelijk even bij te kunnen praten met elkaar. Jammer genoeg ging het niet lukken door allerlei afspraken die hij had. Volgende keer beter!

Het was inmiddels lunchtijd en omdat we zo lekker in de zon zaten en op een mooi terras, bestelden  wij daar maar ook onze lunch.  Wat ons mateloos irriteerde was het feit dat de jonge serveerster in een half uur tijd, 4x kwam vragen of we nog wat wilden drinken. Om gek van te worden! Zeker na onze prima ervaring van gisteren bij Willink! Mir had haar rode wijn nog niet op, toen ik besloot om maar vast even af te rekenen binnen bij de over-vlijtige serveerster. Netjes opgevoed zoals ik ben, nam ik mijn lege glas mee naar binnen om haar van dienst te zijn, maar toen ik binnen kwam zei ze toch weer meteen: toch nog maar een pilsje meneer? Om gek van te worden! Toen ik zei dat ik geen pilsje meer hoefde ondanks dat ze heel erg en heel vaak haar best had gedaan, viel het kwartje bij haar; ze begon te blozen. Wel een fooitje gegeven, dat dan weer wel!!

Na de lunch weer nog even een paar winkeltjes in om vergelijkend waren-onderzoek te doen door mijn lieftallige, weer op onze stalen ros gesprongen om weer aan de terugweg te beginnen. Dat viel niet mee, aangezien we na een tijdje verdwaald waren. We zijn geloof ik 24 particuliere boerenhoeves op gereden omdat we dachten dat we de weg volgden.

Ook enorm gelachen met elkaar doordat we steeds op de onverharde wegen (en dat zijn er nogal wat in en rondom de buurtschappen) bijna onderuit gleden. We voelden ons bijna de oud-crossers Strijbos en Schnieders, de meest succesvolle duo-motorcross kampioenen van ons land.

We hebben uiteindelijk onze camper weer teruggevonden en omdat het nog steeds zo mooi weer was, zijn we lekker met onze buitenstoelen naast de camper gaan zitten en pitten. Heerlijk was het! We zouden nog een wandeling gaan maken, maar ik zou er nu een heel verhaal omheen kunnen verzinnen waarom we het niet gedaan hebben, maar dat doe ik niet! We zaten zo lekker te zonnen en in die bossen is het maar donker en weet je nooit of je het daglicht ziet tijdens het wandelen.

Aan het einde van de middag nam de wind nogal toe en zijn we dus naar binnen gegaan en heeft Mir een heerlijke maaltijd gemaakt, samen afgewassen en nu lekker lezen in onze Lambortinki. Life is good!!

25 maart 2016: Winterswijk, Obelink en Lutje Kossink  

Vrijdagmorgen op tijd uit bed om de laatste spullen in de camper te leggen voordat we omstreeks half 10 wegrijden naar onze geplande bestemming in de Achterhoek. Een plek op Camping Lutje Kossink (nu niet creatief met letters gaan stoeien….mocht ik ook niet!) in Winterswijk hadden wij geboekt in het paasweekend.  Een erg rustige kleinschalige camping, midden in de natuur.

Lutje Kossink huis

Tot slot moesten we voor vertrek nog in de stromende regen wel eerst even onze scooter op het scooterrek zetten. Nu we dit alweer een paar maanden niet meer gedaan hadden, was het automatisme een beetje vervaagd, dus liepen we nog even te hannessen voordat alle sjorbanden goed waren gepositioneerd en op spanning gezet om de scooter tijdens de rit in ieder geval op het rek te houden. Want een weekend met de camper weg zonder onze gemotoriseerde tweewieler is niet meer te bedenken. We vinden het super om de regio af te struinen met onze Sym Fiddle II.

Zoals gebruikelijk hebben we de voorkeur om via secondaire wegen naar de bestemming te rijden. Dat geeft ons al direct het vakantiegevoel, aangezien ik normaal doordeweeks altijd op de snelweg rijd in verband met mijn werkzaamheden. In het natte weer verliep de rit naar behoren. Via Apeldoorn, richting Doetinchem en vervolgens dan naar Winterswijk.

We hadden bedacht dat we, als we toch door Winterswijk rijden, eerst ook nog even langs het campingwalhalla van Obelink moesten. We wilden namelijk een buiten-kookplaat kopen om in de zomer vaker buiten te kunnen koken, naast onze grillplaat. En natuurlijk wilden we nog even langs alle gangpaden van deze enorme winkel lopen, want we waren op zoek naar impulsen, vooral bekend van die aankopen…..Niks nodig eigenlijk, maar toch altijd leuk!

In ieder geval viel het ons op dat het verkeer steeds drukker werd, hoe dichter wij bij Obelink in de buurt kwamen. Gezien onze hersenen al inmiddels in de weekend-chill-mode zaten, kwamen we vlak  voor Obelink er pas achter hoe druk het hier was. Files voor de afslag naar de winkel, verkeersregelaars en vooral: heel veel auto’s en campers. We werden geleidt naar een ver veld en moesten dus in de regen lopen naar de ingang die een stuk verder was. Onze coiffures waren volledig omgeslagen naar coupe de troep’s! Maar wat een drukte, er was niet doorheen te komen en bijna geen karretje meer te gebruiken. De gangpaden stonden vol met die onhandige karretjes en je zag het gemiddelde humeur bij iedereen per seconde afnemen. Vooral de mensen die met hun honden in de gangpaden met vreemde andere hondbezitters spraken hoe de stamboomverhoudingen, loopsheid en ontlastingsperikelen van hun trouwe viervoeters onderling verhouden, waren erg populair bij iedereen….not!! Tjonge, tjonge wat een gekkenhuis hier. Wegwezen! Vlug gepakt waarvoor we kwamen en met gierende banden weg van hier.

Vervolgens moesten wij ook nog even boodschappen doen voor het weekend en zoals volgens goed gebruik, doen we dat in de plaats waar we de dagen doorbrengen. Dus wij op zoek naar een parkeerplaats bij een landelijk opererende supermarkt. Dat ging niet lukken, dus wij buiten de parkeerplaats nog ergens in centrum zoeken naar een parkeerplaats. Maar aangezien er ook wederom een invasie van onze oosterburen gepland stond, was die ook niet te vinden. Waar zet je zo’n logge billboard van 7,50 meter lengte ergens neer? Na een paar rondjes vonden we ergens een plek, op loopafstand van het centrum en toen we een beetje om ons heen keken hoorde ik Mir zeggen…Ahaa!! Ja hoor: Een Albert Heijn, groot en met volle schappen! Prima ingekocht om voor dit weekend ons aan niets te laten ontbreken. Voordat we boodschappen gingen doen, vonden we dat het beter was om eerst ergens even te gaan lunchen. Direct in het centrum van Winterwijk zit Willink Grand Cafe en dat zag er erg uitnodigend uit. Erg druk ook en wij dus een plekje gezocht. Het was een prima lunch kan ik zeggen. Naast het goede eten viel ons met name de erg vriendelijke bediening op. Wat een attente, leuke, grappige en goede serveerster hadden wij aan tafel. Wat maakt dat toch een verschil in beleving als je op een fijne manier wordt geholpen. Erg leuke middag gehad!

Aan het einde van de middag, na de boodschappen te hebben gedaan, gingen we maar eens naar het Natuurkampeerterrein Lutje Kossink zoeken. Aangekomen aldaar kregen wij een mooie ruime plek helemaal achterin het veld. Niks op aan te merken en nadat we de camper goed hadden gezet en alles weer klaargemaakt voor een paar mooie dagen, eerst maar even een biertje, wijntje en hapje op tafel gezet. De eerste nacht in de camper slapen we altijd erg goed, dus omstreeks 22.00 uur waren wij er klaar voor! We call it a day! Morgen op pad met onze scooter.

 

 

APK goedgekeurd en klaar voor seizoen!

De afgelopen week moest onze camper APK gekeurd worden en zijn jaarlijkse onderhoudsbeurt ontvangen. Op basis van het feit dat onze camper vorig jaar door NKC technisch gekeurd was en ook door de dealer goed was afgeleverd, verwachtten wij geen onverhoopte ellende.

Maar eerst moesten wij onze camper uit de stalling halen in Dronten. Zonder enig probleem startte hij direct en zag er ook nog prima ongeschonden uit! Het voelde weer lekker om met onze Lambortinki op pad te zijn. Eerst nog even de banden qua spanning checken en aftanken, om vervolgens weer naar ons huis te rijden om hem daar voor de deur te stallen. Afgelopen woensdag moest ik de camper naar de garage brengen hier in Lelystad. De keuze was gevallen op de Vakgarage Noordersluis in Lelystad. Aangezien onze camper vrachtwagenkenteken heeft en zwaarder is dan 3500 Kg, kan niet elke garage ons 2e huis op de brug hebben. Met vol vertrouwen onze camper bij deze garage achtergelaten, aangezien de eigenaar van de garage exact dezelfde camper heeft gehad als die van ons, de Eura Mobil 680 SB.

Eerlijk gezegd was ik niet bang voor onvoorziene reparaties, maar toen na een paar uur de garage belde met een lijst van euvels die opgelost moesten worden, voordat de camper weer zijn APK goedkeuring kreeg, baalden wij verschrikkelijk!

Even een opsomming van de problemen: 1. Uitlaat achterdemper vervangen, 2. Schokbrekers 4 stuks vervangen, 3. koplampunit vervangen, 4. Achterlichtunit vervangen ivm kapotte reflector, 5. Op 3e passagierstoel moest nog een veiligheidsgordel gemonteerd worden (hoe is vorig jaar de camper dan door keuring gekomen??), 6. ventilatieluchtslangen onder motorkap vervangen. Naast de reguliere onderhoudsbeurt en al deze reparaties waren wij bang dat dit allemaal wel zo’n 2000 euro zou gaan kosten.

Ook vroegen wij ons af hoe in 1 jaar al deze euvels opeens aan de orde zouden komen, terwijl we vorig jaar de camper hebben laten keuren door een expertisebureau via de NKC. De garage-eigenaar zei dat ook hij vorig jaar had kunnen zien dat de schokbrekers niet goed meer waren en de koplamp-unit en uitlaat er erg slecht aan toe was. Toen hadden we nog dit kunnen uitonderhandelen met de verkoper, maar nu na een jaar is er niets meer te doen dan gewoon de tegenvaller te verwerken en gewoon te betalen. Die aankoopkeuring van de NKC  is dan eigenlijk ook een wassen neus en geldklopperij!

Niets dan lof voor de Vakgarage Noordersluis, die met alle kosten erg schappelijk zijn omgegaan en een erg nette offerte hebben geleverd en dus ook inmiddels uitgevoerd hebben. De Lambortinki staat er weer in vol ornaat voor de deur en is in tip-top conditie. Dat wetende is ook wel weer erg fijn! De komende week de camper van binnen en buiten weer schoon maken en klaarmaken voor het nieuwe seizoen.Lambortinki-groot

De paasdagen staan voor de deur en dan gaan we met onze camper voor het eerst dit seizoen op pad. De bestemming is dit jaar Winterswijk. Daar staan we op een natuurkampeerterrein Lutje Kossink. Ziet er erg mooi uit en in prachtige omgeving, dus wij zijn er klaar voor!!

Garagebedrijven voor onderhoud en reparatie

We worden met de week onrustiger en zitten vaker en vaker op de camperplaats-app te kijken waar we met de paasdagen heen willen. De voorpret is in al zijn hevigheid losgebarsten en we kunnen dus niet wachten om de camper uit zijn stalling te halen en klaar te maken voor het nieuwe seizoen.

Maar het eerste wat moet gebeuren als we de camper opgehaald hebben, is zijn technische conditie weer even peilen en de jaarlijkse APK keuring die gedaan moet worden. Ook hebben we een technisch probleem met de brandstofpomp; als we na een langere rit de motor af willen zetten, loopt hij nog gewoon even door. Best raar als je dan de contactsleutel al in je broekzak hebt zitten….

IMG_0029

En nu komt het onderwerp waarover ik het wil hebben dit keer; Garagebedrijven. De afgelopen weken heb ik meerdere malen geprobeerd om een prijs op te vragen voor onderhoudsbeurt, APK keuring, reparatie brandstofpomp en een afspraak in te plannen bij een gerenommeerd garagebedrijf, gespecialiseerd in campers. Daarnaast wilden wij ook onze personenauto verkopen en een nieuwe auto of jonge occassion kopen. We hebben verschillende garagebedrijven benaderd in den lande via internet, foto’s per mail opgestuurd, gebeld, gemaild, rechtstreeks via contactformulieren op hun website, kortom; er alles aan gedaan om handel bij hun naar binnen te rijden. Alles wat je denkt; geen enkele reactie! Niet 1!! Ongelofelijk toch?? En maar klagen dat de handel zo moeilijk is…. Zelf overal achteraan moeten bellen en dan zelfs niet meer teruggebeld worden door verkopers of werkplaats-planners of hoe ze ook heten. Na weken wachten op reacties de moed maar opgegeven en gewoon lokaal maar je garage zien te vinden.

Inmiddels maar naar de Vakgarage in Lelystad gegaan omdat de eigenaar van deze garage ook bestelauto’s en lichte vrachtauto’s in onderhoud kan nemen ivm zwaardere brug. Ook is de beste man zelf eigenaar van dezelfde camper als wij hebben, dus er was meteen een klik om de opdracht aan deze vakman te geven. Nette prijs afgegeven vonden wij. Want ook daar zit een enorm verschil in prijzen blijkt wel.

De auto is inmiddels verkocht via een auto-veilingsite en ook daar is alles prima verlopen met de afhandeling van alle handelingen. De nieuwe auto staat inmiddels voor de deur en ook dat is prima verlopen. Jammer alleen dat je zoveel tijd en moeite moet doen om het juiste bedrijf te vinden.

In ieder geval zijn wij blij dat de winter op zijn einde loopt en dat de eerste paasbestemming al bedacht is! Nog een maandje aftellen….

 

Plannen maken

De feestdagen zijn weer achter de rug en inmiddels zijn we samen weer  een week aan het werk. Na de jaarlijkse recepties, handjes schudden, wangen kussen en alle kerstavonturen van een ieder aan te hebben gehoord, zitten we nu aan onze eettafel met allerlei boekjes en gidsen. Vanzelfsprekend met een wijntje en een biertje erbij. Want aan voornemens doen we ook niet! Dat was namelijk een voornemen van ons…

Met de reisgidsen en boekjes voor ons, zijn we al weer aan het mijmeren wat we dit seizoen gaan doen met onze Lambortinki. We missen ons tweede huis, wetende dat hij lekker warm, droog en stofvrij in een stalling staat. Miriam zit zich al helemaal te verkneuteren over de schoonmaak die jaarlijks plaatsvindt als de camper voor onze deur staat. We gaan hem van binnen helemaal leeghalen en goed schoonmaken, om vervolgens hem weer volgens een vast plan weer in te richten. Het wassen, poetsen en rijklaar maken is mijn verantwoordelijkheid, dus beiden verheugen ons al lekker voor de deur keuvelen met onze reisvriend, de Lambortinki.

C360_2015-09-12-15-52-33-809

Allereerst gaan we onze camper aanbieden voor een grote garagebeurt en APK keuring bij een erkend camper-garagebedrijf, waar mijn zwager John werkt. Hopelijk komen daar geen onvoorziene reparaties uit, maar de remmen, banden, olie, filters en leidingen moeten wel goed nagekeken worden, aangezien we zelf echt a-technisch zijn en onze camper toch al op respectabele leeftijd is gekomen. Goed voor de oudjes zorgen is ons credo!

Zoals het er nu uitziet, willen we onze camper medio maart uit de stalling halen om zodoende ermee weg te kunnen met de paasdagen, welke vroeg vallen dit jaar. We kunnen niet wachten! (ook haal ik dan mijn motor uit de stalling; kan ik mij helemaal op verheugen!)

Afhankelijk van de beschikbare tijd willen we in de paas- en pinksterweekenden in Nederland blijven en onze vakantie in juni zelfs ook in Nederland doorbrengen, indien het weer redelijk is. Als dit niet zo is dan houden we alle opties open en kijken we wel waar de zon schijnt. Een vakantiejaar zoals dit jaar in Engeland en Schotland willen we niet nog een keer; tjonge wat hebben wij een hoop regen en overstromingen gezien. Wel hebben we onze vakantie in september inmiddels al wel geboekt; Schotland gaan we weer bezoeken, nadat we eerst een week met familie en vrienden hebben doorgebracht in de Ardennen. Vandaar uit gaan we met de camper naar Schotland dus.

Maar nu eerst nog 2 maanden de winter voorbij laten gaan voordat het zover is om de camper uit zijn winterslaap te halen. Tot die tijd veel magazines lezen en binnenkort weer eens langs bij de grotere campingshops om weer in de sfeer te komen en nog wat spullen te kopen voor het nieuwe camperseizoen. Wij zijn er klaar voor!

cropped-c360_2015-06-27-14-22-17-123.jpg

 

Bonusweekend en ritje stalling

Het afgelopen weekend stond er nog een familiebijeenkomst gepland bij mijn grote broer Harry en Joanne in Gaanderen, nabij Doetinchem. Voor ons een mooie gelegenheid om nog een extra laatste weekendje te pakken met de Lambortinki. Ondanks dat we vrijdags nog gewoon moesten werken, hadden we wel de kans om al vroeg te vertrekken vanuit Lelystad. De avond daarvoor hadden we alvast de camper volgeladen met proviand en kleding voor de komende dagen.

Direct nadat we klaar waren met het werk, vlug omkleden en nog voor de grote filedrukte op vrijdagmiddag naar het oosten van Nederland. De bestemming die we vooraf al hadden bepaald was de camperplaats bij Camping Brockhausen in Stokkum. Hier waren we al eerder geweest en vonden het toen een erg prettige plek en mooie omgeving om met onze scooter rond te tuffen om de vele leuke dorpjes rondom Doetinchem te bekijken. Onze scooter gaat als een speer met ons beiden erop en ook het opladen en lossen van de scooter op het scooterrek gaat erg makkelijk nu we er meer routine in hebben gekregen de afgelopen maanden.

Aangekomen om ons ” eigen” plekje bij Brockhausen, direct de gordijnen gesloten en in het knusse woonverblijf eerst een lekkere maaltijd gemaakt met een koud biertje erbij. Daarna lekker gelezen en beetje muziek op de achtergrond een fijne avond gehad.

De volgende dag vroeg uit de veren en klaar maken voor de scooterrit in de omgeving, eerst naar ’s Heerenberg en daarna naar Doetinchem gereden. Lekker geslenterd in Doetinchem en op terrasjes gezeten. Het weer is fantastisch en het lijkt wel het eerste voorjaarszonnetje dat we zien. Iedereen is goedgemutst en vrolijk. Op de terugweg naar de camper nog even een dorpje ingegaan om wat boodschapjes te doen en te lunchen op het terras in “s Heerenberg.

IMG_0448

Nadat we nog even een paar uurtjes in de camper hebben gechilled, zijn we op pad gegaan naar de house-warming van big brother Harry in Gaanderen. Daar gezellige avond gehad met zijn allen, toen wij ’s nachts weer op scooter naar de camper moesten. Tjonge…zo lekker als het overdag was, zo berekoud was het in de nacht. We waren er redelijk goed op gekleed, maar het viel een beetje tegen. Daarom maar na aankomst in camper dicht tegen elkaar aan gaan liggen in onder ons texel’s dekbed; heerlijk knus en behaaglijk de slaap gevat.

De zondag was eigenlijk dezelfde als de vorige dag; lekker rond tuffen in de regio en nog een stukje Duitsland gedaan op scooter. Einde van de middag konden we nog in de zon buiten voor onze camper zitten met een toastje, kaasje, wijntje en voor de chauffeur 1 biertje.

IMG_0452

De boel weer opgeruimd en weer naar huis gereden in begin van de avond. Bizar hoe mooi het weer in de Achterhoek was en hoe mistig het was toen we Flevoland binnen kwamen rijden. Super lekker weekend gehad en campertje was weer in topconditie.

Gisteren, vrijdag 6 november, hebben we onze Lambortinki weer naar de winterstalling moeten brengen, tot onze spijt. De komende maanden zijn druk met werk en zien we geen kans om nog weer weg te gaan. Ook vinden we het thuis erg lekker om te zijn na een werkweek, dus het is goed zo. We hebben weer genoeg plannen voor het volgende camperseizoen, dus in de wintermaanden kunnen we verder werken aan de voorpret om bestemmingen en bezienswaardigheden uit te zoeken in de betreffende gebieden waar we heen willen.

Tot slot even wat data omtrent dit eerste camper-seizoen met onze eigen camper, de Lambortinki:

8500 km gereden, 9 landen bezocht (Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Italie, San Marino, Belgie, Frankrijk, Engeland, Schotland), 1025 liter Diesel, 2100 liter schoon water, 2100 liter vuil water afgestort, 52 overnachtingen, 33 campings/camperplaatsen (gemiddeld 1,57 nacht per camping/camperplaats), Campingkosten totaal 950 euro (gemiddeld 20,00 per nacht), 26 liter rode wijn, 156 biertjes, 108 franse kaasjes en 41 chemisch toilet  ledigingen (32 vullingen Miriam, 9x Martin).

Op basis van bovenstaande statistieken kunnen we concluderen dat wij een super mooi 1e camperjaar 2015 hebben meegemaakt. De komende wintermaanden zal in het teken staan van nieuwe voorbereidingen op 2016. Tot volgend jaar!

Laatste camperweekend: Otterlo / Nationale Park Hoge Veluwe      

Nadat we nu inmiddels 3 weken weer gewerkt hebben na onze september-vakantie, vonden we dat we nog wel een keer met de camper weg wilden voordat we de camper weer naar de stalling zouden brengen. De weersverwachtingen zagen er de hele week goed uit en dus zodoende plannen gemaakt om dit weekend met onze Lambortinki weg te gaan. De afgelopen weken waren erg druk en we wilden wel een weekendje chillen ergens in het mooie Nederland. Lekker overdag wat dingen zien en wandelen om vervolgens ’s avonds lekker knus, met kacheltje aan, in onze camper biertje en wijntje te nuttigen en te lezen. Alleen moesten we nog een bestemming zien te vinden.

Vrijdag waren we allebei relatief laat klaar met werken, maar we wilden wel meteen weg als we klaar waren. Dit betekende ook dat we niet te ver willen reizen op vrijdagavond. De Veluwe was daarom vanuit onze hometown Lelystad een prima bestemming. Vol verwachting dus op pad naar Otterlo, grenzend aan het Nationale Park de Veluwe.

Nadat we klaar waren met werk, allebei ons omgekleed en direct met de camper onderweg naar Camping Beek en Heide, een natuurkampeerterrein. Aangekomen aldaar was het al donker geworden, dus op de tast een mooie plek in het bos gevonden en daar “ons kamp” opgeslagen. De scooter halen we er de volgende morgen wel van af, dus nadat we de elektra hadden aangesloten en de pootjes uitgedraaid, begon onze avond en ging Miriam meteen de keuken in om onze avondmaaltijd te prepareren. Daarna lekker nog een wijntje gedronken en plannen gemaakt voor 2016. Ook die voorpret is al heerlijk! Nu je weet wat je volgend jaar wilt doen, kunnen we dus al beginnen uit te zoeken wat we willen gaan zien en wat er allemaal te doen is.

Heerlijk geslapen in ons kneuterig klein liefdesnestje…zeg maar gerust “in coma gelegen”. Dakluik open en frisse lucht naar binnen. Samen onder het thermo-dekbed en onze neuzen koud van de buitenlucht….heerlijk!

Zaterdagochtend zoals gewoonlijk eerst rustig wakker worden, ontbijtje doen en vervolgens beiden douchen en aankleden. We vinden het mooi zoals we weer snel onze routines binnen oppakken. Net alsof we nog niet zijn thuis geweest na onze vakantie. Alles ligt nog op zijn plek.

Na het ontbijt samen even de scooter van het rek afrijden en klaar voor de start!

We rijden eigenlijk direct vanuit onze camping in het Nationale Park de Hoge Veluwe binnen. Even vragen of we met onze scooter het park in mogen. Ook willen we weten of we met de scooter ook over de fietspaden van het park mogen rijden. Aangezien wij een snorscooter hebben mag dit. Tot ongenoegen van de fietsers trouwens, die in grote getallen aanwezig zijn in het park. Vanaf de entree in Otterlo rijden we door naar het bezoekerscentrum om daar onze scooter te parkeren en het centrum te gaan bekijken.

C360_2015-10-10-14-13-24-446C360_2015-10-10-14-21-21-149

 

 

 

 

 

 

Bij aankomst blijkt dat het een wandeldag is in het park, met inschrijving en al. Wij gaan eerst maar eens binnen kijken in het bezoekerscentrum. Wat een mooie en warme omgeving is het centrum. Erg sfeervol ingericht en prachtige natuur-decors gezien. Heel veel informatie over de Veluwe en ook de dieren, planten en bomen zijn goed in beeld gebracht. Ook kun je in Museonder; een ondergronds museum waar je veel kunt te weten komen over de bodem, grondwater en historisch dierenverleden vanaf de eerste ijstijd tot en met nu. Er hebben dus nijlpaarden, olifanten en mammoeten in Nederland geleefd. De botten en schedels zijn er nog te zien. Was erg interessant!

Daarna zijn we via de beeldentuin van het park naar het Kröller-Müller Museum gelopen. Het weer was erg goed voor oktober, dus ook het licht, kleuren en geur in de beeldentuin waren mooi!

C360_2015-10-10-11-37-35-469

Allemaal beelden van verschillende kunstenaars waren er te zien, maar mijn Miriam was voornamelijk druk met het fotograferen van zwammen en vogels, dan dat ze oog had voor de beelden. Ook mij kan het niet echt bekoren allemaal. Veel beelden vind ik niets, sommige wel!

C360_2015-10-10-16-03-18-161

Daarna dus doorgelopen naar het Kröller-Müller Museum. Het Kröller-Müller Museum is een museum voor moderne kunst, gelegen in het Nationaal Park De Hoge Veluwe te Otterlo. Het museum en het aangrenzende beeldenpark, samen ca. 25 ha, genieten internationale bekendheid. Jaarlijks komen er ruim 250.000 bezoekers uit binnen- en buitenland.

We vonden dat we dit museum een keer moesten zien, ondanks het feit dat wij eigenlijk cultuurbarbaren zijn. Allebei; we hebben er niets mee.

Van te voren hadden we via Facebook al laten weten dat er naartoe gingen en kregen we al reacties van hoe prachtig de kunstcollectie van met name Vincent van Gogh was.

Benieuwd hoe we het zouden gaan vinden…

Wel: binnen 15 minuten waren we er weer uitgelopen. Sorry, maar nadat we een paar minuten binnen liepen, en volgens anderen, de meest indrukwekkende schilderijen zouden zien, was het Miriam direct opgevallen dat de vloer dezelfde vloer was als bij ons thuis en vonden we de film over ons geliefde Schotland en de doedelzakmuziek het meest mooie. Wij moeten denken aan de commercial van de Ikea poster die door de gemiddelde bezoeker in dit museum op € 15.000.000,00 wordt geschat; zo betrekkelijk is eigenlijk alles hier. Er zitten absoluut mooie schilderijen bij, maar om er nu met een paar mensen minuten erover te kletsen welke details de kunstenaar heeft willen benadrukken en in welke gemoedstoestand hij is geweest?? Het zal wel! Het is mooi of het is niet mooi. Mijn artistieke buurvrouw Jacqueline schildert ook prachtig en die vraagt maar € 15,00 voor een mooi prentje…ook mooi!

We vonden dat we even lekker moesten lunchen om even de ochtend te evalueren. We zijn met de scooter het park uitgereden weer naar Otterlo en daar heerlijk gegeten bij Restaurant Timber, horend bij Boutique Hotel Sterrenberg. Een erg mooi ingericht hotel, lekkere sfeer ook! De eerste vraag die Miriam vroeg toen de serveerster kwam was welke RAL kleur de muur bij de open haard had….tja, dan weet je dat er weer kwasten aan te pas komen binnenkort. (Terwijl de verf nog niet eens droog is!)

We kozen voor het verrassingsmenu; Steak tartaar met ansjovis en aubergine-mousse en als hoofdgerecht Kabeljauw. Heerlijk!

Daarna wilden we met onze scooter door het Park Hoge Veluwe rijden. De zonnestralen door de bomen schenen mooi op de fietspaden en in het park kregen we de prachtigste uitzichten te zien over de heidevelden en bossen. Miriam heeft onderweg veel foto’s gemaakt en we vonden het Park erg de moeite waard om bezocht te hebben. Meestal met mijn motor rijd ik er ook langs, maar nog nooit zo erin gereden. Dat is toch het voordeel van onze scooter; we komen op veel meer en andere plekken dan met camper, auto, motor en wandelend.

C360_2015-10-10-14-43-17-563C360_2015-10-10-14-21-12-156

C360_2015-10-10-14-58-53-496C360_2015-10-10-15-24-22-865

 

 

Aan het einde van de middag zijn we weer terug in het dorp en halen we nog even boodschappen bij de Spar en de plaatselijke slager Wilbrink. Het dorp is erg druk en we gaan dan ook meteen weer terug naar de camper. Na aankomst nog even in de zon een biertje gedronken en daarna in camper de avond doorbrengen.

Morgen hebben we nog de hele dag op de camping en gaan we nog een tocht maken met de scooter. We genieten het er nog even van!

Diefenbach en Rudesheim am Rhein

Vandaag het laatste blog van deze heerlijke vakantie met onze camper; het zit er weer op jammer genoeg!

Vanuit Lindau am Bodensee zijn we gisteren vertrokken van de camping, nadat we eerst hadden bepaald dat we vanaf nu binnendoor zouden gaan rijden en niet meer over de snelweg. We hebben nog 3 dagen voordat we thuis moeten zijn, dus lijkt het ons leuk om dwars door Duitsland uitsluitend over secondaire wegen te rijden en hopelijk zodoende veel van het echte Duitsland te zien. Als we wegrijden is het eerste stuk dat we rijden al direct prachtig. Glooiende bergen, maisvelden en andere gewassen, waardoor het een prachtige kleurenschakering wordt van de uitzichten door de dalen rondom ons heen. We genieten intens van deze manier van relaxt rijden. Ook wat we afgesproken hebben is dat we uiterlijk tot 2 uur ’s middags rijden en dus gemiddeld maximaal 4,5 uur per dag. Zodoende hebben we het gevoel dat het niet een reisdag richting huis is, maar dat deze manier van reizen ook echt een onderdeel van de vakantie worden. Door de camper hebben we geen exact doel; we kunnen namelijk stoppen wanneer en waar we willen. Dat is echt een gevoel van vrijheid dat we allebei heerlijk vinden. De eerste uren van de reis gaan werkelijk door mooie dorpen met vakwerk-huizen, maar ook straten met kleurrijke huizen en mooie terrasjes en winkels. Echt, wat is Duitsland een mooi en lekker land om in te vertoeven. In de meeste gevallen komen we ook dan ook alleen maar vriendelijke mensen tegen. De camper heeft wat minder moeite met de wat vriendelijke bergen en rijdt echt comfortabel. Ook het benzine- en olieverbruik is prima te noemen voor de omvang van de auto, het vermogen van de motor (die iets te licht is voor deze camper) en de omgeving waarin de Lambortinki te laatste weken in heeft moeten verblijven.

C360_2015-09-17-11-05-35-191

We lagen mooi op schema totdat we in de buurt van Stuttgart kwamen. De navigatie stuurt ons dwars door het centrum heen en het is nogal druk tussen de middag met auto’s en vrachtauto’s. Laten we het maar positief omschrijven; we hoeven dus geen stedentrip naar Stuttgart te plannen in de toekomst. We hebben alles zo goed als gezien en het kon ons niet echt bekoren. Maar wel veel gezien van de stad. Hierdoor hebben we wel weer veel tijd verloren. We hadden nog een half uurtje om door te rijden volgens afspraak om om 14.00 uur te stoppen. Echter een lange file gooide roet in het eten. Om nu op een parkeerplaats langs een weg te gaan staan voor een nachtje, is ook niet echt uitnodigend met alle  Familie Roma’s en Petalo’s ook onderweg. Daarom breken we al de eerste dag met ons voornemen om tijdig te stoppen. Overmacht valt niet te ontwijken, dus we rijden dan maar nog even een uurtje door. Onderweg konden we even kijken op onze app van Campercontact van de NKC (Nederlandse Kampeerauto Club) en ook nog even op de app van ACSI.

Na een tijdje kwamen we via de App in beeld met een Wijnboerderij in Diefenbach, een heel klein dorpje in de heuvels, nog net in Baden Wurthemburg na Stuttgart. Het woord Wijnboerderij klonk Miriam natuurlijk als muziek in de oren, dus die was snel overtuigd dat we daar heen moesten. De paniek in haar ogen toen ik opperde om toch maar ergens anders te kijken sprak boekdelen.

Aangekomen bij Weingut Hausserman in Diefenbach, werd er net een vrachtwagen geladen met duizenden flessen wijn en werden we erg hartelijk begroet. Miriam had stiekem al een bestelling geplaatst via de online-shop van deze wijnboer dus….

De beste man wees ons onze plek en we konden dus achter de boerderij, van een weids uitzicht met grasland en fruitbomen genieten vanuit onze camper. Na het einde van de werkdag waren alle auto’s verdwenen van de parkeerplaats naast ons en stonden we in alle rust, maar dan ook alle rust alleen op deze mooie plek. Binnen alles lekker gezellig gemaakt en heerlijk gegeten samen. Gordijnen dicht en lampjes aan en heerlijk met pot thee (echt!!) zitten lezen in een boek. Zonder de hele avond maar iets tegen elkaar te zeggen, toch een supergezellige avond gehad. Voor het naar bed gaan beiden nog even gedoucht in onze camper en toen lekker gaan slapen. Door de koele lucht en alle ramen open te zetten in ons slaapvertrek en dakluik, heerlijk na de warme weken weer samen onder het dekbed geslapen.

C360_2015-09-17-17-51-42-441

Vanmorgen werden we wakker voordat de werklui van de wijnboerderij weer begonnen met werken, dus nadat we weer alles aan kant hadden konden we mooi op tijd weer vertrekken. De wijnboer wilde maar 10 euro voor de overnachtingsplek ontvangen. Normaal is het gratis als je ook daar wijn koopt, maar omdat het nogal hectisch was en niemand tijd had om uitleg te geven over de wijnen, hebben we gewoon betaald en dus geen wijn gekocht dit keer. Maar we gaan zeker via de online shop nog eens een paar doosjes bestellen. De flessen zien er goed uit en ook de etiketten beloven dat het geen liebefraumilch is of zo. We zijn jammer genoeg wel ons opstap-trappetje voor de camper vergeten bij deze wijnboerderij. Jammer, aangezien dit trappetje nog van Koosje is geweest, de moeder van mijn zwager en later nog even het maatje van mijn vader. God hebbe haar ziele!

Ook nu komen we door de landelijke omgeving weer op de mooiste plekken te rijden. Heerlijk over boerenweggetjes waar niemand komt, stuurt onze navigatie ons op pad. De avond ervoor hadden we de route via de navigatie nog even nagelopen om zodoende grote steden te vermijden zoals Karlsruhe, Mainz en Heidelberg. Miriam kan erg goed kaartlezen en doordat zij tegen de navigatie in een alternatieve route had uitgezocht, besloten we de navigatie maar een dag vrij te geven en gewoon ouderwets via de kaart te gaan rijden. Miriam had een prachtige afwisselende route gemaakt en we genoten wederom van het reizen door de gebieden. We komen nu wel veel meer door de dorpjes, maar dat vinden we allebei erg leuk. Steden vinden we wat minder. Het enige dat een bepaald risico met zich mee neemt is het feit dat de navigatie speciaal op de afmetingen, hoogte en gewicht van camper is ingesteld. Vooral bij bruggen en andere obstakels waarbij deze factoren een rol spelen kan het rijden op kaart een verrassende situatie opleveren. Het is allemaal goed gegaan en alleen bij een brug van 3,20 mtr hoogte was het even billen knijpen. Onze camper is namelijk 3,10 mtr hoog. Maar of dit ook inclusief de dakluiken en zonnepanelen is, dat durven we niet te zeggen. Het is goed gegaan, dus dat is weer een leermoment geweest.

Na deze mooie rit in het boven verwachting mooie weer, kwamen we aan Rudesheim am Rhein, onze bestemming. Via Bingen am Rhein kwamen we aan bij de Rijn en moesten we een pont nemen naar de overkant, waar Rudesheim ligt. Deze plaats had ik gekozen omdat ik jaren geleden met een aantal voetbal- en motorvrienden hier ben geweest tijdens een 5-daagse motortrip. Een fraai stadje direct aan de Rijn en met tal van pleintjes, smalle straatjes, vakwerkhuizen en een boulevard direct langs de Rijn. Super-toeristisch, dat wel! Het overvaren met de pont gaf een prachtig uitzicht op de bergen vol met wijnranken en daarvoor een kleurrijk stadje met veel vertier.

C360_2015-09-18-12-07-43-068C360_2015-09-18-14-39-54-976

 

 

C360_2015-09-18-15-04-06-968

Eerst maar even onze uitgezochte camping opzoeken om de camper te stallen en dan lopend het stadje te gaan verkennen. De camping ligt 500 meter buiten de stad en aangekomen zien we dat het erg druk is op de camping. Medio september!! Volgens mij is het vakantie naseizoen nu hoofdseizoen geworden nu de vergrijzing in Europa massaal toeslaat. Iedereen gaat buiten het hoog-seizoen op vakantie lijkt het wel. Ook hier drukken Miriam en ik de gemiddelde leeftijd. Alhoewel niet meer zoals vanouds, ik ben inmiddels ook een nieuwe doelgroep geworden; 50Plus!

In ieder geval hebben we geen plaats voor de nacht en zoeken naar een andere camping in de buurt. Deze vinden we 5 kilometer buiten Rudesheim en blijkt een surrogaat Ponypark Slagharen te zijn, ook met camping. We hadden eerst het doembeeld dat we geconfronteerd werden met honderden jonge kinderen, maar dit viel enorm mee. Wel honderden shitland-pony’s! Wat een stank bij de paardenbak!

Wij zetten onze camper op een leeg veld en staan zo goed als alleen. We halen de scooter van de drager en gaan met de scooter naar Rudesheim. We gaan als een speer naar beneden en halen de 60 kilometer per uur met onze snorscooter. Hahahaha, hij is niet opgevoerd, maar we gingen met 15% daling naar beneden en met deze massa aan boord maak je dan wel snelheid! Reken maar! We hadden een lol, maar meteen kwam ook het besef dat we weer naar boven moesten straks….oeps!!

Na de leuke middag in het stadje en de heerlijke late lunch en nog een beetje te hebben rondgelopen, besloten we terug te gaan naar de camper.

We hebben ons bescheurd samen. De scooter was natuurlijk bijna niet naar boven te krijgen en Bob en Annie de Rooij hielden het verkeer nogal op met hun topsnelheid van 15 kilometer per uur die uiteindelijk op een nogal zeer steil stuk naar boven terug viel naar 0 kilometer per uur.. we vielen bijna om…ook van het lachen trouwens.

Maar ja, dan sta je er en moet je met scooter aan de hand de heuvel op lopen. Nou dat was geen pretje. Ik had daar natuurlijk weer iets subliems op gevonden; Miriam loopt met de 2 helmen naar boven en ik rijd met de scooter naar boven en wacht daar dan wel op haar (zo ben ik ook wel weer…)

Het klinkt erger dan het is, maar het was maar een afstand van 150 meter dat we niet met de scooter konden rijden. Daarna zijn we met een slakkegang nog de laatste kilometers samen gereden.

Conclusie is nogmaals; ik ben niet te zwaar voor de scooter. Mij kan ie hebben! De problemen beginnen als Miriam erbij opstapt; die is dan te zwaar voor de scooter!

Na terugkomst de scooter weer opgeladen binnen een wereldtijd! Gaat super zo!

Vanavond nog even een avondje in camper en morgen weer de laatste etappe naar huis. Deze gaat wel over de snelweg, dus hopelijk zijn we snel thuis om ook nog even de boodschappen te kunnen doen. We hebben een supervakantie gehad, maar weer aan het werk vinden we ook erg leuk!

C360_2015-09-18-16-10-01-202